Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "pass nous étions vraiment excités parce " (Frans → Nederlands) :
Quand nous avons commencé à parler avec OK Go -- le titre de la chanson est This Too Shall Pass -- nous étions vraiment excités parce que ils voulaient construire une machine avec laquelle danser.
Wel, de eerste keer dat we spraken met OK Go, de titel van de plaat is This Too Shall Pass , waren we zeer enthousiast omdat zij aangaven graag een machine te bouwen waarmee ze konden dansen.
BJ : Lors de cette première chasse, nous étions vraiment excités.
BJ: Bij de eerste jachtpartij waren we erg opgewonden.
Parce que j'ai l'habitude d'assumer le rôle d'essayer d'expliquer aux gens comme les nouvelles technologies qui se profilent vont être merveilleuses, je me s
uis dit que puisque nous étions entre amis ici, je vous dir
ais ce que je pense vraiment et j'essaierais de faire le bilan et de c
omprendre ce qui se passe vraiment ici avec ces sauts technologiq
...[+++]ues étonnants qui semblent si rapides que nous avons peine à les suivre.
...want ik ben doorgaans mensen aan het vertellen hoe geweldig de nieuwe technologieën gaan zijn, die we nu zien, en ik dacht: aangezien ik hier onder vrienden ben, wil ik jullie vertellen wat ik écht denk. Ik ga terugkijken en trachten te begrijpen wat er werkelijk aan het gebeuren is met de verbijsterende sprongen in technologie die zo snel gaan dat we ze nauwelijks bij kunnen houden.
Il est parfaitement évident que le temps a une direction. Ce qu'on veut dire par là, c'est que le passé est différent du futur de bien de d
ifférentes manières Nous étions plus jeunes dans le passé, nous serons plus vieux dans le futur. Nous nous souvenons du passé, mais pas du futur La surprise est que cette différence entre passé et futur n'
est trouvable nulle part dans les lois de la physique. Le temps est en fait beaucoup comme l'espace. Si vous flottez dans l'espace dans une combinaison, il n'y aura pas de dif
...[+++]férence entre le haut, le bas, la gauche, la droite Pareillement, il n'y pas de différence intrinsèque entre le passé et le futur dans les lois de la physique. En fait, ça n'est pas tout à fait un mystère pour nous. Nous savons que ce qui se passe vraiment dans le monde réel est que vous n'êtes pas fait de juste une ou deux particules qui se rentrent dedans, mais un ensemble très très compliqué de beaucoup de particules et elles deviennent plus désordonnées avec le temps.
Het is logisch dat tijd een richting heeft. Wat we daarmee bedoelen is dat het verleden anders is dan de toekomst op veel verschillende manieren. We waren in het verleden jonger, en in de toekomst zullen we ouder zijn. We onthouden het verleden, maar we onthouden de toekomst niet. Het verrassende is dat dat verschil tussen verleden en toekomst niet te vinden is in de diepste natuurkundige wetten. Tijd lijkt op de ruimte, want als je in je ruimtepak rondvliegt zal er geen verschil zijn tussen omhoog, omlaag, links, rechts Eveneens is er geen wezenlijk verschil tussen het verleden en de toekomst in de wetten van de natuur. Dat is niet helemaal een raadsel
voor ons we weten dat wat echt ...[+++] gebeurt in de echte wereld is dat je niet slechts uit één of twee deeltjes bestaat die tegen elkaar aan botsen. Je bent een enorm complexe verzameling van vele deeltjes die steeds wanordelijker wordenEt j'ai dit, Allez la lire. Et ils disent, Oh, celle-là n'était pas si géniale.
Et puis nous sommes passés à une autre elle n'avait pas de super visuels, mais elle avait des super
informations -- et nous avons passé une heure à parler du process
us d'apprentissage, parce que la question n'était pas si oui ou non c'était parfait, ou si oui ou non c'était ce que je pouvais créer; c'était de leur demander de créer par eux-mêmes. Et ça
...[+++] leur a permis d'échouer, de réfléchir, et d'apprendre. Et quand on renouvelle l'activité dans ma classe cette année, ils feront mieux cette fois. Parce que dans l'apprentissage doit être inclus une dose d'échec, parce que l'échec est éducatif en lui-même. Il y a un million d'images que je pourrais montrer ici, et j'ai dû choisir soigneusement -- celle-ci est une de mes préférées -- d'étudiants en train d'apprendre, de ce à quoi ça ressemble d'apprendre dans un paysage où nous laissons de côté l'idée que les enfants doivent venir à l'école pour obtenir les informations, mais au lieu de ça, demandez-leur ce qu'ils peuvent en faire. Posez-leur des questions vraiment intéressantes. Ils ne vous décevront pas. Demandez-leur d'aller sur place, de voir des choses par eux-mêmes, de vivre vraiment l'apprentissage, de jouer, de poser des questions,
En ik zei: Ga het lezen. En ze zeiden: Oh, dat was niet zo fantastisch. Toen gingen we naar een volgende -- er zaten geen visuele vondsten in, maar wel heel goede informatie -- en we praatten e
en uur over het leerproces, want het ging er niet om of het perfect was, of het was wat ik kon maken, ik had hun gevraagd om zelf iets te
maken. Ze kregen de kans te falen, te verwerken, te leren. Als we dit jaar in mijn klas nog zo'n rondje doen, dan zullen ze het deze keer beter doen. Want leren moet een zekere mate van falen inhouden, want va
...[+++]n falen leer je door het proces. Er zijn een miljoen beelden die ik hier zou kunnen laten verschijnen, ik moest zorgvuldig kiezen -- dit is één van mijn favoriete -- van studenten die leren, van hoe leren eruit kan zien, in een landschap waar we de idee laten varen dat kinderen naar school moeten komen om informatie te krijgen, en we hun veeleer vragen wat ze ermee kunnen doen. Stel hun echt interessante vragen. Ze zullen je niet teleurstellen. Vraag hun om naar plekken te gaan, om zelf dingen te zien, om het leren te ervaren, om te spelen, te onderzoeken.Voici une nouvelle espèce
de poisson ange que nous avons découverte. Celui-ci nous l'avons découvert à l'époque des plongées à l’air, les mauvais jours des plongées à l'air, comme nous avions coutume de dire quand nous faisions ce genre de plo
ngées à l'air, nous étions à 110 mètres. Et je me souviens d'être rentré d'une de ces plongées pr
ofondes, et j'étais dans le brouillard, et la narcose prend un peu de temps, vous savez, pour s
...[+++]e dissiper. C'est un peu comme le dégrisement. Et j'ai eu ce vague souvenir de voir ces poissons jaunes avec une tache noire, et j'ai pensé, Oh, mince. J'aurais dû en prendre un. Je crois que c'est une nouvelle espèce. Et puis, finalement, je suis allé voir dans mon seau. Effectivement, j'en avais attrapé un -- j'avais juste complètement oublié que je l'avais fait. Donc nous avons décidé de nommer celui-ci Centropyge narcosis . C'est donc devenu son nom scientifique officiel, en référence à son habitude de loger en profondeur. Celui-là aussi est intéressant. Quand nous l'avons trouvé, nous n'étions pas bien sûr de la famille d'appartenance de cette chose, donc nous l'avons appelé le poisson du Dr. Seuss, parce qu'il semblait sortir d'un de ses livres. Maintenant, celui-là est vraiment cool.
Hier is nog een nieuwe maanvis die we ontdekten. Deze dateert nog uit de tijd dat we met lucht werkten, de 'slechte oude luchttijd', zoals we dat noemen. Met lucht op 110 meter diepte. Ik herinner me dat ik terugkwam van een van deze diepe duiken en ik wa
s wat duizelig - de narcose heeft wat tijd nodig om weg te ebben. Het is een beetje als ontnuchteren. Ik had een vage herinnering aan een gele vis met een zwarte vlek, en ik dacht: Ach, verdomme
. Ik had hem moeten vangen. Ik denk dat het een nieuwe soort is. Tot ik in mijn emmer keek.
...[+++] En ja hoor, ik was helemaal vergeten dat ik er een had gevangen. (Gelach) We noemden hem Centropyge narcosis. Dat is zijn officiële wetenschappelijke naam, omdat hij op grote diepte leeft. Dit is ook nog een leuke. Aanvankelijk waren we niet eens zeker van de familie, dus noemden we hem de Dr. Seuss vis, omdat het leek op iets uit een van die boeken. Deze is best cool.Un jour un responsable de la NASA vient dans mon bureau, s'assied et dit : Pouvez-v
ous s'il-vous-plaît nous dire, comment chercher de la vie ailleurs que sur la Terre ?
Et ça m'a surpris, parce que j'avais été en fait engagé pour travailler sur l'informatique quantique. Pourtant, j'avais une très bonne réponse. J'ai dit : Je n'en ai aucune idée. Et il m'a dit : Les signatures biologiques, nous devons chercher les signatures biologiques. Et j'ai dit : Qu'est-ce que c'est ? Et il a dit : C'est tout phénomène mesurable qui nous permet d'
...[+++]indiquer la présence de vie . Et j'ai dit : Vraiment ? N'est-ce pas un peu facile ? Je veux dire, nous avons la vie. Ne pouvez-vous pas utiliser une définition, par exemple une définition de la vie semblable à celle de la Cour Suprême ? Alors j'y ai réfléchi un peu, et j'ai dit : Bon, est-ce vraiment si simple ? Parce que oui, si vous voyez quelque chose comme ça, alors d'accord, je vais appeler ça la vie, c'est indubitable. Mais voici quelque chose . Et il continue : Bien, c'est la vie aussi. Je sais cela . Sauf que si vous pensez que la vie est aussi définie par les choses qui meurent, pas de chance en ce qui concerne cette chose, parce que c'est en fait un organisme très étrange. Il grandit jusqu'au stade adulte comme cela et passe alors par une phase à la Benjamin Button, et régresse en fait encore et encore, jusqu'à redevenir un petit embryon, et en fait recommence alors à grandir, et à rajeunir encore et grandir, comme une sorte de yo-yo, et il ne meurt jamais. Donc c'est vraiment de la vie, mais en fait ça ne ressemble pas à ce nous considérons que devrait être la vie.
Op een dag komt een NASA-manager mijn kantoor binnen, gaat zitten en zegt: 'Kun je ons alsjeblieft vertellen hoe we op zoek kunnen gaan n
aar leven buiten de aarde?' Dat kwam als een verrassing voor mij, want ik was eigenlijk ingehuurd om te werken aan kwantumberekening. Toch had ik een heel goed antwoord. Ik zei: 'Ik heb geen idee.' hij vertelde me: 'Biosignaturen, we moeten op zoek naar een biosignatuur.' Ik weer: 'Wat is dat?' Hij zei: 'Het is eender welk meetbaar fenomeen dat ons in staat stelt om de aan
wezigheid van leven vast te stellen.' Ik zei ...[+++]: 'Echt waar? Is dat dan niet makkelijk? Ik bedoel, we hebben hier leven. Kun je daar geen definitie op toepassen zoals bijvoorbeeld een Supreme Court-achtige definitie van leven?' Toen ik er een beetje over had nagedacht, zei ik: 'Is het echt zo gemakkelijk? Want ja, als je zoiets als dit ziet, dan noem ik dat leven - geen twijfel mogelijk. Maar hier is iets.' Hij dan: 'Goed, dat is ook leven. Dat weet ik.' Maar als je denkt dat het leven ook is gedefinieerd door dingen die sterven, dan heb je geen geluk met dit ding omdat dat eigenlijk een heel vreemd organisme is. Het groeit op tot het volwassen stadium, maakt dan een Benjamin Buttonfase door, gaat achteruit en achteruit totdat het weer als een klein embryo is en groeit dan weer terug, terug naar beneden en weer terug - als een jojo. Het sterft nooit. Het is leven, maar geen leven zoals wij het ons voorstelden.Et puis un jour, j'ai reçu un appel de John Doerr, Bill Berkman et Al Gore le même jour disant de rappeler David Agus. (Rires) Alors, j'ai dit, Bon, ce type a au moins de la
ressource. (Rires) Nous avons donc commencé à discuter
, et il a dit, J'ai vraiment besoin d'une meilleure façon de mesurer les protéines. J'ai dit, je connais, j'ai essayé. Ce ne sera pas facile. Il a dit, non, non, j'en ai vraiment besoin. Je veu
x dire, je vois des patients mourir to ...[+++]us les jours parce que nous ne savons pas ce qui se passe à l'intérieur de leur corps. Nous devons voir ce qui se passe là-dedans. Et il m'a passé en revue des exemples spécifiques de moments où il en avait vraiment besoin.
En dan krijg ik op een dag een telefoontje van John Doerr, Bill Berkman en Al Gore - allemaal op dezelfde dag - om mij
aan te manen David Agus' telefoontje te beantwoorden. (Gelach) Dus ik had zoiets van Ok. Deze kerel heeft tenminste een sterk netwerk. (Gelach) Hij zei: Ik moet echt een betere manier vinden om eiwitten te meten. En ik van: Heb ik al gedaan. Zal niet makkelijk zijn. En hij weer: Nee, nee. Ik heb dat echt nodig. Ik bedoel dat ik elke dag mensen zie sterven omdat we niet weten wat er in hun lichaam omgaat. We hebben een venster nodig om naar binnen te kijken. Hij toonde me specifieke voorbeelden van wanneer hij dat echt n
...[+++]odig had.Nous avons grandi en jouant de la musique - Maman est du Cap-Breton, comme par hasard. Maman et la mère de Natalie se connaissaient.
Nous avons grandi en jouant, et nous avions l'habitude de danser ensemble, oui, c'est vrai. (Rires)
Nous avons grandi en jouant tout un tas de... Nous jouions de mémoire, et je pense que c'est important dans notre ca
s, parce que nous n'étions pas vraiment exposé ...[+++]s à beaucoup de différents styles de musique. Nous avons appris à jouer des instruments, mais nous devions trouver ça en nous-mêmes, parce que nous ne regardions pas la télévision, nous n'écoutions pas beaucoup la radio. Nous allions à l'église, et à l'école, parfois, travaillions à la ferme, et jouions de la musique, nous avons donc pu, je pense, à un âge très critique, développer notre propre style, notre propre personnalité ; ma mère joue, mon père joue, et le style qui est venu de la vallée d'Ottawa, en Ontario, nous l'appelons le style franco-Canadien, mais il trouve son origine dans les camps de bûcherons. Il y a des années, des centaines d'hommes allaient passer l'hiver dans les camps dans le Nord de l'Ontario et au Québec, et ils étaient tous de cultures différentes, et les irlandais, les français, les écossais, les allemand, ils se rencontraient, et bien sûr, la nuit, ils jouaient aux cartes, et dansaient et jouaient du violon, et au fil de nombreuses années, le style de violon de la vallée d'Ottawa a évolué, et la danse de la vallée d'Ottawa a évolue, alors j'ai en quelque sorte commencé avec ce style, et je me suis vite mis à faire mon propre truc, et puis j'ai rencontré Natalie, et j'ai été exposé au style génial du Cap-Breton.
We groeiden op met muziek spelen -- ma komt toevallig uit Cape Breton. Ma en de moeder van Natalie kenden elkaar. We groeiden op met muziek sp
elen, en we dansten samen, ja, natuurlijk. (Gelach) We groeiden op en we speelden op het gehoor. Ik denk dat dat belangrijk voor ons was omdat we niet blootgesteld werden aan veel verschillende muziekstijlen. We leerden de instrumenten te bespelen, maar het moest van binnen komen omdat we geen televisie keken en niet veel naar de radio luisterden. We gin
gen naar de kerk en soms naar school, we wer ...[+++]kten op de boerderij en speelden muziek. Zo waren we in staat om op een erg kritische leeftijd onze eigen stijl te ontwikkelen, ons eigen ik. Mijn moeder speelt, mijn vader speelt, in de stijl die zijn oorsprong heeft in de Ottawavallei in Ontario. Wij noemen het de Frans-Canadese stijl maar het kwam oorspronkelijk uit de houthakkerskampen. Jaren geleden gingen honderden mannen gedurende de winter naar kampen in het noorden van Ontario en in Quebec. Ze kwamen uit verschillende culturen. De Ieren, de Fransen, de Schotten, de Duitsers, ze kwamen allemaal samen, en 's avonds gingen ze kaarten, deden ze aan stepdansen en speelden ze viool. Na velen jaren is de Ottawa Valley-vioolmuziek ontstaan, en ontstond het Ottawa Valley-stepdansen. Dat is hoe ik ongeveer begonnen ben met die stijl. Al snel begon ik mijn eigen ding te doen. Toen ontmoette ik Natalie, en ik kwam in contact met de geweldige Cape Breton vioolmuziek.Au Bur
undi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dan
s les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle
que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches
...[+++]et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoo
n. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei
: “We kunnen erover praten, maar kij ...[+++]k naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ... datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
pass nous étions vraiment excités parce ->
Date index: 2024-01-06