Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "personne ne pouvait vraiment nous dire ce qui passait " (Frans → Nederlands) :
Et a cause du secret medical personne ne pouvait vraiment nous dire ce qui passait.
Vanwege beroepsgeheim vertelde de dokter niet wat hij mankeerde.
Mais j’aimerais vraiment le dire pour chaque personne ici ce soir, pour valoriser la fille en nous, pour valoriser la partie qui pleure, pour valoriser la partie qui est émotionelle, pour valoriser la partie qui est vulnérable, pour comprendre que l'avenir se trouve là.¾
Maar ik wil het echt doen voor iedere persoon hier, om het meisje in ons te waarderen, dat deel dat weent te waarderen, dat deel dat emotioneel is te waarderen, dat deel dat kwetsbaar is te waarderen, te begrijpen dat de toekomst dáár ligt.
E
t étant enfant, personne ne peut dire que ça ne peut pas arriver parce qu'on est trop limité pour réaliser qu'on ne peut pas tout compr
endre. Je pense que nous avons l'obligation, en tant que parents et société de commencer à enseigner à nos enfants a pêcher plutôt que de leur donner le poisson. La vieille parabole, Donner un poisson à un homme le nourrit un jour. Lui apprendre à pêcher le nourrit toute sa vie. Si nous pouvions apprendre à nos enfants à devenir d
es entrepreneurs, à ceux ...[+++] qui possèdent ces traits de caractères, comme nous poussons vers les sciences ceux qui ont le don des sciences. Que se passerait-il si nous voyions ceux qui ont l'esprit d'entreprise et leur apprenions à être des entrepreneurs? Nous pourrions faire que tous ces enfants développent des entreprises au lieu d'attendre des aides financières de l'état. Ce que l'on fait c'est que l'on s'asseoit pour apprendre à nos enfants toutes les choses qu'ils ne devraient pas faire.¥ Ne frappe pas; ne mords pas; ne jure pas. Actuellement nous apprenons à nos enfants à courir après des boulots vraiment bons, vous savez, et le système scolaire les pousse à courir après des choses comme devenir docteur et devenir avocat et devenir comptable et dentiste et professeur et pilote. Et les médias disent que ça serait vraiment cool si on pouvait sortir et devenir mannequin ou chanteur ou une figure du monde sportif comme Sidney Crosby.
En als kind zal niemand je zeggen dat het onmogelijk is, omdat je te dom bent om te
beseffen dat je er niet uitkomt. Ik denk dat we als ouders en als maatschappij de plicht hebben onze kinderen te leren vissen in plaats van ze vis te geven. Het oude gezegde Als je een man een vis geeft, geef je hem eten voor een dag. Als je een man leert te vissen, geef je hem eten voor de rest van zijn leven. Als we onze kinderen kunnen leren om ondernemend te
worden, degene die deze talenten tonen te hebben, net zoals we degene met wetenschappelijke
...[+++] talenten aanmoedigen daarmee verder te gaan. Wat als we degene met ondernemerstalenten eruit konden pikken en ze te leren ondernemers te worden? We zouden overal kinderen hebben die bedrijven beginnen, in plaats van te wachten op brochures van de overheid. Wat we nu doen is onze kinderen vooral vertellen wat ze niet moeten doen: niet slaan, niet bijten, niet vloeken. Nu stimuleren we onze kinderen om een goede baan te vinden, weet je, en het schoolsysteem leert ze om te proberen dokter of advocaat te worden of accountant, tandarts, leraar of piloot. En de media leert ons dat het erg 'cool' is om model of zanger te worden of een sportheld als Sidney Crosby.Ça a été ton grand eurêka. Comme tu ne pouvais pas voir, il a bien sûr fallu que tu apprennes par toi-même. Derek Paravicini : J'ai appris à jouer par moi-même. AO : Tu as appris à jouer par toi-même, et par conséquent, jouer du piano consistait pour toi, Derek, à donner des tas de coups de poing et de karaté, parfois tu avais même recours à ton nez. La nourrice a aussi pensé à enregistrer ta musique sur un de ces anciens magnétophones de l'époque, et voici ce merveilleux enregistrement de Derek en train de jouer quand tu avais quatre ans. DP : « Molly Malone (Coques et Moules) ». AO : En fait, ce n'est pas « Coques et Moules ». C'est « Jardin de Campagne en Angleterre ». DP : « Jardin de Campagne en Angleterre ». (Musique : « Jardin de Cam
...[+++]pagne en Angleterre » ) AO : Et voilà. (Applaudissements) Je trouve ça vraiment fantastique. Vous voyez, ce petit enfant ne pouvait pas voir, ni vraiment comprendre le monde autour de lui, il n'avait personne dans sa famille qui jouait d'un instrument, et pourtant il a trouvé le moyen d'apprendre à jouer ça. Comme vous pouvez le voir sur la photo, ton corps s’agitait beaucoup lorsque tu jouais, Derek. J'ai rencontré Derek quand il avait quatre ans et demi, et pour être honnête, Derek, au début j'ai cru que tu étais fou, parce que, quand tu jouais du piano, tu semblais vouloir jouer toutes les touches du clavier en même temps, et tu avais aussi la manie de me taper pour m'écarter. Dès que j'essayais de m'approcher du piano, tu me repoussais fermement. Comme j'avais dit à ton père, Nick, que j'essaierais de t'enseigner le piano, je ne voyais pas bien comment j'allais m’y prendre si je ne pouvais pas m'en approcher. Mais au bout d'un moment, le seul moyen que j’ai trouvé a été de te prendre dans mes bras, de déposer Derek de l'autre côté de la pièce, et, pendant les 10 secondes que j'avais avant qu'il ne revienne, de lui jouer très vite quelque chose, pour le lui apprendre. Finalement, je pense que tu as été d'accord avec moi, Derek, ...
Dat was het grote eu
reka-moment. Dat je niet kunt zien, betekende natuurlijk dat je het jezelf moest leren. DP: Ik leerde mezelf spelen. AO: Dat deed je inderdaad en dat hield in dat je bij jouw pianospel, Derek, veel knokkels, karateslagen en
zelfs af en toe je neus gebruikte. Het kindermeisje nam je muziek op met een ouderwets taperecordertje. nam je muziek op met een ouderwets taperecordertje. Dit is een prachtige opname van jou, Derek, toen je 4 jaar was. DP: 'Molly Malone (Cockles and Mussels).' AO: Eigenlijk is het 'English coun
...[+++]try garden'. DP: 'English country garden'. (Muziek: 'English country garden') AO: Kijk eens aan. (Applaus) Volgens mij is dit gewoon fantastisch. Daar is dat kleine kind dat niet kan zien, eigenlijk niet veel van de wereld begrijpt, niemand van zijn familie bespeelt een instrument en toch leert hij het zichzelf aan. Zoals op de foto's te zien is, speelde je met je hele lichaam, Derek. speelde je met je hele lichaam, Derek. Derek en ik maakten kennis met elkaar toen hij vierenhalf was. Eerlijk gezegd dacht ik eerst dat je gek was, Derek, want als je pianospeelde, leek je iedere noot op je keyboard te willen spelen. Ook had je de gewoonte om me uit de weg te slaan. Zo gauw ik in de buurt van de piano kwam, werd ik stevig weggeduwd. Omdat ik je vader - Nick - had beloofd dat ik zou proberen om je les te geven, wist ik even niet hoe ik dat moest aanpakken, als ik niet bij de piano mocht komen. De enige manier die ik kon bedenken, was om je op te pakken en aan de andere kant van de kamer neer te zetten. In de 10 seconden die ik had voordat Derek terug was, kon ik net iets heel korts spelen, wat hij kon naspelen. Uiteindelijk denk ik dat je inzag, Derek, dat het best leuk kon zijn om samen piano te spelen.Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout c
e que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et
de leur sa ...[+++]gesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een
vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van
dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En z
e hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten
...[+++] enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Je vais vous parler de la fa
çon par laquelle on pourrait exploiter une ressou
rce vraiment sous-utilisée en ce qui concerne les soins médicaux, qui n'est autre que le patient, ou -- comme j'aime utiliser, le terme
scientifique -- la personne. Parce que nous sommes tous des patients,
nous sommes tous des personnes. Même les docteurs deviennent des pat
...[+++]ients à un moment donné. Alors je veux vous parler de cela comme une opportunité que nous n'avons réellement pas saisi dans ce pays et, en fait, dans le monde. Si vous voulez vraiment vous attaquer à la grosse partie -- Je veux dire, au niveau de la santé publique, là où j'ai été formé -- vous avez à faire à des problèmes comportementaux, vous avez à faire à des situations où les personnes sont en fait données des informations, et ils ne vont pas jusqu'au bout. C'est un problème qui se manifeste dans le cas du diabète, de l'obésité, de nombreuses formes de maladie du coeur, même dans certaines formes de cancer -- quand on pense aux fumeurs.
Ik zal het hebben over hoe we een beter gebruik kunnen maken van een echt onderbenut hulpmiddel in de gezondheidszorg namelijk de patiënt. Of beter (ik heb liever de wetenschappelijke term): mensen. Omdat we allemaal patiënten zijn. We zijn allemaal mensen
. Zelfs artsen zijn soms patiënten. Ik beschouw
deze toestand als een gemiste kans in dit land. In feite in de hele wereld. Als je wil kijken naar het grotere plaatje, (En dat bedoel ik in relatie tot de openbare gezondheidszorg, waar ik vandaan kom) gaat het over gedrag. Het gaat over mensen die concrete informatie krijgen
...[+++]en er niets doen mee. Dit probleem heeft betrekking op diabetes, zwaarlijvigheid, verschillende hart- en vaatziekten, zelfs bepaalde vormen van kanker - denk maar aan roken.Des gens approchent de ces postes, mai
s les militaires ne savent pas s'il s'agit d'une menace ou non.
Par exemple, cette personne qui s'approche ici, ils se disent : Est-ce un kamikaze ou pas? A-t-il quelque chose caché sous ses vêtements? Que va-t-il se passer? Ils ne savent pas si cette personne est une menace. Si elle ne respecte pas leurs ordres, ils peuvent très bien lui tirer dessus et découvrir ensuite si, oui, ils ont bien fait ou non, c'était un innocent qui n'avait pa
s compris ce qui se ...[+++]passait. S'ils disposaient d'armes non létales, ils pourraient se dire : Nous pouvons nous en servir dans ce cas précis. Si on tire sur quelqu'un qui n'était pas hostile, au moins on ne l'aura pas tué. Autre exemple. Cette photo a été prise au cours d'une mission dans les Balkans, à la fin des années 90.
Als iemand een controlepost nadert en de militairen zijn er n
iet zeker van of de persoon vijandig is of niet. De persoon die nadert, zou een zelfmoordterrorist kunnen zijn. Verbergt hij iets onder zijn kleding? Wat gaat er gebeuren? Ze weten
niet of
deze persoon vijandig is of
niet. Als deze persoon de aanwijzingen
niet volgt, dan kunnen zij uiteindelijk schieten en daarna erachter komen of het een vijand was of gewoon een onschuldig iemand die
niet begreep wat er gaande was. Met
niet ...[+++]-dodelijke wapens zouden ze kunnen zeggen: We kunnen ze gebruiken in dat soort situaties. Als we iemand die niet vijandig is, neerschieten, hebben we hem tenminste niet gedood. Een andere situatie. Deze foto komt van een van de missies in de Balkan in de late jaren 1990.Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dan
s les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pou
r son bébé et avait pourtant ...[+++] été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was gee
n baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei
: “We kunnen erover praten, maar kij ...[+++]k naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...C'était une expérience vraiment merveilleuse. Mais quand je suis rentrée à la maison, je me suis sentie complètement détachée et brusquement enfermée et isolée. J'étais vraiment étonnée par ces sentiments. Je m'attendais bien à ce que ça soit difficile, avoir des nuits sans sommeil, allaiter constamment, mais je ne m'attendais pas à ce sentiment d'isolement et de solitude que j'ai ressenti. J'étais vraiment étonnée que personne ne m'ait dit que j'allais me sentir de cette façon. J'ai appelé ma sœur avec qui je suis très proche -- et qui a eu trois enfants -- et je lui ai demandé, Pourquoi ne m'as-tu pas dit que j'allais me sentir de cette façon, que j'allais avoir ces -- me sentir incroyablement isolée ? Et elle m'a dit -- Je n'oublierai ja
...[+++]mais -- Ce n'est pas précisément quelque chose que tu as envie de dire à une mère qui a un enfant pour la première fois. RG : Et évidemment, nous pensons que c'est précisément ce que vous devriez dire aux mères qui ont des enfants pour la première fois.
Het was echt een fantastische ervaring. Maar toen ik thuiskwam, voelde ik me plots erg vervreemd, en plots ingesloten en uitgesloten. Die gevoelens verbaasden me echt. Ik had verwacht dat het moeilijk zou zijn, met slapeloze nachten, constante voedingen, maar was niet voorbereid op de gevoelens van isolement en eenzaamheid die ik ervaarde. Ik was echt verbaasd dat niemand me dat had gezegd, dat ik me zo zou voelen. Ik belde mijn zus op, met wie ik een goede band heb -- ze heeft 3 kinderen -- en ik vroeg haar: Waarom heb je mij niet gezegd dat ik me zo zou voelen, dat ik me zo ongelooflijk geïsoleerd zou voelen? Ze zei -- ik vergeet het nooit -- Dat zeg je nu eenmaal niet tegen een moeder die voor het eerst een baby krijgt. RG: En natuurlijk
...[+++] denken wij dat je dat net wel moet zeggen aan moeders die voor het eerst een baby krijgen.Plutôt facile. Et puis les choses ont changé, et fin 2009, ils ont annoncé que nous allions avoir une nouvelle politique, et cette nouvelle politique exigeait des mots de passe d'au moins huit caractères, avec une majuscule, une minuscule, un chiffre, un symbole, vous ne pouviez pas utiliser le même caractère plus de trois fois, et ce ne pouvait pas être un mot du dictionnaire. Quand ils ont mis en place cette nouvelle politique, beaucoup de gens, mes collègues et amis, sont venus me voir et ont dit : « C'est vraiment inutilisable. Pourquoi nous font-ils ça, et pourquoi ne les en as-tu pas empêchés ? » Et j'ai dit : « Vous savez quoi ? On ne m'a rien demandé. » Mais ça a éveillé ma curiosité, et j'ai décidé d'aller parler aux personnes en c
...[+++]harge des systèmes informatiques et de découvrir ce qui les a amenés à introduire cette nouvelle politique, et ils ont dit que l'université avait rejoint un consortium d'universités, et que l'une des exigences pour devenir membre était que nous devions avoir des mots de passe plus compliqués qui respectaient de nouvelles exigences, et ces exigences étaient que nos mots de passe devaient avoir beaucoup d'entropie. L'entropie est un terme compliqué, mais en fait ça mesure la sécurité des mots de passe.
Nogal simpel. Maar toen veranderden ze dat. Tegen het einde van 2009 verkondigden ze dat we een nieuw beleid kregen. Dit beleid eiste dat wachtwoorden minimaal 8 tekens moesten hebben, met een hoofdletter, kleine letter, een cijfer, een teken, je mocht niet 3 dezelfde tekens hebben en het mocht niet in het woordenboek staan. Toen ze dat nieuwe beleid toepasten, zeiden veel mensen, collega's en vrienden me: Poeh, dit is echt niet te doen. Waarom doen ze ons dat aan en waarom houd je ze niet tegen? Ik zei: Weet je? Ze hebben mij niets gevraagd. Maar ik werd nieuwsgierig en ging praten met onze systeembeheerders en ontdekte waarom ze dit beleid hadden bedacht. Ze zeiden dat de universiteit was gaan samenwerken met andere universiteiten en dat
...[+++]een van de voorwaarden was dat we veiligere wachtwoorden kregen die voldeden aan nieuwe voorwaarden. Die vereisten dat onze wachtwoorden niet voorspelbaar mochten zijn. Onvoorspelbaarheid is een ingewikkelde term. Ze geeft de sterkte van het wachtwoord weer, datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
personne ne pouvait vraiment nous dire ce qui passait ->
Date index: 2025-04-05