Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "parviendra peut-être jamais " (Frans → Nederlands) :
La grande majorité des galaxies s'éloignent de nous si vite que la lumière qu'elles émettent ne nous parviendra peut-être jamais.
De meeste melkwegstelsels verwijderen zich zo snel van ons dat hun licht ons misschien nooit bereikt.
Ce n'est pas un champ où on fait pousser du maïs, mais un champ de force, hypothétique et invisible, qui imprègne l'univers tout entier. » « Hmmmm, d'accord. S'il imprègne tout l'univers, comment ça se
fait que je ne l'ai jamais vu ? C'est un peu étrange. » « En fait, ce n'est pas étrange, Pense à l'air autour de nous, On ne peut pas le voir ni le sentir. Bon, à
certains endroits, peut-être, on peut. Mais on peut détecter sa présence avec un équipement sophistiqué, comme nos propres corps. Donc le fait qu'on ne peut pas voir un
e chose ne ...[+++] fait que rendre un peu plus difficile de déterminer si elle est vraiment là ou pas. » « D'accord, continue. » « Donc, nous pensons que ce champ de Higgs est tout autour de nous, partout dans l'univers. Et ce qu'il fait est plutôt singulier - il donne une masse aux particules élémentaires. » « C'est quoi une particule élémentaire ? » « Une particule élémentaire est le nom qu'on donne aux particules sans structures, qui ne peuvent être divisées, les blocs fondamentaux de construction de l'univers. » « Je croyais que ça, c'était les atomes. » « En fait, les atomes sont constitués d'éléments plus petits, protons, neutrons et électrons. Alors que les électrons sont des particules élémentaires, les neutrons et protons ne le sont pas. Ils sont fait d'autres particules appelées les quarks. » « On dirait des poupées russes. Ça ne s'arrête jamais ? » « En fait, on ne sait pas vraiment. Mais notre compréhension actuelle est appelée le modèle Standard. On y distingue deux types de particules élémentaires : les fermions, qui constituent la matière, et les bosons, qui distribuent les forces. On classe souvent ces particules selon leurs propriétés, telles que la masse.
Het is geen maïsveld of zo, maar een hypothetisch, onzichtbaar soort krachtveld dat zich over het hele universum uitstrekt.” „Hmm, oké, maar als het zo uitgestrekt is, waarom heb ik het dan nooit gezien? Eigenaardig.” waarom heb ik het dan nooit gezien? Eigenaardig.” „Nou, niet echt. Denk maar aan de lucht. Die zien of ruiken we niet -- nou ja, misschien hier en daar wel -- maar we kunnen ze waarnemen met geavanceerde apparatuur, zoals ons lichaam. Dus het feit dat we iets niet kunnen zien, maakt het alleen
wat moeilijker vast te stellen of het er wel of niet is.” „Oké, ga verder.” „Dus, we geloven dat dit higgsveld overal om ons heen is
...[+++] in het heelal. „Dus, we geloven dat dit higgsveld overal om ons heen is in het heelal. En het doet iets heel bijzonders: het geeft elementaire deeltjes massa.” „Wat is een elementair deeltje? „Elementair deeltje is hoe we deeltjes zonder structuur noemen, „Elementair deeltje is hoe we deeltjes zonder structuur noemen, de ondeelbare bouwstenen van het heelal.” de ondeelbare bouwstenen van het heelal.” „Ik dacht dat dat atomen waren.” „Nou, eigenlijk bestaan atomen uit kleinere onderdelen, protonen, neutronen en elektronen. Elektronen zijn fundamentele deeltjes, maar neutronen en protonen niet. Die zijn opgebouwd uit andere fundamentele deeltjes: quarks.” „Dat klinkt als Russische poppetjes. Houdt het ooit op? „Dat weten we eigenlijk niet. Maar wat we er nu van begrijpen noemen we het standaardmodel. Daarin bestaan twee soorten fundamentele deeltjes: fermionen, waar materie uit bestaat, en bosonen, de dragers van krachten. We groeperen deze deeltjes vaak volgens hun eigenschappen, zoals massa.Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abo
...[+++]rd, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk word
...[+++]t belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...J'y suis allé en hiver. Ce
s animaux n'avaient jamais vu d'humains auparavant. J'étais un des premiers humains qu'elles aient jamais vu. Je suis allé dans l'eau avec elles, et j'ai été étonné de leur curiosité. Cette photo montre mon assistant debout à environ 20m et une de ces incroyablement belle baleines de 15 mètres et 70 tonnes, comme un bus qui nagerait. Elles étaient en parfaite condition, bien grasses et saines, robustes, pas de cicatrices, juste comme elles sont censées être. Vous savez, j'ai lu que les pèlerins, quand ils ont débarqué à Plymouth Rock dans le Massachusetts en 1620, ont écrit qu'on pouvait traverser la baie de Cap
...[+++]e Cod sur le dos des baleines franches. On ne peut plus voir ça aujourd'hui, mais peut-être qu'on peut préserver ce qui reste. Je voulais terminer avec une histoire d'espoir, une histoire que j'ai faite sur les réserves marines une sorte de solution au problème de surpêche, la crise global du poisson.
Ik ben er in de winter heen gegaan. En deze dieren hadden nog nooit mensen gezien. En ik was de eerste mens die ze waarschijnlijk ooit gezien hebben. Ik ging in het water met ze, en was verbaasd hoe nieuwsgierig ze waren. Op deze foto staat mijn assistent op de bodem op 21 meter diepte en een van deze bijzonder mooie, 14 meter, 70 ton walvissen kwam net als een stadsbus voorbij gezwommen. Ze waren in perfecte conditie, erg dik en gezond, robust, zonder littekens van visgerei, precies zoals ze eruit behoren te zien. Ik heb gelezen dat de pelgrims, toen ze aan land kwamen bij Plymouth Rock in Massachusetts in 1620, schreven d
at je over Cape Cod baai kon lopen over de r ...[+++]uggen van de echte walvissen. En we kunnen niet terug gaan om dat nu te zien, maar misschien kunnen we behouden wat er nog over is. En ik wil deze presentatie met een hoopvol verhaal eindigen, een stuk dat ik geschreven heb over mariene reservaten een soort van oplossing voor het overbevissingsprobleem, het globale visserijcrisisverhaal.La manipulation génétique peut aujourd'hui changer des espèces entières. À jamais. - TED Talks -
Genetische modificatie kan nu een soort veranderen — voorgoed - TED Talks -
Vous voyez où ça nous mène. Je l'ai encouragée jusqu'à ce que cette photo se retrouve sur ma page Facebook. (Rires) Je me suis désidentifé immédiatement, je l'ai appelée J'ai dit. « Mam
an, tu ne mets plus jamais de photo de moi en bikini. » Et elle a dit, « Pourquoi ? Tu es tellement mignon, mon chéri. » J'ai dit, « Tu ne comprends vraiment
pas. » Nous sommes peut-être parmi les premières générations qui comprennent cette organisation numérique de nous-même. Nous sommes peut-être les premiers à enregistrer activement nos vies. Que vou
...[+++]s soyez d'accord ou pas avec votre héritage nous sommes en train de laisser derrière nous des traces numériques. Netra et moi voulions vraiment utiliser notre projet sur 200 ans pour organiser notre héritage numérique, et pas seulement l'héritage numérique mais nous croyons en l'organisation de l'héritage de mon passé, et de mon futur. Comment ? Vous pourriez poser la question. Je pense à l'avenir, je ne me suis jamais vu avancer dans le temps. En fait je vois le temps qui avance vers moi. Je visualise vraiment mon avenir qui approche. J'arrive à éviter ce que je ne veux pas et à attraper ce que je veux. C'est comme le parcours d'obstacle d'un jeu vidéo Et je m'en sors de mieux en mieux. Même quand je fais un tableau, je m'imagine derrière le tableau. Il existe déjà et quelqu'un est en train de le regarder, et je vois ce qu'il ressent instinctivement. Est-ce qu'il le ressent avec son cœur ou est-ce uniquement cérébral ?
Ze kreeg onlangs een Facebook-account, je begrijpt al waar dat heengaat.. Ik steunde haar volledig tot deze foto op mijn Facebook-pagina verscheen. (Gelach) tot deze foto op mijn Facebook-pagina verscheen. (Gelach) Ik heb me zelfs untagt. Eerst belde ik haar op: Mam, je mag nooit meer een foto van mij in bikini plaatsen. Mam, je mag nooit meer een foto van mij in bikini plaatsen. Mam, je mag nooit meer een foto van mij in bikini plaatsen. Ze zei: Waarom? Je ziet er zo schattig uit, lieverd. Ze zei: Waarom? Je ziet er zo schattig uit, lieverd. Ik zei: Je begrijpt het gewoon niet. Misschien zijn we de eerste generatie die dit digitale beheren van onze imago's echt begrijpt. Misschien zijn we de eerste generatie die dit digitale beheren van on
...[+++]ze imago's echt begrijpt. Misschien zijn we de eerste generatie die dit digitale beheren van onze imago's echt begrijpt. Misschien zijn we zelfs de eersten die onze levens actief opnemen. Misschien zijn we zelfs de eersten die onze levens actief opnemen. Want, of je het eens bent met je nalatenschap of niet, Want, of je het eens bent met je nalatenschap of niet, we laten de hele tijd digitale sporen achter. we laten de hele tijd digitale sporen achter. Dus Netra en ik wilden echt ons 200-jarenplan gebruiken Dus Netra en ik wilden echt ons 200-jarenplan gebruiken om die digitale nalatenschap te beheren. Niet alleen dat, we geloven in het beheer van de nalatenschap van mijn verleden en mijn toekomst. we geloven in het beheer van de nalatenschap van mijn verleden en mijn toekomst. we geloven in het beheer van de nalatenschap van mijn verleden en mijn toekomst. Hoe we dat doen? Als ik aan de toekomst denk, zie ik mezelf nooit in de tijd vooruit bewegen, Als ik aan de toekomst denk, zie ik mezelf nooit in de tijd vooruit bewegen, maar zie ik de tijd naar mij teruglopen. maar zie ik de tijd naar mij teruglopen. Ik visualiseer dat mijn toekomst op me afkomt. Ik visualiseer dat mijn toekomst op me afkomt. Ik kan wat ik niet wil, ontwijken ...Peut être que nous avons besoin d'une nouvelle histoire, pas une histoire d'abandon de combat ou de désespoir, mais plutôt d'une histoire de victoire et de triomphe, d'une vaillante bataille et finalement, une gracieuse retraite, une histoire qui reconnait que même le plus grand général ne peut vaincre tous les ennemis, qu'aucun docteur n'a jamais réussi à rendre qui que ce soit immortel, et qu'aucune épouse, aussi fort qu'elle essaie, n'a jamais pu empêcher, même le plus courageux, le plus spirituel et le plus adorable mari de mourir quand c'était son heure de partir.
Misschien hebben we een nieuw verhaal nodig, niet een verhaal over het opgeven van het gevecht of over hopeloosheid, maar juist een verhaal over overwinning en triomf, over een dappere strijd, en, uiteindelijk, een eerbiedwaardige aftocht, een verhaal dat erkent dat zelfs de grootste generaal niet elke vijand kan verslaan, dat geen enkele arts er ooit in is geslaagd om iemand onsterfelijk te maken, en dat geen enkele echtgenote, hoe hard ze ook haar best doet, ooit heeft kunnen voorkomen dat zelfs de dapperste, geestigste en meest belachelijk beminnelijke man uiteindelijk overlijdt, als het zover is.
Alors, avec des modèles de maladie comme ceux-ci, nous pouvons contre-attaquer plus rapidement que jamais, comprendre la maladie mieux que jamais, et peut-être découvrir des médicaments encore plus rapidement.
Met ziektemodellen als deze, hebben we sneller een antwoord op de ziekte dan ooit tevoren en ontdekken we medicijnen sneller.
Un type a écrit à un autre. Il a dit: « Je n'aurais jamais cru que ces gens riaient. » Pensez-y. On ne nous voit jamais rire dans les films ou à la télévision américains, pas vrai ? Peut-être comme un méchant --comme, Mouahahaha, mouahahaha. (Rires) Je vais te tuer au nom d'Allah, mouahahahahaha. » Mais jamais comme, ha ha ha ha ha ha ha ha ha. Nous aimons rire. Nous voulons célébrer la vie.
Een kerel schreef aan een andere: Ik wist niet dat die mensen lachten. Denk eens na. Je ziet ons nooit lachen op de Amerikaanse tv. Misschien wel een duivels lachje: Woehahaha, woehahah, (Gelach) ik dood je in naam van Allah, woehahahahaha. Maar nooit ha ha ha ha ha ha. Wij houden van lachen. We vieren het leven graag.
Pour Lili-Rose, ça a été plus dur. Nous lui avons dit : « Le problème, Lili, c'est que dans la prochaine école, si jamais tu y vas, peut-être qu'il y aura d'autres Kévin, peut-être ils seront un peu moins pénibles, peut-être ils seront un peu plus pénibles, et peut-être ce qui serait bien, c'est que tu t’entraînes sur Kévin 1er, comme ça tu sauras faire.
Met Lili-Rose was het moeilijker. We zeiden haar: “Het probleem, Lili, is dat je op een andere school, misschien andere Kevins gaat tegenkomen, misschien een beetje minder vervelend, maar misschien ook wel vervelender. Misschien is het leuk om je wat te oefenen op Kevin 1 om te weten hoe je ze aanpakt.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
parviendra peut-être jamais ->
Date index: 2022-07-16