Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «nous pensions vivre dans » (Français → Néerlandais) :
Nous pensions vivre dans un monde unipolaire où tous les problèmes avaient été résolus.
en dat we in een unipolaire wereld leefden, waar alle grote problemen werden opgelost.
Ce que nous découvrons en partie avec cela c'est que ce que nous pensions être le point principal de la fabrication et de la consommation, c'est-à-dire d'obtenir un tas de trucs, n'est pas en fait, la meilleure façon de vivre dans des environnements denses.
Wat we hierin ontdekken is dat wat we zagen als het belangrijkste aspect van fabricage en consumptie, namelijk spullen bemachtigen, niet de beste manier is om in deze dichte omgevingen te leven.
Nous pensions que rien ne pouvait vivre dans ce monde, au fond de l'océan.
En wij maar denken dat er geen leven mogelijk was in die wereld.
Et d'une certaine façon, nous nous étions accrochés à cette idée : cellule, organisme, environnements, parce que nous pensions maintenant aux cellules souches osseuses, nous pensions à l'arthrite en termes de maladie cellulaire.
In zekere zin waren we verkocht aan dit idee: cellen, organismen, omgevingen. Want nu dachten we aan botstamcellen, aan artritis in termen van een cellulaire ziekte.
Nous pensions vraiment pouvoir retraverser ça de nouveau et pensions savoir ce à quoi nous attendre.
We dachten dat we dit nog eens aankonden en dat we wisten waar we aan toe waren.
Quels sont vos rêves? Mieux encore, quels sont vos rêves brisés ? Dan Pallotta r
êve d'une époque où nous serons aussi excités, curieux et scientifiques à propos du développement de notre humanité que nous le sommes aujourd'hui du développement de notre technologie. « Ce que nous craignons le plus est que l'opportunité d'accomplir notre vrai potentiel nous soit refusée », dit P
allotta. « Imaginez vivre dans un monde où nous reconnaîtrions simplement cette peur profonde et existentielle de l'aut
...[+++]re — et où nous aimerions profondément cet autre justement parce que nous saurions qu'être humain, c'est vivre avec cette peur. »
W
at zijn jouw dromen? Of beter: welke van je dromen zijn stuk? Dan Pallotta droomt van een tijd waarin we net zo opgewonden, nieuwsgierig en wetenschappelijk zijn over de ontwikkeling van onze menselijkheid, als we zijn over de ontwikkeling van onze technologie. Waar we het bangst voor
zijn, is dat we de kans niet krijgen ons volledige potentieel te ontplooien , zegt Pallotta. Stel je een wereld voor waarin we die diepe existentiële angst in elkaar zouden herkennen — en elkaar moedig zouden liefhebben in de wetenschap dat mens zijn nu eenmaal betekent te
...[+++]moeten leven met die angst.E
t nous avons tellement développé nos économies que nous courons maintenant le danger réel de saper tout espoir -- en épuisant les ressources, en abattant les forêts humides, en d
éversant du pétrole dans le Golfe du Mexique, en modifiant le climat -- et la seule chose qui a réellement ralenti la montée implacable des émissions de gaz carbonique sur les deux ou trois dernières décennies c'est la récession. La récession, bien sûr, n'est pas une recette de bonheur non plus comme nous sommes en train de le découvrir. Donc nous sommes pris dans une sorte de pi
...[+++]ège. C'est un dilemme, un dilemme autour de la croissance. Nous nous pouvons pas vivre avec elle ; nous ne pouvons pas vivre sans elle. Jeter le système ou détruire la planète. C'est un choix ardu. Ca n'a pas grand-chose d'un choix.
En we hebben onze economieën zover laten groeien dat we nu echt het gevaar lopen die hoop te ondermijnen - door het uitputten van onze voorraden, regenwouden te kappen, de Golf van Mexico met olie te vervuilen, het klimaat te veranderen - En het enige dat er echt in slaagde om de onstuitbare toename van koolstofuitstoot een beetje tegen te houden tijdens de laatste dertig jaar is de recessie. En recessie is natuurlijk nu niet precies een recept voor hoop zoals we nu bezig zijn te ontdekken. We zitten dus vast in een soort val. Het is een dilemma, een dilemma van groei. We kunnen er niet mee leven maar ook niet er zonder. Dump het systeem of verniel de planee
...[+++]t. Een moeilijke keuze. Eigenlijk geen keuze. Nous n'avons que 60 ans, mais nous voulons vivre éternellement. Vivre en tant que ville, vivre en paix.
We zijn nog maar 60 jaar oud, maar we willen eeuwig leven, als stad, in vrede.
Et je me su
is rendu compte que nous avions beaucoup en commun. Tous deux nous disséminions les gènes d'une espèce et non d'une autre. Et tous deux, probablement, si je peux imaginer le point d
e vue de l'abeille, pensions que nous menions la danse. J'avais décidé de l'espèce de pommes de terre que je voulais planter. J'avais choisi mes Yukon Gold ou Yellow Finn, ou quoique ce fut. Et j'avais convoqué ces gènes sur un catalogue d'horticulture à l'autre bout du pays, les avai
...[+++]s achetés et étais en train de les planter. Et cette abeille, sans doute, pensait avoir décidé, Je vais vers ce pommier, je me dirige vers cette fleur, Je vais récupérer le nectar et je m'en vais. Nous avons une grammaire qui suggère que c'est ce que nous sommes, que nous sommes des sujets souverains dans la nature, l'abeille aussi bien que moi.
Ik besefte dat we heel wat gemeen hadden. We verspreidden allebei de genen van één soort, en niet van een andere. Beiden dachten we waarschijnlijk, als ik me kan verplaatsen in de bij, dat wij de touwtjes in handen hadden. Ik had beslist welke aardappelsoort ik wilde planten. Ik had mijn Yukon Gold gekozen, of mijn Yellow Finn, of wat dan ook. Ik had die genen opgevorderd uit een zadencata
logus aan de andere kant van het land, had ze meegebracht en was ze aan het planten. Die bij ging er waarschijnlijk van uit dat ze had beslist om voor díe appelboom te kiezen, díe bloesem, nectar pakken en wegwezen. We hebben een grammatica die suggeree
...[+++]rt dat we zo in elkaar zitten, dat we soevereine individuen zijn in de natuur, de bij zo goed als ik.Qu'est-ce qui rend le présent, plus particulièrement les bons moments du prése
nt, si difficiles à vivre correctement? Réciproquement, pourquoi tant d'événements semblent plus faciles à savourer, à apprécier et à vivre, lorsqu'ils sont résolument terminés? Un des avantages du passé,
c'est qu'il est une version éditée et réduite du présent. Même les meilleurs jours de nos vies contiennent une série de moments in
sipides et gênants. Dans notre mémoire, tels ...[+++] des éditeurs qualifiés d'heures de rushes et souvent de séquences plates, nous verrouillons les moments les plus importants; et par conséquent construisons des séquences qui semblent bien plus significatives et intéressantes que leur cadre d'origine. Des heures de médiocrité peuvent être réduites en cinq ou six images parfaites. La nostalgie est le présent bonifié par le montage. Beaucoup de ce qui détruit le présent est pure anxiété. Le présent contient toujours un nombre important de possibilités, certaines très repoussantes, dont nous sommes toujours conscients. En théorie, tout peut arriver, un séisme, un anévrisme, un rejet - qui donne lieu à une anxiété non spécifique qui nous suit en permanence; le simple effroi face à l'inconnu de ce qui va se produire Mais après, bien sûr, seul un nombre très limité de choses horribles se produisent et nous oublions l'anxiété simultanément (ou plutôt passons à un nouveau présent).
Hoe komt het toch dat we het nu, en vooral de leukste momenten van het heden, zo moeilijk ten volle kunnen ervaren? En waarom, omgekeerd, kunnen we van zo veel gebeurtenissen makkelijker genieten en waarderen als ze echt voorbij zijn? Een voordeel van het verleden is dat het een dramatisch ingekorte versie is van het heden. Zelfs de mooiste dagen van ons leven bestaan uit een serie saaie en ongemakkelijke momenten. Maar in onze herinnering leggen we alleen de meest betekenisvolle momenten vast, als cap
abele redacteuren van uren van ruw en vaak niet-inspirerend materiaal. En zo creëren we reeksen die veel betekenisvoller en interessanter
...[+++]voelen dan de situaties waaruit ze voortkwamen. Uren van middelmatigheid worden teruggebracht tot vijf of zes perfecte beelden. Nostalgie is: het heden verrijkt door een redactie-apparaat. Pure angst verwoest veel van het heden. Het heden bevat altijd een enorme hoeveelheid mogelijkheden, sommige geweldig griezelig, waar we ons continu op achtergrond van bewust zijn. In theorie kan er van alles gebeuren, een aardbeving, een slagaderbreuk, een afwijzing - wat leidt tot de vage angst die veel van ons steeds maar voortsleept. De eenvoudige vrees over de onbekendheid van wat komen gaat. Maar natuurlijk gebeuren er uiteindelijk maar heel weinig van die dingen en meteen vergeten we de angst (of we richten die weer op het nieuwe heden). datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
nous pensions vivre dans ->
Date index: 2024-10-31