Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "partenaires de marques et puis mes amis qui " (Frans → Nederlands) :
Et mes amis qui font de gros films à Hollywood disent que la raison du succès de leurs films c'est grâce à leurs partenaires de marques Et puis mes amis qui font des petits films indépendants disent : Eh bien, comment sommes-nous censés faire concurrence à ces grands films d'Hollywood ?
Mijn vrienden die grote, gigantische Hollywood-films maken zeggen dat de merkpartners die ze hebben de reden van het succes van hun films zijn.
même à Monterey, j'ai vérifié. Et l'article disait : L'ancien vice-président Al Gore a annoncé hier au Nigéria, Ma femme Tipper et moi avons ouvert un restau
rant familial à bas prix, le Shoney's, et nous nous en occupons nous-mêmes. --Rires-- Avant même d'avoir posé le pied aux USA, David Letterman et Jay Leno s'étaient déjà jetés sur l'histoire -- l'un d'eux me montrait sur une photo avec une toque de chef, et avec Tipper disant Un autre hamburger avec des frites, s'il vous plaît! Trois jours plus tard, j'ai reçu une belle lettre man
uscrite de mon ami, partenaire et collèg ...[+++]ue Bill Clinton me disant : Félicitations pour ton nouveau restaurant, Al ! --Rires-- On aime bien se féliciter quand l'un d'entre nous réussit quelque chose. J'allais parler d'écologie de l'information.
– Ook in Monterey, ik heb het nagekeken. Het verhaal begon zo: Voormalig vicepresident Al Gore kondigde gisteren in Nigeria aan 'Mijn vrouw Tipper en ik zijn een budget restaurantketen gestart, genaamd Shoney's en we werken er zelf.' (Gelach) Voordat ik weer op Amerikaanse bodem was hadden David Letterman en Jay Leno er al grappen over gemaakt – één van hen beeldde me af met een grote witte koksmuts, Tipper zei: Nog een hamburger, met friet! Drie dagen later kreeg ik een aardige, lange handgeschreven bri
ef van mijn vriend, partner en collega Bill Clinton waarin stond: Gefeliciteerd met je nieuwe restaurant, Al! (Gelach) We vieren elkaars
...[+++] successen graag. Ik wilde praten over informatie-ecologie.La chose vraiment cool est qu'au moment précis où je l'ouvrais, un de mes amis très proche, Blikkies, mon partenaire de vol,
Toen mijn parachute opende was het mooiste dat mijn goede vriend Blikkies er was, mijn parachutemaatje.
Puis une amie d'un de mes amis a eu une fille naine.
Een kennis van me kreeg een dochter die dwerg was.
Puis impliquer mes amis, et montrer aux amateurs du coin comment c'est fait.
Dan zou ik mijn vrienden meebrengen en lokale amateurs tonen hoe ze het doen.
Ceci s'appelle La Robe. C'est un poème plus long, À cette époque, cette époque qui existe seulement pour moi comme le souvenir le plus fuyant maintenant, quand souvent le premier son que tu entendais le matin était un orage d
e chants d’oiseaux, puis le doux clopinement des sabots du cheval qui tirait le chariot de lait dans la rue, et le dernier son la nuit en toute probabilité était ton père qui s’arrêtait dans sa voiture, après avoir travaillé tard encore, toujours tard, et descendant pesamment au sous-sol, à la chaudière, pour vider les cendres et calfeutrer les courants avant de remonter l’escalier et tomber dans
...[+++] le lit; dans ces jours lointains, les femmes, ma mère, les mères de mes amis, nos voisins, toutes les femmes que je connaissais, portaient, souvent presque toute la journée, ce qu’on appelait des robes de chambre, bon marché, à motifs, comme de la pulpe, apparemment et exprès sans forme, des robes légères en coton qu’on portait par dessus de sa chemise nuit, et quand on devait chercher un enfant, étendre du linge sur la ligne, ou descendre à l’épicerie au coin, par dessous un manteau, l’ourlet tordu de la chemise de nuit, toujours plat et jauni, pendant dessous.
Nu volgt Het huisschort . Dit is een langer gedicht. In lang vervlogen tijden die voor mij nu nog slechts als vluchtige herinneringen herleven, tijden waarin je 's ochtends vaak werd gewekt door een aanzwellend vogelkoor gevolgd door het gedempte getrappel van het paard van de melkboer onder aan de straat, tijden waarin je vrijwel iedere avond als laatste je vader in zijn auto hoorde voorrijden, na een werkdag die altijd te lang was, eerst klossend naar de kelder, naar de ketel, om as uit te scheppen en de klep te verzetten, en vervolgens naar boven, waar hij zijn bed in rolde. In die lang vervlogen tijden droegen vrouwen, mijn moeder, de moeders van mijn vrienden, buurvrouwen, alle vrouwen die ik kende, een groot deel van de dag het zogena
...[+++]amde huisschort, een goedkope, bedrukte lap, schijnbaar met opzet vormeloze lichtkatoenen hoezen, die je over je nachthemd droeg, en als je naar een kind op zoek ging, was aan de lijn hing, of even iets haalde bij de winkel op de hoek, onder een jas. De verwrongen zoom van je nachthemd stak er dan slap en vergeeld onder uit.Et puis j'ai trouvé ce projet de traduction ouvert, où je peux utiliser les sous-titres, les traduire en arabe, et les offrir gratuitement à mes amis, comme un cadeau, à ma fille, comme une garantie pour son avenir, pour remercier le conférencier lui-même ou elle-même, qui a fait don de sa conférence.
Toen vond ik het Open Vertaalproject, waar ik de ondertitels kan vertalen naar het Arabisch en ze gratis aan mijn vrienden geven, als geschenk, aan mijn dochter, als een wissel op haar toekomst, om de spreker zelf te bedanken, die de talk gratis gaf.
Mark Lynch, c'est un professeur extraordinaire et c'est
toujours un de mes amis les plus chers. J'avais 14 ou 15 ans, et j'entrais dans son cours sur les comics, à la moitié de l'année, et j'étais tellement excité, je rayonnais, j'avais ce livre sur comment dessiner des comics comme les Marvel, et ça m'a appris à dessiner des super-héros, à dessiner une femme, à dessiner des muscles tels qu'ils étaient supposés ressembler si jamais j'avais à dessiner pour X-m
en ou Spiderman. Et puis il est devenu tout ...[+++]pâle, et il m'a regardé et a dit : « Oublie tout ce que tu as appris. » Et je ne comprenais pas. Il a dit : « Tu as un style génial.
Mark Lynch, een fantastische leraar en nog steeds een goede vriend van me. Ik was 14 of 15. Ik liep zijn striptekenles binnen halverwege de cursus en ik was zo opgewonden, ik straalde helemaal. Ik had een boek over het tekenen van stripfiguren op de Marvel-manier. Het leerde je superhelden te tekenen, een vrouw te tekenen, spieren te tekenen zoals die eruit hoorden te zien voor het geval ik ooit voor X-Men of Spiderman zou tekenen. Hij trok helemaal bleek weg, keek me aan en zei: Vergeet alles wat je geleerd hebt. Ik begreep het niet. Hij zei: Je hebt een geweldige stijl.
Et puis quelqu'un m'a demandé, juste avant ma conférence TED, il y a quelques jours, Alors, où est l'espoir? Il y a plusieurs années, quelques-unes de mes amies ont décidé que nous devions combler le fossé entre notre génération et la génération de jeunes femmes.
Iemand vroeg me vlak voor mijn TEDTalk, enkele dagen geleden: Waar is de hoop? Een paar jaar geleden besloot ik met wat vrienden dat we de kloof moesten overbruggen tussen onze generatie en de generatie jonge vrouwen.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans
cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et
de leur sa ...[+++]gesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van
dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze a
an dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsh
...[+++]eid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ... datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
partenaires de marques et puis mes amis qui ->
Date index: 2023-09-28