Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «parce que son agenda est plein pour cette durée » (Français → Néerlandais) :
Ca peut amener un certain réconfort, mais ce réconfort dure seulement 20 minutes environ. Ensuite les gens regardent le miroir et se disent je viens de payer beaucoup d'argent pour cette séance et qu'est-ce qu'elle m'a dit ? Je t'aime ! Ils disent toujours ça. Ils ne reçoivent aucune information ils n'obtiennent rien de valeur en échange de leur dépense. Sylvia Browne est la grande spécialiste. Nous l'appelons les serres. Sylvia Browne -- merci -- Sylvia Browne est la grande spécialiste de ce domaine en ce moment. Sylvia Browne -- juste pour vous montrer -- elle reçoit 700 dollars pour une séance de 20 minutes par téléphone. Elle n'a même pas besoin de venir en personne. Et vous devez attend
re jusqu'à deux ans ...[+++]parce que son agenda est plein pour cette durée. Vous payez par carte de crédit ou autrement et ensuite elle vous rappellera à un moment donné dans les deux prochaines années. Vous ne pouvez pas dire si c'est elle : Hello,c'est Sylvia Browne. C'est elle. Vous le savez immédiatement.
He
t kan misschien een beetje geruststelling bieden, maar dat duurt maar 20 minuten of zo. En dan kijken de mensen in de spiegel en zeggen, ik he
b net een hele hoop geld uit gegeven aan die lezing. En wat heeft ze me gezegd? Ik hou van je!' Dat zeggen ze altijd. Ze krijgen helemaal geen informatie, ze krijgen
helemaal geen waar voor hun geld. Sylvia Browne is de grote sp
...[+++]eler. We noemen haar De Klauw. Sylvia Browne -- dank u -- Sylvia Browne is de grote speler in dit veld, op dit moment. Welnu, Sylvia Browne -- om het even duidelijk te maken -- zij krijgt 700 dollar voor een lezing van 20 minuten, via de telefoon. Ze hoeft er niet eens in persoon naar toe te gaan. En je moet tot twee jaar wachten, omdat ze zo ver van tevoren al volgeboekt is. Je betaalt per credit card, of zoiets, en dan belt ze je ergens in de komende twee jaar. Je weet wanneer zij het is. Hallo, Sylvia Browne hier. Kan niet missen, je weet meteen dat zij het is.E
t donc, en 2010, des magazines d'urbanisme ont entrepris de se concentrer sur des villes comme Détroit en consacrant des numéros entiers à « tr
ouver des solutions pour la ville ». Un ami à moi, Fred Bernstein, m'a demandé de donner une entrevue pour le numéro d'octobre du magazine Architecte. Cela nous a fait beaucoup rire de voir la couvertur
e avec le titre : « Cette urbaniste peut-elle sauver Détroit ? » Je s
ouris, un peu gênée ...[+++]parce que c'est complètement absurde, qu'une seule personne, surtout un urbaniste, puisse sauver une ville. Mais je souris aussi en pensant à l'espoir que ce titre insufflait en affirmant que notre profession puisse vraiment aider la ville à réfléchir à son rétablissement après cette crise si dure.
2010 was ook het jaar dat populaire designtijdschriften aandacht gingen besteden aan steden als Detroit. Hele nummers werden gewijd aan het opknappen van de stad. Een goede vriend van mij, Fred Bernstein, vroeg
me om een interview voor het Oktobernummer van het tijdschrift 'Architect'. We moesten er same
n wel om grinniken, toen we de titel op de omslag lazen: 'Kan deze planner Detroit redden?' Mijn glimlach verbergt een lichte schaamte, want het is natuurlijk compleet absurd dat een stad door een enkele persoon, laat staan een planner
...[+++], zou kunnen worden gered. Maar ik glimlach ook, omdat er een gevoel van hoop uit spreekt. Maar ik glimlach ook, omdat er een gevoel van hoop uit spreekt. Hoop dat ons beroep zou kunnen bijdragen aan het herstel van de stad na de zware crisis. Hoop dat ons beroep zou kunnen bijdragen aan het herstel van de stad na de zware crisis.Au lieu de ça, il y a eu une litanie d'opti
misme ahurissant. À partir de 2004, chaque général est arrivé en disant : « J'ai hérité d'une situation lamentable, mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéqu
ates, qui feront de cette année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'année décisive ». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le général Abuzaid de dire qu'il avait la stratégi
e et les ressources pour ...[+++] livrer, en 2005, « l'année décisive ». Ou encore le général David Richards d'arriver en 2006 et de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007, l'adjoint du Ministre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'année décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
In plaats daarvan was er een litanie van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004 kwam elke generaal binnen en zei, Ik heb een ellendige situatie geërfd, maar eindelijk heb ik de juiste middelen en strategie
, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het beslissende jaar . Raad eens? Dat was het
geenszins. Maar dat belette generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in 2006 zei dat hij de strategie en de midde
...[+++]len had om te zorgen voor het kanteljaar . Of in 2007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlandse Zaken, die zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ...Maintenant, Evan débu
te avec ce système, donc nous devons commencer par crée
r un nouveau profil pour lui. Il n'est évidemment pas Joanne - donc nous allons Ajouter un utilisateur. Evan. Très bien. Donc la première chose que nous devons faire avec la suite cognitive est de commencer par la formation d'un signal neutre. Avec neutre, il n'y a rien de particulier qu'Evan ait à faire. Il se contente d'être là. Il est détendu. Et l'idée est d'établir une base de référence ou l'état nor
mal de son cerveau, ...[+++]parce que chaque cerveau est différent. Cela prend huit secondes. Et maintenant que c'est fait, on peut choisir une action de mouvement. Donc, Evan choisissez quelque chose que vous pouvez visualiser clairement dans votre esprit. Evan Grant: Tirer . Tan Le: Très bien. Donc, nous choisissons tirer . Donc, l'idée ici maintenant est que Evan doit imaginer l'objet qui vient vers lui dans l'écran. Et il y a une barre de progression qui défile à l'écran pendant qu'il le fait. La première fois, rien ne se passera, parce que le système n'a aucune idée de comment il pense à tirer . Mais si on garde cette pensée sur toute la durée de huit secondes. Donc: un, deux, trois, partez. Okay. Donc, si nous acceptons cela, le cube est vivant. Donc, nous allons voir si Evan peut effectivement essayer d'imaginer qu'il le tire.
Omdat Evan nieuw is voor di
t systeem moeten we eerst een nieuw profiel voor hem aanmaken. Hij is duidelijk niet Joanne, dus voegen we een gebruiker toe. Evan. OK. Het e
erste wat we moeten doen met de cognitieve suite is een neutraal signaal aanleren. Wat betreft het neutrale signaal, moet Evan niets speciaals doen. Hij is met niets bezig. Hij is ontspannen. Het is de bedoeling een referentiestand, of norma
le status voor zijn brein ...[+++] op te stellen, omdat elk brein verschillend is. Het duurt acht seconden. Nu dit achter de rug is, kunnen we een bewegingsactie uitkiezen. Evan, kies iets dat je je duidelijk visueel kunt voorstellen. Evan Grant: Laten we trekken doen. Tan Le: OK, ik kies dus trekken . Het idee hierachter is dat Evan zich moet voorstellen dat het voorwerp vooruit het scherm ingaat. Er is een voortgangsbalkje dat langs het scherm zal scrollen terwijl hij dat doet. De eerste keer zal er niets gebeuren, omdat het systeem geen idee heeft hoe hij over trekken denkt. Hou die gedachte vast voor de volle acht seconden. Dus: één, twee, drie, start. OK. Zodra we dit accepteren, komt de kubus tot leven. Laten we eens zien of Evan kan trekken in zijn fantasie. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
parce que son agenda est plein pour cette durée ->
Date index: 2023-06-15