Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "nous étions assez proches " (Frans → Nederlands) :
Mon 5ème et dernier slogan : J'ai essayé pendant 2 ans et il y eut des moments où nous étions assez proches de rendre ce projet de loi sur la réforme du système de santé véritablement pertinent et concret. D'un modèle centralisé à un modèle individualisé et d'aboutir à quelque chose de plus qu'un débat sur l'option publique et le financement. Peu importe comment nous financerons le système de santé.
Mijn vijfde en laatste zin: Ik heb twee jaar lang geprobeerd, er we waren er soms vrij dichtbij, om dit wetsvoorstel voor de hervorming van de gezondheidszorg een andere richting uit te sturen. Van een mainframemodel naar een model van persoonlijke gezondheid, of om iets meer te betekenen dan alleen maar een debat over de publieke opties en hoe ze te gaan financieren. Het maakt niet uit hoe we de gezondheidszorg financieren.
Alors quand nous avons su pour le cancer, il ne nous a pas du tout semblé étrange que sans échanger un mot l'un avec l'autre, nous avons cru que, si nous étions assez malins, assez forts et assez courageux, et que nous travaillions assez dur, nous pourrions l'empêcher de mourir.
Toen de kanker geconstateerd werd, vonden wij het helemaal niet raar dat we, zonder het uit te spreken, geloofden dat, zolang we maar slim genoeg, sterk genoeg en dapper genoeg waren, en we maar hard genoeg werkten, we hem voor altijd in leven konden houden.
Nous étions très proches.
Ik had een hechte band met haar.
Nous étions assez fiers de notre manière de produire l'énergie.
Vroeger waren we redelijk trots op de wijze waarop we energie produceerden.
Donc, ils nous appellent et, Mesdames, vous avez une minute, Je suis, pendant que je m'installe dans les starting blocs, horrifiée car il y avait un murmure provenant de la foule, genre, de ceux assez proche pour voir la ligne de départ.
Dus ze roepen ons naar voren, weet je wel, Dames, nog één minuut. En terwijl ik mijn blokken in deed voelde ik me verschrikkelijk want er ging een geroezemoes door het publiek, bij de mensen die zo dicht bij de startlijn waren dat ze het konden zien.
Il n'y en a sûrement pas d'assez proches pour interagir avec nous.
Waarschijnlijk is er geen enkele dichtbij genoeg om met ons contact te onderhouden.
Et je tiens à dire que je pense que nous sommes sur la voie de la compréhension de la flexibilité métabolique d'une façon fondamentale, et que, dans un futur assez proche, un ambulancier donnera une injection de sulfure d'hydrogène, ou d'un mélange similaire, à une personne souffrant de lésions graves et que cette personne se figera un peu, et deviendra un peu plus immortelle.
Want ik denk dat we op weg zijn om de flexibiliteit van het metabolisme te begrijpen op fundamentele wijze, en dat binnen de niet al te lange toekomst een ambulancebroeder een H2S-injectie geeft of iets vergelijkbaars, aan iemand die zwaargewond is, en die persoon deanimeert een beetje, wordt een beetje meer onsterfelijk.
U
n jour, nous étions en train de marcher, en France. Nous
étions aux Houches. Nous
étions à la montagne, en 1976. Nous
étions à la montagne, et Feynman m'a dit : « Leonardo, » La raison pour laquelle il m'appelait Leonardo est que nous
étions en Europe et il voulait mettre en pratique son Français. Il m'a dit : « Leon
ardo, étais-tu plus proche de ta mère ou de ton père quand tu étais petit ? » Je lui ai dit : « Eh bien, mon véritable héros était mon pè
...[+++]re.
Op wandel in Frankrijk waren we in La Zouche. In de bergen, in 1976. Feynman zei: Leonardo. Hij noemde me Leonardo omdat we in Europa waren en hij zijn Frans wou oefenen. Hij zei: Leonardo, stond je als kind dichter bij je moeder of je vader? Ik zei: Wel, mijn echte held was mijn vader.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abo
...[+++]rd, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk word
...[+++]t belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Les blancs pouvaient être agriculteurs, éleveurs et chasseurs selon leurs désirs. Nous les noirs, n'étions pas jugés assez responsables pour chasser des animaux sauvages. Lorsque nous chassions on nous traitait de braconniers. On nous donnait une amende et on nous emprisonnait.
Blanken konden boeren, laten grazen en jagen als ze dat wilden, maar wij zwarten werden niet in staat geacht om op een verantwoordelijke manier wild te beheren. Wanneer we probeerden te jagen, werden we als stropers beboet en gevangen gezet.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
nous étions assez proches ->
Date index: 2022-02-23