Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "nous sur cette planète est probablement impliqué " (Frans → Nederlands) :
Et pourtant, mesdames et messieurs, chacun d'entre nous sur cette planète est probablement impliqué dans la musique de façon quotidienne.
En toch, dames en heren, zijn wij allen hier op de planeet wellicht dagelijks met muziek bezig.
Vous n’avez pas seulement un chaton.Vous en avez un paquet. En fait, c’est une estimation plutôt p
récise du nombre de planètes dans notre galaxie, et uniquement dans notre galaxie, au passage, je rappelle aux n
on-astronomes parmi nous que notre galaxie est seul
ement une parmi les cent milliards de celles que l’on peut voir avec nos télescopes. Ça fait beaucoup de biens immobiliers, mais bien sûr, la plupart des planètes vont s’avér
...[+++]er sans valeur, comme, Mercure ou Neptune. Neptune n’a probablement pas beaucoup d’importance dans votre vie. Donc la question est, quel pourcentage de ces planètes est en réalité adapté à la vie ? On ne connaît pas la réponse non plus, mais on la connaîtra cette année, grâce au Télescope Kepler de la NASA, et en fait, l'argent intelligent, c'est-à-dire les personnes qui travaillent sur ce projet, l'argent intelligent suggère que la proportion de planète qui pourrait être satisfaisante pour la vie est peut-être d'une sur mille une sur cent, quelque chose comme ça.
Het zijn kit
tens. Je krijgt een nest, een hele troep. Dit is eigenlijk een tamelijk nauwkeurige schat
ting van het aantal planeten in ons melkwegstelsel, enkel in ons melkwegstelsel. Voor de niet-astronomen onder jullie: ons melkwegstelsel is er één van de 100 miljard die we zien door onze telescopen. ons melkwegstelsel is er één van de 100 miljard die we zien door onze telescopen. Dat is een hele hoop
woonruimte, maar de meeste van deze planeten z ...[+++]ijn min of meer waardeloos, zoals Mercurius of Neptunus, die waarschijnlijk geen grote rol spelen in jullie leven. De vraag is: hoeveel van deze planeten zijn geschikt voor leven? We weten het ook niet, maar we zullen het te weten komen dankzij NASA's Kepler Ruimtetelescoop. Mensen die het kunnen weten en aan dat project werken, suggereren dat het deel van de planeten dat levensvatbaar is op misschien één op duizend, één op honderd, zoiets.Donc il semble qu'il y ait une déconnexion complète ici. Donc ce que je demande, c'est la création d'un nouveau nom de poste -- J'y viendrai un peu plus tard -- et peut-être l'ajout d'un nouveau mot dans la langue anglaise. Parce qu'il me semble en effet que les grandes organisations y compris le gouvernement, qui est bien sûr la plus grande de toutes les organisations ont en fait complètement perdu la notion de ce qui importe réellement aux gen
s. Permettez-moi de vous donner un exemple. Vous vous souvenez peut-être de la fusion entre AOL et Time Warner. A l'époque on en parlait comme la plus grosse affaire de tous les temps. C'est peut-êt
re toujour ...[+++]s le cas, pour ce que j'en sais. Tous ceux qui se trouvent dans cette pièce, d'une façon ou d'une autre, sont probablement client de l'une ou de ces deux organisations qui ont fusionné. Juste pour savoir, quelqu'un a-t-il remarqué une quelconque différence suite à cela ? Donc à moins que vous vous trouviez être actionnaire de l'une ou l'autre des organisations ou l'un des intermédiaires ou avocats impliqués dans cette activité sans aucun doute lucrative vous êtes en fait impliqués dans une énorme activité qui ne change absolument rien pour qui que ce soit. OK.
Blijkbaar spoort hier iets totaal niet. Ik zou dus graag een nieuwe functie willen invoeren -- kom ik zo op terug -- en misschien een nieuw woord toevoegen aan de Engelse taal. Ik krijg sterk de indruk dat grote organisaties zoals de overheid, de grootste organisatie van allemaal, langzamerhand totaal kwijt
zijn wat mensen nou echt belangrijk vinden. Laat ik een voorbeeld geven. Je kunt je misschien de AOL en Time Warner-fusie herinneren. In die tijd verkondigd als de grootste deal aller tijden Misschien nog steeds, ik zou het niet weten. Iedereen hier in deze zaal is op de een of andere manier klant van een van beide organisaties die sa
...[+++]mengevoegd zijn. Ik ben benieuwd, heeft iemand ook maar enig verschil gemerkt als gevolg daarvan? Tenzij je toevallig aandeelhouder was van een van beide organisaties, of als onderhandelaar of advocaat bij deze zaak betrokken, ben je echt betrokken bij een enorme gebeurtenis, die echt geen bal uitmaakte voor wie dan ook. Oké.Eh bien, la réponse à cette question, et à celle de qui était réellement impliqué, et ce qui s'est réellement passé, tout cela va probablement rester enfermé dans les archives des discrètes sociétés des Îles Vierges Britanniques et d'ailleurs, à moins que nous fassions tous quelque chose.
Het antwoord op die vraag, en op de vraag wie erbij betrokken was en wat er is gebeurd, zal waarschijnlijk weggestopt blijven in de geheime bedrijfsregisters van de Britse Maagdeneilanden en elders, tenzij wij er allemaal wat aan doen.
Con
sidérons un instant cette citation de Leduc, i
l y a cent ans, à propos d'un type de biologie synthétique: La synthèse de la vie, si jamais elle dev
ait se produire, ne sera pas la découverte sensationnelle que nous avons pour habitude d'associer avec l'idée. C'est sa première déclaration. Donc, si nous créons réellement la vie dans les labora
toires, ce ...[+++]la n'aura probablement aucun un impact sur notre vie. «Si nous acceptons la théorie de l'évolution, alors les premières lueurs de la synthèse de la vie doivent consister dans la production de formes intermédiaires entre le monde non-organique et l'organique ou entre le monde inerte et le vivant, des formes qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc, celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux mélanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre prot ...
Denk een moment aan deze uitspraak van Leduc, een honderdtal jaren geleden, toen hij nadacht over synthetische biologie: De synthese van het leven, zou het ooit gebeuren, zal niet de sensationele ontdekking zijn die we meestal associëren met he
t idee. Dat is zijn eerste verklaring. Als we echt leven gaan maken in laboratoria, zal dat ons leven waarschijnlijk niet gaan beïnvloeden. Als we de evolutietheorie accepteren, dan moet het
eerste begin van de synthese van het leven bestaan in de productie van tussenliggende vormen tussen de anorganische en de organische wereld of tussen de niet-levende en
...[+++] de levende wereld, vormen die over slechts enkele van de rudimentaire eigenschappen van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoemd - waaraan andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven. Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen ...Chaque individu
a un rôle à jouer. Nous agissons tous sur le
monde chaque jour, et vous les scientifiques le sav
ez que même si vous restez dans votre lit toute la journée, vous respirez de l'oxygène et rejetez du C02 et allez aux toilettes, et plein d'autres choses. Vous êtes
en train d'agir sur cette planète. ...[+++]Donc le programme Roots and Shoots implique les jeunes dans 3 types de projets.
Elke individu kan zijn steentje bijdragen. Iedereen heeft elke dag invloed op de wereld om ons heen, en jullie wetenschappers weten dat je dat niet niet kan -- zelfs al blijf je de hele dag in bed, je ademt zuurstof in en koolstofdioxide uit, en waarschijnlijk ga je naar het toilet, enzovoort. Je maakt verschil op de wereld. Het Roots en Shoots project betrekt de jeugd in drie verschillende deelprojecten.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans
cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces re
flets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simple
...[+++]s ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen va
n dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze sc
haduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsh
...[+++]eid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Et voici la biologie - la biologie, avec sa question fondamentale, qui est encore sans réponse, qui est essentiellement: Si il y a une vie sur d'autr
es planètes, devons-nous nous attendre à ce qu'elle ressemble à la vie sur Terre? Et laissez-moi vous dire tout de suite ici, quand je dis vie, je ne veux pas dire «dolce vita», la belle vie, la vie humaine. Je veux dire la vie sur Terre, passé et présent, des microbes à nous les humains dans sa riche diversité moléculaire la façon dont nous comprenons maintenant la vie sur Terre comme un ensemble de molécules et de réactions chimiques - et nous appe
...[+++]lons ça , collectivement, la biochimie, la vie en tant que processus chimique, en tant que phénomène chimique. La question est donc: est-ce un phénomène chimique universel, ou est-ce quelque chose qui dépend de la planète? Est-ce comme la gravité, qui est la même partout dans l'univers, ou il y aurait toutes sortes de différentes biochimies partout où nous les trouverons? Nous avons besoin de savoir ce que nous recherchons lorsque nous essayons de faire cela. Et c'est une question fondamentale, dont nous ne connaissons pas la réponse, mais nous pouvons essayer - et nous essayons - d'y répondre en laboratoire. Nous n'avons pas besoin d'aller dans l'espace pour répondre à cette question. Et oui, c'est ce que nous essayons de faire. Et c'est ce que beaucoup de gens maintenant essayent de faire.
En hier komt de biologie op de proppen- biologie, met zijn fundamentele vraag, die nog steeds onbeantwoord is, en die in wezen is: Als er
leven is op andere planeten, we verwachten dan dat het net als het leven op aarde zal
zijn? En laat ik u meteen even vertellen, als ik zeg het leven, ik bedoel niet dolce vita het goede leven, het menselijk leven. Ik bedoel het leven zoals het was en is op aarde, van microben tot mensen in zijn rijke moleculaire diversiteit de manier waarop we nu leven op aarde begrijpen als een verzameling van mole
...[+++]culen en chemische reacties - en dat noemen we biochemie, leven als een chemisch proces, als een chemisch fenomeen. De vraag is dus: is dat chemische verschijnsel universeel, of is het iets dat afhankelijk is van de planeet? Is het zoals de zwaartekracht, die overal dezelfde is in de kosmos, of zouden er allerlei verschillende soorten biochemie zijn waar we ze ook vinden? Wij moeten weten wat we zoeken wanneer wij dat proberen te doen. En dat is een heel fundamentele vraag waar we het antwoord niet op weten, maar die we kunnen proberen - en we proberen - te beantwoorden in het lab. We hoeven niet de ruimte in om deze vraag te beantwoorden. Dat is wat wij proberen te doen. En dat is wat veel mensen nu proberen te doen.Le gouvernement avait une stratégie militaire, une stratégie juridique, et une stratégie politique mais il a déclaré : « Nous n'avons pas de stratégie de communication, et ce serait probablement une bonne chose d'en avoir une. » Nous avons donc décidé d'immédiatement nous impliquer car c'était l'opportunité d'influencer le dénouement du conflit avec les choses que nous faisions, avec les outils que nous possédions.
De overheid had een militaire strategie, een juridische strategie en een politieke strategie, maar ze zeiden: We hebben niet echt een communicatiestrategie, en waarschijnlijk zouden we er best een hebben. We besloten om mee te doen, want het was een kans om de uitkomst van het conflict te beïnvloeden met de dingen die wij doen, met de instrumenten die wij hebben.
E
st-ce une chose que nous avons inventé récemment en occident ? En f
ait, la réponse est probablement non. Il y a beaucoup de descriptions de l'adolescence dans l'Histoire, qui semblent très similaires à la description que nous en faisons aujourd'hui. Il y a une citation célèbre de Shakespeare, tirée du « Conte d'hiver », où il décrit l'adolescence ainsi : Je voudrais qu'il n'y eût point d'âge entre dix et vingt-trois ans, ou que la jeun
esse dormît tout le reste ...[+++] du temps dans l'intervalle : car on ne fait autre chose dans l'intervalle que donner des enfants aux filles, insulter des vieillards, piller et se battre. (Rires) Il continue en disant Cela dit, qui pourrait, sinon des cerveaux brûlés de dix-neuf et de vingt-deux ans, chasser par le temps qu'il fait ? (Rires) Ainsi, il y a près de 400 ans, Shakespeare représent
ait les adolescents sous un jour très similaire à celui d'aujourd'hui, mais aujourd'hui que nous essayons de comprendre leur comportement, en ce qui concerne les changements sous-jacents qui sont en cours dans leur cerveau. Ainsi, par exemple, prendre des risques. Nous savons que les adolescents ont tendance à prendre des risques. C'est certain. Ils prennent davantage de risques que les enfants et les adultes, et ils sont particulièrement enclins à prendre des risques quand ils sont avec leurs amis. Il y a une pulsion importante à devenir indépendant de ses parents, et à impressionner ses amis à l'adolescence. Mais maintenant, nous essayons de comprendre cela en termes de développement d'une partie de leur cerveau appelée le système limbique. Je vais vous montrer le système limbique en rouge sur la diapositive derrière moi, et aussi sur ce cerveau. Le système limbique est enfoui très profondément à l'intérieur du
cerveau, et il est impliqué dans des choses comme traitement de l'émotion, et le traitement de la récompense. Il vous donne le sentiment gratifiant qu'on retire de faire des choses amusantes, y compris en prenant des risques.
Is het iets dat we
kort geleden in het Westen hebben uitgevonden? Het antwoord is: waarschijnlijk niet. Er zijn veel historische beschrijvingen van adolescentie die veel lijken op de beschrijvingen die we tegenwoordig gebruiken. Er is een beroemd citaat van Shakespeare uit 'Winter's Tale', waarin hij adolescentie als volgt beschrijft: Ik wilde dat er geen leeftijd was tussen tien en drie-en-twintig, of dat de jeugd die tijd zou gaan slapen; want ze doen in die periode niets anders dan meisjes zwanger maken, oudjes pesten, stelen en vechten. (Gelach) Hij vervolgt: Dat gezegd zijnde, wie anders dan deze verhitte stand
...[+++]jes tussen negentien en twee-en-twintig zou met dit weer op jacht gaan ? (Gelach) Dus bijna 400 jaar geleden portretteerde Shakespeare adolescenten op een manier die veel lijkt op hoe we hen tegenwoordig beschrijven. Vandaag de dag proberen we echter hun gedrag te begrijpen in termen van onderliggende veranderingen die in hun hersenen plaatsvinden. Neem bijvoorbeeld het nemen van risico's. We weten dat adolescenten de neiging hebben risico's te nemen. Ze nemen meer risico's dan kinderen of volwassenen, en vooral in gezelschap van hun vrienden. Er is een belangrijke drijfveer om onafhankelijk te worden van je ouders en je vrienden te imponeren tijdens je adolescentie. Nu proberen we dit te begrijpen op niveau van de ontwikkeling van een deel van hun hersenen: het limbisch systeem. Ik laat jullie nu het limbisch systeem zien, rood gekleurd op de dia, en ook op deze hersenen. Het limbisch systeem bevindt zich diep in de hersenen en is betrokken bij zaken als het verwerken van emoties en beloning. Het geeft je een gevoel van voldoening wanneer je leuke dingen doet, inclusief risico's nemen. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
nous sur cette planète est probablement impliqué ->
Date index: 2023-08-17