Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "nous manquait toujours un élément essentiel " (Frans → Nederlands) :
Mais il nous manquait toujours un élément essentiel.
Maar we misten nog een cruciaal onderdeel.
Et nous avons travaillé sur trois éléments essentiels.
We deden drie belangrijke dingen.
N'observer que le comportement peut nous conduire à rater un élément essentiel et donner une image incomplète, voire trompeuse, des problèmes de l'enfant.
Door alleen maar naar het gedrag te kijken kan je een vitaal deel van de puzzel missen en tot een onvolledig, of zelfs fout beeld van de problemen van het kind komen.
Elle a changé depuis un état que nous pourrions définir d'habitable, car les trois éléments essentiels à la vie étaient jadis présents.
Hij veranderde van een toestand die wij als bewoonbaar zouden definiëren, omdat de drie vereisten voor leven lang geleden aanwezig waren.
Imaginez un pays avec de nombreuses sources d'énergies — le pétrole, le gaz, le soleil, le vent (et l'argent) — mais privé d'un élément essentiel à la vie : l'eau. L'ingénieur en infrastructure Fahad Al-Attiya nous présente comment le Qatar, petite nation du Moyen-Orient, élabore son approvisionnement en eau.
Stel je een land voor met een overvloed aan energie — olie en gas, zon, wind (en geld) — maar met gebrek aan één element dat essentieel is voor het leven: water. Fahad Al-Attiya praat over de onverwachte manieren waarop Qatar, een kleine natie in het Midden-Oosten, haar watervoorraad produceert.
« L'architecture, ce n'est pas des maths ou de la géographie, ce sont des émotions viscérales », d'après Marc Kushner. De manière souvent amusante, Marc balaye les 30 dernières années architecturales pour montrer comment le grand public, autrefois déconnecté, est devenu un élément essentiel du processus de conception. Grâce aux médias sociaux, l'architecte a un avis sur son projet des années avant sa construction. Résultat ? Une architecture qui fera plus pour nous que jamais auparavant.
Architectuur gaat niet over wiskunde of ruimtelijke ordening — het gaat over intuïtieve emoties, zegt Marc Kushner. In een vaak grappige overzichts-talk, vliegt hij over de afgelopen dertig jaar architectuur om te laten zien hoe het ooit niet betrokken publiek een essentieel deel van het ontwerpproces is geworden. Met behulp van sociale media bereikt feedback architecten zelfs jaren voordat een gebouw gemaakt is. Het resultaat? Architectuur zal meer voor ons gaan betekenen dan ooit tevoren.
Nous avons décidé de faire encore plus court et plus interact
if. Nos vidéos sont généralement de 2 minutes, parfois plus courtes, elles ne font jamais plus de six minutes, puis nous nous interrompons pour une question quiz, un peu comme si c'était un cours particulier. Là, j'explique comment un ordinateur utilise la grammaire de l'Anglais pour analyser des phrases, et ici il y a une pause et l'étudiant doit réfléchir, comprendre ce qui se passe et cocher les bonnes cases avant de pouvoir continuer. Les étudiants apprennent mieux lorsqu'ils doivent participer activement. On ve
...[+++]ut qu'ils s'impliquent, qu'ils soient confrontés à l'ambigüité et qu'ils synthétisent eux-mêmes, avec notre aide, les idées essentielles. On évite en général les questions du type « Voici une formule ; maintenant donnez la valeur de Y lorsque X vaut deux. » On préfère les questions ouvertes. Un étudiant a écrit : « Maintenant, je vois partout des réseaux de Bayes et des exemples de la théorie des jeux. » Ce genre de réponse me plaît. C'est exactement l'effet recherché. On ne voulait pas que les étudiants mémorisent des formules ; on voulait changer la façon dont ils perçoivent le monde. Et nous avons réussi. Ou, devrais-je dire, les étudiants ont réussi. Et il est paradoxal qu'alors que nous cherchions à bouleverser l'enseignement traditionnel, nous ayons fait de notre cours en ligne une classe beaucoup plus semblable au cours d'université classique que d'autres cours en ligne. Pour la plupart, les vidéos sont toujours disponibles.
We besloten zelfs nog korter te gaan en nog interactiever. Onze gemiddelde
video is 2 minuten, soms korter, nooit meer dan zes, waarna we pauzeren voor een meerkeuzevraag, om het te doen voelen als 1-op-1 onderwijs. Hier leg ik uit hoe een computer de Engelse grammatica gebruikt om zinnen te ontleden. Hier is een pauze waarbij de student moet nadenken, begrijpen wat er gebeurt en de juiste vakjes aankruisen voordat hij verder kan. Studenten leren het beste wanneer ze actief oefenen. We wilden hun aandacht vasthouden, ze laten worstelen met tweeslachtigheid en ze begeleiden om de belangrijkste ideeën zelf te verwerken. We vermeden vragen
...[+++]als: Hier is een formule. Wat is de waarde van Y als X gelijk is aan 2? We gaven de voorkeur aan open vragen. Eén student schreef: Nu zie ik Bayes-netwerken en voorbeelden van speltheorie waar ik maar kijk. Van dat soort respons houd ik. Dat is precies waarnaar we streefden. We wilden niet dat studenten de formules van buiten leerden. We wilden de manier veranderen waarop ze naar de wereld keken. En dat lukte. Of eigenlijk moet ik zeggen: het lukte de studenten. Het is een beetje ironisch dat we traditioneel onderwijs overhoop wilden gooien en we uiteindelijk onze online-les veel meer als traditionele lessen maakten dan andere online-lessen. Bij de meeste online-lessen zijn de video's altijd beschikbaar.Ben Roche : Je suis Ben, au fait Homaro Cantu : Et je
suis Homaro. BR: Et nous sommes des chefs. Alors, quand Moto a ouvert en 2004, les gens ne savaient pas vraiment à quoi s'attendre. Beaucoup de gens pensaient qu'il s'agissait d'un restaurant japonais, et c'était peut-être le nom, c'était peut-être le logo, qui ressemblait à un caractère Japonais mais de toute
façon, nous avions toutes ces demandes de nourriture japonaise, et ce n'était vraiment pas ce que nous faisions. Et après environ la 10000eme demande pour un rouleau de maki,
...[+++] nous avons décidé de donner aux gens ce qu'ils voulaient. Alors cette image est un exemple d'aliment imprimé, et ce fut la première incursion dans ce que nous aimons appeler la transformation de la saveur. Donc voici tous les ingrédients, toute la saveur d'un rouleau classique de maki, imprimé sur un petit morceau de papier. HC: Alors, nos convives ont commencé à se lasser de cette idée, et nous avons décidé de leur donner le même plat deux fois, alors ici, nous avons en fait pris un élément du rouleau maki et et pris une photo d'un plat et ensuite nous avons essentiellement servi cette image avec le plat.
Ben Roche: Ik ben Ben. Homaro Cantu:
En ik ben Homaro. BR: We zijn chefs. Toen Moto opende in 2004, wisten mensen niet echt wat te verwachten. Velen dachten dat het een Japans restaurant was. Misschien was het de naam, misschien het logo dat leek op een Japans karakter. We kregen dus allemaal verzoeken voor Japans eten dat we niet hadden. Na ongeveer tienduizend verzoeken voor maki-rolletjes, besloten we mensen te geven wat ze wilden. Deze tekening is een voorbeeld van afgedrukt voedsel. Het was de eerste uitstap naar wat wij smaaktransformatie noemen. Dit zijn alle ingrediënten, alle smaken van een gewone maki-rol, afgedrukt op een klei
...[+++]n stukje papier. HC: Onze klanten raakten verveeld met dit idee en we besloten om ze tweemaal hetzelfde op te dienen. We namen een deeltje van de maki-rol en namen een foto van een gerecht en serveerden dan gewoon die foto bij het gerecht.Il est temps de rentrer à la fin. Ça, c'est notre navette, le Soyouz, en p
etit. Trois d'entre nous montent à bord, ce vaisseau se détache de la station et tombe dans l'atmosphère. Les deux parties, ici, fondent, elles se détachent et se désintègrent dans l'
atmosphère. Le seul élément qui survit est cette petite capsule que nous empruntons. Elle tombe
dans l'atmosphère. Essentiellement, vous êtes en train de chevaucher une météorite
...[+++], et chevaucher des météorites, ça fait peur, c'est normal. Mais au lieu de traverser l'atmosphère en criant, comme vous le feriez si vous vous retrouviez soudainement à bord d'une météorite pour revenir sur Terre – (Rires) – nous avions, 20 ans plus tôt, commencé à apprendre le Russe, et après avoir appris le Russe, nous avons appris la mécanique orbitale en Russe, puis la théorie du pilotage du véhicule, et nous utilisions un simulateur où nous pratiquions encore et encore.
Op het einde moet je naar huis. Dit is ons ruimteschip, de Soyuz, die kleine. Drie van ons k
limmen erin, en dan maakt de Soyuz zich los van het ruimtestation en valt zo de atmosfeer in. Deze twee onderdelen smelten samen en verbranden in de atmosfeer. Het enige onderdeel dat overleeft is de kogel waarin wij zitten, en hij valt zo
in de atmosfeer. In essentie berijd je een meteoriet naar beneden, en een meteoriet berijden is eng, en zo hoort het ook. Maar in plaats van schreeuwend de atmosfeer in te vallen zoals je zou doen als je plot
...[+++]s op een meteoriet de aarde zou naderen... (Gelach) In plaats daarvan waren we, 20 jaar eerder, Russisch gaan leren. Als je eenmaal Russisch kent, dan leer je ruimtemechanica in het Russisch, en dan leer je besturingstheorie, en dan ga je in een simulator waar je keer op keer oefent.Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit
: « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » E
t il a dit ...[+++] : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken
...[+++]konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ... datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
nous manquait toujours un élément essentiel ->
Date index: 2021-12-22