Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "pas parler des positions clairement " (Frans → Nederlands) :
Je ne vais pas parler des positions clairement irrationnelles de gens comme l'Église Catholique, qui pensent qu'en distribuant des préservatifs, tout le monde va se ruer dessus et faire du sexe.
Ik ga niet eens proberen om het beslist irrationele standpunt te verklaren van mensen zoals in de Katholieke Kerk, die schijnen te denken dat als je condooms verstrekt, iedereen in het wilde weg seks gaat bedrijven.
Et après quelques instants, son orthophoniste tente une nouvelle approche, et ils commencent à chanter ensemble, et Gabby commence à chanter avec les larmes aux yeux, et vou
s pouvez l'entendre clairement articuler les paroles d'une chanson qui décrit comment elle se se
nt, et elle chante, dans une gamme descendante, elle chante, Let it shine, let it shine, let it shine. Et c'est un rappel très puissant et émouvant de combien la beauté de la mus
ique est capable de parler ...[+++] là où les mots n'y parviennent pas, dans ce cas littéralement, à parler.
Even later probeert haar logopedist een andere aanpak. Ze beginnen samen te zingen. Gabby begint te zingen tussen haar tranen door, en je kunt duidelijk horen dat ze de woorden kan uitspreken van een lied dat beschrijft hoe ze zich voelt, en ze zingt, in dalende toonladder: Laat het schijnen, laat het schijnen, laat het schijnen Het toont krachtig en sterk aan hoe de schoonheid van muziek kan spreken wanneer woorden dit niet kunnen, in dit geval letterlijk.
Je m'efforce de créer une culture dans ma classe où les élèves sont en confiance pour partager l'intimité de leurs propres silences. J'ai 4 principes de base affichés au tableau devant la classe, et que chaque élève signe en début d'année : lire avec un œil critique, écrire en conscience parler clairement, dire sa vérité.
In een poging om in mijn klas een cultuur te creëren waar studenten veilig de intimiteiten van hun eigen stiltes kunnen delen, heb ik vier basisprincipes vermeld op het bord dat vooraan in mijn klas staat. Elke student ondertekent die bij het begin van het jaar: lees kritisch, schrijf bewust, spreek duidelijk, vertel jouw waarheid.
Et je vais vous raconter une histoire, qui est très embarrassante pour moi, mais que je trouve importante. J'ai fait une allocution à Facebook il n'y a pas longtemps devant une centaine d'employés. Et deux heures plus tard, il y avait cette jeune femme qui travaille là assise devant mon petit bureau,
et elle voulait me parler. J'ai dit d'accord, et elle s'est assise et nous avons parlé. Et elle a dit, J'ai appris quelque chose aujourd'hui. J'ai appris que je dois gardé la main levée. j'ai dit, Que voulez-vous dire? elle a dit, Et bien, vous faites cette
allocution ...[+++], et vous dites que vous allez prendre encore deux questions. Et je levais la main comme beaucoup d'autre gens, et vous avez pris deux questions de plus. Et j'ai baissé la main, et j'ai remarqué que toutes les femmes baissaient la main. Et puis vous avez pris encore deux questions, seulement celles des hommes. Et j'ai pensé en moi-même, ho, si c'est moi -- qui ça intéresse, évidemment -- qui fais cette allocution -- pendant cette allocution, je ne suis même pas capable de remarquer que les mains des hommes sont encore levées, et que les mains des femmes sont encore levées, que valons-nous comme directeurs de nos compagnies et de nos organismes quand il s'agit de voir que les hommes recherchent les opportunités plus que les femmes ne le font? Nous devons faire que les femmes s'asseyent à la table. (Applaudissements) Message numéro deux : faites de votre partenaire un vrai partenaire. J'ai acquis la conviction que nous avons plus progressé dans le monde du travail que nous ne l'avons fait dans nos foyers. Les données le montrent très clairement.
Zodadelijk vertel ik een verhaal dat erg gênant is voor mijzelf, maar ik vind het belangrijk. Niet zo lang geleden gaf ik een toespraak bij Facebook voor ongeveer 1
00 medewerkers. Een paar uur later was er een jonge vrouw die er werkt, ze zit voor mijn bureautje en wil met me praten. Ik zeg OK, ze gaat zitten, we praten. Ze
zei: Ik heb vandaag iets geleerd. Ik heb geleerd dat ik mijn hand omhoog moet houden. Ik zei: Wat bedoel je? Ze zei: Wel, je gaf een toespraak en je zei dat je nog twee vragen zou beantwoorden. Ik had net als vele
...[+++]mensen mijn hand opgestoken, en je behandelde 2 vragen. Ik liet mijn hand zakken, en ik zag alle vrouwen hetzelfde doen, en toen beantwoordde je nog meer vragen, alleen van mannen. Ik bedacht voor mezelf: wow, als ik het ben -- die dit belangrijk vind -- die deze toespraak geef -- en ik merk tijdens de toespraak niet eens dat de handen van de mannen nog opgestoken zijn, dat de handen van de vrouwen nog opgestoken zijn, hoe goed zijn we dan als leiders van ons bedrijf en onze organisatie in opmerken dat de mannen meer opportuniteiten nastreven dan vrouwen? We moeten vrouwen een plaats aan de tafel laten innemen. (Applaus) Boodschap nummer twee: maak van je partner een echte partner. Ik ben ervan overtuigd dat we meer vooruit zijn gegaan op de arbeidsmarkt dan thuis. De data tonen dit zeer duidelijk.Cette vidéo, je pense, exprime très clairement le concept dont je suis en train de parler.
Deze video, denk ik, gaat behoorlijk heftig verder dan het concept waar ik het nu over heb.
La Chevrolet est à trois allées de nous. Elle me regarde comme si j'étais, vous savez, sa fille tarée -- la crétine, à qui elle doit parler très lentement et clairement.
De Chevy is drie rijen verder. Ze kijkt me aan als was ik haar idiote kind -- de dommerik, het kind dat ze heel traag en duidelijk moet toespreken.
Il n'y a pas d
e lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. E
t, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regar
...[+++]dent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen rake
n gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Je suis intrigué par un conc
ept qui été inventé dans la première partie du 19ème siècle -- en fait la deuxième décennie du 19ème siècle par un poète de 27 ans dont le nom était Percy Shelley. Bon, nous pensons tous que Shelley était évidemment un grand poète romantique, beaucoup d'entre nous avons tendance à oublier qu'il a écrit de merveilleux essais aussi, et le plus mémorable de ces essais s'intitule Défense de la poési
e . Il fait 5,6,7,8 pages en tout, et il devient profond et difficile vers la troisième page, mais quelque part su
...[+++]r la seconde page il commence à parler de la notion de ce qu'il appelle l'imagination morale . Et voici ce qu'il dit, traduit en gros : Un homme -- un homme générique -- un homme, pour être vraiment bon, doit imaginer clairement.
Ik ben geïntrigeerd door een concept dat het levenslicht zag aan het begin van de 19e eeuw -- eigenlijk tussen 1910 en 1920 -- door een 27- jarige dichter, genaamd Percy Shelley. We denken allemaal dat Shelley een groot romantisch dichter was, maar men lijkt te vergeten dat hij ook enkele prachtige essays heeft geschreven. Het meest bekende daarvan heet Een verdediging van de poëzie . Het is ongeveer 5 tot 8 pagina's lang en het wordt nogal zwaarwichtig, ergens na pagina 3, maar ergens op de tweede pagina begint hij te praten over een begrip dat hij morele verbeeldingskracht noemt. Vrij vertaa
ld zegt hij dit: De mens -- in het algemeen -
...[+++]- moet, om grotendeels goed te zijn, een heldere verbeelding hebben.Comme Al Gore nous l'a si clairement rappelé, nous avons atteint un nombre d'humains à proprement parler incroyable sur cette planète.
Zoals Al Gore ons er zo duidelijk aan heeft herinnerd, zijn we op deze planeet met enorme aantallen.
composé ces numéros. J'ai
donc dû manier mon bras paralysé comme un moignon et faire les numéros au fur et à mesure et je les ai composés pour que je revienne à la réalité et pour pouvoir me dire, Oui, j'ai déjà composé ce numéro. Enfin, le numéro était entièrement composé et j'écoute au téléphone. Mon collègue prend le téléphone et me dit, Ouh ouh ouh ouh. (Rires) Et je me dis, Oh ça alors, on dirait un Golden Retriever ! Et je lu
i dis -- je lui dis clairement : C'est Jill ! J'ai besoin d'aide ! Et ce qui sort de ma bouche est, Ouh o
...[+++]uh ouh ouh ouh. Je réfléchis, Oh mince, on dirait un Golden Retriever. Mais je ne pouvais pas savoir -- Je ne savais pas que je ne pouvais pas parler ou comprendre la langue avant d'avoir essayé. Il comprend enfin que j'ai besoin d'aide et il me trouve de l'aide. Et un peu plus tard, je suis dans une
Af en toe zweefde ik weer naar La La Land en als ik daarna terugkwam, wist ik niet of ik de nummers al ingetoetst had. Dus ik hevelde mijn verlamde arm erheen en bedekte de cijfers die ik had ingetoetst zodat ik bij terugkeer in de realiteit wist: Dat cijfer heb ik al gehad. Eindelijk is het hele nummer ingetoetst. Ik houd de hoorn bij mijn oor, mijn collega neemt op en zegt tegen me: Woo woo woo
woo. (Gelach) En ik denk: Hemel, hij klinkt als een Golden Retriever! Ik zeg tegen hem -- althans, ik denk dat ik duidelijk zeg: Met Jill! Ik heb hulp nodig! Maar wat ik hoor is dit: Woo woo woo woo woo. En ik denk: Hemel, nu klink ik zelf als a
...[+++]ls een Golden Retriever. Ik wist dus niet dat ik geen woorden kon uitspreken of verstaan, tot ik het probeerde. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
pas parler des positions clairement ->
Date index: 2022-10-25