Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "nous aimons les regarder aux jumelles " (Frans → Nederlands) :
Nous aimons les regarder aux jumelles par la fenêtre, comme des oiseaux !
We bekijken ze graag, als vogelaars met verrekijkers vanuit het raam!
Gary Slutkin, médecin de son état, a passé une décennie à combattre la tuberculose, le choléra et le SIDA en Afrique. Lorsqu'il est revenu aux Etats-Unis d'Amérique, il pensait avoir échappé aux morts épidémique
s cruelles. Mais en regardant la violence par les armes de plus près, il s'est aperçu qu'elle se répandait de manière similaire aux maladies contagieuses. Il présente un autre regard, renversant, sur un problème que bien trop de communautés acc
eptent comme tel. « Nous avons annulé l'impa ...[+++]ct de tant de maladies », note Slutkin « et nous pouvons faire la même chose pour la violence ».
Arts Gary Slutkin werkte 10 jaar lang in Afrika om de verspreiding van TBC, cholera en aids tegen te gaan. Bij zijn terugkeer naar de Verenigde Staten dacht hij de wrede werkelijkheid die epidemische dood met zich meebrengt voorgoed achter zich te hebben gelaten. Totdat hij het wapengeweld in de VS eens onder de loep nam en zag dat dit soort geweld hetzelfde verspreidingspatroon volgt als epidemieën. Een vernieuwende kijk op een probleem dat voor veel mensen dagelijkse werkelijkheid is. Slutkins stelling is dat we de impact van geweld net als veel dodelijke ziekten kunnen inperken.
(Gefilmd op TEDMED.)
O
u là. Mais là. Je veux dire
la Terre. Et par « nous », je ne veux pas dire nous qui sommes dans l'auditorium, mais la vie, toute la vie sur Terre, (Rires) Du complexe au monocellulaire, de la moisissure aux champignons aux ours volants. (Rires) Ce qui est intéressant, c'est que la Terre est le seul lieu connu capable d'acc
ueillir la vie. 8,7 millions d'espèces. On a regardé ailleurs, peut-être pas autant que l'on
aurait pu mais on a ...[+++]regardé et on a rien trouvé ; Nous ne connaissons que la vie terrestre.
Of hier. Maar hier. Ik bedoel Aarde. En met 'we' bedoel ik niet wij hier in deze zaal, maar het leven, al het leven op aarde -- (Gelach) van complex tot eencellig, van schimmels tot paddestoelen tot vliegende beren. (Gelach) Het interessante is dat Aarde de enige plek is waarvan we weten dat er leven is -- 8,7 miljoen soorten. We keken elders, misschien niet zo goed als we hadden gekund, maar we keken en vonden er geen. Aarde is de enige plaats waarvan we weten dat er leven is.
Ben Roche : Je suis Ben, au fait Homaro Cantu : Et je
suis Homaro. BR: Et nous sommes des chefs. Alors, quand Moto a ouvert en 2004, les gens ne savaient pas vraiment à quoi s'attendre. Beaucoup de gens pensaient qu'il s'agissait d'un restaurant japonais, et c'était peut-être le nom, c'était peut-être le logo, qui ressemblait à un caractère Japonais mais de toute façon, nou
s avions toutes ces demandes de nourriture japonaise, et ce n'était vraiment pas ce que nous faisions. Et après environ la 10000eme demande pour un rouleau de maki,
...[+++] nous avons décidé de donner aux gens ce qu'ils voulaient. Alors cette image est un exemple d'aliment imprimé, et ce fut la première incursion dans ce que nous aimons appeler la transformation de la saveur. Donc voici tous les ingrédients, toute la saveur d'un rouleau classique de maki, imprimé sur un petit morceau de papier. HC: Alors, nos convives ont commencé à se lasser de cette idée, et nous avons décidé de leur donner le même plat deux fois, alors ici, nous avons en fait pris un élément du rouleau maki et et pris une photo d'un plat et ensuite nous avons essentiellement servi cette image avec le plat.
Ben Roche: Ik ben Ben. Homaro Cantu:
En ik ben Homaro. BR: We zijn chefs. Toen Moto opende in 2004, wisten mensen niet echt wat te verwachten. Velen dachten dat het een Japans restaurant was. Misschien was het de naam, misschien het logo dat leek op een Japans karakter. We kregen dus allemaal verzoeken voor Japans eten dat we niet hadden. Na ongeveer tienduizend verzoeken voor maki-rolletjes, besloten we mensen te geven wat ze wilden. Deze tekening is een voorbeeld van afgedrukt voedsel. Het was de eerste uitstap naar wat wij smaaktransformatie noemen. Dit zijn alle ingrediënten, alle smaken van een gewone maki-rol, afgedrukt op een klei
...[+++]n stukje papier. HC: Onze klanten raakten verveeld met dit idee en we besloten om ze tweemaal hetzelfde op te dienen. We namen een deeltje van de maki-rol en namen een foto van een gerecht en serveerden dan gewoon die foto bij het gerecht.Vous ne le ferez probablement pas. Si on regarde la consommation des médias en ligne dans les 10 pays qui utilisent le plus l'Internet, plus de 95 % des informations lues se trouvent sur les sites des médias nationaux. C'est un des rares cas où les États-Unis font mieux que le Canada, parce que nous aimons lire vos médias, mais l'inverse est moins vrai. Donc, tout cela me fait penser que nous sommes dans un état de cosmopolitisme imaginaire. Nous regardons l'Internet. Nous pensons avoir une vision large du monde.
Maar dat doet u waarschijnlijk niet. Als je de consumptie van online media bekijkt -- in dit geval bij de top-10 gebruikers van internet -- blijkt ruim 95 procent van de lezers zich te concentreren op si
tes met binnenlands nieuws. Hier presteren de Amerikanen hoogst ongebruikelijk beter dan de Britten,
omdat wij wel graag jullie media lezen, maar jullie niet de onze. Dit alles brengt mij tot de volgende verklaring: Wij bevinden ons in een staat die ik denkbeeldig kosmopolitisme noem. We surfen op internet. We denken dat we zo een bred
...[+++]ere kijk op de wereld krijgen.Alors que je me préparais à écrire mon rapport pour le Yale Law Journal sur les contentions mécaniques, j'ai consulté un professeur de droit éminent, qui était également psychiatre, et il dit que bien sûr, il était d'accord, que les contentions doivent être dégradantes, pénibles et
effrayantes. Il m'a regardé d'un air entendu et a dit : « Elyn, vous ne comprenez vraiment : Ces gens sont psychotiques. Ils sont différents de vous et moi. Ils ne vivraient pas le
s contentions comme nous le ferions. » Je n'avais pas le courage de lui dire
...[+++]à ce moment que, non, nous ne sommes pas si différents de lui. Nous n'aimons pas plus que lui être attaché à un lit et laissé à souffrir pendant des heures.
Terwijl ik mijn studentennota voorbereidde voor het Yale Law Journal, over de dwangbuis, ging ik te rade bij een eminente professor in de rechten, tevens psychiater, en ik zei dat hij het wel met me eens zou zijn dat de dwangbuis vernederend is, pijnlijk en beangstigend. Hij keek me aan met een alwetende blik en zei: Elyn, je snapt het niet echt: die mensen zijn psychotisch; Ze zijn niet zoals jij en ik. Ze ervaren de dwangbuis niet zoals jij en ik. Ik had niet de moed om hem toen te zeggen: nee, we zijn niet zo anders dan hij. Net als hij houden we er niet van om aan een bed te worden gebonden en uren te liggen lijden.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent
que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de si
mples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec ...[+++] enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schittere
nde zonlicht waarin ...[+++]alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Car je pense qu'ils regardent l'Ouest, et ils disent, Bon, nous aimons cet aspect de ce que nous avons, mais nous ne sommes pas sûrs au sujet de ça. Donc quand on a dit tout ça, est-ce que, je pense, est-ce que c'est possible?
Want ik denk dat ze naar het Westen kijken, en ze zeggen, Wel, we houden van dat aspect dat jullie hebben, maar we zijn niet zo zeker van dat andere. Zodus, na dit alles, is het, is het mogelijk?
Il a donné 2000 cinqs ce jours-là, et il s’est lavé les mains avant et après et il n’est pas tombé malade. Et ceci a été fait également sans permission, même si personne ne
s’en est soucié. Je peux donc dire qu'au fil des années, une des reproches les plus fréquentes à Improv Everywhere qui ont été laissées en anonyme dans les commentaires de YouTube est : « Ces gens ont du temps à perdre ». Et vous savez, tout le monde ne va pas aimer tout ce que vous faites, et j’ai certainement développé une insensibilité grâce aux commentaires sur Internet, mais celui-ci m’a toujour
s irrité, parce que nous ...[+++] n’avons pas de temps à perdre. Ceux qui participent aux événements Improv Everywhere s’amusent autant que n’importe quel autre New Yorkais, ils choisissent juste de passer leur temps d’une manière inhabituelle. Chaque samedi et dimanche, des centaines et des milliers de gens chaque automne se réunissent dans les stades de football pour regarder les matchs. Et je n’ai jamais vu personne commenter, en regardant un match de football, en disant, « Tous ces gens dans les tribunes, ils n’ont rien à faire. » Et bien sûr ce n’est pas vrai. C’est un merveilleux moyen de passer le temps un après-midi de weekend, regarder un match de football dans un stade.
Hij gaf die dag 2000 high fives, hij waste zijn handen ervoor en erna en werd niet ziek. Dat gebeurde ook zonder toestemming, hoewel niemand zich daar zorgen over leek te maken. In de loop der jaren is op YouTube een van de meest gehoorde anonieme commentaren op Improv Everywhere: Die mensen hebben te veel tijd om handen.
Niet iedereen gaat alles wat je doet leuk vinden en ik heb zeker door die opmerkingen op internet een dik vel gekregen, maar net die kritiek heeft me altijd dwarsgezeten omdat we niet te veel tijd om handen hebben. De deelnemers aan Improv Everywhere events hebben net zo veel vrije tijd als elke andere New Yorker. Ze ki
...[+++]ezen er nu en dan voor om hem op een ongewone manier door te brengen. Elke zaterdag en zondag verzamelen honderdduizenden mensen elke herfst in voetbalstadions om de spelen te gaan bekijken. Ik heb nog nooit iemand over het kijken naar een voetbalwedstrijd horen zeggen: Al die mensen op de tribunes hebben te veel tijd om handen. Natuurlijk zegt niemand dat. Een perfect prachtige manier om een weekendmiddag door te brengen is naar een voetbalwedstrijd in een stadion gaan kijken.Nous aimons imaginer des petits hommes verts.
Mais il y a fort à parier que la vie sur d'autres planètes serait plus une vie microbienne. Nathalie Cabrol, la scientifique en planétologie, nous entraîne dans la recherche de microbes sur Mars, une chasse qui nous emmène jusqu'aux lacs reculés des Andes. Cet environnement extrême - une atmosphère rare et des terres brulées - ressemble à la surface de Mars il y a 3,5 milliards d'années. La manière dont les microbes s'adaptent pour survivre ici nous indique où chercher sur Mars - et pourrait nous aider à compr
...[+++]endre pourquoi certains chemins mènent à la civilisation tandis que d'autres sont des impasses.
In onze verbeelding leven er kleine groene mannetjes op Mars, maar het is veel waarschijnlijker dat leven op andere planeten microbieel is. Planeetkundige Nathalie Cabrol neem ons mee op zoektocht naar microben op Mars. De reis leidt ons op onverwachte wijze naar afgelegen meren in het Andesgebergte. Deze extreme omgeving met een dunne atmosfeer
en een verschroeide aarde, komt dicht in de buurt van de situatie op Mars zo'n 3,5 miljard jaar geleden. De observatie van microben in deze omgeving, helpt onze zoektocht op Mars en kan mogelijk verklaren hoe microbiële ontwikkeling in het ene geval tot beschaving leidt en in het andere geval doo
...[+++]dloopt. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
nous aimons les regarder aux jumelles ->
Date index: 2025-03-12