Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «notre ingéniosité les gens peuvent vivre » (Français → Néerlandais) :
Mais pour l'instant, c'est un rappel qu'au travers de notre ingéniosité les gens peuvent vivre dans les endroits les plus inhospitaliers.
Maar voor nu is het een bewijs hoe door vindingrijk te zijn Mensen toch kunnen overleven in onbewoonbare plaatsen.
La tâche de notre temps, l'une des plus grandes tâches de notre temps, est de bâtir une société globale, comme je l'ai dit, où les gens puissent vivre ensemble en paix.
Onze opdracht, een van de meeste belangrijke opdrachten in deze tijd, is om een globale samenleving op te bouwen zoals ik al zei, waarin mensen kunnen samenleven in vrede.
Il n
'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout c
e que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animau
x, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et
...[+++], bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door
deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als j
e goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsh
...[+++]eid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Lorsqu'on l'évoque au s
ein d'un débat, les gens le rejettent aussitôt sous prétexte qu'il n'est pas pertinent. Ils rétorquent : « Dans « 1984 », il y avait des caméras dans les foyers, les gens étaient observés à chaque instant, rien à voir avec le régime de surveillance auquel nous sommes confrontés.» Ceci est en fait une grossière méprise des avertissements lancés par Orwell dans « 1984 ». Le danger qu'il pointait n'était pas un régime de surveillance qui contrôle tout le monde à tout instant, mais un état où les gens ont consci
ence qu'ils peuvent être surveillé ...[+++]s à tout moment. Voici comment le narrateur d'Orwell, Winston Smith, décrit le système de surveillance auquel il est confronté : « Évidemment, il n'y avait aucun moyen de savoir si, à un moment donné, on était surveillé. » Il continue en disant : « Ils pouvaient nous mettre sur écoute quand ils le voulaient. On devait vivre, on vivait, l'habitude est devenue instinct, en admettant que tout son émis pouvait être entendu et, sauf dans l'obscurité, tout mouvement scruté. » Les religions abrahamiques prêchent, elles aussi, qu'il existe une autorité invisible et omnisciente qui, du fait de son omniscience, observe constamment ce que l'on fait, ce qui signifie que l'on n'a jamais de moment d'intimité : le moyen ultime d'imposer l'obéissance à leurs préceptes.
Als je het vermeldt in een debat over toezicht, wijst men het meteen af als niet-toepasselijk, want in '1984' stonden er monitors
in de huizen van de mensen, ze stonden voortdurend onder toezicht, en dat heeft niets te maken met de toezichtsstaat die wij kennen. Dat is een fundamentele misvatting over de waarschuwingen van Orwell in '1984'. Die waarschuwing ging over een toezichtsstaat die niet iedereen altijd volgde, maar waarin mensen wisten dat ze altijd konden gevolgd worden. Dit is de beschrijving door Orwell's verteller, Winston Smith, van het toezichtssysteem in kwestie: Je kon natuurlijk niet weten of je op een bepaald moment bek
...[+++]eken werd. Hij gaat verder: Ze konden jouw systeem aanzetten naar eigen goeddunken. Je moest leven, en dat deed je, op basis van een gewoonte die een instinct werd, in de veronderstelling dat elk geluid dat je maakte, afgeluisterd werd en elk moment bekeken, behalve als het donker was. De Abrahamitische godsdiensten poneren op dezelfde manier dat er een onzichtbare, alziende overheid is die in haar alwetendheid altijd ziet wat je doet, waardoor je nooit een privé-moment hebt, wat de ultieme manier is om gehoorzaamheid af te dwingen.C'est une sorte de monde mécaniste dans lequ
el on aimerait tous vivre, dans lequel, effectivement, tout tient bien dans les tableurs, tout peut s'exprimer numériquement, et l'argent que vous dépensez pour quelque chose est en proportio
n avec l'échelle de votre succès. C'est le monde que les
gens veulent vraiment. En réalité, on vit effectivement dans un monde que la science peut comprendre. Malheureusement, la science est probablement plus comparable à la climatologie en c
...[+++]e sens que dans beaucoup de cas de très très petits changements peuvent avoir des effets de taille disproportionnée. Et de la même façon, des domaines d'activité immenses, des fusions énormes, peuvent n'accomplir absolument rien.
Het is een soort van mechanistische wereld waar we allemaal dolgraag in zouden wille
n wonen, waar alles netjes in een spreadsheet past, alles in cijfers uit te drukken is, en he
t bedrag dat je aan iets uitgeeft evenredig is met de omvang van je succes. Dat is de wereld die mensen e
igenlijk willen. We leven feitelijk ook in een wereld die de wetenschap kan begrijpen. Helaas lijkt die wetenschap waarschijnlijk het meest op klimaatwet
...[+++]enschap, in die zin dat in veel gevallen, hele, hele kleine veranderingen een disproportioneel enorm effect kunnen hebben. en waar ook uitgespreide gebieden vol activiteit, enorme fusies, een totaal pietluttig effect kunnen hebben.Nous savons qu'il est possible de vivre en situation d'échec où tout ce qui peut aller de travers, va de travers, où des mères ne peuvent pas nourrir leurs enfants, où des étrangers ne peuvent trouver les bases d'une collaboration pacifique, où des gens sont assassinés sans discrimination.
Het is mogelijk om te leven in een staat met een falende overheid, waar wat fout kan gaan ook fout gaat, waar moeders hun kinderen niet te eten kunnen geven, waar onbekenden onmogelijk in vrede kunnen samenwerken, waar mensen zonder onderscheid vermoord worden.
Qu'est-ce qui rend le présent, plus particulièrement les bons moments du prése
nt, si difficiles à vivre correctement? Réciproquement, pourquoi tant d'événements semblent plus faciles à savourer, à apprécier et à vivre, lorsqu'ils sont résolument terminés? Un des avantages du passé, c'est qu'il est une version éditée et réduite du présent. Même les meilleurs jours de nos vies contiennent une série de moments insipid
es et gênants. Dans notre mémoire, tels des é ...[+++]diteurs qualifiés d'heures de rushes et souvent de séquences plates, nous verrouillons les moments les plus importants; et par conséquent construisons des séquences qui semblent bien plus significatives et intéressantes que leur cadre d'origine. Des heures de médiocrité peuvent être réduites en cinq ou six images parfaites. La nostalgie est le présent bonifié par le montage. Beaucoup de ce qui détruit le présent est pure anxiété. Le présent contient toujours un nombre important de possibilités, certaines très repoussantes, dont nous sommes toujours conscients. En théorie, tout peut arriver, un séisme, un anévrisme, un rejet - qui donne lieu à une anxiété non spécifique qui nous suit en permanence; le simple effroi face à l'inconnu de ce qui va se produire Mais après, bien sûr, seul un nombre très limité de choses horribles se produisent et nous oublions l'anxiété simultanément (ou plutôt passons à un nouveau présent).
Hoe komt het toch dat we het nu, en vooral de leukste momenten van het heden, zo moeilijk ten volle kunnen ervaren? En waarom, omgekeerd, kunnen we van zo veel gebeurtenissen makkelijker genieten en waarderen als ze echt voorbij zijn? Een voordeel van het verleden is dat het een dramatisch ingekorte versie is van het heden. Zelfs de mo
oiste dagen van ons leven bestaan uit een serie saaie en ongemakkelijke momenten. Maar in onze herinnering leggen we alleen de meest betekenisvolle momenten vast, als capabele redacteuren van uren van ruw en vaak niet-inspirerend materiaal. En zo creëren we reeksen die veel betekenisvoller en interessanter
...[+++]voelen dan de situaties waaruit ze voortkwamen. Uren van middelmatigheid worden teruggebracht tot vijf of zes perfecte beelden. Nostalgie is: het heden verrijkt door een redactie-apparaat. Pure angst verwoest veel van het heden. Het heden bevat altijd een enorme hoeveelheid mogelijkheden, sommige geweldig griezelig, waar we ons continu op achtergrond van bewust zijn. In theorie kan er van alles gebeuren, een aardbeving, een slagaderbreuk, een afwijzing - wat leidt tot de vage angst die veel van ons steeds maar voortsleept. De eenvoudige vrees over de onbekendheid van wat komen gaat. Maar natuurlijk gebeuren er uiteindelijk maar heel weinig van die dingen en meteen vergeten we de angst (of we richten die weer op het nieuwe heden).Mais si nous n'avons aucun lien d'aucune sorte avec les mondes au-delà de celui que nous tenons pour acquis, Alors nous courons aussi le risque de nous desséc
her de l'intérieur. Notre imagination peut se rétrécir. Nos cœurs peuvent rapetisser. Et notre humanité peut se flétrir si nous restons trop longtemps à l'intérieur de notre cocon culturel. Nos amis, nos voisins, nos collègues, notre fa
mille - si tous les gens de notre entourage ...[+++]nous ressemblent, cela signifie que nous sommes entourés de notre image dans un miroir. Une autre chose que font les femmes comme ma grand-mère en Turquie c'est de couvrir les miroirs de velours ou de les accrocher aux murs, le dos vers l'extérieur.
Maar als we geen enkele verbinding hebben met de werelden buiten de wereld die
we vanzelfsprekend vinden, dan lopen we het risico dat we vanbinnen uitdrogen. Onze verbeelding zou kunnen krimpen. Onze harten zouden kunnen krimpen. En onze menselijkheid zou kunnen wegkwijnen als we te lang blijven hangen in onze culturele cocons. Onze vrienden, buren, collega's, familie - als alle mensen in onze eigen kring
op ons lijken, dan betekent dat dat we omringd ...[+++]zijn met ons spiegelbeeld. Een andere gewoonte van vrouwen zoals mijn oma in Turkije is dat ze spiegels met fluweel bedekken of ze aan de muur hangen met de achterkant naar voren. Par les changements culturels, nos ancêtres ont largement éliminé la mort prématurée de sorte que les gens peuvent maintenant vivre leur vies complètes.
Door culturele veranderingen hebben onze voorouders een vroegtijdige dood grotendeels geëlimineerd zodat mensen nu hun leven volledig kunnen leven.
L'idée est que si l'on peut observer les montées et descentes du bonheur des gens sur toute une journée, d'une minute à l'autre parfois, et qu'on essaie de comprendre ce que les gens font, avec qui ils sont, à quoi ils pensent, et tous les autres facteurs qui décrivent notre journée, comment ceux-là peuvent changer le cours de notre bonheur, on pourrait découvrir certaines choses ayant une véritable influence sur le bonheur.
Het idee is als volgt: we kunnen zien hoe bij mensen het geluk schommelt gedurende de dag -- van minuut op minuut soms. We proberen te begrijpen hoe hun activiteiten, hun gezelschap, waaraan ze denken en alle andere factoren die je dag beschrijven, zich verhouden tot de veranderingen in geluk. Zo ontdekken we wellicht wat werkelijk invloed heeft op geluk.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
notre ingéniosité les gens peuvent vivre ->
Date index: 2020-12-29