Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "parce que à peu près cinq de mes amis ont fait " (Frans → Nederlands) :
Un éveil spirituel, ça sonne mieux qu'une dépression, mais je vous assure que c'était bien une dépression. Et j'ai dû ranger mes données et chercher un psychothérapeute. Laissez-moi vous dire quelque chose : vous découvrez vraiment qui vous êtes quand vous appelez vos amis pour leur dire : Je crois que j'ai besoin de voir un psy. Tu aurais quelqu'un à me recommander ? Parce que à peu près cinq de mes amis ont fait : Wow. Je n'aimerais pas être ton psychothérapeute. (Rires) Et moi : Comment ça ? Et eux : Moi ce que j'en dis, tu sais.
Een geestelijk ontwaken klinkt beter, maar ik verzeker je dat het een
instorting was. Ik moest mijn onderzoek staken en een therapeut zoeken. Ik kan je vertellen: je w
eet pas echt wie je bent als je je vrienden belt en zegt: Ik denk dat ik iemand nodig heb. Kun je
iemand aanbevelen? Want ongeveer vijf van mijn vrienden zeiden: 'Wauw, ik zou jouw therapeut niet willen zijn.' (Gelach) Ik zei: Wat betekent dat? Ze antwoordden: Ik zeg
...[+++]het maar, weet je.La
plus grande, à peu près comme ça, elle vient
vers moi et me dit : « Chérie, il faut que je te pose une question. Tu y es pour quelque chose dans tout ce
'Mange, prie, aime' dont on parle tant ? » J'ai répondu : « Oui
. » Elle frappe son amie et dit : « Tu vois, je te l'avais dit, c'est elle. C'est elle qui a écrit ce livre adapté du film. » (Rires) Voilà qui je suis.
...[+++]Et croyez-moi, je suis très reconnaissante d'être cette personne, parce que tout ce « Mange, prie, aime » a été une vraie chance pour moi. Mais ça m'a aussi laissée dans une position délicate : avancer en tant qu'écrivain en essayant de comprendre comment j'allais pouvoir écrire un autre livre qui plairait autant, parce que je savais déjà que tous ces gens qui avaient adoré « Mange, prie, aime » auraient été incroyablement déçus par tout ce que j'aurais écrit après, parce que ça n'aurait pas été « Mange, prie, aime », et tous ceux qui avaient détesté « Mange, prie, aime » auraient été incroyablement déçus par tout ce que j'aurais écrit après parce que ça aurait prouvé que j'étais encore vivante. Je savais qu'il n'y avait pas moyen de gagner, et le savoir m'a fait sérieusement envisager pendant un certain temps de tout abandonner et déménager à la campagne pour élever des chiens. Mais si je l'avais fait, si j'avais abandonné l'écriture, j'aurais perdu ma très chère vocation. Je savais donc que la tâche était de trouver un moyen de stimuler l'inspiration pour écrire le livre suivant indépendamment des résultats négatifs inévitables. En d'autres termes, il fallait que je m'assure que ma créativité survive à son succès.
De langere van de
twee, die tot hier komt, komt op me toe lopen en zegt: Schat, ik wil je wat vragen. Jij bent toch van 'Eten, bidden, beminnen' waar het d
e laatste tijd over gaat? Ik zeg: Ja, dat ben ik. Ze stoot haar vriendin aan en zegt: Zie je wel, dat is die griet. Dat is het meisje dat dat boek schreef gebaseerd op die film. (Gelach) Dus dat ben ik. Geloof me, ik ben ontzettend dankbaar dat ik die persoon ben. Want dat 'Eten, bidden, beminnen'-ding was een grote verandering voor me. Maar het bracht me ook in een lastige positie,
...[+++] om verder te gaan als schrijfster, erachter proberen te komen of ik ooit weer een boek zou schrijven dat iemand mooi zou vinden. Want ik wist van tevoren dat al die mensen die dol waren op 'Eten, bidden, beminnen', erg teleurgesteld zouden zijn in mijn volgende boek. Het werd niet hetzelfde boek. Alle mensen die 'Eten, bidden, beminnen' haatten, zouden ook teleurgesteld zijn in mijn volgende boek, want het zou bewijzen dat ik nog steeds leefde. Ik wist dat ik op geen enkele manier zou winnen. Omdat ik dat wist, overwoog ik heel serieus om er maar mee te stoppen en te verhuizen naar het platteland om corgi's te fokken. Als ik het schrijven had opgegeven, had ik mijn geliefde roeping verloren. Ik moest een manier vinden om inspiratie te krijgen voor een volgend boek, ongeacht een onvermijdelijke negatieve uitkomst. Ik moest ervoor zorgen dat mijn creativiteit haar eigen succes overwon.(Rires) Les araignées, peut-être ? B
eaucoup de gens ont peur des araignées. Vous devriez avoir peur de
s araignées – elles sont terrifiantes et ont de longues jambes velues. Les araignées comme celle-ci, la recluse brune – c'est horrible. Si une recluse brune vous mord, vous développez une de ces horribles nécroses énormes à la jambe et il se pourrait qu'il y en ait une là tout de suite sur le fauteuil derrière vous. Comment savoir ? L'araignée vous tombe dessus, et vous contractez
une grande panique ...[+++]parce que les araignées font peur. Mais vous vous demander s'il y a vraiment une recluse brune sur le fauteuil d'à côté. Je ne sais pas. Il y en a ici ? Si vous faites un peu de recherches, vous trouvez que dans le monde il y a environ 50 000 espèces différentes d'araignées et qu'à peu près deux douzaines sont venimeuses parmi ces 50 000. Si vous êtes au Canada, à cause des hivers froids, ici en Colombie-Britannique, il y a environ 720,730 espèces d'araignées et il y en a une – une seule – qui est venimeuse, et son venin n'est même pas mortel, c'est plutôt comme une méchante piqûre. Et cette araignée possède de magnifiques taches sur son dos, comme pour indiquer : je suis dangereuse, j'ai un gros symbole radioactif sur mon dos, c'est la veuve noire. Même si vous ne faites pas très attention, vous pouvez éviter de croiser une de ces araignées – elles vivent proche du sol, lorsque vous vous promenez, vous ne tomberez jamais sur une veuve noire qui va vous mordre. Elles ne tissent pas ce type de toile, elles les tissent plutôt dans des coins. On l'appelle « veuve noire » car la femelle dévore le mâle. Elle n'a que faire de vous. Alors en fait, la prochaine fois que vous rentrez dans une toile d'araignée vous n'avez pas besoin de paniquer et d'avoir une réaction primitive.
(Gelach) Misschien zijn het spinnen. Velen zijn bang voor spinnen. En angst voor spinnen is goed -- ze zijn griezelig, met lange, harige benen. De vioolspin, bijvoorbeeld, is vreselijk. Als ze je bijt, krijg je een verschrikkeli
jke, necrotiserende wond op je been. Misschien zit er nu een vioolspin achter je stoel. Wie weet? Dus: er valt een spin op je, en je reageert heel spastisch want spinnen zijn eng. Maar hoe weet je nu of deze spin achter je zit? Ik weet het niet. Zijn hier vioolspinnen? Als je
dit opzoekt, zul je vinden dat er wereldwijd ...[+++] 50.000 soorten spinnen zijn, waarvan er zo'n twee dozijn giftig zijn van de 50.000. En omdat in Canada de winters zo koud zijn, heb je hier in Brits-Columbia ongeveer een 720, 730 soorten spinnen en er is er eentje -- ééntje -- die giftig is. Niet eens fataal. Het is gewoon een nare beet. Daarnaast waarschuwt deze spin je met duidelijke kleuren op zijn lijf: Ik ben gevaarlijk . Het is de zwarte weduwe. Dus als je al maar een klein beetje oplet kun je haar vermijden -- en ze leeft dicht bij de grond, dus als je gewoon loopt, loop je nooit tegen haar web aan. Deze spinnenwebben vind je beneden in een hoekje. En ze wordt zwarte weduwe genoemd omdat ze het mannetje opeet; ze is niet geïnteresseerd in jou. Dus in feite, de volgende keer dat je tegen een web oploopt, hoef je niet in paniek te raken als een holbewoner.Je parle de moi. C'est ce que je suis : une blogueuse. J'ai toujours décidé que j'allais être une experte en une seule chose, et je suis experte
sur cette personne, donc j'éc
ris sur elle. Et -- pour résumer l'histoire de mon blog : il a commencé en 2001. J'avais 23 ans. Mon travail
ne me plaisait pas, parce que j'étais designer
, mais ça ne me stimulait p
as. J'avais ...[+++]fait des études de lettres à la fac. Elles ne me servaient pas, mais l'écriture me manquait. Donc, j'ai commencé à tenir un blog et à inventer des choses comme ces petites histoires. Ceci est une illustration sur mon expérience en colo quand j'avais 11 ans, et comment je suis allée à une colo YMCA -- chrétienne -- et en fait à la fin, j'avais fait en sorte que mes amis me détestent tellement que je me suis cachée dans une couchette. Ils ne pouvaient pas me trouver. Ils ont commencé à faire des recherches, et j'ai entendu des gens dire qu'ils auraient aimé que je me sois suicidée, que j'aie sauté de Bible Peak. Donc -- vous pouvez rire, ça va. C'est ce qui m'a faite -- c'est moi. C'est ce qui m'est arrivé. Quand j'ai commencé mon blog j'avais vraiment cet unique objectif, je voulais -- j'avais compris, je disais que je ne serais jamais célèbre mondialement mais que je pourrais être célèbre sur Internet. Je me suis fixé un objectif. Je me suis dit que j'allais gagner un prix, parce que je n'avais jamais gagné de prix.
Ik praat over mezelf. Dat is wie ik ben. Ik ben een
blogger. Ik besloot ooit dat ik een deskundig
e zou worden in één ding. Ik ben expert in deze persoon en schrijf dus over mezelf. En -- in het kort over mijn blog: ik begon in 2001 op mijn 23e. Ik was niet blij met mijn baan, ik ben ontwerpster werd niet echt gestimuleerd. Ik studeerde Engels en dacht dat ik er niets mee kon, maar ik miste het schrijven. Dus begon ik te bloggen door korte verhaaltjes te schrijven. Dit was een illustratie van mijn ervaringen op kamp toen ik 11 jaar was
...[+++]. Ik ging op kamp met de YMCA -- een christelijk kamp -- Uiteindelijk had ik het zo bont gemaakt dat mijn vrienden mij haatten en ik mij in een bed verstopte. Ze vonden me niet en startten een zoekactie. Ik hoorde hen zeggen dat ze hoopten dat ik zelfmoord had gepleegd, of van de Bible Peak was afgesprongen. Lachen mag, dat is oké. Dit ben ik. Dit overkwam mij. Toen ik startte met mijn blog, had ik echt maar één doel. Ik zei: “Ik word niet beroemd over de hele wereld, maar ik kan beroemd worden op het internet.” Ik stelde mezelf tot doel een award te winnen omdat ik er nog nooit in mijn hele leven één won.Je me suis rendu compte pendant que j'étais là-bas, que le Général Tso est un peu comme le Colonel Sanders aux Etats-
Unis, puisqu'il est plus connu pour son poulet que pour la guerre. Mais
en Chine, il est en fait connu pour la guerre et pas pour le poulet. Mais l'ancêtre de tous les pl
ats sino-américains dont il faudrait parler c'es ...[+++]t le chop suey, qui a été introduit au début du XXè siècle. Et d'après le New York Times, en 1904, il y a eu une explosion de restaurants chinois dans la ville, et la ville est devenue folle de chop suey. Il a fallu à peu près 30 ans pour que les Américains se rendent compte que le chop suey est en fait inconnu en Chine. Comme le souligne cet article, Le Chinois moyen ignore tout du chop suey. A l'époque, c'était un moyen de montrer que vous étiez sophistiqué et ouvert d'esprit si vous étiez un homme et que vous vouliez impressionner une fille, vous pouviez l'inviter à manger un chop suey. Comme je dis souvent, le chop suey est la meilleure blague culinaire qu'une culture ait faite aux dépens d'une autre, parce chop suey , si on traduit ça en chinois, ça donne tsap sui, ce qui veut dire petits restes. Vous avez des gens qui se baladent en Chine en demandant du chop suey, c'est comme si un Japonais venait ici et demandait, On me dit que vous avez un plat très apprécié dans votre pays qu'on appelle les restes et que c'est particulièrement -- (Rires) -- vous voyez ? Ce n'est pas tout : ce plat est particulièrement apprécié après cette fête que vous appellez Thanksgiving. (Rires) Alors, pourquoi et où le chop suey a-t-il vu le jour ? Ca remonte au milieu du XIXè siècle quand les Chinois sont arrivés en Amérique. A l'époque, les Américains n'étaient pas encore fous de cuisine chinoise. En fait, ces gens qui débarquaient leur semblaient très bizarres.
Toen ik daar was, besefte ik dat Generaal Tso eigenlijk best veel lijkt op Colonel Sanders in Amerika omdat hij bekend staat om kip in plaats van oorlog. Maar in China is deze man wel degelijk bekend om oorlog en níét om kip. Maar de grootvader van alle Chinees-Amerikaanse gerechten waar we het waarschijnlijk toch echt over moe
ten hebben, is chop suey. Dit werd rond het b
egin van de 20ste eeuw geïntroduceerd. Volg
ens de New York Times schoten d ...[+++]e Chinese restaurants in 1904 als paddenstoelen uit de grond. Chop suey-manie zet de stad op stelten. Het duurde zo'n 30 jaar voordat de Amerikanen doorhadden dat chop suey eigenlijk helemaal niet bekend is in China. Zoals dit krantenartikel zegt: De gemiddelde inwoner van een Chinese stad weet niets van chop suey. Toentertijd was het een manier om te laten zien dat je chic en werelds was. Als je als man indruk wilde maken op een meisje kon je haar meenemen op een chop suey-afspraakje. Ik zeg graag dat chop suey de grootste culinaire grap is die één cultuur ooit met een andere heeft uitgehaald, omdat chop suey vertaald in het Chinees tsap sui betekent. Terugvertaald betekent dit verschillende restjes . Mensen reizen door China en vragen naar chop suey wat enigzins te vergelijken is met een Japanner die hier komt en zegt dat die gehoord heeft over een in jouw land erg populair gerecht genaamd restjes , en dit is bijzonder... (Gelach) Ja toch? En niet alleen dat. Dit gerecht is bijzonder populair net na die vakantie die jullie Thanksgiving noemen. (Gelach) Dus waarom - waarom en waar komt chop suey vandaan? Laten we teruggaan naar het midden van de 19de eeuw toen de Chinezen voor het eerst naar Amerika kwamen. In die tijd stonden de Amerikanen niet te springen om Chinees te eten. Sterker nog, ze vonden deze mensen die op hun kusten aankwamen, vreemd.10 secondes. (Applaudissements). 10 secondes, c’est ce qu’il me reste. Je veux être respectueux. 10 secon
des. Tout ce que je peux vous dire, j’ai mis cet homme sur scène avec un homme de New York qui travaillait au
World Trade Center, parce que j’avais à peu prés 200 New Yorkais là-bas. Plus de 50 on perdu toute le
urs sociétés, leurs amis, accrochés à leurs Palm pilote – une trader, cette femme d’acier, qui hur
...[+++]lait -- en mettant une croix sur une trentaine d’amis qui sont morts. Et ce que j’ai dit aux gens, « Sur quoi allez-vous vous concentrer ?
10 seconden. (Applaus
) 10 seconden, niet meer. Ik wil respectvol zijn. Ik vroeg deze man op het podium te komen samen met een man uit New York die werkte in het
World Trade Center, want er zaten zo'n 200 New Yorkers zitten. Meer dan 50 verloren hun complete bedrij
f, hun vrienden. Ze pasten hun PDA aan. -- een financiële handelaarster, vrouw van staal, huilde oorverdovend --- ze verwijderde 30 dode vrienden uit
...[+++]haar PDA. Ik vroeg het publiek: Waar gaan we op focussen?Il y a eu pas mal de coups de feu, pas mal de discussions philosophiques avec les membres du gang. Au matin, le chef du gang est arrivé. Il a considéré Sudhir, est arrivé à la conclusion qu’il n’était pas une menace et ils l’ont laissé partir. Sudhir rentre chez lui. I
l prend une douche, fait la sieste. Vous
et moi, sans doute, face à cette situation, nous nous serions dit bon, je vais plutôt écrire mon mémoire sur les Grateful Dead. Je les ai suivis pendant ces trois derniers mois. (Rires) Sudhir, lui, y est retourné directement, s’est rendu dans les logements sociaux. Est m
...[+++]onté à l’étage, le second étage, et a dit : « Salut les gars. J’ai passé un très bon moment à traîner avec vous, cette nuit. Je me demande si je pourrais recommencer ce soir. » Et voilà comment a commencé ce qui est devenu une belle relation qui a fait de Sudhir un résident non permanent du logement social pendant dix ans, à traîner dans des planques à crack, aller en prison avec les membres du gang, avoir les vitres de sa voiture explosées à coup d’armes à feu, avoir des descentes de police dans son appartement avec confiscation de ses disques durs... À peu près tout ce qu’on peut imaginer. Au final, l’histoire s’est bien terminée pour Sudhir, qui est devenu un des sociologues les plus respectés du pays. Et surtout pour moi, qui, assis à mon bureau avec ma feuille Excel ouverte, attendais que Sudhir vienne et me livre les dernières données obtenues du gang. Sans doute une des relations entre co-auteurs des plus inégales... (Rires) ... mais je suis heureux d’en avoir été le bénéficiaire.
Er werd veel geschoten, en hij hield veel filosofische discussies met de bendeleden. Tegen de ochtend kwam de bendeleider langs. Hij keek naar Sudhir, besloot dat hij geen gevaar was, en ze lieten hem naar hu
is gaan. Dus Sudhir ging naar huis, nam een douche, deed een dutje. En jij en ik zouden in zo'n situatie waarschijnlijk denken, ik denk dat ik mijn thesis maar over The Grateful Dead ga schrijven. Ik ben ze de afgelopen drie maanden achterna gereisd. (Zaal lacht) Maar Sudhir ging terug naar het woonproject, ging naar de tweede verdieping en zei: Hey jongens, ik heb het gister zo met jullie naar mijn zin gehad dat
...[+++] ik mij afvroeg of we dat vannacht nog een keer konden overdoen. En dat was het begin van, naar wat bleek, een mooie vriendschap waarbij Sudhir tien jaar lang zo nu en dan in het woonproject woonde: hij verbleef vaak in crackhuizen, ging naar de gevangenis met de bendeleden, de ramen van zijn auto werden kapot geschoten, de politie brak in in zijn appartement en stal zijn computerschijven, noem maar op. Uiteindelijk had het verhaal een goed einde voor Sudhir, die één van de meest gerespecteerde sociologen van het land werd. En vooral voor mij, zittende in mijn kantoor met Excelspreadsheets geopend, wachtende op Sudhir die mij de laatste data kwam brengen die hij van de bende had gekregen. Het was één van de meest ongelijke co-schrijverschappen ooit (Zaal lacht) maar ik was blij dat ik er de vruchten van kon plukken.Je dis à mes amis qu'aucun neurone n'est à l'abri d'un neurochirurgien, parce qu'aujourd'hui, on peut vraiment atteindre à peu près n'importe quelle zone du cerveau sans danger.
Ik zeg wel eens dat geen neuron veilig is voor een neurochirurg. We kunnen nu vrij veilig zowat overal in de hersenen komen. We kunnen nu vrij veilig zowat overal in de hersenen komen.
L'anglais est une langue qui a plusieurs facettes susceptible de se transformer indéfiniment. Vous pensez peut-être qu'un anglais des banlieues est signe d'ignorance, mais je suis ici pour vous annoncer que même les Américains instruits ont l'air ridicules aux yeux des Anglais ! Alors, quand mon professeur vient dans le quartier et dit : « Salut », je l'interromps et dit : « Mais nooooon », vous ne faites pas preuve d'instruction... Un langage approprié requiert : « Ça roule ? » Vous pensez peut-être que cela fait trop banlieue, que ce n'est pas cool. Je vous annonce donc que même notre langue a ses règles. Et quand Maman se moque de moi et dit : « Tu vas kiffer raide faire les boutiques et j'en prends pour mon rhume... » Je réponds : « Mam
...[+++]an, non, il y a une faute de grammaire. Prendre pour son rhume ne peut jamais être un verbe pronominal réfléchi. C'est la grammaire de cet 'anglais' là. » Si j'avais un talent de chanteuse, je chanterais ceci du haut des montagnes, dans chaque banlieue, dans chaque quartier : « La seule langue divine est celle de la Genèse de ce monde qui dit : 'Ceci est bon' ». Et donc, lorsque je vous parle, mon langage n'est pas toujours châtié. Mais cela ne vous autorise pas à me juger et d'assumer que je suis trop peu cultivée pour enseigner, car je parle 3 langues : Une langue pour la maison, une pour l'école et une pour les amis. Je suis trilingue. Il m'arrive de rester consistante avec mon choix de langue, ou de changer en cours de route par facilité. Il m'arrive de réprimer deux langues quand j'utilise la troisième en classe. Et quand je me mélange les pinceaux, cela me met mal à l'aise, comme si je cuisinais dans la salle de bain. Je sais... mais j'ai dû emprunter votre langue parce que la mienne, on l'a volée ! Mais n'espérez pas que j'épouse pleinement votre histoire alors que la mienne est brisée. Ce sont les paroles d'une personne qui est simplement exaspérée, des idéaux eurocentriques qui ont cours. Et la raison pour laquelle je par ...
Want Engels heeft een veelzijdige oratie, onderhevig aan oneindige verandering. Misschien denk je dat het onwetend is om gebroken Engels te spreken. Maar ik zeg je dat zelfs 'welbespraakte' Amerikanen dwaas klinken volgens de Britten. Dus wanneer mijn docent in de wijk komt en Hallo zegt Houd ik hem tegen en zeg Neee..... . Jíj bent niet welbespraakt ... Juist is te zeggen: wat is goed Je denkt misschien dat is ghetto en niet cool. Maar ik zeg je dat ook onze taal regels heeft. Dus wanneer mammie mij belachelijk maakt en zegt: je bent gek dat jij gaat naar de winkel zeg ik Mammie, nee, die zin overtreedt de wet . Het woord 'gek' komt nooit voor een onvoltooid deelwoord. Dat is de regel van dit Engels. Had ik het stembereik dan schreeuwde ik
...[+++] dit van de daken. In elke buitenwijk en ghetto. Want de enige God van taal is die in de Genesis die zegt het is goed . Dus ik zal niet altijd uitmuntende spraak gebruiken. Maar oordeel mij niet om mijn taal en denk: zij is te dom om les te geven, want ik spreek drie talen. Eén voor elk: thuis, school en vrienden. Ik ben een drietalige orator. Soms ben ik consistent qua taal, en later mix ik ze uit verveling. Soms houd ik twee talen in terwijl ik de andere in de klas gebruik. En wanneer ik ze per ongeluk mix voel ik me gek. Net alsof ik in de badkamer kook. Ik weet dat ik je taal moest lenen want die van mij is gestolen. Maar je kan niet van mij verwachten dat ik jouw geschiedenis geheel spreek, terwijl die van mij gebroken is. Deze woorden zijn uitgesproken door iemand die genoeg heeft van de Eurocentrische idealen van dit seizoen. En ik spreek een samengestelde versie van jouw taal, omdat die van mij is wegverkracht samen met mijn geschiedenis. Ik spreek gebroken Engels zodat de overvloedige wonden ons herinneren dat onze huidige staat geen mysterie is. Ik ben zo moe van de negatieve beelden die mijn volk gek maken. Dus tenzij je het een bank zag beroven, zeg niet dat mijn haar 'slecht' is. Ik word ziek van deze onzinnige racial ...Donc quand vous parlez d'apprentissage à rythme individuel, tout le monde comprend -- en termes d'éducation, d'apprentissage différencié -- mais c'est plutôt impressionnant de voir ça survenir dans une salle de classe. Parce qu'à chaque fois qu'on a fait cela, dans chaque classe, encore et encore, si vous y passez cinq jours, il y a un groupe d'enfants qui prend vite la tête et il y a un groupe d'enfants un peu plus lent. Et dans un modèle traditionnel, si vous faites une évaluation à un instant donné, vous diriez : « Voici les enfants doués, voici les enfants lents. Peut-être devraient-ils être suivis différemment. Peut-être devrions-nous les mettre dans des classes séparées. » Mais quand vous laissez chaque élève travailler à son propre r
...[+++]ythme -- et nous l'avons vu maintes et maintes fois -- vous voyez que les étudiants qui ont mis un peu plus de temps sur un concept ou un autre, une fois ce concept acquis, font directement la course en tête. Donc les mêmes enfants que vous pensiez êtres lents six semaines plus tôt, vous penseriez qu'ils sont désormais doués. Et nous le voyons sans arrêt, encore et encore. Cela vous fait vraiment songer que toutes les distinctions dont peut-être beaucoup d'entre nous ont profité n'étaient en fait que dues à une coïncidence temporelle.
Als je praat over leren op je eigen tempo, dan is dat zinvol voor iedereen -- in onderwijsjargon: gedifferentieerd leren -- maar het is nogal gek als je het in een klas ziet. Elke keer als we dit deden, in elke klas waarin we het deden, telkens opnieuw, zie je dat na vijf dagen een groep kinderen pijlsnel vooruitgaan en een groep kinderen een beetje trager zijn. Als je in een traditioneel model een momentopname zou maken, zou je zeggen: Dat zijn de getalenteerde kinderen. Dat zijn de trage kinderen. Misschien moeten we ze anders opvolgen. Misschien moeten we ze in afzonderlijke klassen stoppen. Maar als je elke leerling op zijn eigen tempo laat werken -- we zien dat keer op keer -- dan zie je leerlingen die wat meer tijd besteedden aan het
...[+++]ene of het andere concept, maar als ze dat doorhebben, gaan ze pijlsnel vooruit. Dezelfde kinderen waarvan je 6 weken geleden dacht dat ze traag waren, zou je nu als begaafd beschouwen. We zien dat keer op keer. Het doet je echt bedenken hoezeer alle etiketten waarvan velen van ons hebben geprofiteerd, eigenlijk gewoon aan een toevallige momentopname te danken waren. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
parce que à peu près cinq de mes amis ont fait ->
Date index: 2023-02-01