Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "parties de leur cerveau par rapport " (Frans → Nederlands) :
En les mettant dans une machine IRM, qui scannait leur cerveau pendant qu'ils mémorisaient nombres, prénoms et images de flocon de neige, ils ont découvert que les champions de mémoire utilisaient différentes parties de leur cerveau par rapport aux autres.
Toen ze deze mensen in een functionele MRI-scanner stopten, hun hersenen scanden terwijl ze cijfers, gezichten en plaatjes van sneeuwvlokjes moesten onthouden, zagen ze dat bij de geheugenkampioenen andere delen van de hersenen oplichtten dan bij ieder ander.
Est-ce une chose que nous avons inventé récemment en occident ? En fait, la réponse est probablement non. Il y a beaucoup de descriptions de l'adolescence dans l'Histoire, qui semblent très similaires à la description que nous en faisons aujourd'hui. Il y a une citation célèbre de Shakespeare, tirée du « Conte d'hiver », où il décrit l'adolescence ainsi : Je voudrais qu'il n'y eût point d'âge entre dix et vingt-trois ans, ou que la jeunesse dormît tout le reste du temps dans l'intervalle : car on ne fait autre chose dans l'intervalle que donner des enfants aux filles, insulter des vieillards, piller et se battre. (Rires) Il continue en disant Cela dit, qui
pourrait, sinon des cerveau ...[+++]x brûlés de dix-neuf et de vingt-deux ans, chasser par le temps qu'il fait ? (Rires) Ainsi, il y a près de 400 ans, Shakespeare représentait les adolescents sous un jour très similaire à celui d'aujourd'hui, mais aujourd'hui que nous essayons de comprendre leur comportement, en ce qui concerne les changements sous-jacents qui sont en cours dans leur cerveau. Ainsi, par exemple, prendre des risques. Nous savons que les adolescents ont tendance à prendre des risques. C'est certain. Ils prennent davantage de risques que les enfants et les adultes, et ils sont particulièrement enclins à prendre des risques quand ils sont avec leurs amis. Il y a une pulsion importante à devenir indépendant de ses parents, et à impressionner ses amis à l'adolescence. Mais maintenant, nous essayons de comprendre cela en termes de développement d'une partie de leur cerveau appelée le système limbique. Je vais vous montrer le système limbique en rouge sur la diapositive derrière moi, et aussi sur ce cerveau. Le système limbique est enfoui très profondément à l'intérieur du cerveau, et il est impliqué dans des choses comme traitement de l'émotion, et le traitement de la récompense. Il vous donne le sentiment gratifiant qu'on retire de faire des choses amusantes, y compris en prenant des risques.
Is het iets dat we kort geleden in het Westen hebben uitgevonden? Het antwoord is: waarschijnlijk niet. Er zijn veel historische beschrijvingen van adolescentie die veel lijken op de beschrijvingen die we tegenwoordig gebruiken. Er is een beroemd citaat van Shakespeare uit 'Winter's Tale', waarin hij adolescentie als volgt beschrijft: Ik wilde dat er geen leeftijd was tussen tien en drie-en-twintig, of dat de jeugd die tijd zou gaan slapen; want ze doen in die periode niets anders dan meisjes zwanger maken, oudjes pesten, stelen en vechten. (Gelach) Hij vervolgt: Dat gezegd zijnde, wie anders dan deze verhitte standjes tussen negentien en twee-en-twintig zou met dit weer op jacht gaan ? (Ge
lach) Dus bijna 400 ...[+++]jaar geleden portretteerde Shakespeare adolescenten op een manier die veel lijkt op hoe we hen tegenwoordig beschrijven. Vandaag de dag proberen we echter hun gedrag te begrijpen in termen van onderliggende veranderingen die in hun hersenen plaatsvinden. Neem bijvoorbeeld het nemen van risico's. We weten dat adolescenten de neiging hebben risico's te nemen. Ze nemen meer risico's dan kinderen of volwassenen, en vooral in gezelschap van hun vrienden. Er is een belangrijke drijfveer om onafhankelijk te worden van je ouders en je vrienden te imponeren tijdens je adolescentie. Nu proberen we dit te begrijpen op niveau van de ontwikkeling van een deel van hun hersenen: het limbisch systeem. Ik laat jullie nu het limbisch systeem zien, rood gekleurd op de dia, en ook op deze hersenen. Het limbisch systeem bevindt zich diep in de hersenen en is betrokken bij zaken als het verwerken van emoties en beloning. Het geeft je een gevoel van voldoening wanneer je leuke dingen doet, inclusief risico's nemen.Comme quand votre téléphone bourdonne dans le milieu travail de production. Ou attendre encore fait ... bourdonner? Syndrome des vibrations Phantom est relativement nouveau phénomène psychologique où vous pensez vous avez senti votre téléphone se déclenche, mais il n'a pas. Dans une étude, 89% des sujets du test dit qu'ils connu au moins une fois toutes les deux semaines. Il s
emblerait que notre cerveau perçoivent maintenant une démangeaison comme une vibration réelle de notre téléphone. Aussi fou que cela paraisse, la technologie a commencé recâbler nos systèmes nerveux - et nos cerveaux sont déclenchées d'une manière qu'ils ont jamais
...[+++]été auparavant dans l'histoire. Social Media déclenche également une libération de dopamine - La sensation bon état chimique. En utilisant l'IRM, scientifique a constaté que la récompense dans les centres le cerveau des gens sont beaucoup plus actifs lorsque ils parlent de leurs propres points de vue, comme opposition à l'écoute des autres. Pas si surprenant - Nous aimons tous parler de nous droit? Mais il se trouve que, bien que 30-40% des face-à-face conversations impliquent communiquer notre propre expériences, autour de 80% de la communication sur les médias sociaux auto est impliqué. La même partie de votre cerveau liée à l'orgasme, la motivation et l'amour sont stimulée par votre utilisation des médias sociaux - et encore plus quand vous savez que vous avez un public.
Zoals wanneer uw telefoon trilt in het midden van productief werk. Of wacht ... trilde het wel? Phantom Vibration Syndrome is een relatief nieuw psychologische verschijnsel waarbij je denkt je telefoon
af te voelen gaan, maar dat gebeurde niet. In één studie ervaarde 89% van de proefpersonen dit ten minste eenmaal elke twee weken. Het lijkt erop d
at onze hersenen nu jeuk waarnemen als een trilling van onze telefoon. Zo gek als het lijkt, technologie is begonnen om ons zenuwstelsel opnieuw te bedraden - en onze hersenen worden geactive
...[+++]erd op een manier dat ze nooit eerder zijn geweest in de geschiedenis. Social Media triggert ook een afgifte van dopamine - Het gelukshormoon. Met behulp van MRI-scans, vonden wetenschapper dat de beloning centra in de hersenen van mensen veel meer actief zijn als ze praten over hun eigen opvattingen, in tegenstelling tot luisteren naar anderen. Niet zo verwonderlijk - We houden allemaal van praten over onszelf toch? Maar het blijkt dat, terwijl 30-40% van face-to-face gesprekken bestaan uit het melden van onze eigen ervaringen, dat ongeveer 80% van de social media communicatie over onszelf gaat. Hetzelfde deel van je hersenen dat gerelateerd is aan orgasmes, motivatie en liefde worden gestimuleerd door je sociale media gebruiken - en nog meer als je weet dat je een publiek hebt.Des études sur des rats montrent que même avec une ablation du néocortex, la partie de leur cerveau la plus importante pour le raisonnement, ils sont toujours capables d'apprendre à ressentir précisément 40 secondes.
Studies met ratten hebben uitgewezen dat zelf met hun neocortex verwijderd - dat is het hoger denk gedeelte van hun hersenen- ze nog steeds accuraat aangeleerd kan worden om veertig seconden te timen.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces re
flets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et
...[+++] sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurli
jk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Un grand défenseur de ces thèses est le médecin français Paul Broca qui a mesuré une différence de 150 grammes entr
e le poids moyen du cerveau des hommes et des femmes, le poids des hommes c'est 1,350 kg et les femmes 1,200 kg. En 1861, Broca déclarait : « On s'est demandé si la petitesse du cerveau de la femme ne dépendait pas exclusivement de la petitesse de son corps, pourtant, il ne faut pas perdre de vue que la femme est en moyenne un peu moins intelligente que l'homme. » Alors, de toute façon, cette question du lien entre taille du cerveau et intellige
nce ne se pose pas, parce ...[+++] qu'en fait, il n'y a aucun
rapport entre les deux et on le sait grâce à un certain nombre d'hommes célèbres, pas de femmes,
mais qui ont donné leur cerveau à la science. Par exemple, un personnage éminent comme Anatole France avait un cerveau qui pesait un kilo, Tourgueniev avait un cerveau de 2 kg, quant à Einstein, il avait un petit cerveau d'1,250 kg,
Een groot verdediger van deze stell
ingen was de Franse arts Paul Broca die een verschil van 150 gram heeft gemeten in het gemiddelde gewicht van hersenen van mannen en vrouwen. Het gemiddelde gewicht bij mannen is 1,350 kilogram en bij vrouwen 1,200 kilogram. In 1861 heeft Broca verklaard: We vroegen ons af of de beperkte omvang van de hersenen van de vrouw niet uitsluitend afhang
t van de omvang van haar lichaam, maar men moet niet vergeten dat de vrouw gemiddeld minder intelligent is dan de man. Maar, hoe dan ook, de vraag naar het v
...[+++]erband tussen de omvang van de hersenen en intelligentie is niet aan de orde omdat dit verband feitelijk niet bestaat. Wij weten dit dankzij een aantal beroemde mannen, geen vrouwen, die hun brein aan de wetenschap hebben geschonken. Bijvoorbeeld, een eminent figuur als Anatole France had een brein dat een kilo woog, Toergenjev had 2 kilo hersenen, en wat Einstein betreft, die had kleine hersenen van slechts 1,250 kilogram,Ce que cela suggère, c'est que les enfants s
ont modelés non par leurs parents s
ur la durée mais en partie -- en partie seulement -- par leurs gènes, en partie par leur culture -- culture d'un pays en général et culture propre aux enfants, c'est-à
-dire celle de leur pairs -- comme nous l'a expliqué Jill Sobule un peu plus tôt, voilà ce qui compte pour les enfants -- et, d'une manière très importante, bien plus que les gens sont prêts à le reconnaître, par le hasard : les fr
...[+++]uits du hasard pendant le câblage du cerveau in utero ; les fruits du hasard pendant la vie.
Dit wijst erop dat kinderen niet gevormd worden door hun ouders op lange termijn, maar gedeeltelijk -- en slechts gedeeltelijk -- door hun genen, gedeeltelijk door hun cultuur -- de cultuur van het hele land en de cultuur van de kinderen zelf, namelijk hun vriendengroep -- zoals we vandaag al gehoord hebben van Jill Sobule, is dat waar kinderen echt om geven -- en, voor een groot gedeelte, groter dan de meeste mensen zouden willen toegeven, door toeval: toevalligheden bij het ontwikkelen van het brein tijdens de zwangerschap; toevalligheden tijdens je leven.
Ce que j’appelle la partie humaine – les humains, leur bétail, et leurs animaux de compagnie -- par rapport à la partie de nature – tous les autres animaux sauvages -- ce sont les vertébrés et les oiseaux, etc.… sur la terre et dans le ciel, pas dans l’eau.
Bekijk het menselijke deel - mensen met hun vee en huisdieren - ten opzichte van het natuurlijke deel - alle andere wilde dieren, de zoogdieren, de vogels, enz., op het land en de lucht, niet in het water.
Donc ces chauves-souris se souviennent de leurs amies pendant très longtemps. Avec leur cerveau de la taille d'une cacahuète, elles conservent des liens sociaux individualisés sur le long terme. Nous ne pensions pas ça possible. Nous savions que les primates, les éléphants, les dauphins en sont capables, mais par rapport aux chauves-souris, ils ont des cerveaux énormes.
Deze vleermuizen onthouden wie hun vrienden zijn voor een ontzettend lange tijd. Met een brein ter grootte van een pinda, behouden ze individuele, sociale relaties op de lange termijn. We wisten niet dat dat mogelijk was. We wisten dat primaten en olifanten en dolfijnen dit kunnen, maar vergeleken met vleermuizen hebben zij enorme breinen.
Comme nous le savons, les nouveaux-nés naissent sans que leurs muscles soient encore totalement développés. Il en va de même pour le cerveau. Pendant les 3 premières années de la vie, le cerveau se développe pour atteindre sa taille finale, et la majeure partie de ce développement se passe dans les 6 premiers mois. Le cerveau se développe grâce à l'expérience et aux stimuli.
Baby's worden geboren met onvolkomen ontwikkelde spieren en hersenen. Tijdens de eerste drie levensjaren groeit het brein tot zijn volle grootte. De meeste groei heeft plaats in de eerste 6 maanden. Het brein ontwikkelt zich als het kind ervaring opdoet en prikkels krijgt.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
parties de leur cerveau par rapport ->
Date index: 2025-04-13