Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "personnes qui ne peuvent vraiment pas faire usage " (Frans → Nederlands) :
Et, fort heureusement, il y a une catégorie de personnes qui ne peuvent vraiment pas faire usage de cet outil.
Er is ook een klasse van mensen - gelukkig maar - die echt geen gebruik kunnen maken van dit hulpmiddel.
Si vous rentrez dans l’armée, vous trouverez plein de Carl Norden. Si vous allez au Pentagone ils diront, « Vous savez que, maintenant nous pouvons vraiment lancer une bombe dans un tonneau à 6000 mètres d’altitude ». Et vous savez quoi ? c’est vrai ; ils peuvent vraiment le faire.
In het leger vind je ook vele Carl Nordens. Als je naar het Pentagon gaat, zullen ze zeggen: “Weet je, nu kunnen we echt een bom in een pekelton droppen op 6.000 m.” Het is nog waar ook. Ze kunnen dat nu echt.
Mais sur nos terres confortables, sûres et bondées, on a peu d'opportunités d'en faire usage, sans nuire à d'autres personnes.
Maar in onze comfortabele, veilige, overbevolkte landen kunnen we daar nauwelijks aan werken, zonder schade voor anderen.
Une bande dessinée vivante et respirante, mais à contrario de Spiderman et Iron Man, ces gars peuvent vraiment le faire.
Een levende stripverhalenreeks, maar in tegenstelling tot Spiderman en Iron Man kunnen deze kerels het echt!
Les populations d’animaux qui vivent sur les cheminées ne peuvent vraiment pas faire grand chose à propos de la vie et la mort qui arrivent là où ils vivent, mais en haut ici nous le pouvons. En théorie, nous sommes des êtres humains rationnels, doués de la pensée.
De dieren rondom de warmwaterbronnen kunnen niet zo veel doen aan hoe leven en dood zich manifesteren waar zij leven, maar hier boven kunnen we dat wel. Theoretisch zijn we denkende, rationele wezens.
Il n'y a pas d
e lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout c
e que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simple
...[+++]s ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een
vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als j
e goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En z
e hebben natuurlijk niet door dat ze maar na ...[+++]ar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...(Rires) Au-delà de l'aspect équivoque de cette remarque, il y ava
it quelque chose de vraiment profond. Ils disaient qu'ils préféraient la version automatisée de leur cousin plutôt que leur cousin. Au début, ça n'est
pas très intuitif, mais en se plaçant de leur point de vue, ça a beaucoup de sens. Ils sont dans cet
te situation où ils peuvent désormais arrêter et
faire répéter leur cousin ...[+++], sans avoir l'impression de me faire perdre mon temps. S'ils doivent revoir quelque chose qu'ils auraient dû apprendre deux semaines plus tôt, ou peut-être deux ans plus tôt, ils ne n'ont pas à être gênés pour demander à leur cousin. Ils peuvent juste regarder ces vidéos. S'ils s'ennuient, ils avancent. Ils peuvent les regarder à leur propre rythme, quand ils veulent. Et sans doute, l'aspect le moins apprécié de cela est le fait que la toute première fois, la toute première fois que vous essayez de comprendre un nouveau concept, ce dont vous n'avez pas besoin, c'est d'une autre personne vous disant : « Tu comprends ça ? » C'est ce qui se passait entre moi et mes cousins avant. Maintenant, ils peuvent simplement le faire dans l'intimité de leur propre chambre.
(Gelach) Als je eenmaal over de dubbelzinnigheid heen bent, zit daar iets heel wezenlijks in. Ze zeiden dat ze liever de geautomatise
erde versie van hun neef hadden dan hun neef zelf. Eerst lijkt het tegenstrijdig, maar als je er echt goed over nadenkt vanuit hun standpunt, dan zit er wel iets in. In deze situatie kunnen ze hun neef stopzetten en herhalen, zonder dat ze het gevoel hebben dat ze mijn tijd verdoen. Als ze iets willen
nakijken dat ze een paar weken eerder hadden moeten leren, of misschien een paar jaar geleden, dan hoeve
...[+++]n ze het niet beschaamd aan hun neef te vragen. Ze kunnen gewoon de video's bekijken. Als ze zich vervelen kunnen ze verdergaan. Ze kunnen kijken op het tijdstip van hun keuze, in hun eigen tempo. Wat waarschijnlijk het minst begrepen aspect hiervan is, is deze notie: de allereerste keer, de allereerste keer dat je probeert om je hersenen vat te doen krijgen op een nieuw concept, dan is het allerlaatste wat je nodig hebt, een andere mens die zegt: Snap je dit? Zo liep de interactie met mijn neefjes voordien. Nu kunnen ze het gewoon doen in de intimiteit van hun eigen kamer.Mais au-delà des chiffres impressi
onnants, ce qui est vraiment important d'un point de vue de santé mondiale, ce qui est vraiment inquiétant du point de vue de la santé mondiale, c'est que la gra
nde majorité de ces personnes atteintes ne reçoivent pas les soins dont
nous savons qu'ils peuvent transformer leur vie et n'oubliez pas, nous avons des preuves solides qu'une g
...[+++]amme d'interventions, de médicaments, d'interventions psychologiques, et d'interventions sociales, peuvent faire une énorme différence.
Maar afgezien van de duizelingwekkende aantallen is er iets waar we ons vanuit een mondiaal oogpunt van gezondheid echt zorgen over moeten maken. Het overgrote deel van deze mensen krijgt niet de zorg die hun leven kan veranderen. We hebben overtuigend bewijs dat een waaier aan activiteiten, medicijnen, psychologische interventies, en sociale interventies het verschil kan maken.
Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dan
s les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le dir
...[+++]ecteur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei
: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn
gevangenis. Tachtig procent ...[+++] van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...(Rires) Donc le premier, c’est une dynamique de jeu très simple. Ça s’appelle la dynamique du rendez-vous. Et
c’est une dynamique dans laquelle, pour réussir,
les joueurs doivent faire quelque chose à un moment déterminé, généralement dans un lieu déterminé. Et ces dynamiques sont parfois effrayantes parce que vous vous
dites que d’autres personnes peuvent utiliser des forces pour manipuler
...[+++] mon interaction, ce que je fais, où je le fais, quand je le fais. Cette sorte de perte du libre arbitre qui arrive dans les jeux peut être effarant, donc pour chaque dynamique, je vais vous donner trois exemples -- un qui montre comment on s’en sert déjà dans le monde réel, pour que vous puissiez rationaliser un petit peu, un qui démontre son utilisation dans les jeux conventionnels -- Je crois que tout est un jeu, ici c’est plutôt ce que vous pourriez penser d’un jeu joué sur une table ou sur un écran, un sur comment elle peut être utilisé pour le bien, pour qu'on puisse voir que ces forces peuvent être vraiment puissantes. Donc le premier -- la plus célèbre dynamique de rendez-vous au monde -- est ce qu'on appelle les happy hour . J’ai donc quitté très récemment Princeton et je me suis retrouvé pour la première fois dans un bar, et j’ai remarqué ces happy hour partout, d'accord.
(Gelach) De eerste is een heel eenvoudige spelregel. Het heet de afspraak-regel.
Om in deze regel te slagen, moeten spelers iets doen op een vooraf bepaalde tijd, meestal op
een vooraf bepaalde plaats. Deze regels zijn af en toe een beetje eng, omdat je denkt dat andere mensen krachten kunnen gebruiken die beïnvloeden hoe ik reageer, wat ik doe, waar ik dat doe en wanneer ik dat doe. Dit so
ort van verlies van vrije wil komt voor in sp ...[+++]ellen en kan beangstigend zijn. Van elke spelregel ga ik drie voorbeelden geven -- Eén die laat zien hoe de regel in de echte wereld al wordt toegepast, zodat u het zo'n beetje kunt rationaliseren. Eén die hem laat zien in een spel dat we als conventioneel beschouwen -- ik denk dat alles een spelletje is, dit is meer een soort spelletje dat wordt gespeeld op een bord of een computerscherm. En één die laat zien hoe dit ten goede kan worden gebruikt, zodat we kunnen zien dat deze krachten echt heel krachtig kunnen zijn. Dus de eerste - de bekendste afspraakregel in de wereld - is iets dat happy hour heet. Dus toen ik heel kort geleden met Princeton stopte en voor het eerst in een bar belandde, zag ik die happy hours echt overal waar ik kwam. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
personnes qui ne peuvent vraiment pas faire usage ->
Date index: 2021-08-06