Vertaling van "notre petit marché " (Frans → Nederlands) :

Si on monte les mêmes scénarii dans notre petit marché singe, feraient-ils comme les hommes ?
Als we hetzelfde scenario opzetten op onze kleine apenmarkt, zouden ze dan hetzelfde doen als mensen?

Notre univers marche de façon très similaire on retrouve ces océans partout. Les physiciens les appellent: les champs. Cela peut sembler étrange et nouveau Mais pensez aux radiations par exemple En excitant ce qui est connu sous le nom de champ électromagnétique, une petite excitation est créée: la particule que nous appelons photon, la particule qui transporte les radiations, que nous désignons par lumière. Ceci n'est pas unique à la lumière, toutes les particules de l'univers sont
Ons universum werkt veel zoals dit. Er zijn zulk soort oceanen overal. Natuurkundigen noemen ze velden. Dit kan misschien raar en nieuw zijn, maar denk bijvoorbeeld aan straling. Door aan te slaan wat bekend is als het elektromagnetische veld, wordt er een klein bultje gemaakt, dit is het deeltje dat we het foton noemen. Het deeltje dat straling overdraagt, wij zien het als licht. Dit is niet uniek voor licht, elk deeltje in het universum is zo gemaakt.

C'est un itinéraire de jardins d'exposition, et de chemins de halage comestibles et de sites favorables aux abeilles et l'histoire des pollinisateurs, un parcours qui emmène les gens à travers toute notre ville, passe devant nos cafés et nos petites boutiques, par notre marché, et ne se contente pas de faire l'aller-retour au supermarché. Nous espérons que, en changeant le circuit qu'empruntent les gens dans notre ville, nous changerons aussi leur comportement.
Die loopt langs demonstratietuinen, eetbare jaagpaden, bijenvriendelijke sites en het verhaal van de bestuivers. Ze brengt mensen langs onze hele stad, onze cafés en winkeltjes, onze markt, niet gewoon van en naar de supermarkt. We hopen dat we door te veranderen hoe mensen rondlopen in onze stad, ook hun gedrag veranderen.

Aller dans l'espace est difficile Même si pouvoir voir notre planète depuis l'espace grâce à un moyen simple et peu coûteux serait génial, Pour le moment le seul moyen est de devenir astronaute ou milliardaire Mais il existe un concept qui pourrait rendre cela possible Et qui pourrait définir le point de départ pour l'exploration de l'Univers : L'ascenseur spatial Comment marche-t-il exactement ? Pour comprendre comment un ascenseur spatial nous amènerait dans l'espace Nous devrons d'abord comprendre ce qu'est une orbite Être en orbite revient fondamentalement à tomber vers quelque chose en étant suffisamment rapide pour le rater. Si vous lancez une balle sur Terre, elle décrit une trajectoire en arc avant de retomber par terre. Dans l'espace, la gravité agit de manière similaire Mais si vous vous déplacez obliquement (de côté) assez vite La courbe de la Terre fait s'éloigner le sol en dessous de vous aussi rapidement que la gravité vous attire vers le sol Donc pour entrer en orbite autour de la Terre Les fusées doivent s'élever verticalement ET de travers rapidement Au contraire un ascenseur spatial exploiterait l'énergie de la rotation de la Terre pour accélérer la cargaison. Imaginez un enfant faisant tourner un jouet au bout d'une corde avec une fourmi sur la main. Alors que la fourmi escalade la corde, celle-ci se déplace de plus en plus vite. Comparé aux fusées, avec un chargement lancé depuis un ascenseur on a seulement besoin de fournir l'énergie pour bouger verticalement. Le mouvement oblique est ensuite fourni gratuitement par la rotation de la Terre ! Mais un ascenseur spatial serait sans aucun doute la structure la plus grande et la plus coûteuse jamais construite par l'humanité. Alors, Est-ce que ça vaudrait le coût ? Tout se résume à une question d'économie. Les fusées consomment d'énorme quantité de carburant, juste pour envoyer des petites livraisons dans l'espace Aux prix actuels, il faut environ 20 000 dollars pour envoyer un seul kilogramme de mar ...
Het is lastig om de ruimte in te komen. Hoewel we allemaal wel zouden willen dat er een gemakkelijke, en betaalbare manier is om naar de ruimte te komen. Op dit moment is dat alleen mogelijk als je een astronaut of miljardair bent. Maar er is een concept dat het misschien mogelijk maakt, wat ook als startpunt voor de verkenning van het universum kan dienen. De ruimtelift. Maar, hoe werkt het? Om te begrijpen hoe een ruimtelift ons de ruimte in kan krijgen, moeten we eerst kijken naar wat een baan is. In een baan zijn betekent: Naar iets toe vallen maar snel genoeg gaan om het te missen. Als je een bal op aarde gooit, maakt het een boog door de lucht en raakt daarna de grond. In de ruimte, laat de zwaartekracht je ongeveer op dezelfde manier bewegen Maar als je snel genoeg zijwaarts beweegt zal door de kromming van de aarde, de grond net zo snel onder je weg vallen als de zwaartekracht van de aarde je ernaartoe trekt dus, om in de baan van de aarde te komen moeten raketten snel omhoog en zijwaarts gaan. In tegenstelling gebruikt een ruimte lift de energie van de omwenteling van de aarde om de vracht snel voort te brengen. Stel je een kind voor dat een stuk speelgoed draait aan een touwtje. Met een mier op zijn hand. Als de mier omhoog kruipt langs het touwtje, gaat hij steeds sneller hoe meer hij stijgt. Vergeleken met een raket, hoef je met een ruimtelift alleen maar de energie te leveren om omhoog te gaan. De zijwaartste beweging komt gratis bij de snelle draaiing van de aarde. Maar een ruimtelift zou, zonder twijfel, het grootste en duurste object zijn dat ooit door mensen in gebouwd Dus, is het dat het wel waard? Het komt allemaal neer op de kosten. Raketten verbranden ongelooflijk veel raketbrandstof, alleen maar om een klein beetje vracht de ruimte in te krijgen. Met de huidige prijzen kost het ongeveer 20.000 dollar om één kilo de ruimte in te krijgen Dat is 1.3 miljoen dollar voor een mens 40 miljoen dollar voor je auto Miljarden voor een ruimtestation Deze e ...

On éclair la nuit avec des lumières artificielles et plaçons les gens dans des petites boîtes vers l'espace Certains ont même marché sur la Lune On envoie des robots sur d'autres planètes On a regardé à travers le passé de l'univers avec des yeux méchaniques Nos moyens d'acquérir et d'emmagasiner les connaissance ce sont multipliés Un lycéen moyen en connait plus sur l'univers aujourd'hui qu'il y a plusieurs siècles L'Homme domine cette planète, même si nos lois sont très fragiles Nous ne sommes pas tellement différent que nos ancêtres il y a 70 000 ans Mais le train de vie que l'on connait existe depuis moins de 0.001% de notre histoire Aujourd'hui, nous ne pouvons pas dire ce que nous réserve l'avenir Nous bâtissons des gratte-ciel, mais nous ne sommes pas sûr si leur fondations sont solides ou si nous construisons sur des sables mouvants Laissons ça pour l'instant.. La prochaine fous que vous ratez votre train, que votre burger n'est plus assez chaud ou que quelque qu'un vous passe devant Souvenez-vous à quel point ce monde inventé par l'homme est spécial Il n'est peut-être pas trop tard pour en prendre conscience
We verlichten de nacht met kunstmatige sterren en sturen mensen in een metalen doos de lucht in. Sommigen hebben zelfs op onze maan gewandeld. We hebben robots op andere planeten gezet, we hebben diep in de geschiedenis van het universum gekeken met mechanische ogen. Onze kennis en onze manieren om deze te verkrijgen en op te slaan zijn geëxplodeerd. Een doorsnee scholier weet vandaag meer van het universum dan een geleerde van een paar eeuwen geleden. Mensen domineren deze planeet, ook al is onze heerschappij erg breekbaar. We verschillen nog steeds niet erg van onze voorouders van 70.000 jaar geleden, maar jouw levensstijl heeft pas bestaan voor minder dan 0,001% van de menselijke geschiedenis. We kunnen niet zeggen wat de toekomst voor ons in petto heeft. We zijn een wolkenkrabber aan het bouwen, maar we weten niet zeker of hij op een stevige ondergrond staat, of dat we hem op drijfzand bouwen. Laten we het daar maar bij laten. De volgende keer dat je je trein mist, je hamburger niet warm genoeg is of iemand voordringt, vergeet dan niet hoe bijzonder deze gemaakte menselijke wereld eigenlijk is. Misschien is het het niet waard om overstuur te zijn om al deze kleine dingen.

Nous ne faisons pas que vivre, nous créons, des créons des choses. Je vais vous montrer un groupe de créateur présents sur le salon Maker Faire et ailleurs. Ça ne marche pas particulièrement bien mais c'est un vélo particulièrement grand. On appelle ça un vélo grattoir -- ça vient d'Oakland. Et voici un scooter particulièrement petit pour un homme de cette taille. Mais il essaie de l'alimenter, ou de le motoriser avec une perceuse. (Rires) Et la question qu'il s'est posée est Est-ce que je peux le faire ? Est-ce possible ? Apparemment ça l'est. Les créateurs sont donc enthousiastes, ils sont amateurs, ce sont des gens qui aiment ce qu'ils font, Ils ne savent pas toujours pourquoi ils font ça. Nous avons commencé à rassembler les créateurs à notre salon Maker Faire.
We leven niet alleen, we maken, we creëren dingen. Ik ga jullie een groep makers tonen uit Maker Faire en andere plekken. Je ziet het niet zo goed, maar dat is een heel grote fiets. Het is wat je noemt een krabberfiets, uit Oakland. Dit is een heel kleine scooter voor een heer van dit formaat. Hij probeert het aan te drijven, of te motoriseren, met een drilboor. (Gelach) De vraag die hij had, was: Kan ik het? Is het mogelijk? Blijkbaar wel. Makers zijn enthousiast, het zijn amateurs, het zijn mensen die graag doen wat ze doen. Ze weten zelfs niet altijd waarom ze het doen. Wij zijn begonnen met het organiseren van makers op onze Maker Faire.