Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «nous avons décidé de leur donner le même plat deux » (Français → Néerlandais) :
Ben Roche : Je suis Ben, au fait Homaro Cantu : Et je suis Homaro. BR: Et nous sommes des chefs. Alors, quand Moto a ouvert en 2004, les gens ne savaient pas vraiment à quoi s'attendre. Beaucoup de gens pensaient qu'il s'agissait d'un restaurant japonais, et c'était peut-être le nom, c'était peut-être le logo, qui ressemblait à un caractère Japonais mais de toute façon, nous avions toutes ces demandes de nourriture japonaise, et ce n'était vraiment pas ce que nous faisions. Et après environ la 10000eme demande pour un rouleau de maki, nous avons décidé de donner aux gens ce qu'ils voulaient. Alors cette image est un exemple d'aliment imprimé, et ce fut la première incursion dans ce que nous aimons appeler la transformation de la saveur. Don
...[+++]c voici tous les ingrédients, toute la saveur d'un rouleau classique de maki, imprimé sur un petit morceau de papier. HC: Alors, nos convives ont commencé à se lasser de cette idée, et nous avons décidé de leur donner le même plat deux fois, alors ici, nous avons en fait pris un élément du rouleau maki et et pris une photo d'un plat et ensuite nous avons essentiellement servi cette image avec le plat.
Ben Roche: Ik ben Ben. Homaro Cantu: En ik ben Homaro. BR: We zijn chefs. Toen Moto opende in 2004, wisten mensen niet echt wat te verwachten. Velen
dachten dat het een Japans restaurant was. Misschien was het de naam, mis
schien het logo dat leek op een Japans karakter. We kregen dus allemaal verzoeken voor Japans eten dat we niet hadden. Na ongeveer tienduizend verzoeken voor maki-rolletjes, besloten we mensen te geven wat ze wilden. Deze tekening is een voorbeeld van afgedrukt voedsel. Het was de eerste uitstap naar wat wij smaaktra
...[+++]nsformatie noemen. Dit zijn alle ingrediënten, alle smaken van een gewone maki-rol, afgedrukt op een klein stukje papier. HC: Onze klanten raakten verveeld met dit idee en we besloten om ze tweemaal hetzelfde op te dienen. We namen een deeltje van de maki-rol en namen een foto van een gerecht en serveerden dan gewoon die foto bij het gerecht.À ce stade, vous devez penser: « Ok, Susan, on comprend, on peut prendre des données et leur faire dire ce qu'on veut. » Et c'est vrai, c'est absolument vrai, mais, le défi c'est que nous avons cette chance d'essayer de leur donner nous-mêmes un sens car, franchement, les données ne se créent pas leur sens.
Nu denken jullie misschien, Ok, Susan, we snappen het, je kunt data alles laten zeggen. En dat is waar, echt waar, maar de uitdaging is dat we de kans hebben om er zelf betekenis aan te geven, omdat de data zelf geen betekenis geeft.
La scène a son vrai foyer à New York, Chicago et Seattle, sauf l'exception de la compagnie théâtrale de
Dallas. Et ce fait même qu'ils travaillaient dans un espace pro
visoire faisait que pour Beckett ils pouvaient faire sauter un
mur; ils pouvaient monter La Cerisaie et foncer un trou dans
le sol, et cetera. Nous nous trouvions alor ...[+++]s devant la très décourageante tâche d'avoir à faire un bâtiment flambant neuf qui garderait - qui serait un bâtiment 'inaltéré', mais qui garderait ce caractère expérimental. Et de deux, c'est ce que l'on appelle un théâtre polyvalent: on monte toutes sortes de spectacles venant d'un répertoire. Le matin on fait du théâtre-en-rond, puis en proscenium et ainsi de suite. Ils avaient besoin alors de passer rapidement d'une forme d'organisation de l'espace de jeu à l'autre, et pour des raisons d'économie des charges d'exploitation, ceci ne se fait pratiquement plus dans la plupart des théâtres polyvalents aux Etats-Unis. Nous avons dû, alors, inventer un moyen de surmonter ce problème. Nous avons décidé alors de remettre le théâtre littéralement sens dessus-dessous: prendre les segments jusqu'alors définis comme côté public et côté scène et les empiler - niveau public et niveau scène - et ainsi créer ce que nous avons nommé une machine théâtrale.
Theater speelt zich vooral af in New York, Chicago
en Seattle, met uitzondering van het theaterbedrijf van Dallas. Het feit dat ze in een voorlopige ruimte werkten, betekende dat
ze voor Beckett een muur konden slopen. Ze konden De Kersentuin opvoeren en een gat door de vloer boren, enzoverder. Het was een heel intimiderende opdracht voor ons om een splinternieuw gebouw te maken dat authentiek kon zijn, maar dit soort experimentele aspect kon behouden. Het tweede is dat ze aan theater doen in allerlei vormen: ze doen verschillende soo
...[+++]rten opvoeringen in hun repertoire. In de ochtend doen ze dan iets in de arena. Dan doen ze iets in het voortoneel enzoverder. Ze moesten dus in staat zijn om snel over te schakelen tussen de verschillende theatervormen. Omwille van het werkingsbudget gebeurt dit eigenlijk niet meer, in zowat in geen enkel meervormig theater in de Verenigde Staten, dus moesten we een manier bedenken om dat aan te pakken. Ons idee was om het theater letterlijk op zijn kop te zetten: om de dingen die voorheen beschreven werden als 'front-of-house' en 'back-of-house' en ze opeenstapelen -- boven het huis en onder het huis -- om zo een soort van theatermachine te ontwikkelen.Nous avons décidé de faire encore plus court et plus interactif. Nos vidéos sont généralement de 2 minutes, parfois plus courtes, elles ne font jamais plus de six minutes, puis nous nous interrompons pour une question quiz, un peu comme si c'était un cours particulier. Là, j'explique comment un ordinateur utilise la grammaire de l'Anglais pour analyser des phrases, et ici il y a une pause et l'étudiant doit réfléchir, comprendre ce qui se passe et cocher les bonnes cases avant de pouvoir continuer. Les étudiants apprennent mieux lorsqu'ils doivent participer activement. On veut qu'ils s'impliquent, qu'ils soient confrontés à l'ambigüité
...[+++]et qu'ils synthétisent eux-mêmes, avec notre aide, les idées essentielles. On évite en général les questions du type « Voici une formule ; maintenant donnez la valeur de Y lorsque X vaut deux. » On préfère les questions ouvertes. Un étudiant a écrit : « Maintenant, je vois partout des réseaux de Bayes et des exemples de la théorie des jeux. » Ce genre de réponse me plaît. C'est exactement l'effet recherché. On ne voulait pas que les étudiants mémorisent des formules ; on voulait changer la façon dont ils perçoivent le monde. Et nous avons réussi. Ou, devrais-je dire, les étudiants ont réussi. Et il est paradoxal qu'alors que nous cherchions à bouleverser l'enseignement traditionnel, nous ayons fait de notre cours en ligne une classe beaucoup plus semblable au cours d'université classique que d'autres cours en ligne. Pour la plupart, les vidéos sont toujours disponibles.
We besloten zelfs nog korter te gaan en nog interactiever. Onze gemiddelde
video is 2 minuten, soms korter, nooit meer dan zes, waarna we pauzeren voor een meerkeuzevraag, om het te doen voelen als 1-op-1 onderwijs. Hier leg ik uit hoe een computer de Engelse grammatica gebruikt om zinnen te ontleden. Hier is een pauze waarbij de student moet nadenken, begrijpen wat er gebeurt en de juiste vakjes aankruisen voordat hij verder kan. Studen
ten leren het beste wanneer ze actief oefenen. We wilden
...[+++]hun aandacht vasthouden, ze laten worstelen met tweeslachtigheid en ze begeleiden om de belangrijkste ideeën zelf te verwerken. We vermeden vragen als: Hier is een formule. Wat is de waarde van Y als X gelijk is aan 2? We gaven de voorkeur aan open vragen. Eén student schreef: Nu zie ik Bayes-netwerken en voorbeelden van speltheorie waar ik maar kijk. Van dat soort respons houd ik. Dat is precies waarnaar we streefden. We wilden niet dat studenten de formules van buiten leerden. We wilden de manier veranderen waarop ze naar de wereld keken. En dat lukte. Of eigenlijk moet ik zeggen: het lukte de studenten. Het is een beetje ironisch dat we traditioneel onderwijs overhoop wilden gooien en we uiteindelijk onze online-les veel meer als traditionele lessen maakten dan andere online-lessen. Bij de meeste online-lessen zijn de video's altijd beschikbaar.Nous avons décidé de prendre les Coréens qui se trouvaient en gros dans le même lieu géographique avec, remarquez-le, la même culture traditionnelle de base, et nous les avons divisés en deux, et donné le communisme à ceux du Nord.
We verdeelden de Koreanen in tweeën op ongeveer dezelfde geografische plaats met dezelfde traditionele cultuur en we gaven de noorderlingen het communisme.
Et bien, nous avons décidé de mettre ces deux monde en contact -- le monde des entreprises avec leurs empreintes eau et le monde des agriculteurs avec leurs droits prioritaires sur ces criques.
Wij besloten deze twee werelden te verbinden -- de wereld van bedrijven met hun water-voetafdrukken en de wereld van boeren met hun prioritaire waterrechten op deze kreken.
Ils utilisaient des emballages en plastique mais nous avons pu leur donner les mêmes performances matérielles avec notre matériau naturel.
Ze gebruikten vroeger een plastic verpakkingsbuffer, maar wij konden hun exact dezelfde fysieke prestatie leveren met ons gekweekte materiaal.
Bon, je me disperse, là. NM :
Non, je veux que tu leur parles de Leahy. DL : Eh bien quoi, Leahy ? (Rires) NM : Dis leur ce que... DL : Elle veut
que je parle de ... Nous avons un groupe qui s'appelle Leahy. Il y a 11 frères et sœurs. Nous, euh... Qu'est ce que pourrais leur dire ? (Rires) Nous avons ouvert - NM : Pas un cabinet médical. DL : Pas un cabinet médical, oh non. Nous avons eu une grande chance. Nous avons fait la première partie de S
hania Twain pendant ...[+++]deux ans, lors de sa tournée internationale. C'était génial pour nous, et maintenant, toutes mes sœurs se sont arrêtées pour avoir des bébés, et les garçons se marient tous, alors nous restons près de chez nous pour, je suppose, encore deux semaines. Qu'est-ce que je peux dire ? Je ne sais pas quoi dire, Natalie. Nous, euh ... (Rires) (Rires) NM : C'est ça, le mariage ? (Applaudissements) J'aime ça. (Applaudissements) (Rires) DL : Ah oui, ok, dans ma famille il y avait sept filles, quatre garçons, il y avait deux violons et un piano, et bien sûr nous nous battions tous pour jouer des instruments, alors papa et maman ont établi une règle selon laquelle on ne pouvait pas pour jouer quelqu'un d'un instrument. On devait attendre qu'il ait fini, alors bien sûr, ce qu'on faisait, c'est qu'on se mettait au piano, et et on ne le quittait même pas pour manger, parce qu'on ne voulait pas céder sa place à un frère ou une sœur, et ils attendaient encore et encore, et arrivait minuit, et vous étiez encore là au piano, mais c'était leur façon de nous amener à pratiquer.
Hoe dan ook, ik blijf maar doorbabbelen. NM: Nee, Ik wil
dat je hen vertelt over Leahy. DL: Wat is er met Leahy? (Gelach) NM: Vertel ze gewoon wat -- DL: Ze wil dat ik vertel over -- We hadden een band genaamd Leahy. We waren met 11 broers en zussen. We, eh -- Wat zal ik ze vertellen (Gelach) We begonnen -- NM: Geen operaties. DL: Geen operaties, oh ja. We kregen een geweldige kans. We speelden twee jaar lang in het voorprogramma van Shania Twain. Die internationale tournee was erg belangrijk voor ons. Al mijn zussen krijgen nu kinderen en de jongens gaan allemaal trouwen, dus we blij
ven dicht bij huis, ...[+++]denk ik, voor een aantal weken. Wat moet ik zeggen? Ik weet niet wat ik moet zeggen, Natalie. Wij, eh...(Gelach) (Gelach) NM: Is dit waar het huwelijk over gaat? (Applaus) Ik vind het leuk. (Applaus) (Gelach) DL: Oh ja, oke, in mijn familie hadden we zeven meisjes, vier jongens, we hadden twee violen en één piano, en natuurlijk ruzieden we allemaal over wie er op de instrumenten mocht spelen, dus pa en ma hadden de regel geïntroduceerd dat we niemand het instrument af mochten pakken. Je moest wachten totdat ze klaar waren. Wat deden we dus? We gingen achter de piano zitten en je ging er niet eens af om te eten omdat je je plekje niet op wilde geven aan je broer of zus. Zij moesten wachten en wachten. Om middernacht zat je nog steeds achter de piano, maar het was hun manier om ons aan het oefenen te krijgen.Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était
un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était a
ccusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le dir
...[+++]ecteur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en
zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei
: “We kunnen erover praten, maar kij ...[+++]k naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...En fait, c'est plutôt intéressant. Juste la formulation des badges ou le nombre de poin
ts que vous gagnez, nous le voyons à l'échelle du système étendu, comme des dizaines de milliers d'élèves de CM2 ou de sixième se dirigeant dans un sens ou un autre, en fonctio
n du badge que vous leur donnez. (Rires) BG : Et votre association avec Los Altos, comment cela s'est-il fait ? SK : Los Altos, c'était un peu fou. Encore une fois, je ne m'attendais pas à une utilisation en classe. Une personne de chez eux est venue et a
...[+++]dit : « Qu'est-ce que vous feriez si vous aviez carte blanche dans une classe ? » J'ai dit : « Eh bien, je laisserais tous les élèves travailler à leur propre rythme sur quelque chose comme ça et nous leur donnerions un tableau de bord. » Ils ont dit : « Oh, c'est un peu radical. Nous devons y réfléchir. » Et le reste de l'équipe et moi nous sommes dit : « Ils ne voudront jamais faire ça. » Mais dès le lendemain, ils nous ont dit : « Pouvez-vous commencer dans deux semaines ? » (Rires) BG : Donc cela concerne les cours de maths de CM2 maintenant ? SK : Deux classes de CM2 et deux classes de quatrième. Et ils le font à l'échelle du district. Je pense qu'ils sont exaltés par le fait qu'ils peuvent suivre les enfants désormais. Ce n'est pas cantonné à l'enceinte de l'école. Nous avons même vu qu'à Noël, certains enfants s'exerçaient. Et nous pouvons tout suivre. Donc ils peuvent vraiment les suivre alors qu'ils parcourent tout le district. Pendant l'été, ou alors qu'ils passent d'un enseignant à un autre, vous avez cette continuité des données qu'ils peuvent voir, même à l'échelle du district. BG : Donc certaines des fonctionnalités sont pour les enseignants pour qu'ils suivent l'évolution des enfants.
Het is heel interessant. De naam van de badge, of hoeveel punten j
e krijgt om iets te doen, maken dat we over het hele systeem zien hoe tienduizenden kinderen van 10 of 11 jaar de ene of de andere richting uitgaan, afhankelijk van de badge die je ze geeft. (Gelach) BG: Je samenwerking met Los Altos, hoe is die tot stand gekomen? SK: Los Altos is een beetje een gek verhaal. Nogmaals, ik had niet verwacht dat dit gebrui
kt zou worden in de klas. Iemand van het bestuur kwam me zeggen: Wat zou je doen als je de vrije hand kreeg in een klas
...[+++]? Ik zei: Ik zou elke leerling op zijn tempo laten werken aan zoiets, en we zouden een dashboard maken. Zij zeiden: Dat is nogal radicaal. We moeten erover nadenken. De rest van het team en ik hadden zoiets van: Dat gaan ze nooit willen doen. Maar letterlijk de volgende dag klonk het: Kun je over twee weken starten? (Gelach) BG: Dus dat gebeurt momenteel voor wiskunde voor 10-jarigen? SK: Het zijn twee klassen van 10-jarigen en twee van 12-jarigen. Ze doen het op districtsniveau. Volgens mij zijn ze enthousiast omdat ze de kinderen nu kunnen opvolgen. Dit gaat verder dan alleen op school. Zelfs met kerstmis zagen we dat sommige kinderen aan de slag waren. We kunnen alles volgen. Ze kunnen ze dus volgen over het hele district heen. Gedurende de vakantie, als ze naar de volgende leerkracht overgaan, is er een continuïteit van gegevens die ze zelfs op districtsniveau kunnen zien. BG: Dus een aantal van die gegevensoverzichten waren voor de leraar, om op te volgen wat er aan de hand is met de kinderen. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
nous avons décidé de leur donner le même plat deux ->
Date index: 2022-10-01