Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "nous sommes plus susceptibles de crier sur nos " (Frans → Nederlands) :
Nous sommes plus susceptibles de crier sur nos proches quand nous sommes stressés ou fatigués, même si nous savons que ça ne nous aidera pas.
We zijn veel meer geneigd om te schreeuwen naar onze gezinsleden als we gestresseerd of moe zijn, ook al weten we dat het niet zal helpen.
Et deux choses découlent vraiment de cela. La première a à voir avec la m
émoire, le fait que nous puissions trouver ces moments.
Quand quelqu'un est plus susceptible de se souvenir,
nous pouvons lui donner une pépite dans une fenêtre. Et la deuxième chose est la confiance, le fait que
nous puissions voir comment les structures de jeux et de récompenses rendent les gens plus courageux, plus prêts à prendre des risques, plus prêts à affronter les difficultés, plus difficiles
...[+++] à décourager Tout cela peut sembler très sinistre. Mais vous savez, dans le genre on manipule nos cerveaux, nous sommes tous accros. On lance le mot addiction. Il y a de réelles inquiétudes ici. Mais le plus grand attrait neurologique pour les gens ce sont d'autres gens. C'est ça qui nous excite vraiment.
Twee dingen zijn hierbij gebaat. Het eerste heeft te maken met geh
eugen, dat we deze momenten kunnen vinden. Als iemand makkelijker kan onthouden, kunnen we hem een goudklompje in een scherm geven. En het tweede ding is vertrouwen. dat we kunnen zien hoe spellen spelen en beloningsstructuren mensen moediger maakt, ze meer bereid maakt om risico's te nemen, meer bereid om moeilijkheid aan te gaan, moeilijker te ontmoedigen. Dit kan allemaal erg duister overkomen. Zoiets als Onze breinen zijn gemanipuleerd, we zijn allemaal verslaafden. Het woord verslaving wordt rondgeslingerd. Wat dat betreft zijn er echte zorgen. Maar de grootste neurol
...[+++]ogische aantrekking voor mensen zijn andere mensen. Dat is wat ons echt opwindt.Mais il me sem
ble évident que les plus grands
problèmes auxquels nous sommes confrontés, bon nombre des plus grandes catastrophes que
nous avons vécues, pour la plupart ne viennent pas d'individus, ils proviennent d'organisations, certaines plus grandes que des pays, bon n
ombre d'entre elles susceptibles d'affecter des cent ...[+++]aines, des milliers, voire des millions de vies.
Het treft me dat onze grootste problemen, de grootste rampen die we hebben beleefd, veelal niet van individuen kwamen, maar van organisaties, sommige groter dan landen, vele in staat om impact te hebben op honderden, duizenden, miljoenen levens.
D
ans mon laboratoire nous étudions ces spécialistes uniques des facultés sensorielles, les chauves-souris, et
nous avons étudié les gènes qui causent la cécité quand ils présentent un défaut, et les gènes qui causent la surdité quand ils présentent
un défaut, et nous sommes désormais en mesure de prédire quell
es parties sont les plus susceptibles de cau ...[+++]ser des maladies.
In mijn lab gingen we de zintuiglijke specialisten bij uitstek, de vleermuizen, bestuderen. We keken naar genen die blindheid veroorzaken wanneer er een defect is, of doofheid bij een ander defect. We kunnen nu voorspellen welke gebieden de meeste kans hebben om de ziekte te veroorzaken.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les m
urs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen va
n dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...On éclair la nuit avec des lumières artificielles et plaçons les gens dans des petites boîtes vers l'espace Certains ont même marché sur la Lune On envoie des robots sur d'autres planètes On a regardé à travers le passé de l'univers avec des yeux méchaniques Nos moyens d'acquérir et d'emmagasiner les connaissance ce sont multipliés Un lycé
en moyen en connait plus sur l'univers aujourd'hui qu'il y a plusieurs siècles L'Homme domine cette planète, même si nos lois
sont très fragiles Nous ne sommes pas telle ...[+++]ment différent que nos ancêtres il y a 70 000 ans Mais le train de vie que l'on connait existe depuis moins de 0.001% de notre histoire Aujourd'hui, nous ne pouvons pas dire ce que nous réserve l'avenir Nous bâtissons des gratte-ciel, mais nous ne sommes pas sûr si leur fondations sont solides ou si nous construisons sur des sables mouvants Laissons ça pour l'instant.. La prochaine fous que vous ratez votre train, que votre burger n'est plus assez chaud ou que quelque qu'un vous passe devant Souvenez-vous à quel point ce monde inventé par l'homme est spécial Il n'est peut-être pas trop tard pour en prendre conscience
We verlichten de nacht met kun
stmatige sterren en sturen me
nsen in een metalen doos de lucht in. Sommigen hebben zelfs op onze maan gewandeld. We hebben robots op andere planeten gezet, we hebben diep in de geschiedenis van het universum gekeken met mechanische ogen. Onze kennis en onze manieren om deze te verkrijgen en op te slaan zijn geëxplo
deerd. Een doorsnee scholier weet vandaag meer van het universum dan een geleerde van een paar eeuwen geleden.
...[+++] Mensen domineren deze planeet, ook al is onze heerschappij erg breekbaar. We verschillen nog steeds niet erg van onze voorouders van 70.000 jaar geleden, maar jouw levensstijl heeft pas bestaan voor minder dan 0,001% van de menselijke geschiedenis. We kunnen niet zeggen wat de toekomst voor ons in petto heeft. We zijn een wolkenkrabber aan het bouwen, maar we weten niet zeker of hij op een stevige ondergrond staat, of dat we hem op drijfzand bouwen. Laten we het daar maar bij laten. De volgende keer dat je je trein mist, je hamburger niet warm genoeg is of iemand voordringt, vergeet dan niet hoe bijzonder deze gemaakte menselijke wereld eigenlijk is. Misschien is het het niet waard om overstuur te zijn om al deze kleine dingen.Nous avons cette relation de somme non-nulle, et je pense que cela mène à une sorte de tolérance dans la mesure où vous réalisez que le bien-être de quelqu'un d'autre est positivement corrélé avec le vôtre. Vous êtes plus susceptibles de leur lâcher du lest. Je pense que c'est une sorte de moralité de business-class.
We hebben een niet-nul-somrelatie, en ik denk dat dat leidt tot een soort van tolerantie naarmate je je realiseert dat het welzijn van een ander positief gecorreleerd is aan dat van jou. Meer kans dat je ze wat welwillender benadert. Ik bekijk dit als een soort van business-class-moraal.
V
ous voyez où ça nous mène. Je l'ai encouragée jusqu'à ce que cette photo se retrouve sur ma page Face
book. (Rires) Je me suis désidentifé immédiatement, je l'ai appelée J'ai dit.
« Maman, tu ne mets plus jamais de photo de moi en bikini. » Et elle a dit, « Pourquoi ? Tu es tellement mignon, mon chéri. » J'ai dit, « Tu ne comprends v
raiment pas. » Nous ...[+++]sommes peut-être parmi les premières générations qui comprennent cette organisation numérique de nous-même. Nous sommes peut-être les premiers à enregistrer activement nos vies. Que vous soyez d'accord ou pas avec votre héritage nous sommes en train de laisser derrière nous des traces numériques. Netra et moi voulions vraiment utiliser notre projet sur 200 ans pour organiser notre héritage numérique, et pas seulement l'héritage numérique mais nous croyons en l'organisation de l'héritage de mon passé, et de mon futur. Comment ? Vous pourriez poser la question. Je pense à l'avenir, je ne me suis jamais vu avancer dans le temps. En fait je vois le temps qui avance vers moi. Je visualise vraiment mon avenir qui approche. J'arrive à éviter ce que je ne veux pas et à attraper ce que je veux. C'est comme le parcours d'obstacle d'un jeu vidéo Et je m'en sors de mieux en mieux. Même quand je fais un tableau, je m'imagine derrière le tableau. Il existe déjà et quelqu'un est en train de le regarder, et je vois ce qu'il ressent instinctivement. Est-ce qu'il le ressent avec son cœur ou est-ce uniquement cérébral ?
Ze kreeg onlangs een Facebook-account, je begrijpt al waar dat heengaat.. Ik steunde haar volledig tot deze foto op mijn Facebook-pagina verscheen. (Gelach) tot deze foto op mijn Facebook-pagina verscheen. (Gelach) Ik heb me zelfs untagt. Eerst belde ik haar op: Mam, je mag nooit meer een foto van mij in bikini plaatsen. Mam, je mag nooit meer een foto van mij in bikini plaatsen. Mam, je mag nooit meer een foto van mij in bikini plaatsen. Ze zei: Waarom? Je ziet er zo schattig uit, lieverd. Ze zei: Waarom? Je ziet er zo schattig uit, lieverd. Ik zei: Je begrijpt het gewoon niet. Misschien zijn we de eerste generatie die dit digitale beheren van onze imago's echt begrijpt. Misschien zijn we de eerste generatie die dit digitale beheren van on
...[+++]ze imago's echt begrijpt. Misschien zijn we de eerste generatie die dit digitale beheren van onze imago's echt begrijpt. Misschien zijn we zelfs de eersten die onze levens actief opnemen. Misschien zijn we zelfs de eersten die onze levens actief opnemen. Want, of je het eens bent met je nalatenschap of niet, Want, of je het eens bent met je nalatenschap of niet, we laten de hele tijd digitale sporen achter. we laten de hele tijd digitale sporen achter. Dus Netra en ik wilden echt ons 200-jarenplan gebruiken Dus Netra en ik wilden echt ons 200-jarenplan gebruiken om die digitale nalatenschap te beheren. Niet alleen dat, we geloven in het beheer van de nalatenschap van mijn verleden en mijn toekomst. we geloven in het beheer van de nalatenschap van mijn verleden en mijn toekomst. we geloven in het beheer van de nalatenschap van mijn verleden en mijn toekomst. Hoe we dat doen? Als ik aan de toekomst denk, zie ik mezelf nooit in de tijd vooruit bewegen, Als ik aan de toekomst denk, zie ik mezelf nooit in de tijd vooruit bewegen, maar zie ik de tijd naar mij teruglopen. maar zie ik de tijd naar mij teruglopen. Ik visualiseer dat mijn toekomst op me afkomt. Ik visualiseer dat mijn toekomst op me afkomt. Ik kan wat ik niet wil, ontwijken ...Et, si nous sommes davantage interpelés à l’égard de nos cousins les primates que nous le sommes par rapport aux insectes, car nous le sommes, c’est parce que nous pensons qu’ils sont potentiellement exposés à un éventail plus grand de plaisir et de souffrance.
We maken ons meer zorgen maken over onze medeprimaten dan over insecten omdat we denken dat ze gevoeliger zijn voor mogelijk geluk en lijden.
Qu'est-ce q
ui rend le présent, plus particulièrement les bons moments du présent, si difficiles à vivre correctement? Réciproquement, pourquoi tant d'événements semblent plus faciles à savourer, à apprécier et à vivre, lorsqu'ils sont résolument terminés? Un des avantages du passé, c'est qu'il est une version éditée et réduite du pr
ésent. Même les meilleurs jours de nos vies contiennent une série de moments insipides et gênants. Dans notre mémoire, tels des éditeurs qualifiés d'heures de rushes et souvent d
e séquence ...[+++]s plates, nous verrouillons les moments les plus importants; et par conséquent construisons des séquences qui semblent bien plus significatives et intéressantes que leur cadre d'origine. Des heures de médiocrité peuvent être réduites en cinq ou six images parfaites. La nostalgie est le présent bonifié par le montage. Beaucoup de ce qui détruit le présent est pure anxiété. Le présent contient toujours un nombre important de possibilités, certaines très repoussantes, dont nous sommes toujours conscients. En théorie, tout peut arriver, un séisme, un anévrisme, un rejet - qui donne lieu à une anxiété non spécifique qui nous suit en permanence; le simple effroi face à l'inconnu de ce qui va se produire Mais après, bien sûr, seul un nombre très limité de choses horribles se produisent et nous oublions l'anxiété simultanément (ou plutôt passons à un nouveau présent).
Hoe komt het toch dat we het nu, en vooral de leukste momenten van het heden, zo moeilijk ten volle kunnen ervaren? En waarom, omgekeerd, kunnen we van zo veel gebeurtenissen makkelijker genieten en waarderen als ze echt voorbij zijn? Een voordeel van het verleden is dat het een dramatisch ingekorte versie is van het heden. Zelfs de mooiste dagen van ons leven bestaan uit een serie saaie en ongemakkelijke momenten. Maar in onze herinnering leggen we alleen de meest betekenisvolle momenten vast, als capabele redacteuren van uren van ruw en vaak niet-inspirerend materiaal. En zo creëren we reeksen die veel betekenisvoller en interessanter voelen dan de situaties waaruit ze voortkwamen. Uren van middelmatigheid worden teruggebracht tot vijf of
...[+++] zes perfecte beelden. Nostalgie is: het heden verrijkt door een redactie-apparaat. Pure angst verwoest veel van het heden. Het heden bevat altijd een enorme hoeveelheid mogelijkheden, sommige geweldig griezelig, waar we ons continu op achtergrond van bewust zijn. In theorie kan er van alles gebeuren, een aardbeving, een slagaderbreuk, een afwijzing - wat leidt tot de vage angst die veel van ons steeds maar voortsleept. De eenvoudige vrees over de onbekendheid van wat komen gaat. Maar natuurlijk gebeuren er uiteindelijk maar heel weinig van die dingen en meteen vergeten we de angst (of we richten die weer op het nieuwe heden). datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
nous sommes plus susceptibles de crier sur nos ->
Date index: 2021-03-11