Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "nous diront peut-être si elle est vraie " (Frans → Nederlands) :
Cette idée en particulier, pourtant bien qu'on ne sache pas encore si elle juste ou fausse et à la fin je parlerai des expériences qui, dans quelques années, nous diront peut-être si elle est vraie ou fausse cette idée a eu un impact majeur sur la physique du siècle passé et elle continue à influencer une grande partie de la recherche de pointe.
Dit specifieke idee, echter -- hoewel we niet weten of het klopt of niet en aan het einde zal ik experimenten bespreken die, in de komende paar jaar ons zouden kunnen vertellen of het klopt of niet -- dit idee heeft een enorme invloed gehad op de natuurkunde in de laatste eeuw en blijft veel onderzoek op het scherpst van de snede opleveren.
Une chose qui est vraie dans la remarque de Stephen Hawking -- je veux dire, elle est vraie, mais ce n'est pas la bonne emphase. Une chose vraie là-dedans c'est qu'il n'utilise aucune physique spéciale pour cela. Il n'y a aucune dispensation particulière, aucun miracle impliqué. Il y parvient avec trois choses que nous avons ici en abondance.
Eén ding van Stephen Hawkings opmerking is zeker waar -- ik bedoel waar, maar met de foute nadruk. Eén ding dat ervan waar is, is dat daar geen speciale fysica voor nodig is. Er is geen speciale toestemming, geen mirakelen zijn nodig. Het gebeurt eenvoudigweg met drie zaken die we hier in overvloed hebben.
Si nous pouvons mettre notre colère dans un moteur, elle peut nous faire avancer, elle peut nous faire traverser des moments terribles et elle peut nous donner une vraie puissance intérieure.
Als we onze woede in een motor steken, kan hij ons vooruit drijven, kan hij ons door vreselijke momenten voeren en het kan ons échte innerlijke kracht geven.
Considérons un instant cette citati
on de Leduc, il y a cent ans, à propos d'un type de biologie synthétique: La synthèse d
e la vie, si jamais elle devait se produire, ne sera pas la découverte
sensationnelle que nous avons pour habitude d'associer avec l'idée. C'est sa première déclaration. Donc, si nous créons réellement la vie dans les laboratoires, cela n'aura probablement aucun un impact sur notre vie. «Si nous acceptons la thé
...[+++]orie de l'évolution, alors les premières lueurs de la synthèse de la vie doivent consister dans la production de formes intermédiaires entre le monde non-organique et l'organique ou entre le monde inerte et le vivant, des formes qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc, celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux mélanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre prot ...
Denk een moment aan deze uitspraak van Leduc, een honderdtal jaren geleden, toen hij nadacht over synthetische biologie: De synthese van het leven, zou het ooit gebeuren, zal niet de sensationele ontdekking zijn die we meestal associëren met he
t idee. Dat is zijn eerste verklaring. Als we echt leven gaan maken in laboratoria, zal dat ons leven waarschijnlijk niet gaan beïnvloeden. Als we de evolutietheorie accepteren, dan moet het eerste begin van de synthese van het leven bestaan in de productie van tussenliggende vormen tussen de anorganische en de organische wereld of tussen de niet-levende en de levende wereld, vorm
en die ove ...[+++]r slechts enkele van de rudimentaire eigenschappen van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoemd - waaraan andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven. Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen ...Je présume, en fait, qu'une question qui revient toujours
est, « Que faisiez-vous, exactement ? » En d'autres termes, les gens viendr
ont vous trouver et diront, « Oh, j'ai fait ce projet. J'ai fait, ci, j'ai fait ça, et ça encore. » et vous vous dites, « Bon, très bien, mais que faisiez-vous exactement ? » parce que beaucoup de choses sont des effo
rts d'équipe, et ça peut être très vague. Vous savez, j'ai demandé à quelqu'un, « Qu'
...[+++]avez-vous fait dans cette analyse du monde en 3D ? » parce que ça comprenait de nombreuses parties. Et ensuite, je demanderais « Vous faisiez quoi, exactement ? » Et la réponse clarifie grandement quelles sont ses compétences. Ça aurait pu être n'importe quoi, dans le système qu'elle avait fait, et ensuite quand je sais exactement ce qu'elle faisait, alors j'en ai un meilleur aperçu. Aussi, à partir de l'entrevue, et de la manière dont elle répond à la question, on écoute, on ne demande peut-être pas précisément, mais on écoute pour entendre une passion et un intérêt pour ce qu'elle fait.
Eén steeds terugkerend
e vraag is: Wat was jouw rol precies? Mensen komen op je af en zeggen: Ik ben bezig met een project. Ik heb dit en dat gedaan, en dan zeg je: Oké, leuk, maar wat was jouw rol precies? Want het gaat om teamwerk en het kan dus vaag zijn. Ik vroeg iemand: Wat was jouw rol bij deze globale
3D-analyse? Die had vele onderdelen. En dan vroeg ik: Wat was jouw rol precies? Het antwoord is erg verhelderend voor wat ze kunnen. Het had om het even wat kunnen zijn in het systeem, wat zi
j deed, en zodra ik ...[+++]weet wat zij deed, heb ik daar een beter zicht op. heb ik daar een beter zicht op. In het interview en de manier waarop ze de vraag beantwoorden, ga je ook op zoek naar, zonder er echt naar te vragen, naar de passie zonder er echt naar te vragen, naar de passie en belangstelling voor wat ze doen.ç
a vient des économistes qui imposent leur mode de pensée mécanique à la s
cience. Le fait que nous ne savons tout bonnement pas quand le réchauffement que nous créons sera totalement submergé par des boucles de rétroaction. Donc une fois encore, pourquoi prenons-nous ces risques fous avec ce qui est précieux? Toute une gamme d'explica
tions vous viennent peut-être à l'esprit à présent, comme la cupidité. C'est une explic
ation populaire, et ...[+++]elle est en grande partie vraie. Parce prendre de gros risques, comme nous le savons tous, est payant. Une autre explication qu'on entend souvent pour justifier l'imprudence c'est l'orgueil. Et la cupidité et l'orgueil sont intimement liés quand il s'agit d'imprudence. Par exemple, si vous êtes un banquier de 35 ans qui gagne 100 fois plus qu'un chirurgien du cerveau, alors il vous faut un récit, il vous faut une histoire qui légitime cette disparité. Et en fait vous n'avez pas beaucoup de choix.
het komt van de economen die hun mechanistische denkwijze toepasse
n op de wetenschap. Feit is dat we gewoon niet weten wanneer de opwarming die we veroorzaken, op hol zal slaan door een zichzelf versterkende kringloop. Dus waarom nemen we wederom deze absurde risico's met wat ons dierbaar is? Een ree
ks verklaringen zal jullie nu te binnen schieten, zoals hebzucht. Dit is een populaire verklaring, en er schuilt veel waarheid in. Want we weten allemaal dat grote risico's nemen, een hoop geld oplevert. Een andere verklaring die je vaak h
...[+++]oort voor roekeloosheid, is overmoed. En hebzucht en overmoed zijn intiem verweven als het op roekeloosheid aankomt. Als je bijvoorbeeld een 35-jarige bankier bent en 100 keer meer verdient dan een hersenchirurg, dan moet je dat verklaren, je hebt een verhaal nodig om zo'n ongelijkheid recht te praten. En je hebt eigenlijk niet zoveel varianten.Il n'y a pas de lumière naturelle dans cett
e caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent qu
e ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent a
...[+++]vec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen nat
uurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg
uit de grot naar de ...[+++]vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Cependant, si nous considérons la possibilité de l'existence d'une réalité plus subtile que celle-ci, mais peut-être tout aussi vraie, même si elle échappe à nos premiers sens, nous devons trouver des façons de l'étudier.
Echter, als we de mogelijkheid in overweging nemen van het bestaan van een werkelijkheid die subtieler is dan deze, maar die net zo echt is, ook al ontsnapt deze aan onze reguliere zintuigen, dan moeten we manieren vinden om deze te onderzoeken.
L
es gens disent : « Personne ne m'aime. » Et on leur dit : « Moi, je t'aime, ta femme t'aime, ta mère t'aime. » Cette réponse n'est pas dure à trouver, pour la plupart des gens, au moins. Mais les dépressifs disent aussi : « Quoi qu'on fasse, on va tout finir par mourir. » Ou i
ls disent : « Il ne peut pas y avoir de vraie communion entre deux êtres humains. Chacun est enfermé dans son propre corps. » Ce à quoi il faut répondre : « Oui, en effet, mais là maintenant il vaut mieux se concentrer sur ce qu'on va prendre au petit déjeuner. » (Rires) Souvent, ce
...[+++] qu'ils expriment, ce n'est pas la maladie, mais la perspicacité, et on arrive à penser que l'extraordinaire, c'est que la plupart d'entre nous sont au courant de ces questions existentielles mais elles ne nous troublent pas trop.
Ze zeggen: Niemand houdt van me. Je antwoordt: Ik hou van je, je vrouw houdt van je, je moeder houdt van je. Daarop kan je vrij gemakkelijk een antw
oord geven, voor de meeste mensen dan toch. Maar wie depressief is, zal ook zeggen: Wat we ook doen, op het einde gaan we allemaal dood. Of: Er kan geen echte communicatie bestaan tussen twee menselijke wezens. Ieder van ons zit gevangen in zijn eigen lichaam. Daarop moet je zeggen: Dat is waar, maar ik denk dat we ons nu moeten concentreren over wat gaan hebben als ontbijt. (Gelach) Heel veel tijd besteden ze niet aan het uitdrukken van ziekte, maar van inzicht. Wat zo raar is, is dat de mee
...[+++]sten onder ons deze existentiële vragen kennen, maar er niet veel aandacht aan schenken.Ses emails ont été lus, elle a pris la parole au Siège des Nations Unies, elle a dit : « S'il n'y a pas de droit à la vie privée, il ne peut y avoir de réelle liberté d'expression et d'opinion, et par conséquent, il ne peut y avoir de vraie démocratie. » Voilà où je veux en venir. La vie privée est un élément constitutif de nos démocraties.
Ze lazen haar e-mail. Ze sprak op het VN-hoofdkwartier en zei: Als er geen recht op privacy is, dan kan er geen echte vrijheid van meningsuiting zijn en dus ook geen effectieve democratie. Daar gaat het om. Privacy is een bouwsteen van onze democratie.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
nous diront peut-être si elle est vraie ->
Date index: 2022-07-27