Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "pensons au temps que nous aurons pour prendre " (Frans → Nederlands) :
Quand nous parlons d’élargir notre famille, nous pensons au temps que nous aurons pour prendre soin de moi et de mon enfant.
Als we het nu over gezinsuitbreiding hebben, denken we met name aan hoeveel tijd ik heb om voor mezelf en de baby te zorgen.
Donc je veux que vous imaginiez dans deux ou trois ans quand nous aurons commencé à appliquer ces informations sur le cloud lorsque nous aurons vraiment le médecin AI et tiré profit de la connectivité pour prendre des décisions et des faire diagnostics à un niveau comme jamais auparavant.
Stel je voor wat er mogelijk zal zijn wanneer we in een paar jaar deze cloud-gebaseerde informatie gaan toepassen, we echt over een A.I.-arts gaan beschikken en onze hersenen tot connectiviteit kunnen brengen om beslissingen en diagnoses te maken op een niveau zonder voorgaande.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans
cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk l
icht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen va
n dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van
dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door da
...[+++]t ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...U
ne fois que nous aurons compris tout ce qui se passe -- et croyez moi, nous connaissons à peine 1% de ce qui se passe -- donc une fois que nous
aurons compris ce
qui se passe, nous serons capables d'avoir beaucoup de contrôle au sujet de ce que nous faisons avec notre santé, avec
ce que nous faisons pour les générations futurs, combien de temps ...[+++] nous allons vivre.
Als we eenmaal uitvinden wat er aan de hand is -- en geloof we, we weten bijna een procent van wat er gebeurt -- als we eenmaal uitvinden wat er aan de hand is, dan zullen we werkelijk in staat zijn controle te hebben over hoe we omgaan met onze gezondheid, over hoe we omgaan met toekomstige generaties, hoe lang we zullen leven.
E
t pendant les quelques années qui s'en suivirent, il y eut de grandes sagas à propos de la conception de Biosphere 2. Mais en 1991 on l'a enfin cons
truite. Et il était temps pour nous d'y entrer et de tenter l'aventure!
Nous avions besoin de savoir, si la vie était vraiment malléable
. Est-ce qu'on peut prendre cette biosphère, qu ...[+++]i évolue à l'échelle de la planète, et la glisser dans une petite bouteille, et survivra-t-elle? Grandes questions. Et nous voulions des réponses non seulement pour être capables d'aller ailleurs dans l'univers, sur Mars par exemple -- prendrions-nous une biosphère avec nous, pour vivre dedans? --, mais aussi nous voulions en connaître davantage sur la terre sur laquelle nous vivons tous. Enfin, en 1991, il était temps pour nous d'y entrer et d'expérimenter ce «bébé». Allez, en route pour un voyage inaugural. Est-ce que ça va marcher? Ou bien va-t-il se passer quelque chose que nous ne comprendrions pas ou que nous ne pourrions pas résoudre? qui par conséquent annihilerait le concept d'une biosphère créée par l'homme.
En ge
durende de volgende paar jaar, kwamen er prachtige verhalen over het ontwerp van Biosfeer 2. Maar in 1991 hadden we eindelijk dit ding kunnen bouwen. And het was tijd voor ons om erin t
e trekken en het te proberen. We moesten het weten, is leven zo kneedbaar? Kan je deze biosfeer nemen, dat zich ontwikkeld heeft op een planetaire schaal, en dat in een kleine fles proppen, en zal het overleven? Vele en moeilijke vragen. En we wilde dit weten om ons in staat te stellen te weten of we elders in het universum, als we bijvoorbeeld naa
...[+++]r Mars zouden gaan, en onze biosfeer zouden meenemen, erin konden leven? We wilden dit ook weten zodat we meer zouden begrijpen van de aarde waarop we leven. In 1991 was het eindelijk zover voor ons, dus we stapten erin en probeerden het uit. Laten we onze eerste reis maken. Zal het werken? Of zal er iets gebeuren dat we niet begrijpen of niet kunnen repareren? En dan dus het concept laten vallen van door de mens gemaakte biosferen.L'Angiogenesis Foundation suit presque 300 compagnies, et il y en a environ 100 autres médicaments en développement. Donc prenez en compte ceux qui ont été approuvés, cherchez les essais cliniques, mais ensuite, en plus de ce que le mèdecin pe
ut faire pour vous, nous pouvons commencer à nous demander ce que
nous pouvons faire pour nous mêmes. Et c'est un des th
èmes dont je parle, prendre sur nous de faire c ...[+++]e que les médecins ne peuvent faire pour nous, c'est à dire d'utiliser les connaissances et de passer à l'action. Et si mère Nature nous a donné quelques indices, nous pensons qu'il pourrait y avoir un avenir nouveau dans la valeur de ce que nous mangeons. Et ce que nous mangeons est vraiment notre chimiothérapie, trois fois par jour.
De Aniogenese Foundation volgt bijna 300 bedrijven en er zitten ongeveer 100 medicijnen in de pijplijn. Dus overweeg de goedgekeurde medicatie, let op klinische testen, maar
naast wat de dokter voor je kan doen, moeten we ons afvragen wat we voor onszelf kunnen doen. Een van de thema's waarover ik het heb, is dat het in onze macht ligt om voor onszelf zaken te doen die de dokters voor ons niet kunnen doen, en dat is kennis gebruiken en actie ondernemen. Als moeder
natuur ons al enige tips heeft gegeven dan ligt het aan ons om uit te z
...[+++]oeken wat de waarde is van ons voedsel. In wat we eten; driemaal per dag onze eigen chemotherapie.J
e me suis longtemps interrogée sur cette
question : pouvons-nous évoluer ou développer un sixième sens. Un sens qui nous donnerait un accès continu et facile aux méta-informations ou à d
es informations qui pourraient exister quelque part, qui pour
raient nous aider à prendre la bonne décision au
sujet de n'importe ...[+++]quelle chose qu'on rencontre. Quelques-uns parmi vous pourraient répondre que, bon, les téléphones d'aujourd'hui font déjà cela. Mais je dirais que non. Quand vous rencontrez quelqu'un ici à TED -- TED est l'endroit où rencontrer du monde, bien sûr, une fois dans l'année -- vous ne pouvez pas serrer la main à quelqu'un puis lui dire Vous pouvez attendre deux minutes, le temps que je sorte mon téléphone et que je vous cherche dans Google? Ou quand vous allez au supermarché, quand vous êtes là dans cet immense rayon avec différents types de papier toilette, vous ne sortez pas votre téléphone, pour ouvrir un navigateur et aller sur une page web pour décider lequel parmi ce choix est l'achat le plus écologique. Nous n'avons pas réelllement un accès facile à toutes ces informations pertinentes qui peuvent vraiment nous aider à prendre les meilleures décisions sur ce que nous devons faire, et comment agir. Et donc, mon groupe de recherche au Media Lab a développé une série d'inventions pour nous donner l'accès à cette information d'une manière plutôt facile, sans que l'utilisateur ait besoin de changer son comportement. Je suis ici pour dévoiler notre dernier résultat, le plus réussi jusqu'à présent, qui est encore en plein développement.
Ik
raakte geïntrigeerd door de vraag of het mogelijk zou zijn om tot de ontwikkeling van een zesde zintuig te komen. Een zintuig dat ons naadloos en gemakkelijk toegang geeft tot meta-informatie of informatie die zich misschien ergens anders bevindt, maar relevant kan zijn om ons te helpen de juiste beslissing te nemen over alles wat we ook maar tegenkomen. En sommigen van jullie zullen daarop zeggen, doen hedendaagse mobiele telefoons dat niet al? Maar ik zeg van niet. Als je hier bij TED iemand tegenkomt -- wat zonder twijfel de top netwerkplek van het jaar is -- dan ga je niet iemands hand schudden en vervolgens zeggen, Heb je een mom
...[+++]entje, dan pak ik mijn telefoon en Google je even?' Of als je naar de supermarkt gaat en daar in dat enorme gangpad staat met verschillende soorten toiletpapier, dan pak je niet even je mobiele telefoon om een browser te openen om een website te bezoeken waarmee je kunt beslissen welke van al die verschillende soorten toiletpapier de meest ecologisch verantwoorde aankoop is die je kunt maken? We hebben dus niet echt makkelijk toegang tot al die relevante informatie, die ons kan helpen bij het nemen van de beste beslissingen over wat je moet doen en welke acties je moet ondenemen. Om die reden heeft mijn onderzoeksgroep op het Media Lab een serie uitvindingen ontwikkeld die ons toegang geven tot die informatie op een relatief gemakkelijke manier, zonder dat de gebruiker ook maar iets van zijn gedrag hoeft te veranderen En ik ben hier voor de onthulling van ons recentste en tot nu toe, meest succesvolle poging, die nog flink in ontwikkeling is.Et c'est à partir de l'expérience tirée de 20 ou 25 années à faire cela que je veux vous apporter le message ce matin, que la douleur est une mal
adie. La plupart du temps, on pense à la douleur comme d'un symptôme d'une maladie. Et c'est vrai la plupart du temps. C'est le symptôme d'une tumeur ou d'une infection ou une inflammation ou une opérati
on. Mais environ 10 pour cent du temps, après que le patient se soit remis d'une de ces conditions, la douleur persiste. Elle persiste pendant des moi
...[+++]s et parfois pendant des années. Et quand cela arrive, elle devient sa propre maladie. Et avant de vous dire comment nous pensons que cela arrive et ce que nous pouvons y faire, je veux vous montrer à quoi cela ressemble pour mes patients.
Op basis van zo'n 20 of 25 jaar ervaring hiermee ga ik jullie vanmorgen vertellen dat pijn een ziekte is. Meestal denkt men aan aan pijn als een symptoom van een ziekte. Dat is meestal ook zo. Het is het symptoom van een tumor, een infectie, een ontsteking of een operatie. Maar ongeveer in 10 procent van de gevallen blijft, nadat de patiënt hiervan hersteld is, de pijn aanhouden. Maandenlang, vaak jarenlang. Wanneer dat gebeurt, wordt het een ziekte op zichzelf. Voordat ik hier dieper op inga en wat eraan te doen is, wil ik jullie laten zien hoe dat aanvoelt voor mijn patiënten.
Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était
un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la
laisser sortir. Un ...[+++]juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar
een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor h
aar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We
...[+++]kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Et j'appelle ça la sécurité de notre
ville. La récession nous a ébranlé et effrayé, et il y a quelque c
hose dans l'air ces temps-ci qui est aussi très stimulant. Il s'agit d'une prise de conscience que nous som
mes la clé de notre propre reprise. Il est maintenant temps pour nous d'agir dans nos propres
communauté ...[+++]s où nous pensons et nous agissons localement.
Ik noem het plaatselijke veiligheid. De recessie deed ons wankelen en vrezen, maar er hangt nu iets in de lucht dat zoveel kracht geeft. Het is het besef dat wij de sleutel zijn tot ons eigen herstel. Het is nu tijd voor ons om in onze gemeenschappen lokaal te denken en lokaal te handelen.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
pensons au temps que nous aurons pour prendre ->
Date index: 2025-04-19