Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "nous sommes monogames en série " (Frans → Nederlands) :
Nous sommes monogames en série.
Wij hebben seriële monogamie.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les m
urs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animau
x, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent a
...[+++]vec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is
...[+++]verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ... (Vidéo) Vous êtes moi et êtes encore en cours de maths, on vous force à y aller tous les jours
. Vous apprenez les sommes de séries infinies. C'est un sujet de lycée. C'est bizarre, parce que c'est un sujet sympa
mais ils arrivent à nous le gâcher. Ce doit être pour cela qu'ils enseignent les
séries infinies. Dans un besoin de distraction compréhensible, vous griffonnez et pensez à ce que devrait être le pluriel de «
série » : «
sérieses », «
série ...[+++]se », « sériesen » et « sérii » ? Ou le singulier qui devrait changer : une « série », un « sérum », comme le pluriel de « chacal » devrait être « chacaux ». Le concept des choses, comme 1/2 + 1/4 + 1/8 + 1/16 etc. se rapproche de 1, est utile si, disons vous dessinez une ligne d'éléphants tenant chacun la queue du suivant : un éléphant normal, un jeune, un bébé, un de la taille d'un chien, un de la taille d'un chiot, etc. Ce qui est assez génial car vous pouvez avoir un nombre infini d'éléphants en ligne et les faire tenir sur une seule feuille. JG : Finalement, voici Destin, de « Smarter Every Day », parlant de la conservation du moment angulaire et, c'est YouTube, de chats : (Vidéo) Salit, c'est Destin dans « Smarter Every Day ». Vous avez vu que les chats retombent toujours sur leurs pattes.
(Video) Jij bent mij en je zit weer bij wiskunde, want dat heb je nu eenmaal elke dag. Stel, je leert over de som van de oneindige verzamelingen. Schoolonderwerp, toch? Het is een cool onderwerp, maar ze weten het toch weer te verpesten. Ik denk dat ze daarom toestaan om oneindigheid te onderwijzen. Het is dus heel begrijpelijk dat je als afleiding nadenkt over het meervoud van 'oneindigheid' in plaats over het onderwerp: oneindigheids, onneneindigheid? Zou het enkelvoud 'oneindig' of 'oneind' moeten zijn? Zoals het enkelvoud van 'varken' eigenlijk 'vark' moet zijn. Het hele concept van dingen, zoals dat 1/2 + 1/4 + 1/16 in de buurt van
...[+++]één komt, is handig als je een lijn olifanten wil tekenen met kop en staart aan elkaar vast: normale olifant, jonge olifant, kleine olifant, baby olifant, tot aan Meneer Tusks en nog kleiner. Wat best wel tof is, want zo krijg je een oneindige hoeveelheid olifanten die nog steeds op één blaadje in je schrift passen. JG: Als laatste Destin van 'Smarter Every Day'. Hij praat over over het behoud van het impulsmoment en, omdat het YouTube is, over katten: (Video) Ik ben Destin met 'Smarter Every Day'. Je weet waarschijnlijk dat katten altijd op hun pootjes terecht komen. Et soudain nous sommes tombés amoureux des matchs en 50 séries. Et nous jouions pratiquement chaque jour. Il y avait plus de matchs en 50 séries que partout ailleurs. Mais il y a une autre date importante. 1983 correspond à la victoire en Coupe du Monde.
Opeens werden we verliefd op het 50-over game. En we speelden ongeveer elke dag. Er was meer 50-over cricket dan waar ook. Maar er was een andere belangrijke datum. 1983 was het jaar wanneer we de wereldbeker wonnen.
Je ne suis simplement pas aussi passionné par mon travail que je le suis par le baseball. » Et donc Pete est parti, a quitté les vacances familiales -- a brisé le cœur de sa mère -- il est parti et nous l'avons suivi quatre jours plus tard pour voir le prochain match des séries éliminatoires. Nous sommes au match des séries éliminatoires, Pete est à la base, une balle rapide arrive et le frappe au poignet.
De passie voor mijn werk is veel minder dan mijn passie voor honkbal. Dus Pete vertrok, verliet de familievakantie -- brak zijn moeders hart -- hij ging weg en wij volgden vier dagen later om de volgende finalewedstrijd te zien We zijn bij de wedstrijd, Pete staat bij het thuishonk er wordt een fastball naar hem gegooid, die raakt hem op zijn pols.
Mais la plus grande chose que nous avons accompli à ce jour, qui est incroyable, est que nous avons fait une série d'animation de 26 épisodes, qui est faite pour un public international, En fait, nous sommes déjà, nous allons déjà être diffusés aux États-Unis et en Turquie, nous le savons.
Maar het grootste dat we tot nu hebben gedaan, wat gewoon geweldig is, is dat we een animatieserie met 26-afleveringen hebben gemaakt, die is gemaakt voor een wereldwijd publiek, we weten al dat we gaan uitzenden in de VS en Turkije, dat weten we.
Qu'est-ce qui rend le présent, plus particulièrement les bons moments du présent, si difficiles à vivre correctement? Réciproquement, pourquoi tant d'événements semblent plus faciles à savourer, à apprécier et à vivre, lorsqu'ils sont résolument terminés? Un des avantages du passé, c'est qu'il est une version éditée et réduite du présent. Même les meilleurs jours de nos v
ies contiennent une série de moments insipides et gênants. Dans notre mémoire, tels des éditeurs qualifiés d'heures de rushes et souvent d
e séquence ...[+++]s plates, nous verrouillons les moments les plus importants; et par conséquent construisons des séquences qui semblent bien plus significatives et intéressantes que leur cadre d'origine. Des heures de médiocrité peuvent être réduites en cinq ou six images parfaites. La nostalgie est le présent bonifié par le montage. Beaucoup de ce qui détruit le présent est pure anxiété. Le présent contient toujours un nombre important de possibilités, certaines très repoussantes, dont nous sommes toujours conscients. En théorie, tout peut arriver, un séisme, un anévrisme, un rejet - qui donne lieu à une anxiété non spécifique qui nous suit en permanence; le simple effroi face à l'inconnu de ce qui va se produire Mais après, bien sûr, seul un nombre très limité de choses horribles se produisent et nous oublions l'anxiété simultanément (ou plutôt passons à un nouveau présent).
Hoe komt het toch dat we het nu, en vooral de leukste momenten van het heden, zo moeilijk ten volle kunnen ervaren? En waarom, omgekeerd, kunnen we van zo veel gebeurtenissen makkelijker genieten en waarderen als ze echt voorbij zijn? Een voordeel van het verleden is dat het een dramatisch ingekorte versie is van het heden. Zelfs de mooiste dagen van ons le
ven bestaan uit een serie saaie en ongemakkelijke momenten. Maar in onze herinnering leggen we alleen de meest betekenisvolle momenten vast,
als capabele redacteuren van uren van ruw en ...[+++] vaak niet-inspirerend materiaal. En zo creëren we reeksen die veel betekenisvoller en interessanter voelen dan de situaties waaruit ze voortkwamen. Uren van middelmatigheid worden teruggebracht tot vijf of zes perfecte beelden. Nostalgie is: het heden verrijkt door een redactie-apparaat. Pure angst verwoest veel van het heden. Het heden bevat altijd een enorme hoeveelheid mogelijkheden, sommige geweldig griezelig, waar we ons continu op achtergrond van bewust zijn. In theorie kan er van alles gebeuren, een aardbeving, een slagaderbreuk, een afwijzing - wat leidt tot de vage angst die veel van ons steeds maar voortsleept. De eenvoudige vrees over de onbekendheid van wat komen gaat. Maar natuurlijk gebeuren er uiteindelijk maar heel weinig van die dingen en meteen vergeten we de angst (of we richten die weer op het nieuwe heden).Nous passerions alors moins de temps à nous inquiéter de tueurs en série et d'avion qui s'écrase, et plus de temps des désastres plus subtils et plus lents auxquels nous sommes confrontés : l'accumulation silencieuse de plaque dans nos artères, les changements graduels dans notre climat.
Misschien zouden we ons dan minder zorgen maken over seriemoordenaars en neerstortende vliegtuigen en meer over de subtiele en langzamer verlopende rampen waar we mee worden geconfronteerd: het langzame dichtslibben van onze slagaders, de geleidelijke veranderingen in ons klimaat.
Nous allons faire face à deux séries de défis particulièrement épineux à mesure que nous nous enfonçons dans le futur que nous sommes en train de créer.
We gaan met twee soorten lastige uitdagingen geconfronteerd worden naarmate die zelf gecreëerde toekomst op ons afkomt.
Nous sommes dans une école privée dans l'ouest américain, assis sur des fauteuils de velours rouge avec de l'argent dans nos poches. Et si nous regardons nos vies, nous avons effectivement pris la meilleure part de viande Alors regard
ons aujourd'hui une série de photos d'un peuple qui a perdu pour que nous puissions gagner, et sachez que quand vous voyez
les visages de ces gens que ce ne sont pas seulement des images des Lakotas, elles représentent tou
...[+++]s les peuples indigènes.
We zijn in een particuliere school in het Amerikaanse Westen. We zitten op roodfluwelen stoelen met geld in onze zakken. Als we naar ons leven kijken, hebben we inderdaad het beste deel van het vlees genomen. Laten we eens kijken naar een aantal foto's van een volk dat verloor zodat wij konden winnen. Weet dat als je naar de gezichten van deze mensen kijkt, dat dat niet alleen maar beelden van de Lakota zijn. Ze staan voor alle inheemse bevolkingen.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
nous sommes monogames en série ->
Date index: 2024-05-01