Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "nous sommes dans une épidémie de peur " (Frans → Nederlands) :
La raison en est que nous sommes dans une épidémie de peur comme je n'en ai jamais vue et espère ne jamais en revoir.
En de reden dat ik dat kan zeggen is dat we nu in een tot nu toe ongekende angstepidemie leven en waarvan we hopen dat ze zo vlug mogelijk zal wegebben.
par honte face à nos sottises du passé, ou par remord face à l'horreur de notre propre injustice. » En d'autres mots: oui, certaines choses valent mieux que d'autres. Il est normal d’avoir des préférences pour un type d’avenir
plutôt qu'un autre. Mais lors
que ces préférences nous tiraillent trop fort et trop vite et que nous surestimons la différence du résultat
de nos choix, nous sommes en danger. Lorsque notre ambition est maitrisée, elle nous mène à la joie. Lorsque not
...[+++]re ambition est débridée, elle nous pousse à mentir, tricher, voler, blesser les autres et à sacrifier ce qui importe vraiment. Quand nos craintes sont contenues, nous sommes prudents, circonspects, attentionnés. Quand nos peurs sont débridées et amplifiées, nous sommes irréfléchis et lâches.
zij het door schaamte uit de herinnering van ons eigen verdwaasdheid, of door de spijt
voor de afschuw van onze eigen onrechtvaardigheid. In
andere woorden: ja, sommige dingen zijn beter dan andere. We zouden voorkeuren moeten hebben die ons eerder naar de ene toekomst leiden dan naar de andere. Maar wanneer deze voorkeuren ons te hard en te snel leiden omdat we het verschil tussen deze verschillende toekomstbeelden overwaarderen, zijn we in gevaar. Wanneer onze ambitie begrensd is, helpt het ons gelukkig te werken. Wanneer onze ambit
...[+++]ie onbegrensd is, leidt dit ons tot liegen, bedriegen, stelen, het pijn doen van anderen, tot het opofferen van dingen van echte waarde. Wanneer onze angsten zijn begrensd, zijn we verstandig, zijn we voorzichtig, zijn we bezonnen. Wanneer onze angsten onbegrensd zijn en opgeblazen, zijn we roekeloos, en zijn we laf.La prochaine épidémie ? Nous ne sommes pas prêts - TED Talks -
De volgende epidemie? We zijn er niet klaar voor - TED Talks -
Quels sont vos rêves? Mieux encore, quels sont vos rêves brisés ? Dan Pallotta r
êve d'une époque où nous serons aussi excités, curieux et scientifiques à propos du développement de notre h
umanité que nous le sommes aujourd'hui du développement de notre technologie. « Ce que nous craignons le plus est que l'opportunité d'accomplir notre vrai potentiel nous soit refusée », dit Pallott
a. « Imaginez vivre dans un monde où nous reconnaîtrio
ns simplem ...[+++]ent cette peur profonde et existentielle de l'autre — et où nous aimerions profondément cet autre justement parce que nous saurions qu'être humain, c'est vivre avec cette peur. »
W
at zijn jouw dromen? Of beter: welke van je dromen zijn stuk? Dan Pallotta droomt van een tijd waarin we net zo opgewonden, nieuwsgierig en wetenschappelijk zijn over
de ontwikkeling van onze menselijkheid, als we zijn over de ontwikkeling van onze technologie. Waar we het bangst voor
zijn, is dat we de kans niet krijgen ons volledige potentieel te ontplooien , zegt Pallotta. Stel je een wereld voor waarin we die diepe existentiële angst in elkaar zou
...[+++]den herkennen — en elkaar moedig zouden liefhebben in de wetenschap dat mens zijn nu eenmaal betekent te moeten leven met die angst.Nous sommes ici, aucun de nous n'a peur que le toit s'effondre sur nous, pas parce que nous avons vérifié, mais parce que nous sommes sûrs que les codes de constructions sont bons ici.
Wij zijn hier en niemand is bang dat het dak op ons neer gaat vallen. Niet omdat wij het dak hebben nagekeken, maar omdat we er vrij zeker van zijn dat de voorschriften over gebouwen hier goed zijn.
Nous sommes conscients de ç
a quoiqu'il en soit dans nos expériences les plus communes ou à travers les journaux de la propagation de la violence survenant après des combats ou des guerres de gangs, des guerres civiles ou même des génocides. Cependant nous avons de bonnes nouvelles à ce sujet, parce qu'il y a un m
oyen d'inverser des épidémies. Il n'y a vraiment que t
rois choses à faire pour inverser ...[+++]des épidémies, la première étant l'interruption de la contagion. Pour interrompre la transmission, il faut détecter et trouver les premiers cas.
We zijn ons hier wel van bewust, zoals blijkt uit onze gemeenschappelijk ervaringen, wat er in de krant staat, de verspreiding van geweld na gevechten, uit bende- of burgeroorlogen of zelfs volkerenmoord. Maar er is ook goed nieuws! Je kunt een epidemie terugdringen door 3 stappen uit te voeren. Eerst moet de overbrenging worden onderbroken. Om dat te doen, moet je de bron opsporen en vinden.
Ce n'est qu'à notre époque que la course est de
venue associée à la peur et à la douleur. Géronimo disait que Mes seuls amis sont mes jambes, je ne fais confiance qu'à mes jambes. C'est parce qu'un triathlon apache consistait à c
ourir 75 kilomètres dans le désert, s'affronter cans un combat à mains nues, à voler un groupe de cheveaux, et à rentrer chez soi à bride abatue. Géronimo n
e disait jamais ah, vous savez un truc, mes tendons
...[+++] d'achile, j'ai des crampes, je dois me reposer une semaine ou je dois faire des exercices différents. Je n'ai pas fait de yoga. Je ne suis pas prêt. De tout temps, les humains ont couru encore et encore. Nous sommes ici aujourd'hui. Nous avons la technologie numérique. Toute notre science vient du fait que nos ancêtres étaient capables de faire quelque chose extraordinaire tous les jours, qui ne nécessitait que leurs pieds nus et leurs jambes pour courir sur de longues distances. Alors comment retrouver ça? Et bien je vous soumet la première chose qui est de se débarrasser de tout l'emballage, de toutes les ventes, de tout le marketing,
Pas nu in onze tijd wordt rennen verbonden met angst en pijn. Geronimo (leider van Apache-Indianen) zei: Mijn enige vrienden zijn mijn benen. Ik vertrouw alleen mijn benen. Dat is omdat een Apache triathlon bestond uit 80 km rennen door de woestijn, meedoen aan ee
n vuistgevecht, een paar paarden stelen en thuis het geweer trekken. Geronimo zei nooit: Hmm, weet je, mijn achillespees -- het lukt niet, ik neem deze week vrij, of Ik moet cross-trainen. Ik heb mijn yoga niet gedaa. Ik ben niet klaar. Mensen rennen en hebben altijd gerend. We zijn nu hier. We h
...[+++]ebben onze digitale technologie. Al onze wetenschap stamt uit het feit dat onze voorvaderen in staat waren, om iets bijzonders elke dag te doen, namelijk erop vertrouwen dat hun blote voeten en benen lange afstanden konden afleggen. Hoe komen we daar weer terug? Ik zou zeggen dat het eerste is om alle verpakking, sales en marketing weg te gooien. CA: Mais est-ce qu'il n'y a pas un
peu de rationalité dans cette peur, à savoir que nous sommes effrayés, car nous pensons qu'une attaque ultime est à venir? DG : Oui, bien sûr. Si nous étions sûrs que c'était la pire attaque que nous aurons, il pourrait y avoir davantage de bus de 30 personnes -- et nous ne seriez pas si effrayés. Je ne cherche pas à dire -- Je vous en prie, je vais être cité quelque part comme disant le terrorisme ce n'est rien, nous ne devrions pas être si inquiets . Ce n'est pas ce que j'essay
...[+++]e de dire. Ce que je cherche à dire est que, de façon rationnelle notre souffrance par rapport aux événements futurs, aux menaces, devrait être proportionnelle à l'importance de ces menaces et des menaces à venir. Je pense que dans le cas du terrorisme, ce n'est pas le cas.
CA: Maar is er ook e
en reële grond voor onze angsten, de reden dat we bang zijn, is omdat we denken dat er nog een veel
grotere aanslag zal komen? DG: Ja natuurlijk: als we wisten dat dit de grootste aanslag
ooit was en er nog meer bussen van 30 mensen doelwit waren -- dan zouden we wellicht niet zo bang zijn. Ik wil hier niet zeggen -- straks gaan
...[+++]ze me citeren met “Niets mis met terrorisme, waar maken we ons druk om.” Maar dat bedoel ik echt niet. Mijn punt is dat, rationeel gezien, onze zorgen over gebeurtenissen, bedreigingen, ongeveer in verhouding moeten zijn met de omvang van bedreigingen, nu en in de toekomst. Met terrorisme is dat niet het geval, volgens mij.La question est, sommes-nous condamnés à vivre la seule vie dont nous disposons sous l'influence de la peur et du déni, ou bien pouvons-nous surmonter ce biais ?
Dus is de vraag: zijn we gedoemd om het ene leven dat we hebben zo te leiden dat het wordt gekenmerkt door angst en ontkenning, of kunnen we dit vooroordeel overwinnen?
Au lieu de ça, il y a eu une litanie d'optimisme ahurissant. À partir de 2004, chaque général est arrivé en disant : « J'ai hérité d'une situation lamentable, mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéquates, qui feront de cette année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'année décisive ». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le général Abuzaid de dire qu'il avait la stratégi
e et les ressources pour livrer, en 2005, « l'année décisive ». Ou encore le général David Richards d'arriver en 2006 et de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007,
...[+++] l'adjoint du Ministre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'année décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
In plaats daarvan was er een litanie van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004 kwam elke generaal binnen en zei, Ik heb een ellendige situatie geërfd, maar eindelijk heb ik de juiste middelen en strategie, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het besl
issende jaar . Raad eens? Dat was het geenszins. Maar dat belette generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in 2006 zei dat hij de strategie en de middelen had om te zorgen voor het kanteljaar . Of in 2007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlands
...[+++]e Zaken, die zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ... datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
nous sommes dans une épidémie de peur ->
Date index: 2024-06-26