Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "personnes qui prennent leur temps " (Frans → Nederlands) :
Gardez à l'esprit que Venise sourit aux personnes qui prennent leur temps.
En onthoud: Venetië toont haar schoonheid aan hen die blijven.
Cette semaine représente une période bien particulière de l'année, quand des personnes de différentes origines et croyances prennent le temps célébrer l'un des nombres les plus important de l'univers, Pi.
Deze week markeert een speciale tijd van het jaar waarbij mensen van alle uithoeken van de wereld samenkomen om een van de meest alomtegenwoordige getallen van het universum te vieren, pi.
Des personnes comme mes grands-parents Qui chaque jour depuis ma naissance, Tous les matins, prennent le temps De prier pour moi.
Mensen als mijn grootouders.
Les seules personnes qui devraient se préoccuper de ceci sont les parents, les enseignants, les joueurs, les cinéastes et les femmes qui voudraient un vrai homme avec qui elles peuvent parler, avec qui elles peuvent danser, qui prennent le temps de faire l'amour et contribuent aux pressions évolutionnaires pour garder notre espèce au dessus du niveau des limaces.
De enige mensen die hiervoor moeten zorgen zijn de ouders van jongens en meisjes, opvoeders, gamers, filmmakers en vrouwen die graag een echte man willen waarmee ze kunnen praten, die kan dansen, die langzaam de liefde kan bedrijven en bijdragen aan de evolutionaire druk om onze soort boven de naaktslakken te houden.
Mais beaucoup de leurs approches, bien qu'élégantes, prennent du temps.
Maar hun methode, hoe elegant ook, heeft veel tijd nodig.
Et ce sont eux qui font du bénéfice ou se retrouven
t en déficit, selon leur habileté à gérer le commerce. Maintenant, le groupe auquel je veux que vous réfléchissiez, cependant, c’est la base, l'infanterie. Le plus souvent, ce sont des jeunes qui passent leur journée debout au coin des rues à vendre de la drogue. Tâche extrêmement dangereuse. Il est important de noter que la masse, la majorité des gens dans cette organisation, sont à la base. Oui, comme dans un McDonald’s. D’une certaine manière, ces fantassi
ns, c’est comme les personnes qui prennent votre ...[+++]commande dans un McDonald’s. Et même, ce n’est pas un hasard s’ils se ressemblent tant. En fait, dans ces quartiers, ce sont les mêmes. Les gamins qui travaillent dans un gang sont en fait en même temps, souvent à temps partiel, aussi employés chez McDonald’s. Ce qui, je pense, confirme les conclusions dont j’ai parlé, à savoir que c’est un travail pourri que d’être dans un gang. Parce que, évidemment, si appartenir à un gang était un boulot si merveilleux, si lucratif, pourquoi donc ces gars iraient-ils travailler au noir chez McDonald’s ?
En zij zijn degenen die winst of verlies draaien, afhangende van hoe g
oed zij zijn in het runnen van hun zaken. De groep waarvan ik echt wil dat u er over nadenkt, zijn die aan de onderkant van de ladder, het voetvolk. Dit zijn normaal gesproken de tieners, die op de hoek van de straat de drugs staan te verkopen. Extreem gevaarlijk werk. Het is belangrijk op te merken dat al het gewicht, alle mensen in deze organisatie aan de onderkant zitten, net als bij McDonald's. Dus op een bepaalde manier is het voetvolk net als de mensen die jouw bestelling opnemen bij McDonald's. Het is niet toevallig dat zij op elkaar lijken. Het is zelfs zo dat
...[+++]in deze buurten, zij dezelfde mensen zijn. Dezelfde tieners die in de bende werken zijn ook, tegelijkertijd, part-time aan het werk op plekken als McDonald's. Ik denk dat dit wel aangeeft wat het voornaamste resultaat is waar ik het over heb gehad, over wat voor een naar baantje het is, in een bende te zitten. Want, als het in een bende zitten zo'n fantastische, lucratieve baan zou zijn, waarom zouden deze jongens dan een tweede baantje hebben bij McDonald's?Est-ce une chose que nous avons inventé récemment en occident ? En fait, la réponse est probablement non. Il y a beaucoup de descriptions de l'adolescence dans l'Histoire, qui semblent très similaires à la description que nous en faisons aujourd'hui. Il y a une citation célèbre de Shakespeare, tirée du « Conte d'hiver », où il décrit l'adolescence ainsi : Je voudrais qu'il n'y eût point d'âge entre dix et vingt-trois ans, ou que la jeunesse dorm
ît tout le reste du temps dans l'intervalle : car on ne fait autre chose dans l'intervalle que donner des enfants aux filles, insulter des vieillards, piller et se battre. (Rires) Il continue en d
...[+++]isant Cela dit, qui pourrait, sinon des cerveaux brûlés de dix-neuf et de vingt-deux ans, chasser par le temps qu'il fait ? (Rires) Ainsi, il y a près de 400 ans, Shakespeare représentait les adolescents sous un jour très similaire à celui d'aujourd'hui, mais aujourd'hui que nous essayons de comprendre leur comportement, en ce qui concerne les changements sous-jacents qui sont en cours dans leur cerveau. Ainsi, par exemple, prendre des risques. Nous savons que les adolescents ont tendance à prendre des risques. C'est certain. Ils prennent davantage de risques que les enfants et les adultes, et ils sont particulièrement enclins à prendre des risques quand ils sont avec leurs amis. Il y a une pulsion importante à devenir indépendant de ses parents, et à impressionner ses amis à l'adolescence. Mais maintenant, nous essayons de comprendre cela en termes de développement d'une partie de leur cerveau appelée le système limbique. Je vais vous montrer le système limbique en rouge sur la diapositive derrière moi, et aussi sur ce cerveau. Le système limbique est enfoui très profondément à l'intérieur du cerveau, et il est impliqué dans des choses comme traitement de l'émotion, et le traitement de la récompense. Il vous donne le sentiment gratifiant qu'on retire de faire des choses amusantes, y compris en prenant des risques.
Is het iets dat we kort geleden in het Westen hebben uitgevonden? Het antwoord is: waarschijnlijk niet. Er zijn veel historische beschrijvingen van adolescentie die veel lijken op de beschrijvingen die we tegenwoordig gebruiken. Er is een beroemd citaat van Shakespeare uit 'Winter's Tale', waarin hij adolescentie als volgt beschrijft: Ik wilde dat er geen leeftijd was tussen tien en drie-en-twintig, of dat de jeugd die tijd zou gaan slapen;
want ze doen in die periode niets anders dan meisjes zw
anger maken, oudjes pesten, stelen en vechten. ...[+++] (Gelach) Hij vervolgt: Dat gezegd zijnde, wie anders dan deze verhitte standjes tussen negentien en twee-en-twintig zou met dit weer op jacht gaan ? (Gelach) Dus bijna 400 jaar geleden portretteerde Shakespeare adolescenten op een manier die veel lijkt op hoe we hen tegenwoordig beschrijven. Vandaag de dag proberen we echter hun gedrag te begrijpen in termen van onderliggende veranderingen die in hun hersenen plaatsvinden. Neem bijvoorbeeld het nemen van risico's. We weten dat adolescenten de neiging hebben risico's te nemen. Ze nemen meer risico's dan kinderen of volwassenen, en vooral in gezelschap van hun vrienden. Er is een belangrijke drijfveer om onafhankelijk te worden van je ouders en je vrienden te imponeren tijdens je adolescentie. Nu proberen we dit te begrijpen op niveau van de ontwikkeling van een deel van hun hersenen: het limbisch systeem. Ik laat jullie nu het limbisch systeem zien, rood gekleurd op de dia, en ook op deze hersenen. Het limbisch systeem bevindt zich diep in de hersenen en is betrokken bij zaken als het verwerken van emoties en beloning. Het geeft je een gevoel van voldoening wanneer je leuke dingen doet, inclusief risico's nemen.Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes
et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. E
t, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent a
...[+++]vec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk word
t belicht. ...[+++] Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Il a donné 2000 cinqs ce jours-là, et il s’est lavé les mains avant et après et il n’est pas tombé malade. Et ceci a été fait également sans
permission, même si personne ne s’en est soucié. Je peux donc dire qu'au fil des années, une des reproches les plus fréquentes à Improv Everywhere qui ont été laissées en anonyme dans les commentaires de YouTube est
: « Ces gens ont du temps à perdre ». Et vous savez, tout le monde ne va pas aimer tout ce que vous faites, et j’ai certainement développé une insensibilité grâce aux commentaires sur
...[+++] Internet, mais celui-ci m’a toujours irrité, parce que nous n’avons pas de temps à perdre. Ceux qui participent aux événements Improv Everywhere s’amusent autant que n’importe quel autre New Yorkais, ils choisissent juste de passer leur temps d’une manière inhabituelle. Chaque samedi et dimanche, des centaines et des milliers de gens chaque automne se réunissent dans les stades de football pour regarder les matchs. Et je n’ai jamais vu personne commenter, en regardant un match de football, en disant, « Tous ces gens dans les tribunes, ils n’ont rien à faire. » Et bien sûr ce n’est pas vrai. C’est un merveilleux moyen de passer le temps un après-midi de weekend, regarder un match de football dans un stade.
Hij gaf die dag 2000 high fives, hij waste zijn handen ervoor en erna en werd niet ziek. Dat gebeurde ook zonder toestemming, hoewel niemand zich daar zorgen over leek te maken. In de loop der jaren is op YouTube een van de meest gehoorde anonieme commentaren op Improv Everywhere: Die mensen hebben te veel tijd om handen. Niet iedereen gaa
t alles wat je doet leuk vinden en ik heb zeker door die opmerkingen op internet een dik vel gekregen, maar net die kritiek heeft me altijd dwarsgezeten omdat we niet te veel tijd om handen hebben. De deelnemers aan Improv Everywhere events hebben net zo veel vrije tijd als elke andere New Yorker. Ze ki
...[+++]ezen er nu en dan voor om hem op een ongewone manier door te brengen. Elke zaterdag en zondag verzamelen honderdduizenden mensen elke herfst in voetbalstadions om de spelen te gaan bekijken. Ik heb nog nooit iemand over het kijken naar een voetbalwedstrijd horen zeggen: Al die mensen op de tribunes hebben te veel tijd om handen. Natuurlijk zegt niemand dat. Een perfect prachtige manier om een weekendmiddag door te brengen is naar een voetbalwedstrijd in een stadion gaan kijken.(Rires) Au-delà de l'aspect équivoque de cette remarque, il y avait quelque chose de vraiment profond. Ils disaient qu'ils préféraient la ver
sion automatisée de leur cousin plutôt que leur cousin. Au début, ça n'est pas très intuitif, mais en se plaçant de leur point de vue, ça a beaucoup de sens. Ils sont dans cet
te situation où ils peuvent désormais arrêter et faire répéter leur cousin, sans avoir l'impression de
me faire perdre mon temps. S'ils doivent revo ...[+++]ir quelque chose qu'ils auraient dû apprendre deux semaines plus tôt, ou peut-être deux ans plus tôt, ils ne n'ont pas à être gênés pour demander à leur cousin. Ils peuvent juste regarder ces vidéos. S'ils s'ennuient, ils avancent. Ils peuvent les regarder à leur propre rythme, quand ils veulent. Et sans doute, l'aspect le moins apprécié de cela est le fait que la toute première fois, la toute première fois que vous essayez de comprendre un nouveau concept, ce dont vous n'avez pas besoin, c'est d'une autre personne vous disant : « Tu comprends ça ? » C'est ce qui se passait entre moi et mes cousins avant. Maintenant, ils peuvent simplement le faire dans l'intimité de leur propre chambre.
(Gelach) Als je eenmaal over de dubbelzinnigheid heen bent, zit daar iets heel wezenlijks i
n. Ze zeiden dat ze liever de geautomatiseerde versie van hun neef hadden dan hun neef zelf. Eerst lijkt het tegenstrijdig, maar als je er echt goed over nadenkt vanuit hun standpunt, dan zit er wel iets i
n. In deze situatie kunnen ze hun neef stopzetten en herhalen, zonder dat ze het gevoel hebben dat ze mijn tijd verdoen. Als ze iets willen nakijken dat ze een paar weken eerder hadden moeten leren, of misschien een paar jaar geleden, dan hoeve
...[+++]n ze het niet beschaamd aan hun neef te vragen. Ze kunnen gewoon de video's bekijken. Als ze zich vervelen kunnen ze verdergaan. Ze kunnen kijken op het tijdstip van hun keuze, in hun eigen tempo. Wat waarschijnlijk het minst begrepen aspect hiervan is, is deze notie: de allereerste keer, de allereerste keer dat je probeert om je hersenen vat te doen krijgen op een nieuw concept, dan is het allerlaatste wat je nodig hebt, een andere mens die zegt: Snap je dit? Zo liep de interactie met mijn neefjes voordien. Nu kunnen ze het gewoon doen in de intimiteit van hun eigen kamer. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
personnes qui prennent leur temps ->
Date index: 2023-07-27