Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "pense que si nous formulons cette leçon " (Frans → Nederlands) :
Et je pense que si nous formulons cette leçon, ça ressemble à ça : Ne présumez pas que ce que nous pensons actuellement est que toute l'histoire est là devant nous.
Die les kunnen we volgens mij als volgt samenvatten. Ga er niet van uit dat ons huidige denken het hele verhaal is.
Maintenant, je pense qu'il y a des leçons que nous devons en tirer, des leçons sur l'ouverture.
Ik denk dat er lessen zijn die we hieruit kunnen trekken, lessen over openheid.
Nous avons pensé pendant un temps que la leçon apprise en Bosnie était que des élections tenues trop tôt avaient entretenu les violences sectaires et les partis extrémistes. Donc en Irak, en 2003, nous avons pris la décision d'attendre 2 ans avant les élections, d'investir dans l'éducation des électeurs et la démocratisation.
We hadden in Bosnië geleerd dat te vroeg verkiezingen houden, leidt tot sektarisch geweld en extremistische partijen. Daarom werd in Irak in 2003 de beslissing genomen, de verkiezingen twee jaar uit te stellen. Laten we eerst de kiezer wat opleiden. Laten we investeren in democratisering.
Et je pense que ce que -- ce que
ça nous fait psychologiquement c'est que -- ça crée une équation. Le temps est rare, donc que faisons-nous ? Eh bien -- eh bien, nous accélérons, n'est-ce pas ? Nous essayons de faire de plus et plus de choses avec de moins en moins de temps
. Nous transformons chaque moment de chaque journée en une course jusqu'à la ligne d'arrivée. Une ligne d'arrivée, d'ailleurs, que nous n'atteignons jamais, mais une ligne d'arrivée quand même. Et je pen
...[+++]se que la question est, est-il possible de se libérer de cette façon de penser? Et heureusement, la réponse est oui, car ce que j'ai découvert, quand j'ai commencé à regarder autour de moi, c'est qu'il y a -- une réaction violente, globale, contre cette culture qui nous dit que plus vite est toujours mieux, et qu'être plus occupé c'est le mieux.
En wat dat -- wat dat psychologisch met ons doet is dat het -- het creëert een vergelijking. Tijd is schaars, dus wat doen we? Wel -- wel, we versnellen, niet? We proberen steeds meer te doen met steeds minder tijd. We maken elk moment van elke dag tot een race naar de aankomstlijn. Een aankomstlijn, trouwens, die we nooit bereiken, maar niettemin een aankomstlijn. En ik denk dat de vraag is, is het mogelijk om ons te bevrijden van die ingesteldheid? En gelukkig, het antwoord is ja, want wat ik ontdekte, toen ik begon rond te kijken, is dat er een -- een globale terugslag is tegen deze cultuur die ons vertelt dat sneller altijd beter is, en dat druk altijd g
...[+++]oed. Il n'y a pas de lum
ière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animau
x, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent a
...[+++]vec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van
dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Plus je m'approchais de
la ligne d'arrivée, cette côte rocheuse de l'île de Ross, plus je réalisais
que la plus grande leçon que cette très longue, très éprouvante marche m'avait enseignée, était que le bonheur n'est pas une ligne
d'arrivée, que pour nous autres humains, la perfection à laquelle tant d'entre nous aspirent n'est peut-être pas réellement atteignable, et que si l'on est déjà pas satisfait de ce que l'on a maintenant,
...[+++]de nos péripéties au milieu du chaos et des efforts qui régissent nos vies, cette boucle ouverte, cette liste de choses à faire inachevée, ces « je ferai mieux la prochaine fois », alors jamais nous ne le serons. Et nombre de gens me demandent : « Et maintenant ? »
Hoe dichter ik bij de finish kwam, die s
tenige rotskust van Ross Eiland, hoe meer ik besefte dat de belangrijkste les die deze lange, zware tocht me misschien heeft geleerd, was dat blijdschap geen finishlijn is. Dat de perfectie waar zovelen van ons van lijken te dromen, misschien nooit echt haalbaar is. Als we ons niet tevreden kunnen voelen, hier, vandaag, nu, op onze reizen, midden in de troep en het gejaag dat we allemaal doen, de open eindjes, de takenlijstjes die half af zijn, de volgende-keer-beter-acties, dan zullen we het wellicht
nooit voelen. Veel mensen hebben me ...[+++] gevraagd, wat nu?M
ais nous avons cette combinais
on d'une zone qu'on pense impliquée dans l'auto-modération, la capacit
é à déconnecter, et cette zone qu'on pense être autobiographique, ou auto-expressive, impliquée dans la capacité à s'intéresser. Et nous pensons, au moins dans ce préliminaire -- c'est une étude, elle est probablement fausse. Mais c'est une étude. Nous pensons qu'au moins une hypothèse raisonnable est que, pour être créatif, vous devez avoir cette étran
...[+++]ge dissociation dans votre lobe frontal. Une zone est activée, et une grande zone est désactivée, pour que vous ne soyez pas inhibé, pour que vous acceptiez de faire des erreurs, pour que vous ne déconnectiez pas constamment toutes ces nouvelles impulsions génératives.
Maar wij zien deze combinatie: een gebied dat wellicht betrokken is bij zelfcontrole, gaat uit, en dit gebied dat als autobiografisch of zelfexpressief wordt g
ezien, gaat aan. We denken dat, althans in deze voorlopige - Het is maar een studie. Ze is waarschijnlijk verkeerd. Maar het is een studie. Wij denken dat het op zijn minst een redelijke h
ypothese is dat, om creatief te zijn, je deze rare dissociatie in je frontale kwab moet hebben. Een gebied gaat aan, en een groot gebied gaat uit, zodat je niet geremd bent, zodat je bereid ben
...[+++]t om fouten te maken. Je mag niet voortdurend al deze nieuwe generatieve impulsen afsluiten.Mais peut-être que moi, je leur donne quelque chose de mieux car je leur donne de l'espoir. Mais peut-être que moi, je leur donne quelque chose de mieux car je leur donne de l'espo
ir. Et au milieu de cette crise économique,
où beaucoup d'entre nous ont tendance Et au milieu de cette crise économique, où beaucoup d'entre nous ont tendan
ce à avoir peur, je pense que nous devrons prendre exemple sur Jane à avoir peur, je pense que nous devrons prendre exemple sur Jane et reco
...[+++]nnaître que le fait d'être pauvre ne signifie pas être ordinaire.
Maar misschien geef ik wel iets beters omdat ik ze hoop geef. En midden in deze economische crisis, die zovelen van ons geneigd zijn te benaderen met angst, denk ik dat we er goed aan doen iets van Jane te leren en uit te dragen, te erkennen dat arm niet gelijk staat aan gewoontjes zijn.
Et je vais vous raconter une histoire, qui est très embarrassante pour moi, mais que je trouve importante. J'ai fait une allocution à Facebook il n'y a pas longtemps devant une centaine d'employés. Et deux heures pl
us tard, il y avait cette jeune femme qui travaille là assise devant mon petit bureau, et elle voulait me parler. J'ai dit d'accord, et e
lle s'est assise et nous avons parlé. Et elle a dit, J'ai appris quelque chose aujourd'hui. J'ai appris que je dois gardé la main levée. j'ai dit, Que voulez-vous dire? elle a dit, Et bien
...[+++], vous faites cette allocution, et vous dites que vous allez prendre encore deux questions. Et je levais la main comme beaucoup d'autre gens, et vous avez pris deux questions de plus. Et j'ai baissé la main, et j'ai remarqué que toutes les femmes baissaient la main. Et puis vous avez pris encore deux questions, seulement celles des hommes. Et j'ai pensé en moi-même, ho, si c'est moi -- qui ça intéresse, évidemment -- qui fais cette allocution -- pendant cette allocution, je ne suis même pas capable de remarquer que les mains des hommes sont encore levées, et que les mains des femmes sont encore levées, que valons-nous comme directeurs de nos compagnies et de nos organismes quand il s'agit de voir que les hommes recherchent les opportunités plus que les femmes ne le font? Nous devons faire que les femmes s'asseyent à la table. (Applaudissements) Message numéro deux : faites de votre partenaire un vrai partenaire. J'ai acquis la conviction que nous avons plus progressé dans le monde du travail que nous ne l'avons fait dans nos foyers. Les données le montrent très clairement.
Z
odadelijk vertel ik een verhaal dat erg gênant is voor mijzelf, maar ik vind het belangrijk. Niet zo lang geleden gaf ik een toespraak bij Facebook voor ongeveer 100 medewerkers. Een paar uur later was er een jonge vrouw die er werkt, ze zit voor mijn bureautje en wil met me praten. Ik zeg OK, ze gaat zitten, we praten. Ze zei: Ik heb vandaag iets geleerd. Ik heb geleerd dat ik mijn hand omhoog moet houden. Ik zei: Wat bedoel je? Ze zei: Wel, je gaf een toespraak en je zei dat je nog twee vragen zou beantwoorden.
Ik had net als vele mensen mijn hand opgestoke ...[+++]n, en je behandelde 2 vragen. Ik liet mijn hand zakken, en ik zag alle vrouwen hetzelfde doen, en toen beantwoordde je nog meer vragen, alleen van mannen. Ik bedacht voor mezelf: wow, als ik het ben -- die dit belangrijk vind -- die deze toespraak geef -- en ik merk tijdens de toespraak niet eens dat de handen van de mannen nog opgestoken zijn, dat de handen van de vrouwen nog opgestoken zijn, hoe goed zijn we dan als leiders van ons bedrijf en onze organisatie in opmerken dat de mannen meer opportuniteiten nastreven dan vrouwen? We moeten vrouwen een plaats aan de tafel laten innemen. (Applaus) Boodschap nummer twee: maak van je partner een echte partner. Ik ben ervan overtuigd dat we meer vooruit zijn gegaan op de arbeidsmarkt dan thuis. De data tonen dit zeer duidelijk.Nous partageons d'autres types de divertissements -- des stades, des parcs publics, des salles de concerts, des bibliothèques. des universités. Toutes ces choses sont des plateformes de partage mais le partage en fin de compte commence
et finit avec ce à quoi je fais référence comme la mère de toutes les plateformes de p
artage. Et quand je pense au maillage et que je pense à ce qui le fait avancer, comment se fait-il que ça se passe maintenant, je pense qu'il y a un certai
...[+++]n nombre de vecteurs que je veux vous donner comme contexte. L'un de ces vecteurs est la récession -- le fait que la récession nous ait amenés à repenser notre relation aux choses dans nos vies en fonction de leur valeur -- donc en commençant à aligner la valeur avec le coût véritable. Deuxièmement, l'accroissement de la population et la densité des villes. Plus de gens, des espaces plus petits, moins de choses. Le changement climatique. Nous essayons de réduire le stress dans nos vies personnelles et dans nos communautés et sur la planète. Il y a eu aussi cette méfiance récente vis-à-vis des grands marques, des grandes marques internationales, dans un tas d'industries différentes. Et cela a créé une ouverture. La recherche montre ici, aux Etats-Unis, et au Canada et en Europe de l'Ouest que la plupart d'entre nous sont beaucoup plus ouverts aux compagnies locales, ou à des marques dont nous n'avons peut-être pas entendu parler.
We delen andere soorten van vermaak: sportarena's, openbare parken, concertzalen, bibliotheken, universiteiten. Dit zijn allemaal platforms voor delen, maar delen begint en eindigt uite
indelijk bij wat ik noem 'de moeder van alle deelplatforms'. Als ik over het maaswerk nadenk, waardoor dat gedreven wordt, hoe het kan dat het nu gebeurt, denk ik dat er een aantal drijfveren zijn die ik als achtergrond wil geven. Een ervan is de recessie. De recessie heeft ervoor gezorgd dat we de verhouding tot spullen in ons leven zijn gaan heroverwegen. Dat we de waarde van spullen zijn gaan afstemmen op de werkelijke kosten. Ten tweede, de groei van d
...[+++]e bevolking en de dichtheid in steden. Meer mensen, kleinere ruimtes, minder spullen. Klimaatverandering. We proberen de stress te verminderen in ons persoonlijk leven, in onze gemeenschap en op de planeet. Ook is er sinds korte tijd wantrouwen jegens wereldwijde, grote ondernemingen in een aantal verschillende bedrijfstakken. Dat heeft een opening gecreëerd. Onderzoek toont aan dat hier in de V.S., in Canada en in West-Europa de meeste mensen meer open staan voor lokale bedrijven of namen die misschien onbekend zijn. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
pense que si nous formulons cette leçon ->
Date index: 2022-09-11