Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «nous tirons les ressources » (Français → Néerlandais) :
Et pour bien comprendre ce que je veux dire, il faut d'abord observer notre économie actuelle : où nous tirons les ressources du sol, le pétrole par exemple, et avec, nous produisons une pléthore de produits, parmi lesquels des plastiques, qui finissent en fin de compte dans une décharge.
En om een idee te krijgen wat ik daarmee bedoel, kijken we eerst naar onze huidige economie: we halen hulpbronnen zoals olie uit de grond en maken daarmee een keur aan producten zoals plastic, die uiteindelijk op de vuilnisbelt belanden.
Au lieu de ça, il y a eu une litanie d'optimisme ahurissant. À partir de 2004, chaque général est arrivé en disant : « J'ai hérité d'une situation lamentable,
mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéquates, qui feront de cette année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'année décisive ». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le général Abuzaid de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour livrer, en 2005, « l'année décisive ». Ou encore le général David Richards d'arriver en 2
...[+++]006 et de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007, l'adjoint du Ministre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'année décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
In plaats daarvan was er een litanie van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004 kwam elke generaal binnen en zei, Ik heb een ellendige situatie geërfd, maar eindelijk heb ik de juiste middelen en strategie, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het beslissende jaar . Raad eens? Dat was het geenszins. Maar dat belette generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in 2006 zei dat hij de strategie en de middelen had om te zorgen voor het kanteljaar . Of in 2007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlandse Zaken, die zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die
...[+++]binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ...Nous tirons un bénéfice de 400 millions d’années de marche. Nous pouvons exploiter ces avantages. Nous pouvons utiliser des tissus plus épais, plus jeunes, meilleurs que ce que vous pourriez avoir blessé dans le genou, ou que vous pourriez avoir lorsque vous avez 40, 50 ou 60 ans. Nous pouvons le faire en ambulatoire. Nous pouvons décaper de ce tissu très économiquement. Et voilà comment nous pouvons obtenir une arthroplastie du genou biologique pour le monde entier. Et bienvenue aux super produits biologiques. Ce n'est pas matériel. Ce n'est pas logiciel.
We hebben baat bij 400 miljoen jaar rondlopen. We kunnen die baten benutten. We kunnen dikkere, jongere, betere weefsels gebruiken dan die je in je knie geblesseerd hebt, of die je hebt als je 40, 50 of 60 bent. We kunnen het als een poliklinische behandeling uitvoeren. We kunnen dat weefsel heel economisch strippen. En zo komen we toe aan het biologisch vervangen van een knie op een wereldwijde schaal. Dus welkom aan de superbiologie. Het is geen hardware. Het is geen software.
Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas
un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » E
t il a dit ...[+++] : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken
...[+++]konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...La question que je pose et à laquelle je réponds est : « Pourquoi travaillons-nous ? » Pourquoi nous tirons-nous du lit chaque matin au lieu de vivre nos vies simplement remplies, rebondissant d'une aventure TED à une autre ?
De vraag die ik wil beantwoorden luidt als volgt: 'waarom werken we?' Waarom dwingen we onszelf elke ochtend om op te staan, in plaats van te leven van het ene TED-achtige avontuur naar het andere?
Le monde a besoin d'eau potable, et nous la tirons de plus en plus des océans, et nous la buvons après l'avoir dessalée. Mais que faire de la saumure salée qui reste ? Au cours de cette courte et intrigante conférence, le TED Fellow Damien Palin propose une idée: en extraire d'autres minéraux dont nous avons besoin, avec l'aide de quelques bactéries collaboratives et grignoteuses de métal.
De wereld heeft schoon water nodig. Steeds vaker halen we dat uit de oceanen, ontzilten we het en drinken we het. Maar wat doen we met de pekel die achterblijft? In deze intrigerende korte talk doet TED Fellow Damian Palin een voorstel: ontgin het om andere mineralen te winnen die we nodig hebben, met de hulp van wat metaalvretende bacteriën.
Pourquoi celle-là? Je pense que, si vous pensez aux femmes, les femm
es sont la première ressource de la planète, elles
donnent naissance, nous venons d'elles, elles sont mères, elles sont visionnaires, elles sont le futur. Si vous vous dites que les Nations unies disent aujourd'h
ui qu'une femme sur trois sur la planète sera violée ou battue au cours de sa vie, nous parlons de la profanation de la première ressource de la planète, n
...[+++]ous parlons de là d'où nous venons, nous parlons d'éducation parentale.
Waarom? Denk even aan vrouwen. Volgens mij zijn ze de primaire hulpbron van de planeet. Ze baren kinderen. Ze zijn onze oorsprong. Het zijn moeders, zieners. Zij zijn de toekomst. Bedenk even dat de VN vandaag zegt dat één op drie vrouwen op de planeet in haar leven zal verkracht of geslagen worden. We praten over de ontheiliging van de primaire hulpbron van de planeet. We praten over de plek waar we vandaan komen, over ouderschap.
Donc nous dépensons tout cet argent, mais qu'est-ce que nous en tirons ?
We geven zoveel geld uit, maar waarvoor?
Il y a aussi le fait que la quantité d'énergie que nous tirons du pétrole que nous découvrons est en baisse.
Er is ook nog het feit dat de hoeveelheid energie die we ervoor terugkrijgen daalt.
Lorsque nous produisons des matériaux, nous les tirons de l'environnement, ce qui engendre forcément tout un tas d'effets sur l'environnement.
Als we materiaal produceren, moeten we dat aan het milieu onttrekken, met de nodige impact op het milieu.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
nous tirons les ressources ->
Date index: 2021-11-09