Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "nous ne voulons pas que cette femme pauvre travaille " (Frans → Nederlands) :
En fait, nous ne voulons pas que cette femme pauvre travaille la terre terre comme ça.
In feite willen we niet dat deze vrouw zo het land moet bewerken.
E
t je vais vous raconter une histoire, qui est très embarrassante pour moi, mais que je trouve importante. J'ai fait une allocution à Facebook il n'y a pas longtemps devant une centaine d'employés. Et deux heures pl
us tard, il y avait cette jeune femme qui travaille là assise devant mon petit bureau, et elle voulait me parler. J'ai dit d'accord, et e
lle s'est assise et nous avons parlé. Et elle a dit, J'ai appr
...[+++]is quelque chose aujourd'hui. J'ai appris que je dois gardé la main levée. j'ai dit, Que voulez-vous dire? elle a dit, Et bien, vous faites cette allocution, et vous dites que vous allez prendre encore deux questions. Et je levais la main comme beaucoup d'autre gens, et vous avez pris deux questions de plus. Et j'ai baissé la main, et j'ai remarqué que toutes les femmes baissaient la main. Et puis vous avez pris encore deux questions, seulement celles des hommes. Et j'ai pensé en moi-même, ho, si c'est moi -- qui ça intéresse, évidemment -- qui fais cette allocution -- pendant cette allocution, je ne suis même pas capable de remarquer que les mains des hommes sont encore levées, et que les mains des femmes sont encore levées, que valons-nous comme directeurs de nos compagnies et de nos organismes quand il s'agit de voir que les hommes recherchent les opportunités plus que les femmes ne le font? Nous devons faire que les femmes s'asseyent à la table. (Applaudissements) Message numéro deux : faites de votre partenaire un vrai partenaire. J'ai acquis la conviction que nous avons plus progressé dans le monde du travail que nous ne l'avons fait dans nos foyers. Les données le montrent très clairement.
Z
odadelijk vertel ik een verhaal dat erg gênant is voor mijzelf, maar ik v
ind het belangrijk. Niet zo lang geleden gaf ik een toespraak bij Facebook voor ongeveer 1
00 medewerkers. Een paar uur later was er een jonge vrouw die er werkt, ze zit voor mijn bureautje en wil met me praten. Ik zeg OK, ze gaat zitten, we praten. Ze zei: Ik heb vandaag iets geleerd. Ik heb geleerd dat ik mijn hand omhoog moet houden. Ik zei: Wat bedoel je?
...[+++]Ze zei: Wel, je gaf een toespraak en je zei dat je nog twee vragen zou beantwoorden. Ik had net als vele mensen mijn hand opgestoken, en je behandelde 2 vragen. Ik liet mijn hand zakken, en ik zag alle vrouwen hetzelfde doen, en toen beantwoordde je nog meer vragen, alleen van mannen. Ik bedacht voor mezelf: wow, als ik het ben -- die dit belangrijk vind -- die deze toespraak geef -- en ik merk tijdens de toespraak niet eens dat de handen van de mannen nog opgestoken zijn, dat de handen van de vrouwen nog opgestoken zijn, hoe goed zijn we dan als leiders van ons bedrijf en onze organisatie in opmerken dat de mannen meer opportuniteiten nastreven dan vrouwen? We moeten vrouwen een plaats aan de tafel laten innemen. (Applaus) Boodschap nummer twee: maak van je partner een echte partner. Ik ben ervan overtuigd dat we meer vooruit zijn gegaan op de arbeidsmarkt dan thuis. De data tonen dit zeer duidelijk.Le seul reproche que j'ai jamais entendu à son adresse a été quand l'un de nos clients a dit, « Solly, vous êtes pathologiquement serviable. » (Rires) Quand j'ai commencé ma carrière professionnelle de guide dans cet environnement, Solly
a été mon pisteur. Nous avons travaillé en équipe. Et nos tout premiers visiteurs ont été une association caritative de votre Côte Est, i
ls ont pris Solly à part, et ils lui ont dit, « Avant même d'aller voir les lions et
les léopards, nous voulons ...[+++] voir où vous vivez. » Nous les avons donc amenés chez lui. Cette visite des philanthropes dans sa maison a coïncidé avec une époque où la femme de Solly, qui apprenait l'Anglais, traversait une phase durant laquelle elle ouvrait la porte en disant, « Bonjour, je vous aime. Bienvenue, je vous aime. » (Rires) Il y avait quelque chose de magnifiquement africain pour moi, là dedans, cette petite maison, avec un énorme cœur dedans. Le jour où Solly m'a sauvé la vie, il était déjà mon héro. C'était un jour de chaleur, et nous nous trouvions près de la rivière. A cause de la chaleur, j'ai enlevé mes chaussures, remonté mon pantalon, et je me suis mis à marcher dans l'eau. Solly est resté sur la rive. L'eau limpide s'écoulait sur le sable, et nous avons commencé à remonter le courant.
De enige keer dat ik hem ooit beschuldigd hoorde worden, was toen een cliënt zei: Solly, je bent pathologisch behulpzaam. (Gelach) Toen ik professioneel mensen begon te gidsen in die omgeving, was Solly mijn spoorzoeker. We werkten samen als een team. De eerste gasten die we ooit kregen, was een groep filantropen van de oostkust van de VS. Die zeiden tegen Solly: Voordat we eropuit gaan om leeuwen en luipaarden te zien, willen we zien waar jij woont. Dus namen we ze mee naar zijn huis, en dit bezoek van de filantropen aan zijn huis, was in de tijd dat Solly's echtgenote, die Engels aan het
leren was, door een fase ging dat ze de deur ope
...[+++]nde en in het Engels zei: Hallo, ik hou van je. Welkom, ik hou van je. (Gelach) Dat vond ik zo prachtig Afrikaans: dit kleine huisje met een enorm hart erin. Op de dag dat Solly mijn leven redde, was hij al mijn held. Het was een hete dag, en we waren aan de oever van de rivier. Vanwege de hitte deed ik mijn schoenen uit en rolde mijn broek op en liep het water in. Solly bleef op de oever. Het water stroomde helder over zand. We keerden om en begonnen stroomopwaarts te gaan.Homme 1 : à partir du moment où il
y a de l'injustice, quelqu'un doit faire un sac
rifice! Femme 1 : Ce n'est pas un sacrifice, C'es
t une vengeance! Si vous tuez, il n'y a pas de différence entre victime et occupant. Homme 1 : si vous
avions des avions, nous n'aurions pas besoin de martyrs, c'est la différence. Femme : La différence c'est que l'armée israe
lienne est ...[+++] toujours plus forte. Homme: Alors, soyons égaux devant la mort. Nous avons toujours le Paradis. Femme: Il n'y a pas de Paradis! Ca n'existe que dans votre tête! Homme: Dieu vous pardonne, dieu vous pardonne! Que dieu vous pardonne. Si vous n'étiez pas la sœur d'Abu Azzam… De toute façon, je préfèrerais encore avoir le paradis dans ma tête que vivre dans cet enfer! Dans cette vie, nous sommes morts de toute façon. Homme: Nous choisissons l'amertume seulement si l'alternative est encore plus amère. Femme: Et nous? Ceux qui restent? Gagnerons-nous de cette façon? Ne voyez-vous pas que ce que vous faites est en train de nous détruire? Et que vous prenez Israel comme alibi pour continuer? Homme: Donc, sans alibi, Israel arrêterait? Femme: Peut-être. Nous devons faire de cette guerre une guerre morale. homme: Et comment faire, si Israel n'a pas de morale? Femme: Fais attention! George: Ma femme Ayelet m'a appelé et m'a dit: Il y a eu un attentat suicide à Tel Aviv . Ayelet: Qu'est-ce que vous savez sur les blessés? Nous recherchons trois filles. George: Nous n'avons aucune information. Ayelet : Une est blessée ici, mais nous n'avons pas entendu parlé des trois autres. George: J'ai dit OK, c'est Bat-Chen, c'est ma fille . Etes-vous sûre qu'elle est morte? Ils ont dit que oui. Tzika: Ce jour-là, vers 6,30, je conduisais ma femme et mes filles au supermarché. Quand nous sommes arrivé là bas…. nous avons vu trois jeeps militaires israeliennes garées de l'autre côté de la rue. Quand nous avons dépassé la première jeep, ils ont ouvert le feu sur nous. Et ma fille de 12 ans Christine a été tuée dans la fusillade. Tzvi ...
Man 1: Zolang er onrechtvaardigheid bestaat, moet iemand zich opofferen! Vrouw 1: Dat is geen offer, dat is wraak! Als je doodt, is er geen verschil tussen het slachtoffer en de dader. Man 1: Als we vliegtuigen hadden, hadden we geen martelaars nodig, dat is het verschil. Vrouw: Het verschil is dat het Israëlische leger alsnog sterker is. Man: Laten we dan gelijk zijn in de dood. We hebben nog het Paradijs. Vrouw: Er is geen Paradijs! Het bestaat alleen in je hoofd! Man: Alsjeblieft zeg! Moge God j
e vergeven. Als jij niet Abu Azzam's dochter was geweest... Alleszins, liever een Paradijs in mijn hoofd dan een leven in deze hel! In dit lev
...[+++]en zijn we toch dood. Man: Men kiest alleen het bittere als het alternatieve nog bitterder is. Vrouw: En wij dan? De achterblijvers? Winnen we zo? Zie je niet dat wat je doet ons vernietigt? En dat je Israël een alibi geeft om door te gaan? Man: Dus, zonder alibi houdt Israël ermee op? Vrouw: Misschien. We moeten er een morele oorlog van maken. Man: Hoe dan, als Israël immoreel is? Vrouw: Wees voorzichtig! George: Mijn vrouw Ayelet belde me op en zei: Er was een zelfmoordaanslag in Tel Aviv. Ayelet: Wat weet je over de slachtoffers? We zoeken drie meisjes. George: We hebben geen informatie. Ayelet: Er ligt er hier een gewonde, maar we weten niets over de andere drie. George: Ik zei: OK, dat is Bat-Chen, dat is mijn dochter. Weet U zeker dat ze dood is? Ze zeiden ja. Tzvika: Op die dag, rond 6:30, reed ik met mijn vrouw en dochters naar de supermarkt. Toen we daar aankwamen... zagen we drie Israëlische militaire jeeps geparkeerd aan de kant van de weg. Toen we de eerste jeep passeerden... openden ze het vuur op ons. Mijn 12-jarige dochter Christine werd gedood in het vuurgevecht. Tzvika: Ik ben het hoofd van alle afdelingen. George: Maar is er een leraar die verantwoordelijk is? Tzvika: Ja, ik heb assistenten. Ik heb elke dag met kinderen te maken. Tzvika: In het begin vond ik het een vreemd idee. Maar toen ik het logisch bekeek, zag ...Nous avons besoin que les
femmes travaillent, et
nous avons besoin que les
femmes actives aient des enfants. Alors pourquoi les États-Unis so
nt-ils un des seuls pays du monde qui n'offrent pas de congés maternité payés aux nouvelles m
ères actives ? Dans cette conférence incisive, Jessica Shortall démontre avec passion que la réalité des nouvelles mè
...[+++]res actives en Amérique est à la fois cachée et horrible : chaque année, des millions de femmes sont forcées à reprendre le travail seulement quelques semaines après leur accouchement. Son idée méritant d'être partagée : le temps est venu de reconnaitre le coût économique, physique et psychologique de cette approche au détriment des mères actives et de leurs bébés, et de sécuriser note futur économique en offrant des congés de parentalité à tous les parents actifs.
We kunnen niet zonder werkende vrouwen en
we kunnen niet zonder werkende vrouwen die kinderen krijgen. Dus waarom is Amerika een van de weinige landen in de wereld waar de overheid kersverse moeders geen betaald verlof geeft? In deze indringende talk laat Jessica Shortall op een gepassioneerde manier zien dat de realiteit van werkende jonge moeders in Amerika zowel verborgen als afschuwelijk is: jaarlijks moeten mi
ljoenen vrouwen een paar weken na de bevalli ...[+++]ng alweer aan het werk. Het idee dat zij wil verspreiden: het is tijd om de economische, fysieke en psychologische kosten van hoe wij omgaan met werkende moeders en hun baby's te onderkennen en om de toekomst van onze economie veilig te stellen door alle werkende ouders betaald verlof te geven. 300
femmes ont disparu dans une ville frontière parce qu'elles
étaient bronzées et pauvres. Aucune réponse n'a été apportée à ces disparitions, et pas une personne n'a eu à rendre des comptes. Elle a commencé à les documenter, elle a ouvert un centre qui s'appelle Casa Amiga, et en 6 ans, elle a littéralement porté cela à la c
onscience du monde. Nous étions là-bas il y ...[+++]a une semaine et 7 000 personnes étaient dans la rue et c'était vraiment un miracle, et alors que nous marchions dans les rues, les habitants de Juarez, qui d'habitude ne descendent pas dans la rue, parce que les rues sont dangereuses, se sont tenus là et se sont joint pour voir que d'autres gens du monde entier étaient venus pour cette communauté là. Il y a une autre femme qui s'appelle Agnès. Pour moi Agnès illustre illustre ce qu'est une guerrière du vagin. Je l'ai rencontré au Kenya il y a 3 ans. Agnès a été mutilée enfant, elle a été excisée contre sa volonté lorsqu'elle avait 10 ans et elle a décidé qu'elle ne voulait pas que cette pratique continue dans sa communauté.
300 vrouwen zijn verdwenen in een grensstad omdat ze bruin en arm zijn. Er is geen reactie geweest
op de verdwijning. Niet één mens is verantwoordelijk gesteld. Ze begon te documenteren. Ze opende
een centrum genaamd Casa Amiga . Op zes jaar tijd heeft ze de wereld letterlijk een geweten geschopt. We waren er een week geleden. Er waren 7.000 mensen op de straat. Het was een wonder. Terwijl we door de straten liepen, stonden de mensen uit Juarez, die normaal zelfs niet op straat komen, omdat de straten zo gevaarlijk zijn, daar letterli
...[+++]jk te wenen, toen ze zagen dat andere mensen uit de wereld waren opgedaagd ten voordele van die specifieke gemeenschap. Er is nog een vrouw, Agnes. Voor mij is Agnes de essentie van wat een vaginakrijger is. Ik ontmoette haar drie jaar geleden in Kenya. Agnes was verminkt als meisje. Ze werd tegen haar wil besneden toen ze 10 jaar oud was. Ze nam de beslissing dat ze niet wilde dat deze praktijk bleef bestaan in haar gemeenschap.En tant que c
ommunauté mondiale, nous voulons tous mettre fin à la pauvreté. Ce que nous propose Mia Birdsong est un excellent point de départ. Respectons les compétences, la volonté et les initiatives, que les personnes
pauvres ajoutent à cette lutte quotidienne. Elle nous invite à porter un autre regard
sur les gens vivant dans la pauvreté : ils s ...[+++]ont peut-être fauchés, mais ils sont encore debout.
Iedereen in de wereld wil een eind maken aan armoede. Volgens Mia Birdsong kunnen we dat het best doen met behulp van de vaardigheden, de inzet en het initiatief waarmee arme mensen iedere dag zelf hun strijd aangaan. Ze vraagt ons om ons beeld van arme mensen te herbezien: Ze zijn misschien arm, maar er is niets mis met ze.
Ou bien voulons-nous venir en aide aux personnes vraiment pauvres, en ce moment, au Bengladesh, qui ont vraiment besoin de cette aide, et que nous pouvons aider à vraiment moindre coût ?
Of willen we nu mensen helpen in Bangladesh die echt arm zijn, die echt hulp nodig hebben, en die we heel, heel goedkoop kunnen helpen?
J'ai
toujours parlé aux femmes et aux enfants où que j'aille. J'ai enregistré les paroles de 44 000 jeunes. J'ai enregistré environ 900 heures de leurs pensées. Je suis très clair sur ce que ressente
nt les jeunes quand vous leur parlez de cette idée d'avoir
un point de départ pour leurs actions tournées vers un monde plus en paix au travers ...[+++]de leur poésie, de leur art, de leur littérature, leur musique, leur sport, n'importe quoi. Nous écoutions tout le monde. C'était incroyable de travailler avec l'ONU et avec les ONG pour développer cette initiative. J'avais l'impression de présenter un dossier au nom de la communauté mondiale pour essayer de créer cette journée. Plus forte était la cause et plus détaillée elle était, plus nous avions de chances de créer cette journée.
Waar ik ook kwam, sprak ik met vrouwen en kinderen. Ik heb 44.000 jongeren gefilmd, 900 uur van hun gedachten vastgelegd. Ik ben helemaal op de hoogte over ho
e jonge mensen zich voelen wanneer je met ze praat over dit idee om een uitgangspunt voor hun acties voor een vreedzamere wereld te hebben, voor hun poëzie, hun kunst, hun literatuur, hun muziek, hun sport, wat het ook moge zijn. We luisterden naar iedereen. Het was een ongelooflijk ding om voor de VN te werken. Met ngo's te werken om dit op te bouwen. Ik voelde dat ik opkwam voor de internationale gemeenschap door te proberen deze dag erdoor te krijgen. Hoe sterker en meer gedetailleerd de z
aak was, h ...[+++]oe groter kans we hadden om deze dag te organiseren.Et lorsque je m’apitoyais sur moi-même, comme le font les filles de 10 ans, elle me disait : « Ma chérie
, sur l’échelle des plus grandes tragédies du monde, la tienne n'atteint même pas trois. » (Rires) Et quand j’ai posé ma candidature à une école de commerce, en étant certaine de ne pas y arriver, aucune de mes connaissances n’y était arrivé, je suis allé chez ma tante qui avait été battue par son mari pendant des années et avait fini par échapper à un mariage de violences avec seulement sa dignité intacte. Et elle m'a dit : « Ne fais jamais tiennes
les limitations des autre ...[+++]s. » Et quand je me plaignais à ma grand-mère, une vétéran de la Seconde Guerre Mondiale, qui a travaillé dans le cinéma pendant 50 ans, et qui m’a soutenu dès l’âge de 13 ans, quand je me plaignais d'avoir peur que si je refusais un pont en or chez ABC pour une bourse à l'étranger, je ne retrouverai jamais, jamais un autre boulot, elle me disait : « Ma petite, je vais te dire deux choses. Tout d’abord, personne ne dit non à un Fullbright, et deuxièmement, il y a toujours de la place chez McDonald’s. » (Rires) « Tu trouveras un emploi. Fais le grand saut. » Les femmes de ma famille ne sont pas des exceptions. Les femmes dans cette salle, et celles qui nous regardent à L.A., et partout dans le monde, ne sont pas des exceptions. Nous ne sommes pas un groupe d’intérêt.
Als ik medelijden had met mezelf,
zoals 9 of 10 jaar oude meisjes wel eens plegen te doen, zegde ze tegen mij: Liefje, op een schaal van de grote
wereldtragedies is jouw geval nog niet eens een drie. (Gelach) Toen ik me inschreef aan de businessschool en er zeker van was dat ik het
niet aankon en niemand kende die het had gedaan, ging ik naar mijn tante die jaren door haar man was mishandeld en ontsnapt was aan een huwelijk vol geweld met alleen haar waardigheid intact. Ze vertelde me: Importe
...[+++]er nooit de beperkingen van andere mensen. Ooit ging ik klagen bij mijn grootmoeder, een Tweede-Wereldoorlogveteraan die 50 jaar lang voor de film werkte en me steunde van toen ik 13 was. Ik zei dat ik bang was dat als ik een droomjob bij ABC zou afslaan voor een beurs in het buitenland, ik nooit meer een andere baan zou vinden. Ze zei: Kindje, ik ga je twee dingen vertellen. Ten eerste, niemand scheept een Fulbright af en ten tweede, McDonald's werft altijd aan. (Gelach) Je vindt wel een baan. Riskeer het maar. De vrouwen in mijn familie zijn geen uitzonderingen. De vrouwen in deze kamer en toekijkend in L.A. en in de rest van de wereld zijn geen uitzonderingen. Wij zijn geen 'speciale gevallen'. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
nous ne voulons pas que cette femme pauvre travaille ->
Date index: 2024-07-08