Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "nous sommes profondément " (Frans → Nederlands) :
Nous sommes profondément ambivalents au sujet de la vérité.
We staan zeer ambivalent tegenover de waarheid.
Nous nous souvenons quand nous sommes profondément engagés.
We onthouden iets als we diep betrokken zijn.
Chris Anderson : Pour beaucoup de personnes à TED, nous sommes profondément désolés qu'un problème de conception -- finalement, un problème de conception dans un bulletin de vote -- un mauvais problème de conception a fait que nous n'avons pas pu vous entendre parler ainsi ces 8 dernières années, dans une position où vous auriez pu faire de tout cela une réalité.
Chris Anderson: Voor zoveel mensen bij TED is er diepe pijn dat een kwestie van design -- uiteindelijk was het een designkwestie op een stemformulier -- één designfout tot gevolg had dat jouw stem niet werd gehoord op deze manier, de afgelopen 8 jaar, in een positie waarin je deze dingen tot stand had kunnen brengen.
Nous sortons de relations, et nous sommes profondément interpénétrés les uns avec les autres.
We komen voort uit relaties, en we zijn diep van elkaar doordrongen.
(Applaudissements) Je pense qu'on peut dire que nous tous ici sommes profondément concernés par l'escalade de la violence dans nos vies quotidiennes.
(Applaus) Ik denk wat we wel kunnen stellen dat iedereen hier zich ernstig zorgen maakt over het toenemende geweld in ons dagelijks leven.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les m
urs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk word
...[+++]t belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Quels sont vos rêves? Mieux encore, quels sont vos rêves brisés ? Dan Pallotta r
êve d'une époque où nous serons aussi excités, curieux et scientifiques à propos du développement de notre h
umanité que nous le sommes aujourd'hui du développement de notre technologie. « Ce que nous craignons le plus est que l'opportunité d'accomplir notre vrai potentiel nous soit refusée », dit Pallotta. « Imaginez vivre dans un monde où nous reconnaîtrions simplement cette peur profonde et existentielle de l'autre — e
t où nous aimerions ...[+++]profondément cet autre justement parce que nous saurions qu'être humain, c'est vivre avec cette peur. »
Wat zijn jouw dromen? Of beter: welke van je dromen zijn stuk? Dan Pallotta droomt van een tijd waarin we net zo opgewonden, nieuwsgierig en wetenschappelijk zijn over de ontwikkeling van onze menselijkheid, als we zijn over de ontwikkeling van onze technologie. Waar we het bangst voor zijn, is dat we de kans niet krijgen ons volledige potentieel te ontplooien , zegt Pallotta. Stel je een wereld voor waarin we die diepe existentiële angst in elkaar zouden herkennen — en elkaar moedig zouden liefhebben in de wetenschap dat mens zijn nu eenmaal betekent te moeten leven met die angst.
Pourtant, tous, y compris moi, quand nous marchons sous ces étranges gargouilles de pierres juste en bas de la rue, nous sentons que nous sommes devenus moins que la somme de nos parties. Nous nous sentons comme profondément diminués.
Maar wij politici krijgen allemaal, als we onder die rare waterspuwers op straat doorlopen, het gevoel minder te zijn dan de som van onze delen, het gevoel dat we erg in waarde zijn gedaald.
Nous sommes allés sur la lune, nous avons cartographié les continents, nous sommes allés au point le plus profond de l'océan, deux fois. Que reste-il à explorer pour la prochaine génération ? Nathan Wolfe, biologiste et explorateur, nous suggère la réponse suivante : presque tout. Et nous pouvons commencer, dit-il, par le monde de l’infiniment petit.
We zijn naar de maan gegaan, we hebben de continenten in kaart gebracht, we zijn naar het diepste punt in de oceaan gegaan, twee keer zelfs. Wat valt er voor de volgende generatie nog te ontdekken? Bioloog en ontdekkingsreiziger Nathan Wolfe stelt dit antwoord voor: bijna alles. Hij zegt dat we kunnen beginnen met de wereld van het onzichtbaar kleine.
Mon pèr
e dit avec facétie, Nous voulions sauver le monde, et
au lieu de ça, nous sommes devenus riches. En fait nous sommes juste devenus de la classe moyenne à Colorado Springs, au Colorado, mais vous voyez le tableau. J'ai été élevé
e avec un sens très profond d'un héritage inachevé. A l'âge mur de 30 ans, j'ai beaucoup réfléchi à ce que cela veut dire de grandir dans cette horrible et belle époque. Et j'ai décidé, en ce qui me co
...[+++]ncerne, que c'est un véritable voyage et un paradoxe.
Mijn vader vertelde jolig, We wilden de wereld redden, en in plaats daarvan werden we gewoon rijk. Eigenlijk werden we gewoon middenklasse in Colorado Springs, Colorado, maar jullie begrijpen de achterliggende gedachte. Ik ben opgevoed met een erg groot besef van een onvoltooide erfenis. Op deze rijpe oude leeftijd van 30, heb ik veel nagedacht over wat het betekent om op te groeien in deze verschrikkelijke, prachtige tijd. Ik heb besloten dat het, voor mij, een ware reis en paradox is geweest.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
nous sommes profondément ->
Date index: 2023-10-20