Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "nous pouvons ne pas limiter ces questions " (Frans → Nederlands) :
Nous pouvons ne pas limiter ces questions à la richesse.
We kunnen deze vragen niet alleen over rijkdom stellen.
Nous pouvons maintenant répondre à cette question.
We kunnen het antwoord op die vraag vinden.
Eh bien, c'est faux, ça n'arrivera ni aujourd'hui, ni demain parce que c'est un vœu pieux, et le vœu pieux n'est pas une stratégie, c'est de la procrastination, et nous ne pouvons pas procrastiner sur une question aussi importante.
Nou, dat gebeurt niet, dat is wensdenken. Wensdenken is geen aanpak, het is uitstellen. Iets dat zo belangrijk is, mogen we niet uitstellen.
Pour tous ceux d'entre nous avec des identités stigmatisées, nous faisons face, tous les jours, à cette question : A quel point faut-il nous forcer pour nous adapter à la société et quelles limites de ce qui constitue une vie valable pouvons-nous briser ?
Ieder van ons met gestigmatiseerde identiteiten wordt dagelijks met deze vraag geconfronteerd: hoever moeten we de samenleving tegemoet komen door onszelf te beperken, en hoever gaan we grenzen doorbreken om een waardevol leven te kunnen leiden?
Au Bur
undi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » E
t il a dit ...[+++] : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken
...[+++]konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Et cette animation, montre l'activité de photosynthèse sur une durée d'un certain nombre d'années. Et ce que vous pouvez voir c'est que les limites de ces déserts se déplacent beaucoup. Et cela pose la question de si oui ou non nous pouvons intervenir sur les conditions des limites pour arrêter, ou peut-être même inverser, la désertification.
En deze animatie toont de fotosynthetische activiteit in de periode van een aantal jaren. En wat je kunt zien, is dat de grenzen van deze woestijnen regelmatig verschuiven. Dat roept de vraag op of wij in staat zijn te interveniëren op de grensvoorwaarden om verwoestijning te stoppen, of zelfs om te keren.
Et voici la biologie - l
a biologie, avec sa question fondamentale, qui est encore sans réponse, qui est essentiellement: Si il y a une vie sur d'autr
es planètes, devons-nous nous attendre à ce qu'elle ressemble à la vie sur Terre? Et laissez-moi vous dire tout de suite ici, quand je dis vie, je ne veux pas dire «dolce vita», la belle vie, la vie humaine. Je veux dire la vie sur Terre, passé et présent, des microbes à nous les humains dans sa riche dive
...[+++]rsité moléculaire la façon dont nous comprenons maintenant la vie sur Terre comme un ensemble de molécules et de réactions chimiques - et nous appelons ça , collectivement, la biochimie, la vie en tant que processus chimique, en tant que phénomène chimique. La question est donc: est-ce un phénomène chimique universel, ou est-ce quelque chose qui dépend de la planète? Est-ce comme la gravité, qui est la même partout dans l'univers, ou il y aurait toutes sortes de différentes biochimies partout où nous les trouverons? Nous avons besoin de savoir ce que nous recherchons lorsque nous essayons de faire cela. Et c'est une question fondamentale, dont nous ne connaissons pas la réponse, mais nous pouvons essayer - et nous essayons - d'y répondre en laboratoire. Nous n'avons pas besoin d'aller dans l'espace pour répondre à cette question. Et oui, c'est ce que nous essayons de faire. Et c'est ce que beaucoup de gens maintenant essayent de faire.
En hier komt de biologie op de proppen- biologie, met zijn fundamentele vraag, die nog steeds onbeantwoord is, en die in wezen is: Als er leven is op andere planeten, we verwachten dan dat het net als het leven op aarde zal zijn? En laat ik u meteen even vertellen, als ik zeg h
et leven, ik bedoel niet dolce vita het goede leven, het menselijk leven. Ik bedoel het leven zoals het was en is op aarde, van microben tot mensen in zijn rijke moleculaire diversiteit de manier waarop we nu leven op aarde begrijpen als een verzameling van moleculen en chemische reacties - en dat noemen we biochemie, lev
en als een chemisch ...[+++]proces, als een chemisch fenomeen. De vraag is dus: is dat chemische verschijnsel universeel, of is het iets dat afhankelijk is van de planeet? Is het zoals de zwaartekracht, die overal dezelfde is in de kosmos, of zouden er allerlei verschillende soorten biochemie zijn waar we ze ook vinden? Wij moeten weten wat we zoeken wanneer wij dat proberen te doen. En dat is een heel fundamentele vraag waar we het antwoord niet op weten, maar die we kunnen proberen - en we proberen - te beantwoorden in het lab. We hoeven niet de ruimte in om deze vraag te beantwoorden. Dat is wat wij proberen te doen. En dat is wat veel mensen nu proberen te doen.et une autre question étroitement liée à la première, comment pouvons nous prendre le contrôle de cette situation dès lors que nous comprenons la réponse à la première question?
en een sterk gerelateerde vraag: hoe kunnen we deze situatie onder controle krijgen wanneer we begrijpen wat het antwoord op de eerste vraag is?
Comment pouvons-nous commencer à répondre au problème mondial et trompeur du changement climatique - un problème qui est tr
op vaste pour qu'un pays, quel qu'il soit, puisse le résoudre ? L'économiste Nicholas Stern expose un plan, présenté au Sommet Climatique des Nations Unies en 2014, montrant comment les pays du monde peuvent trav
ailler ensemble aux questions climatiques. Voici sa vision pour la coopération, avec un bénéfice qui va bien au-delà de l
...[+++]a prévention du désastre. Il demande: comment pouvons-nous utiliser cette crise pour provoquer une vie meilleure pour tous?
Hoe kunnen we beginnen met de aanpak van het wereldwijde, verraderlijke probleem van de klimaatverandering — een probleem dat te groot is om door een enkel land te worden opgelost? Econoom Nicholas Stern beschrijft een plan, voorgelegd aan de VN-klimaattop in 2014, dat laat zien hoe landen kunnen samenwerken aan het klimaat. Het is een visioen van samenwerking die veel meer oplevert dan het afwenden van een ramp. Stern vraagt zich af hoe we deze crisis kunnen gebruiken als aansporing om te komen tot een beter leven voor iedereen.
La militante Caroline Casey raconte l'histoire de sa vie extraordinaire, en commençant par une révélation (ne vendons pas la mèche). Dans un discours qui défie les perceptions, Casey nous demande à tous d'aller au-delà des limites que nous pouvons penser avoir.
Activiste Caroline Casey vertelt het verhaal van haar bijzondere leven, dat begon met een openbaring (geen spoilers). In een toespraak die percepties in vraag stelt, vraagt Casey ons allemaal om verder te gaan dan de grenzen die we misschien denken te hebben.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
nous pouvons ne pas limiter ces questions ->
Date index: 2023-10-12