Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "nous voulons que nos enfants pensent je suis " (Frans → Nederlands) :
Nous voulons que nos enfants pensent Je suis le héros en devenir, attendant la bonne situation pour apparaître, et j'agirai de manière héroïque . Toute ma vie va maintenant se détourner du mal dans lequel j'ai évolué depuis mon enfance, vers la compréhension des héros. Et leur idée de l'héroïsme maintenant, ce sont des gens ordinaires qui font des choses héroïques.
We willen dat kinderen denken: ik ben een held in spe, die wacht tot de juiste situatie zich voordoet voor een heldhaftig optreden. Ik ga mij nu focussen weg van het kwaad waar ik inzat sinds ik een kind was, om helden te begrijpen. Hun idee van heldendom is: gewone mensen die heldendaden verrichten.
L'une des choses que je préfère dans mon boulot à la Fondation Gates c'est que je voyage dans le monde en voie de développement assez régulièrement. Et quand je rencontre des mères dans tant de ces
endroits isolés, je suis vraiment frappée
par les choses que nous avons en commun. Elles
veulent ce que nous voulons nous aussi pour nos enfants. Qu'ils g ...[+++]randissent bien, soient en bonne santé et mènent des vies remplies de succès.
Een van de favoriete aspecten van mijn baan bij de Gates Foundation is dat ik de kans krijg om naar de ontwikkelingswereld te reizen. Dat doe ik dan ook vrij regelmatig. Als ik in zo veel van deze afgelegen plaatsen moeders ontmoet, ben ik echt geraakt door de dingen die we gemeen hebben. Ze willen ook wat wij willen voor onze kinderen, en dat is dat hun kinderen succesvol opgroeien, gezond zijn en een succesvol leven kunnen hebben.
Il m'a répondu : 'Ce n'est pas ma copine.' Je lui ai dit : 'Augustin, ce n'est pas le problème ! (Rires) Les copains c'est important, je vais te demander de réfléchir à la façon dont tu vas t'y prendre pour être invité aux plus d'anniversaires possibles.' » Je lui ai dit : « Ça a marché alors ? » Elle me dit : « Non, pas du tout, il est invité de moins e
n moins, et en plus chaque fois que je lui en parle, il s
e met à pleurer. Je suis inquiète. » Moi aussi, je suis un peu inquiète. (Rires) C'est qu'en effet, la première conséquence de
...[+++]cette inquiétude qui est la nôtre, c'est que le risque c'est qu'elle se diffuse en fait auprès des enfants, et qu'elle provoque exactement l'inverse de ce que nous voulons.
Hij antwoordde: 'Ze is mijn vriendin niet.' Ik zei: 'Augustin, daar gaat het niet om!’ (Gelach) Vriendjes zijn belangrijk, je moet erover nadenken hoe je op zoveel mogelijk verjaardagen wordt uitgenodigd.'“ Ik vroeg: “En? Werkte het?” Ze zei: ”Nee, helemaal niet, hij wordt steeds minder uitgenodigd, en telkens ik hem erover aanspreek, begint hij te huilen. Ik maak me zorgen.” Ik ben ook een beetje bezorgd. (Gelach) Het eerste gevolg van onze ongerustheid is dat we er onze kinderen mee aansteken, met precies het tegenovergestelde effect als bedoeld.
Eh bien, c'est tellement intéressant de noter que l'éducation de Donnell a été très semblable à la mienne, et j'ai effectivement vu Donnell jouer quand j'avais environ 12 ans, et que lui et sa famille sont venus à Inverness, qui est environ à 45 minutes d'où je vivais, et j'ai été tout simplement époustouflée, c'était tout simple
ment incroyable, et vous, ici, saurez bientôt pourquoi, mais ce style de violon était pour moi incroyable ; maman était là avec moi, et elle disait - la mère de Donnell est venue sur scène,
et a dansé avec ses enfants, et maman disait : ...[+++]C'est Julie MacDonnell, je dansais avec elle quand nous étions enfants. J'étais loin de penser que nos enfants joueraient des instruments, vous savez, joueraient de la musique, oui. 12 ans, euh, 20 ans plus tard, elle était loin de penser que ses enfants se marieraient, mais en tout cas, alors, j'ai reçu un coup de fil environ, je ne sais pas, sept ans plus tard. J'avais 19 ans, en première ou deuxième année de fac, et c'était Donnell, il a dit : Salut, tu ne me connais sans doute pas, mais je m'appelle Donnell Leahy. Et j'ai dit, je te connais. J'ai une de tes cassette chez moi. Et il a dit : « Eh bien, je suis à Truro, c'est là que je me trouvais, et il m'a invité à aller diner.
Het is gewoon interessant dat Donnells opvoeding erg lijkt op mijn opvoeding. Ik heb Donnell zien spelen toen ik 12 jaar oud was. Hij en zijn familie kwamen naar Inverness, dat ongeveer 45 minuten rijden is van waar ik woonde. Ik werd overweldigd, het was gewoon geweldig. Je zult er snel genoeg achter komen, maar ik kon niet geloven hoe goed zijn vioolspel was. Mam was daar ook. Ze zei -- Donnells moeder kwam op het podium en danste met haar kinderen. Mam zei: Dat is Julie MacDonnell, vroeger danste ik met haar toen we klein waren. Ik had nooit gedacht dat onze kinderen instrumenten zouden bespelen, muziek zouden maken. Twaalf jaar later, eh, 20 jaar later had ze nooit gedacht dat haar kinderen zouden gaan trouwen. Maar goed, toen kreeg ik
...[+++]een telefoontje, zowat zeven jaar later. Ik was 19, eerste of tweede jaar aan de universiteit, en het was Donnell. Hij zei: Hoi, je kent me waarschijnlijk niet maar mijn naam is Donnell Leahy. Ik zei: Ik ken jou. Ik heb een opname van jou thuis. Hij zei: Nou, ik ben in Truro, waar ik was, en hij vroeg me uit eten.Et ce que je veux vous laisser comme message, c'est la question ultime selon mo
i. Je veux dire, je suis économiste, mais ceci n'est finalement pas une question économique, c'est une question morale. Sommes-nous, en tant qu'Américains, sommes-nous une société encore capable de faire des c
hoix politiques qui demandent des sacrifices maintenant, en payant plus d'impôts, afin d'améliorer le fut
...[+++]ur à long terme, non seulement de nos enfants, mais de notre communauté ?
Dus wat ik je graag wil meegeven is volgens mij de ultieme vraag. Ik ben econoom, maar dit is niet een economische vraag, maar een morele. Zijn wij, Amerikanen, bereid -- is onze gemeenschap nog in staat -- om de politieke keuze te maken om nu een offer te brengen door meer belastingen te betalen, om de langetermijnperspectieven te verbeteren, niet alleen voor onze kinderen, maar voor onze gemeenschap?
Grâce à nos
traceurs isotopes, nous savons que les arbre
s mères envoient leur excès de carbone aux plus petits plants via le réseau mycorhizien.
Nous estimons que cela augmente les chances de survie des plan
ts par quatre. Nous favorisons tous nos propres enfants, et je me
suis demandé si le pin de Douglas reconnaissait les siens
...[+++], comme la mère grizzly et ses petits.
Met behulp van onze isotooptracers hebben we ontdekt dat moederbomen hun overtollige koolstof via het mycorrhizanetwerk naar de ondergroeizaailingen sturen. We vonden dat de overlevingskans van de zaailing hierdoor vier maal groter werd. We weten dat we allemaal onze eigen kinderen voortrekken, en ik vroeg me af of douglassparren hun eigen verwanten konden herkennen, net als mama grizzly en haar jong?
Ça n'existe pas. (Rires) Ainsi, je suis une chercheuse-conteuse, et je vais vous parler aujourd'hui -- nous discutons de l'élargissement de nos conceptions -- alors je veux vous parler et vous raconter quelques histoires sur une partie de mes recherches qui a fondamentalement élargi ma perception et a réellement, concrètement, changé ma façon de vivre, d'aimer, de travailler, et d'élever mes enfants.
Zoiets bestaat helemaal niet. (Gelach) Dus ik ben een onderzoeker-verhalenverteller en ik ga jullie vandaag vertellen over het vergroten van onze waarneming en daarom wil ik jullie enkele verhalen vertellen over een deel van mijn onderzoek dat mijn waarneming fundamenteel heeft vergroot en eigenlijk echt heeft veranderd hoe ik leef en liefheb, werk en moeder ben.
Le seul reproche que j'ai jamais entendu à son adresse a été quand l'un de nos clients a dit, « Solly, vous êtes pathologiquement serviable. » (Rires) Quand j'ai commencé ma carrière professionnelle de guide dans cet environnement, Solly
a été mon pisteur. Nous avons travaillé en équipe. Et nos tout premiers visiteurs ont été une association caritative de votre Côte Est, ils ont pris Solly à part, et ils lui ont dit, « Avant même d'aller voir les lions et
les léopards, nous voulons voir où vous vivez. ...[+++] » Nous les avons donc amenés chez lui. Cette visite des philanthropes dans sa maison a coïncidé avec une époque où la femme de Solly, qui apprenait l'Anglais, traversait une phase durant laquelle elle ouvrait la porte en disant, « Bonjour, je vous aime. Bienvenue, je vous aime. » (Rires) Il y avait quelque chose de magnifiquement africain pour moi, là dedans, cette petite maison, avec un énorme cœur dedans. Le jour où Solly m'a sauvé la vie, il était déjà mon héro. C'était un jour de chaleur, et nous nous trouvions près de la rivière. A cause de la chaleur, j'ai enlevé mes chaussures, remonté mon pantalon, et je me suis mis à marcher dans l'eau. Solly est resté sur la rive. L'eau limpide s'écoulait sur le sable, et nous avons commencé à remonter le courant.
De enige keer dat ik hem ooit beschuldigd hoorde worden, was toen een cliënt zei: Solly, je bent pathologisch behulpzaam. (Gelach) To
en ik professioneel mensen begon te gidsen in die omgeving, was Solly mijn spoorzoeker. We werkten samen als een team. De eerste gasten die we ooit kregen, was een groep filantropen van de oostkust van de VS. Die zeiden tegen Solly: Voordat we eropuit gaan om leeuwen en luipaarden te zien, willen we zien waar jij woont. Dus namen
we ze mee naar zijn huis, en dit bezoek van de filantropen aan zijn huis, w
...[+++]as in de tijd dat Solly's echtgenote, die Engels aan het leren was, door een fase ging dat ze de deur opende en in het Engels zei: Hallo, ik hou van je. Welkom, ik hou van je. (Gelach) Dat vond ik zo prachtig Afrikaans: dit kleine huisje met een enorm hart erin. Op de dag dat Solly mijn leven redde, was hij al mijn held. Het was een hete dag, en we waren aan de oever van de rivier. Vanwege de hitte deed ik mijn schoenen uit en rolde mijn broek op en liep het water in. Solly bleef op de oever. Het water stroomde helder over zand. We keerden om en begonnen stroomopwaarts te gaan. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
nous voulons que nos enfants pensent je suis ->
Date index: 2021-12-27