Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "nous avons appelée interfaces cerveau-machine " (Frans → Nederlands) :
En particulier, il y a environ 12 ans, nous avons créé une préparation que nous avons appelée interfaces cerveau-machine.
Zo creëerden we ongeveer twaalf jaar geleden een opstelling die we de brein-machine-interface noemden.
Et ça a bouclé de manière étrange, et nous avons pu construire ces idées qui sont selon nous le futur indispensable des interfaces homme machine, l'environnement opérationnel spatial comme on l'appelle.
En dat leidde dan weer, op een vreemde manier, tot de omvorming van deze ideeën tot wat volgens ons de noodzakelijke toekomst is van de interface tussen mens en machine, wat we noemen de ruimtelijke operationele omgeving.
Et si vous pouvez cliquer sur cette icône de son en bas à droite, c'est un exemple de ce qui a été enregistré dans le scanner. (Musique) Donc en fin de compte, ce n'est pas l'environnement le plus naturel mais ils sont capables de jouer de la vraie musique. Et j'ai écouté ce solo 200 fois, et je l'aime toujours. Et les musiciens, ils sont à l'ais
e à la fin. Et donc nous avons d'abord mesuré le nombre de notes. Est-ce qu'en fait ils jouaient simplement beaucoup plus de notes quand ils improvisent ? Ce n'était pas ce qui se passait. Et ensuite nous avons examiné l'activité du cerveau. Je vais essay
...[+++]er de vous résumer ça. Voici les cartes de contraste qui montrent les soustractions entre ce qui change quand vous improvisez et quand vous faites quelque chose de mémorisé. En rouge c'est une zone qui est active dans le cortex préfrontal, le lobe frontal du cerveau. Et en bleu c'est la zone qui a été désactivée. Et donc nous avons eu cette zone focale appelée le cortex préfrontal médian dont l'activité a radicalement augmenté. Nous avons eu cette grande portion de zone appelée le cortex préfrontal latéral dont l'activité a radicalement diminué, et je vais vous résumer ça ici.
Dat geluidspictogram rechts vanonder is een voorbeeld van wat werd opgenomen in de scanner. (Muziek) Het is niet de meest natuurlijke omgeving, maar ze zijn in staat om echt muziek te spelen. Ik heb die solo al 200 keer beluisterd en ik vind hem nog steeds leuk. De muzikanten voelden er zich uiteindelijk comfortabel bij. Eerst hebben we het aantal noten gemeten. Speelden ze al improviserend meer noten? Neen. Dan keken we naar de hersenactiviteit. Ik ga proberen om dit voor jullie samen te vatten. Dit zijn contrastkaarten die het verschil tonen tussen wat er verandert als je improviseert in tegenstelling tot als je iets hebt van buiten geleerd. In het rood zie je een actief gebied in de prefrontale cortex, de frontale kwab van de hersenen. I
...[+++]n het blauw zie je dit gebied dat werd uitgeschakeld. Dus zagen we dit centrale gebied, de mediale prefrontale cortex, waar de activiteit omhoog ging. Maar in dit brede gebied, de laterale prefrontale cortex, ging de activiteit naar beneden. Ik vat het even samen.E
st-ce une chose que nous avons inventé récemment en occident ? En fait, la réponse est probablement non. Il y a beaucoup de descriptions de l'adolescence dans l'Histoire, qui semblent très similaires à la description que nous en faisons aujourd'hui. Il y a une citation célèbre de Shakespeare, tirée du « Conte d'hiver », où il décrit l'adolescence ainsi : Je voudrais qu'il n'y eût point d'âge entre dix et vingt-trois ans, ou que la jeunesse dormît tout le re
ste du temps dans l'intervalle : car on ne fait au ...[+++]tre chose dans l'intervalle que donner des enfants aux filles, insulter des vieillards, piller et se battre. (Rires) Il continue en disant Cela dit, qui pourrait, sinon des cerveaux brûlés de dix-neuf et de vingt-deux ans, chasser par le temps qu'il fait ? (Rires) Ainsi, il y a près de 400 ans, Shakespeare représentait les adolescents sous un jour très similaire à celui d'aujourd'hui, mais aujourd'hui que nous essayons de comprendre leur comportement, en ce qui concerne les changements sous-jacents qui sont en cours dans leur cerveau. Ainsi, par exemple, prendre des risques. Nous savons que les adolescents ont tendance à prendre des risques. C'est certain. Ils prennent davantage de risques que les enfants et les adultes, et ils sont particulièrement enclins à prendre des risques quand ils sont avec leurs amis. Il y a une pulsion importante à devenir indépendant de ses parents, et à impressionner ses amis à l'adolescence. Mais maintenant, nous essayons de comprendre cela en termes de développement d'une partie de leur cerveau appelée le système limbique. Je vais vous montrer le système limbique en rouge sur la diapositive derrière moi, et aussi sur ce cerveau. Le système limbique est enfoui très profondément à l'intérieur du cerveau, et il est impliqué dans des choses comme traitement de l'émotion, et le traitement de la récompense. Il vous donne le sentiment gratifiant qu'on retire de faire des choses amusantes, y compris en prenant des risques.
Is het iets dat we kort geleden in het Westen hebben uitgevonden? Het antwoord is: waarschijnlijk niet. Er zijn veel historische beschrijvingen van adolescentie die veel lijken op de beschrijvingen die we tegenwoordig gebruiken. Er is een beroemd citaat van Shakespeare uit 'Winter's Tale', waarin hij adolescentie als volgt beschrijft: Ik wilde dat er geen leeftijd was tussen tien en drie-en-twintig, of dat de jeugd die tijd zou gaan slapen; want ze doen in die periode niets anders dan meisjes zwanger maken, oudjes pesten, stelen en vechten. (Gelach) Hij vervolgt: Dat gezegd zijnde, wie anders dan deze verhitte standjes tussen negentien
...[+++]en twee-en-twintig zou met dit weer op jacht gaan ? (Gelach) Dus bijna 400 jaar geleden portretteerde Shakespeare adolescenten op een manier die veel lijkt op hoe we hen tegenwoordig beschrijven. Vandaag de dag proberen we echter hun gedrag te begrijpen in termen van onderliggende veranderingen die in hun hersenen plaatsvinden. Neem bijvoorbeeld het nemen van risico's. We weten dat adolescenten de neiging hebben risico's te nemen. Ze nemen meer risico's dan kinderen of volwassenen, en vooral in gezelschap van hun vrienden. Er is een belangrijke drijfveer om onafhankelijk te worden van je ouders en je vrienden te imponeren tijdens je adolescentie. Nu proberen we dit te begrijpen op niveau van de ontwikkeling van een deel van hun hersenen: het limbisch systeem. Ik laat jullie nu het limbisch systeem zien, rood gekleurd op de dia, en ook op deze hersenen. Het limbisch systeem bevindt zich diep in de hersenen en is betrokken bij zaken als het verwerken van emoties en beloning. Het geeft je een gevoel van voldoening wanneer je leuke dingen doet, inclusief risico's nemen. Nous avons trouvé une activité dans une minuscule usine près du centre du cerveau, appelée l'aire tegmentale ventrale. Nous avons trouvé de l'activité dans des cellules, les ApEn. Les cellules qui fabriquent la dopamine, un stimulant naturel, et le diffusent dans plusieurs régions du cerveau. En effet cette zone, l'ATV, fait partie du système de récompense du cerveau.
We vonden activiteit in een kleine fabriek bij de basis van de hersenen het ventrale tegementale gebied (VTA) genaamd. We vonden activiteit in bepaalde cellen, ApEn cellen genaamd. Cellen die zelf dopamine, een natuurlijke stimulant, aanmaken en verspreiden naar vele hersengebieden. Inderdaad, dit stuk - de VTA - is deel van het beloningssysteem van de hersenen.
Donc si nous prenons deux types de signaux -- un signal de faim par exemple. Si vous avez un estomac vide, votre estomac
produit une hormone appelée ghréline. C'est un signal très important. Quand il est envoyé au cerveau, il dit, Va manger. Vous avez des si
gnaux d'arrêt. Nous avons jusqu'à 8 signaux d'arrêt. Dans mon cas au moins, ils ne sont pas écoutés. (Rires) Et donc que se passe-t-il si le gros cerveau lors de l'intégration passe outre le signal?
...[+++] Donc si vous passez outre le signal de faim, vous pouvez avoir un désordre, qu'on appelle l'anorexie.
Als we twee soorten signalen nemen - een hongersignaal bijvoorbeeld. Als je een lege maag hebt, produceert je maag het hormoon ghreline. Het is een zeer intens signaal. Het wordt verzonden naar de hersenen en zegt: 'Ga en eet'. Je hebt stopsignalen. We hebben tot acht stopsignalen. In mijn geval wordt daar niet naar geluisterd. (Gelach) Dus wat gebeurt er als de grote hersenen in de integratie het signaal negeren? Als je het hongersignaal negeert, kan je lijden aan anorexia.
Et si nous voulons comprendre qui nous sommes, comment nous ressentons et percevons, il faut vraiment comprendre ce qu'est le cerveau. Un autre élément est que parfois la science nous mène à de vraiment gros avantages sociaux et technologiques, ou commerciaux, ou autres, qui en sont issus. Et c'en est un, aussi, car quand nous comprenondrons comment le cerveau fonctionne, nous serons capables de construire des machines intelligentes, et à vrai dire je pense que c'est une bonne chose g
lobalement, cela va avoir des avantages immenses pour la société, comme
...[+++]une technologie fondamentale. Donc, pourquoi n'avons-nous pas de bonne théorie du cerveau ? Et il y a des gens qui ont travaillé là-dessus depuis 100 ans.
Als we willen begrijpen wie we zijn en hoe we voelen en waarnemen, moeten we echt begrijpen wat hersenen zijn. Iets anders nog: wetenschap leidt soms tot grote maatschappelijke en technologische voordelen, bedrijven of om het even wat eruit voortkomt. Dit is er ook een van. Als we weten hoe de hersenen werken, zullen we intelligente machines kunnen maken en ik denk dat dit uiteindelijk iets goed is. Het zal enorme voordelen hebben voor onze maatschappij net zoals een fundamentele technologie. Waarom hebben we dan geen goede hersentheorie? We zijn er al honderd jaar naar op zoek.
Nous avons une approche théorique de tout cela, en nous appuyant sur la génétique, et les lésio
ns cérébrales, et l'interaction avec l'environnement, et comment cette machine fonctionne exactement. Nous nous intéressons à déterminer à quel l'endroit dans le cerveau et quelle est la partie la plus importante du cerveau. Nous avons donc examiné tout cela. L'interaction des
gènes, ce que l'on appelle des effets épigénétiques, les lésio
...[+++]ns cérébrales, l'environnement et comment tout cela est lié. Comment on se retrouve avec un psychopathe, et un tueur, dépend exactement du moment où les lésions surviennent.
We bestudeerden deze gegevens op theoretisch vlak, op basis van genetica, hersenbeschadiging en interactie met de omgeving, en hoe die machine precies werkt. We zijn geïnteresseerd in de precieze locatie in de hersenen, en wat het belangrijkste deel van de hersenen is. Daar zijn we mee bezig. De interactie van genen, de zogenaamde epigenetische effecten, hersenbeschadiging en omgeving, en hoe deze samenwerken. Hoe je eindigt met een psychopaat, en een moordenaar, hangt af van wanneer exact de beschadiging gebeurt.
Et si notre cerveau a pris tant d’ampleur c'est surtout parce qu'il a acquis une nouvelle « pièce », le lobe frontal et plus particul
ièrement une région appelée le cortex préfrontal
. Qu’accomplit pour nous le cortex préfontal qui puisse justifier la restructuration complète du crâne humain en une fraction de temps évolutionnaire? Il s'avère que le cortex préfontal accomplit un tas de choses, mais l'une des plus importantes est la simulation d’expériences. Les pilotes d'avion s'entraînent sur des simulateurs de vols pour éviter les err
...[+++]eurs lors de vols réels. L’être humain possède cette merveilleuse adaptation qui lui permet de simuler mentalement ce qu’il projette faire dans la vie réelle. C'est une prouesse qu'aucun de nos ancêtres ne pouvait accomplir et qu'aucun autre animal ne fait aussi bien que nous. C'est une adapation extraordinaire. Tout comme la préhension, se déplacer sur deux jambes et le langage, c’est l’une des choses qui a fait descendre notre espèce de l’arbre pour la conduire au centre commercial. Et....(rire)---nous l’avons tous fait. Bien sûr, Ben & Jerry's n'a pas de glace au foie et à l'oignon. Ce n'est pas parce qu'ils en ont testé et fait «Beurk!». C'est parce que sans quitter son fauteuil, on peut simuler cette saveur et faire «Beurk!». Faisons un diagnostique rapide avant de poursuivre. Voyons comment fonctionnent nos simulateurs d'expériences. Je vous invite maintenant à envisager deux versions du futur. Essayez de les simuler et dites-moi laquelle vous préféreriez. L'une est de gagner à la loto. Disons, 314 millions de dollars. Et l'autre est de devenir paraplégique. Pensez-y un moment. Vous ne croyez probablement pas avoir à y réfléchir longuement. Chose intéressante, il existe des données sur ces deux groupes de gens qui illustrent leur niveau de bonheur. Voici ce à quoi vous vous attendez, non? Mais ça, ce ne sont pas les données. Je les ai fabriquées! Voici les données réelles. Vous avez échoué le test et vous n'en êtes qu'au débu ...
Een van de hoofdredenen dat ons brein zo groot is geworden, is dat het een nieuw deel heeft gekregen, genaamd de frontaalkwab. In het bijzonder
een deel dat de prefrontale cortex heet. Wat doet de prefrontale cortex voor jou, dat het de totale herziening rechtvaardigt van de architectuur van de menselijke schedel in een oogwenk van de evolutionaire tijd? Het blijkt dat de prefrontale cortex veel dingen doet, maar een van de belangrijkste dingen is dat het een 'ervaringsvoorspeller' is. Piloten oefenen in vliegsimulatoren, zodat ze geen fouten maken in echte vliegtuigen. Mensen hebben de geweldige aanpassing dat ze reële ervaringen in hun
...[+++] hoofd kunnen hebben voordat ze deze in het echte leven gaan uitproberen. Dit is een truc die geen van onze voorouders kon, en dat geen enkel ander dier kan doen zoals wij dat kunnen. Het is een geweldige aanpassing. Het staat bovenaan in de lijst met de opponeerbare duim, rechtop staan en taal als een van de dingen die onze soort uit de bomen heeft gekregen en de winkelcentra in. (Gelach) Jullie doen dit allemaal. Ik bedoel... Ben en Jerry's heeft geen lever-en-ui-ijs. Dat is niet omdat ze daarvan wat hebben opgeklopt, proefden en Bah zeiden. Dat is omdat, zonder uit je luie stoel te hoeven opstaan, je de smaak kunt simuleren en bah zegt voordat je het maakt. Laten we een snelle diagnose stellen voordat ik verder ga met de rest van het gesprek. Laten we eens kijken hoe je ervaringsvoorspellers werken. Hier zijn twee verschillende toekomstbeelden. Ik nodig jullie uit ze te beschouwen. Probeer ze je voor te stellen en me te vertellen welke je denkt dat je voorkeur heeft. De ene is het winnen van de loterij. Dit is ongeveer 250 miljoen euro. En de ander is het krijgen van een dwarslaesie. Denk er maar even over na. Je hebt waarschijnlijk niet het idee dat je hier over na hoeft te denken. Interessant genoeg, zijn er gegevens over deze twee groepen mensen, gegevens over hoe gelukkig ze zijn. En dit is precies wat je had verwacht, niet wa ...(Rires) C'est une autre façon de dire que nos capacités et talents uniques sont pour une grande part façonnés par notre environnement. Cet environnement s'étend dans notre culture contemporaine, cette chose qui défie notre cervea
u. Parce que ce que nous avons fait dans nos évolutions personnelles a façonné un large répertoire de talents et capacités qui sont spécifiques à nos histoires individuelles. Et en fait elles aboutissent à une merveilleuse diversité du genre humain. D'une façon telle que pas deux d'entre nous ne sont vraiment pareil. Chacun de nous a un jeu différent de talents et capacit
...[+++]és tous dérivés de la plasticité de l'adaptabilité de cette machine réellement remarquable.
(Gelach) Dat is allemaal een andere manier om te zeggen dat onze individuele vaardigheden en capaciteiten in hoge mate bepaald worden door onze omgeving. Die omgeving strekt zich uit tot onze hedendaagse cultuur, waardoor onze hersenen worden uitgedaag
d. In onze persoonlijke ontwikkeling hebben we een groot repertoire opgebouwd aan specifieke vaardigheden en capaciteiten die specifiek zijn voor onze eigen individuele geschiedenis. In feite resulteren ze in een prachtige differentiatie van de mensheid. Zo dat in feite geen twee van ons helemaal hetzelfde zijn. Ieder van ons heeft een andere set van verworven vaardigheden en capaciteiten d
...[+++]ie alle voortkomen uit de plasticiteit, het aanpassingsvermogen van deze werkelijk opmerkelijke adaptieve machine. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
nous avons appelée interfaces cerveau-machine ->
Date index: 2023-11-02