Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "parfois je lui prêtais " (Frans → Nederlands) :
(Rires) Et son problème c'était le jeu, il ne pouvait pas s'en empêcher. Pour lui, cette phrase: «Charité bien ordonnée commence pas soi-même», signifiait que mon salaire - ou celui de quelqu'un d'autre - tomberait pile en même temps que son jour de chance. Vous devez donc l'aider à s'en sortir. Et parfois je lui prêtais de l'argent gagné avec mes petits boulots d'étudiante, et il avait toujours la grande intention de me rembourser avec intérêt, bien sûr, après avoir touché le gros lot. Et il l'a fait parfois, croyez-le ou non, dans un hippodrome, à Los Angeles - une raison d'aimer LA - dans les années 1940.
(Gelach) Zijn probleem was gokken, dwangmatig. Voor hem betekende Liefdadigheid begint thuis , dat mijn betaaldag -- of die van iemand anders toevallig net samenviel met zijn geluksdag. Dus je moest bijspringen. Soms leende ik hem geld van een zomerbaantje of zo. Hij was altijd vast van plan om me terug te betalen, met rente, als hij won, natuurlijk. Hij won ook soms, geloof het of niet, op een renbaan in Los Angeles -- 1 reden om van L.A. te houden -- jaren '40.
Aujourd'hui, une dame a étudié le corps dans lequel habite mon esprit, et perplexe, ell
e a annoncé que, je suis bien « instruite ». Cela veut dire que la prononciation et la diction n'ont plus de secret pour moi, parce que je suis bien « instruite ». Et quand mon professeur pose une question, et que ma réponse évoque la banlieue urbaine, je ne réponds pas avec mauvaise intention. Faites attention ! Parce que, je suis « instruite ». Quand mon père me demande : « C'est quoi ce binz ? » Ma réponse éduquée fait preuve de rigueur : je lui dis : « Père, ceci est exactement notre problème ». Et quand je suis dans le quartier, je change d'anglai
...[+++]s, parce que j'en suis capable. Et quand on me dit : « Ça roule, fils ? » Je réponds : « Je viens de me bouffer l'nez avec cette clique. Y'en a marre ! » Parfois, en cours, il m'arrive d'interrompre le flux intellectuel pour poser une question : « Hé ! Pourquoi ces bouquins ne causent jamais d'mon peuple ? » Vous avez compris : j'ai décidé de traiter mes trois langues sur un pied d'égalité. Parce que je suis... « instruite ». Mais qui maîtrise vraiment les lettres ?
Vandaag zag een verbijsterde dame het omhulsel waarin mijn ziel huist. En kondigde aan dat ik 'welbespraakt' ben. Dat betekent dat wanneer het aankomt op verkondiging en dictie ik er niet aan denk want ik ben 'welbespraakt'. Dus wanneer mijn docent een vraag stelt en mijn antwoord bevat een bijbetekenis van verstedelijkte suggestie, dan is er geen verkeerde intentie. Let op want ik ben 'welbespraakt'. Dus wanneer mijn vader vraagt: Wat voor ding is dit? Dan is mijn 'welbespraakte' antwoord nooit verkeerd. Ik zeg: Vader, dit is het dreigend probleem . En wanneer ik in de wijk ben dan kan ik omschakelen. Dus wanneer mijn vriend zegt: Wat is er met jou man? zeg
ik: Ik ben klaar met die mense ...[+++]n! En soms in de klas onderbreek ik de intellectuele sfeer om te vragen: Yo! Waarom gaan deze boeken nooit over mijn volk? Ja, ik heb besloten dat alle drie mijn talen elkaars gelijke zijn. Want ik ben 'welbespraakt'. Maar wie heeft de macht omtrent articulatie?Cette répétition des perceptions est parfois appelée palinopsie. Avec lui et avec Rosalie, ce qui semble se passer - et Rosalie demanda, Que se passe-t-il ? - et je lui dis qu'étant donné que vous perdez la vue, puisque la zone du cerveau qui gère la vision n'est plus soumise à aucune entrée, elle devient hyperactive et excitable. Et elle commence à se déclencher spontanément. Et vous commencez à voir des choses.
Deze herhaling van perceptie wordt soms palinopsia genoemd. Wat bij hem, en bij Rosalie, lijkt aan de hand te zijn -- en Rosalie zei, Wat is er aan de hand? -- en ik zei dat naar gelang je je zicht verliest, wanneer de visuele delen van het brein geen input meer krijgen, ze hyperactief en prikkelbaar worden. En ze beginnen spontaan te vuren. En je begint dingen te zien.
Sa salle de classe tremblait parfois du bruit des bombes et des obus. Et sa mère m'a raconté : « Chaque matin, je lui disais : ' Chéri, s'il te plaît, ne va pas à l'école ! ' » Et lorsqu'il insistait, m'a-t-elle dit : « Je le serrais dans mes bras comme si c'était la dernière fois. » Mais il a dit à sa mère : « Nous sommes tous effrayés, mais notre détermination à être diplômés est plus forte que notre peur. » Mais, un jour, la famille reçut une horrible nouvelle.
Zijn klaslokaal daverde soms bij het geluid van bommen en beschietingen, en zijn moeder vertelde me: “Dagelijks vroeg ik hem 's morgens 'Schat, alsjeblieft ga niet naar school.' Maar hij stond erop, zei ze, en dan omhelsde ik hem alsof het voor het laatst was.” Maar hij zei tegen zijn moeder: “We zijn allemaal bang, maar onze vastberadenheid om af te studeren is sterker dan onze angst.” Maar op een dag kreeg de familie vreselijk nieuws.
L'autre jour, mon fils est venu près de moi et je lui ai demandé d'aller vérifier le courrier dans la boîte aux lettres. Il m'a regardé un peu étonné et m'a dit : « Pourquoi la boîte ne se vérifie pas toute seule ? Elle pourrait nous dire quand il y a du courrier ! » (Rires) Je me suis dit que c'était vraiment une bonne question ! Ils peuvent poser des tas de questions, et parfois on s'aperçoit qu'on n'a pas les bonnes réponses.
Mijn zoon kwam een keer bij me en ik vroeg hem: Ren eens naar de brievenbus en kijk of er post is. Hij keek me verward aan, en zei: Kan die brievenbus niet zelf kijken en vertellen of er post is? (Gelach) Ik dacht: Dat is een goede vraag. Ze kunnen honderden vragen stellen en soms hebben we geen goed antwoord.
Ça a été ton grand eurêka. Comme tu ne pouvais pas voir, il a bien sûr fallu que tu apprennes par toi-même. Derek Paravicini : J'ai appris à jouer par moi-même. AO : Tu as appris à jouer par toi-même, et par conséquent, jouer du piano consistait pour toi, Derek, à donner des tas de coups de
poing et de karaté, parfois tu avais même recours à ton nez. La nourrice a aussi pensé à enregistrer ta musique sur un de ces anciens magnétophones de l'époque, et voici ce merveilleux enregistrement de Derek en train de jouer quand tu avais quatre ans. DP : « Molly Malone (Coques et Moules) ». AO : En fait, ce n'est pas « Coques et Moules ». C'est «
...[+++]Jardin de Campagne en Angleterre ». DP : « Jardin de Campagne en Angleterre ». (Musique : « Jardin de Campagne en Angleterre » ) AO : Et voilà. (Applaudissements) Je trouve ça vraiment fantastique. Vous voyez, ce petit enfant ne pouvait pas voir, ni vraiment comprendre le monde autour de lui, il n'avait personne dans sa famille qui jouait d'un instrument, et pourtant il a trouvé le moyen d'apprendre à jouer ça. Comme vous pouvez le voir sur la photo, ton corps s’agitait beaucoup lorsque tu jouais, Derek. J'ai rencontré Derek quand il avait quatre ans et demi, et pour être honnête, Derek, au début j'ai cru que tu étais fou, parce que, quand tu jouais du piano, tu semblais vouloir jouer toutes les touches du clavier en même temps, et tu avais aussi la manie de me taper pour m'écarter. Dès que j'essayais de m'approcher du piano, tu me repoussais fermement. Comme j'avais dit à ton père, Nick, que j'essaierais de t'enseigner le piano, je ne voyais pas bien comment j'allais m’y prendre si je ne pouvais pas m'en approcher. Mais au bout d'un moment, le seul moyen que j’ai trouvé a été de te prendre dans mes bras, de déposer Derek de l'autre côté de la pièce, et, pendant les 10 secondes que j'avais avant qu'il ne revienne, de lui jouer très vite quelque chose, pour le lui apprendre. Finalement, je pense que tu as été d'accord avec moi, Derek, ...
Dat was het grote eureka-moment. Dat je niet kunt zien, betekende natuurlijk dat je het jezelf moest leren. DP: Ik leerde mezelf spelen. AO: Dat deed je inderdaad en dat hield in dat je bij jouw pianospel, Derek, veel knokkels, karateslagen en zelfs af en toe je neus gebruikte. Het kindermeisje nam je muziek op met een ouderwets taperecordertje. nam je muziek op met een ouderwets taperecordertje. Dit is een prachtige opname van jou, Derek, toen je 4 jaar was. DP: 'Molly Malone (Cockles and Mussels).' AO: Eigenlijk is het 'English country garden'. DP: 'English country garden'. (Muziek: 'English country garden') AO: Kijk eens aan. (Applaus) Volgens mij is dit gewoon fantastisch. Daar is dat kleine kind dat niet kan zien, eigenlijk niet veel v
...[+++]an de wereld begrijpt, niemand van zijn familie bespeelt een instrument en toch leert hij het zichzelf aan. Zoals op de foto's te zien is, speelde je met je hele lichaam, Derek. speelde je met je hele lichaam, Derek. Derek en ik maakten kennis met elkaar toen hij vierenhalf was. Eerlijk gezegd dacht ik eerst dat je gek was, Derek, want als je pianospeelde, leek je iedere noot op je keyboard te willen spelen. Ook had je de gewoonte om me uit de weg te slaan. Zo gauw ik in de buurt van de piano kwam, werd ik stevig weggeduwd. Omdat ik je vader - Nick - had beloofd dat ik zou proberen om je les te geven, wist ik even niet hoe ik dat moest aanpakken, als ik niet bij de piano mocht komen. De enige manier die ik kon bedenken, was om je op te pakken en aan de andere kant van de kamer neer te zetten. In de 10 seconden die ik had voordat Derek terug was, kon ik net iets heel korts spelen, wat hij kon naspelen. Uiteindelijk denk ik dat je inzag, Derek, dat het best leuk kon zijn om samen piano te spelen.Elle savait qu'il ne lui restait qu'une chose à faire, selon ses propres termes « courir comme une folle ». Elle courait comme une folle vers la maison et le poème la poursuivait, il lui fallait absolument trouver du papier et un crayon assez vite pour qu'au passage du
poème en elle, elle puisse le prendre et le coucher par écrit. D'autres fois elle n'était pas assez rapide, elle courait, courait, courait, mais n'arrivait pas à la maison et le poème la traversait en trombe et elle le manquait et elle disait qu'il continuait son chemin, à la recherche, selon ses propres termes, « d'un autr
e poète ». Et puis, ...[+++]parfois -- cela, je ne l'ai jamais oublié -- elle m'a raconté que parfois, elle le manquait presque.
en wist dat haar op dat moment maar één ding te doen stond: rennen voor haar leven. Ze rende dan naar huis, achtervolgd door het gedicht en ze moest dan zo snel mogelijk pen en papier zien te pakken. Wanneer het gedicht door haar heen kwam golven was dat haar enige kans om het op te schrijven. Soms was ze niet snel genoeg. Dan rende en rende ze, maar bereikt het huis niet. Op zulke momenten schoot het gedicht door haar heen, verdween over de velden, op zoek -- in haar woorden -- naar een andere dichter. Ook waren er wel eens keren -- dit vind ik het mooiste deel van het verhaal -- dat ze het gedicht bijna miste.
Et après environ 45 minutes, vous obtenez des projets vraiment complexes comme des feuilles triées par teinte, pour obtenir un fondu de couleurs et le mettre en cercle com
me une couronne. Et celui qui a créé ça a dit, « C'est un feu. J'appelle ça un feu. » Et quelqu'un lui a demandé : « Comment arrives-tu à faire tenir ces bâtons accrochés à cet arbre ? » Et il a répondu, « Je ne sais pas, mais je peux te montrer. » Et je dis, « Ouah, c'est vraiment étonnant. Il ne sait pas, mais il peut vous montrer. » Donc ses mains et son int
uition savent, mais parfois ce que no ...[+++]us savons bloque l'accès à ce qui pourrait être, en particulier quand il s'agit de ce qui est fabriqué par l'homme, le monde créé par l'homme.
Na 3 kwartier ontstaan ingewikkelder projecten, zoals een krans van bladeren, die op tint gesorteerd zijn, zodat je een kleurverloop krijgt. Degene die dit maakte, zei: 'Dit noem ik vuur.' Iemand vroeg hem: 'Hoe zorg je ervoor, dat die stokjes op de boom blijven zitten?' Hij zei: 'Geen idee, maar ik kan het je wel laten zien.' Ik dacht: wauw, dat is niet te geloven. Hij weet het niet, maar hij kan het je wel laten zien. Zijn handen en zijn intuïtie weten het, maar soms staat onze kennis in de weg van de mogelijkheden. Vooral waar het gaat om dingen die de mens maakt of bouwt.
Il jouait le policier. Quand le policier a rattrapé le jeune garçon, il l'a poussé par terre, lui a mis des menottes imaginaires, a pris une pièce dans la poche de l'autre enfant en disant : « Je saisis ça. » Il a demandé à l'enfant s'il avait de la drogue ou si un mandat était émis contre lui. J'ai vu ce jeu répété de nombreuses fois, parfois les enfants abandonnaient l'idée de courir et se collaient au sol avec les mains au dessus de la tête, ou alors contre un mur.
Hij speelde de agent. Toen de agent de jongen inhaalde, duwde hij hem op de grond. Hij boeide hem met denkbeeldige handboeien. Hij haalde een kwartje uit zijn zak, en zei: 'dit neem ik in beslag.' Hij vroeg of de jongen drugs bij zich had en of er een arrestatiebevel voor hem was. Ik heb dit spelletje heel vaak gezien. Soms gaven de kinderen het rennen gewoon op. Ze gingen plat op de grond liggen, met hun handen omhoog, of tegen de muur staan.
Je gagnais parfois, lui presque tout le temps, mais nous les appréciions tous les deux.
Soms won ik, maar meestal hij, maar allebei genoten we ervan.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
parfois je lui prêtais ->
Date index: 2023-02-25