Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «ont des noms » (Français → Néerlandais) :
Ils ont ramassé ses papiers d'identité, et ils ont téléphoné son nom à la salle des opérations des terroristes, où ils ont cherché son nom sur Google, ont trouvé une photo de lui et appelé leurs agents de terrain et ont dit, « Votre otage, est-il costaud ?
Ze pakten zijn identificatiepapieren en gaven zijn naam door aan het terroristische informatiecentrum. Die googelden hem, vonden een foto en vroegen aan hun agenten ter plekke: Is jullie gijzelaar een dikkerd?
J'avais une liste de ces pommes qui ont disparu. et quand je devais présenter un exposé, je la faisais circuler dans l'assistance sans dire ce que c'était. Elle était dans l'ordre alphabétique. Je demandais aux personnes présentes de regarder si leur nom, leur patronyme, le nom de jeune fille de leur mère s'y trouvaient. Et à la fin de mon exposé, je demandais «Combien de personnes ont trouvé un nom?» Il y avait toujours au moins les deux tiers de l'assistance qui levaient la main.
Vroeger had ik een lijst van al die uitgestorven appels, en wanneer ik een presentatie gaf, gaf ik de lijst door aan het publiek. Ik vertelde niet wat erop stond, maar hij was alfabetisch opgesteld. Ik vroeg de mensen om hun eigen achternaam te zoeken, de meisjesnaam van hun moeder. Op het einde van de lezing vroeg ik dan: Hoeveel mensen hebben een naam gevonden? Er was nooit minder dan twee derde van het publiek dat zijn hand opstak.
Alors, Louis XVI a répondu en envoyant des troupes à Paris principalement pour faire taire les protestes sur la pénurie alimentaire, mais les révolutionnaires l'ont pris comme une provocation, et ils ont répondu par la prise de la Bastille, le 14 juillet, qui, par hasard, est aussi connu comme le jour de la Bastille. La Bastille a été envahie notamment pour libérer les prisonniers - même si il n'y e
n avait que sept au moment - mais principalement, pour se procurer des armes. Mais alors, l'action la plus radicale de l'Assemblée Nationale s'est passé le 4 août, quand ils ont aboli la plupart
de l'ancien regime ...[+++]-des droits féodaux, des titres, des privilèges pour la noblesse, la fiscalité inégale, ils ont été tous abolis- au nom d'instaurer une nouvelle constitution. Et ensuite, le 26 août, l'Assemblée Nationale a adopté la Déclaration des Droits de l'Homme et du Citoyen, qui délimitait un système des droits qui s’appliquaient à tous et qui ont fait ces droits une pièce fondamentale de la nouvelle constitution. C'est très différent de la déclaration américaine, qui a été, genre, écrit à contre-cœur à la fin, et ne pouvait être appliqué pour ceux qui n'étaient pas des esclaves. La DoRoMaC, comme je l'ai appelé au lycée, a déclaré que tout le monde avait le droit à la liberté, à la propriété, et à la sécurité, des droits que la Révolution française ne protégerait guère, mais, comme on a dit la semaine dernière, la même chose peut être arguée pour beaucoup d'autres révolutions dites réussites. D'accord, allons au Thought Bubble (La Bulle des Pensées). Pendant ce temps, à Versailles, Louis XVI était encore le Roi des Français, et il paraissait que la France pourrait être une monarchie constitutionnelle. Ce qui voulait dire que peut être, la famille royale pourrait demeurer dans son palais magnifique, mais, en octobre de 1789, une rumeur courait que Marie Antoinette avait un stock de céréales quelque part dans le palais. Et, dans ce qui a été plus tard connu comme la Marche ...
Lodewijk de 16e stuurde troepen naar Parijs, eigenlijk om rellen over voedseltekorten te sussen maar de revolutionairen zagen dit als een uitdaging, en bestormden de Bastille gevangenis op 14 juli, wat, toevallig Bastille dag is. De Bastille werd kennelijk bestormd om gevangenen te bevrijden, ook al waren er toen maar 7 gevangenen, maar grotendeels om wapens te krijgen. Maar de ingrijpendste actie van de Nationale Vergadering kwam op 4 augustus, toen ze de meeste regels van het ancien regime afschaften. Feodale rechten, voordelen voor edelen, oneerlijke belasting, werden afgeschaft voor het opstellen van een nieuwe grondwet. Op 26 Augustus riep de Nationale Vergadering de Verklaring va
n de Rechten van de ...[+++]Mens uit. - die rechten voorlegden die golden voor iedereen, en integreerden deze rechten in de nieuwe grondwet. Dat is verschillend van de Amerikaanse grondwet, die, met tegenzin werd omgebogen en alleen van toepassing was op niet-slaven. - verklaarde dat iedereen recht had op vrijheid, bezit en veiligheid - rechten die de Franse Revolutie zeer slecht beschermde. - - Oké, naar de denktank. Ondertussen in Versailles, was Lodewijk de 16e nog steeds koning van Frankrijk, en het leek erop dat Frankrijk een constitutionele monarchie was. Wat betekende dat de koninklijke familie kon blijven wonen in hun gigantische huis, maar in oktober 1789 begon de roddel dat Marie Antoinette graan verzamelde, ergens in het paleis. En wat bekend werd als de Vrouwenmars, een hoop gewapende arme vrouwen, bestormden het paleis en eisten dat Lodewijk en Marie Antoinette verhuisden van Versailles naar Parijs. Dat deden ze, want iedereen was natuurlijk bang voor gewapende arme vrouwen En dit is een teken voor velen dat de Franse Revolutie niet alleen ging om Verlichte ideeën, maar vooral over honger en een politiek systeem dat economisch gezien het ergste was voor de armen. Eigenlijk was deze eerste face van de revolutie helemaal niet zo revolutionair. De Nationale Vergadering wilde een cons ...L'idée était Votez selon votre conscience, votez pour Mister
Splashy Pants. Les gens affichèrent des pancartes dans le monde physique -- (Rires) -- à propos de cette baleine Et ce fu
t vote final. Quand tout fut approuvé... 78% des votes, et pour vous donner une idée de la victoire écrasante, ce fut le nom le plus choisi parmi les trois. OK ? Il y a une leçon évidente à tirer ici. Internet adore Mister Splashy Pants. C'est évident.
...[+++]C'est un nom génial. Tout le monde veut afficher Mister Splashy Pants. (Rires) Et je pense que c'est ce qui a été en partie moteur de cette mobilisation. Le meilleur a été les répercussions pour Greenpeace. Ils en ont développé une campagne marketing. Ils vendent des T-shirts et pins de Mister Splashy Pants Ils ont même créé une e-card, pour envoyer une baleine qui danse à ses amis.
Het idee was: Stem op je geweten, stem voor Mister Splashy Pants. Mensen zetten bordjes neer in de echte wereld -- -- over deze walvis. Dit was de uiteindelijke stemming. Toen alles klaar was ... 78 procent van de stemmen, en om een beeld te geven van de overweldigende meerderheid, de eerstvolgende naam in de lijst kreeg drie procent. Hier viel dus een duidelijke les uit te leren. En dat was dat het internet dol is op Mister Splashy Pants. Dat spreekt voor zichzelf. Het is een geweldige naam. Iedereen wil de nieuwslezer Mister Splashy Pants horen zeggen. (Gelach) Ik denk dat dat een stuwende factor is geweest. Wat geweldig was, was dat het gevolg voor Greenp
...[+++]eace was dat ze een complete reclamecampagne eromheen gingen opzetten. Ze verkopen Mister Splashy Pants shirts en buttons. Ze maakten zelfs een e-card met een dansende Splashy om aan je vrienden te sturen. Au Bur
undi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » E
t il a dit ...[+++] : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebb
...[+++]en geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ... Bien, maintenant, imaginez que vous êtes dans une rue, n'importe où au Japon, vous vous adressez à une personne non loin de vous et vous demandez : Excusez-moi, quel est le nom de cette rue ? Elle répond : Oh, bien, c'est le bloc 17 et celui-là, le bloc 16. Et vous dites : OK, mais quel est le nom de cette rue ? Et elle vous répond : Mais les rues n'ont pas de nom.
Beeld je nu in: je staat in een straat, ergens in Japan, je spreekt iemand aan en zegt: Excuseer, hoe heet deze straat? Zij: Oh, nou dat is blok 17 en dit blok is 16. Jij: Oké, maar hoe heet deze straat? Zij: Nou, straten hebben geen namen.
(Vidéo) Narration : « Oubli ». Le nom de l'auteur est le premier à s'en aller, suivit docilement par le titre, l'intrigue, la conclusion déchirante, tout le roman, qui devient tout à coup celui que vou
s n'avez jamais lu, dont vous n'avez jamais entendu parler. C'est comme si, un par un, les souvenirs que vous aviez décid
aient de se retirer dans l'hémisphère sud du cerveau dans un petit village de pêcheurs où il n'y a pas de téléphone. Il y a bien longtemps, vous
avez dit adieu aux noms ...[+++] des neuf muses et vous avez regardé l'équation quadratique faire ses bagages. Et même maintenant, alors que vous mémoriser l'ordre des planètes, quelque chose d'autre se dérobe, une fleur symbole d'un état peut-être, l'adresse d'un oncle, la capitale du Paraguay. Quoi que ce soit vous avez du mal à vous rappeler, ce n'est pas en équilibre sur le bout de votre langue, même pas caché dans quelque coin obscur de votre rate. C'est parti flotter sur une rivière sombre mythologique dont le nom commence par un L du plus loin que vous pouvez vous rappeler, bien avancé vers l'oubli où vous rejoindrez ceux qui ont oublié même comment nager et comment faire de la bicyclette.
(Video) Verteller: Vergeetachtigheid. De naam van de auteur verdwijnt het eerst, gehoorzaam gevolgd door de titel, de verhaallijn, het hartverscheurende slot, de hele roman, die plots een roman wordt die je nooit hebt gelezen, waar je nooit van hebt gehoord. Alsof, één voor één, de herinneringen die je koesterde, besloten met pensioen te gaan in het zuiden van je brein, naar een klein vissersdorp zonder telefoon. Lang geleden kuste je de namen van de negen muzen vaarwel en zag je de vierkantsvergelijking haar biezen pakken. Zelfs nu, terwijl je de volgorde van de planeten instudeert, ontsnapt er iets anders, een nationale b
loem misschien, het adres van een oom, de hoo ...[+++]fdstad van Paraguay. Wat het ook is dat je je moeizaam voor de geest haalt, het ligt niet op het puntje van je tong. Het hokt niet eens in een duister hoekje van je milt. Het is weggegleden langs een donkere mythologische rivier, waarvan de naam met een L begint, voor zover je je herinnert, onderweg naar je eigen vergetelheid, waar jij je zal voegen bij diegenen die zelfs het zwemmen zijn verleerd en het fietsen.Mais, bien sûr, vous ne pourriez pas le faire, parce que nous ne connaissons pas les noms de toutes les personnes qui ont des adresses Internet ou email, et même si nous connaissions leurs noms, je suis sûr qu'ils ne voudraient pas que leur nom, adresse et numéro de téléphone soient publiés pour tout le monde.
Het zou onmogelijk zijn omdat we gewoon niet de namen van iedereen met een internet- of e-mailadres weten en zelfs al wisten we hun namen, dan ben ik vrij zeker dat ze niet hun naam, adres en telefoonnummer gepubliceerd willen hebben.
Alors ils ont pris le cadre de ces grands vélos, les ont assemblés avec les équipements des vélos de course, ont récupéré des freins de moto, et ont plus ou moins
mélangé et assemblé divers ingrédients. Et pour les premières, je ne sais pas, trois ou cinq années de leur vie, les V
.T.T. furent connus sous le nom de guimbarde . Et ils étaient juste fabriqués au sein d'une communauté de cyclistes, principalement en Caroline du Nord. Et alors, une de ces sociétés qui importait des pièces détachées pour les gui
mbardes a ...[+++]décidé de monter un business, ont commencé à les vendre à d'autres personnes et progressivement, une autre société émergea de cela, Marin, et c'était probablement, je ne sais pas, 10 ou peut-être même 15 ans, avant que les grosses sociétés ne réalisent qu'il y avait un marché. 30 ans plus tard, les ventes de V.T.T. et d'équipement pour V.T.T. représentent 65% des ventes de vélo aux États-Unis. Cela représente 58 millions de dollars.
Dus haald
en ze de frames van deze grote fietsen, gebruikten de versnellingen van racefietsen, haalden de remmen van motorfietsen, en zo mixten ze deze verschillende ingrediënten. De eerste drie tot vijf jaar van hun bestaan stonden deze mountainbikes bekend als clunkers . Ze werden alleen gemaakt in dit gezelschap van fietsers, voornamelijk in Noord-Californië. Toen besloot één van deze bedrijven dat onderdelen importeerde voor clunkers, ze aan andere mensen te verkopen en langzamerhand groeide daaruit een ander bedrijf, Marin. Het duurde denk ik zo'n 10, misschien 15 jaar, voordat de grote fietsenproducenten zich realiseerden dat er een
...[+++] markt voor was. 30 jaar later was de verkoop van mountainbikes, en van mountainbike-uitrusting, verantwoordelijk voor 65 procent van de totale verkoopcijfers van fietsen in Amerika. Dat is 58 miljard dollar.Dans ces lieux, c'est plus une célébration des cultures natives et métissées qui ont survécu à la période coloniale. Des parties des États-Unis ont aussi renommé cette journée, comme la journée des Américain natifs, ou des peuples indigènes et ont changé les célébrations en conséquence. » « Alors pourquoi on ne pourrait pas juste changer le nom ? » « Car c'est une tradition. Les gens ordinaires ont besoin de leurs héros et mythes fondateurs.
Het is daar veeleer een viering van de inlandse en gemengde culturen die de koloniale periode hebben overleefd. Op enkele plaatsen in de VS kreeg de dag een nieuwe naam zoals Indianendag of Dag van de Inheemse Volkeren, en werden de vieringen aangepast. Dus, waarom verander je dan niet gewoon de naam? Omdat het een traditie is. Gewone mensen hebben helden en mythes over ons ontstaan nodig.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
ont des noms ->
Date index: 2023-08-16