Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "notre biologie je pense " (Frans → Nederlands) :
Et je ne pense pas vraiment que ce soit dans notre biologie, Je pense que nous l'avons attribué à notre biologie, mais je ne pense pas vraiment que ça se trouve là.
Ik denk echt niet dat het in onze biologie zit, we hebben het altijd gezocht in onze biologie maar ik denk niet dat het daar zit.
Un problème que la psychologie a eue est qu'au lieu de considérer cette intersubjectivité - autrement dit l'importance du cerveau social, pour les humains qui viennent au monde sans défense et ont énormément besoin les uns des autres -- est qu'elle se concentre plutôt sur l'individu et l'estime de soi, et non sur le rapport de soi à l'autre. C'est en quelque sorte moi
, pas nous . Et je pense que cela a été un problème vraiment énorme, qui
va à l'encontre de notre biologie et de notre nature, et ne nous a pas du t
...[+++]out rendu plus heureux. Parce que quand on y pense, les gens sont plus heureux quand ils sont dans le mouvement, quand ils font partie de quelque chose d'extérieur à eux, quand ils sont avec d'autres personnes, quand ils sont actifs, engagés dans le sport, concentrés sur un être aimé, en train d'apprendre, d'avoir des relations sexuelles, peu importe. Ils ne sont pas assis devant un miroir, essayant de se comprendre eux-mêmes, ou pensant à eux-mêmes. Ce ne sont pas les périodes où vous vous sentez le plus heureux.
Een probleem van de psychologie is dat psychologen in plaats van te kijken naar deze intersubjectiviteit - of het belang van het
sociale brein voor mensen die als hulpeloze wezens ter wereld komen en elkaar enorm nodig hebben - ze zich in plaats daarvan richten op het zelf en het gevoel van eigenwaarde en niet op de ‘zelf-ander’. Het gaat om mij , niet om wij . Ik denk dat dit een echt enorm probleem is geweest da
t ingaat tegen onze biologie en natuur en ons helemaal niet gelukkiger heeft gemaakt. Want als je erover nadenkt, zijn de m
...[+++]ensen het gelukkigst wanneer ze bezig zijn, wanneer ze opgaan in iets uit de wereld, wanneer ze met andere mensen samen zijn, wanneer ze actief zijn, als ze zich bezighouden met sport, gericht zijn op een geliefde, leren, seks, wat dan ook. Niet als ze voor de spiegel zitten om uit zichzelf wijs te geraken of nadenken over zichzelf. Dat zijn niet de momenten waarop je je het gelukkigst voelt.Et pendant que be
aucoup d'entre nous pensent à ce continent et ce qu'il représente au 21ème siècle, j'ai débuté ce processus à travers le regard d'artistes, à travers les oeuvres m'imaginant leur message sur l'aveni
r, leur message sur notre avenir, et ce qu'ils créent dans la sens où ils nous permettent d'observer l'émergence de ce continen
t au coeur de notre dialogue, plus riche maintenant. Ainsi, qu'est-ce que je découvre lorsque
...[+++] je contemple des oeuvres? A quoi est-ce que je pense lorsque je pense à l'art? Je pense que le privilège d'être conservatrice ne réside pas seulement dans la découverte de nouvelles oeuvres, aussi inspirantes soient-elles, mais plutôt, dans la découverte de moi-même et ce que j'ai à offrir à une exposition, parler de beauté, de pouvoir, parler de nous-mêmes, parler et s'adresser à d'autres.
Zoals velen van ons denken over dat continent en nadenken over wat het betekent voor ons allemaal in de 21ste eeuw, ben ik begonnen met kijken door kunstenaars, door kunstwerken, en door me voor te stellen wat ze ons kunnen vertellen over onze toekomst en wa
t ze creëren in hun notie van ons deze mogelijkheid te geven dat continent te zien opdoemen als onderdeel van onze grotere dialoog. Dus wat ontdek ik wanneer ik naar kunstwerken kijk? Waaraan denk ik wanneer ik denk over kunst? Ik voel dat mijn voorrecht om curator te zijn, niet sl
...[+++]echts de ontdekking van nieuw werk is, de ontdekking van spannend werk, maar in werkelijkheid was het wat ik over mezelf ontdekte, en wat ik kan aanbieden in de ruimte van een expositie, om over schoonheid te praten, over macht, over onszelf, en om met elkaar te praten. Voilà pourquoi je pense que la technologie adore la biologie. si nous le lui permettons. Le grand mouvement commencé il y a des milliards d’années, avance à travers nous, et continuent d’avancer. Et notre choix, pour ainsi dire, dans la technologie, est de nous aligner avec cette force qui est bien plus grande que nous. La technologie c’est donc beaucoup plus que les objets que nous avons dans la poche.
Ik denk dat technologie van biologie houdt als we het toelaten. Een grote beweging die miljarden jaren geleden begint, over ons loopt en verder loopt. Onze keuze, om zo te zeggen, inzake technologie, is onszelf op één lijn te plaatsen met deze kracht die veel groter is dan wijzelf. Technologie is meer dan de spullen in je zak.
Nous avons grandi en jouant de la musique - Maman est du Cap-Breton, comme par hasard. Maman et la mère de Natalie se connaissaient. Nous avons grandi en jouant, et nous avions l'habitude de danser ensemble, oui, c'est vrai. (Rires) Nous avons grandi en jouant tout un tas de... Nous jouion
s de mémoire, et je pense que c'est important dans notre cas, parce que nous n'étions pas vraiment exposés à beaucoup de différents styles de musique. Nous avons appris à jouer des instruments, mais nous devions trouver ça en nous-mêmes, parce que nous ne regardions pas
...[+++]la télévision, nous n'écoutions pas beaucoup la radio. Nous allions à l'église, et à l'école, parfois, travaillions à la ferme, et jouions de la musique, nous avons donc pu, je pense, à un âge très critique, développer notre propre style, notre propre personnalité ; ma mère joue, mon père joue, et le style qui est venu de la vallée d'Ottawa, en Ontario, nous l'appelons le style franco-Canadien, mais il trouve son origine dans les camps de bûcherons. Il y a des années, des centaines d'hommes allaient passer l'hiver dans les camps dans le Nord de l'Ontario et au Québec, et ils étaient tous de cultures différentes, et les irlandais, les français, les écossais, les allemand, ils se rencontraient, et bien sûr, la nuit, ils jouaient aux cartes, et dansaient et jouaient du violon, et au fil de nombreuses années, le style de violon de la vallée d'Ottawa a évolué, et la danse de la vallée d'Ottawa a évolue, alors j'ai en quelque sorte commencé avec ce style, et je me suis vite mis à faire mon propre truc, et puis j'ai rencontré Natalie, et j'ai été exposé au style génial du Cap-Breton.
We groeiden op met muziek spelen -- ma komt toevallig uit Cape Breton. Ma en de
moeder van Natalie kenden elkaar. We groeiden op met muziek spelen, en we dansten samen, ja, natuurlijk. (Gelach) We groeiden op en we speelden op het gehoor. Ik denk dat dat belangrijk voor ons was omdat we niet blootgesteld werden aan veel verschillende muziekstijlen. We leerden de instrumenten te bespelen, maar het moest van binnen komen omdat we geen televisie keken en niet veel naar de radio luisterden. We gingen naar de kerk en soms naar school, we werkten op de boerderij en speelden muziek. Zo waren we in staat om op een erg kritische leeftijd onze eig
...[+++]en stijl te ontwikkelen, ons eigen ik. Mijn moeder speelt, mijn vader speelt, in de stijl die zijn oorsprong heeft in de Ottawavallei in Ontario. Wij noemen het de Frans-Canadese stijl maar het kwam oorspronkelijk uit de houthakkerskampen. Jaren geleden gingen honderden mannen gedurende de winter naar kampen in het noorden van Ontario en in Quebec. Ze kwamen uit verschillende culturen. De Ieren, de Fransen, de Schotten, de Duitsers, ze kwamen allemaal samen, en 's avonds gingen ze kaarten, deden ze aan stepdansen en speelden ze viool. Na velen jaren is de Ottawa Valley-vioolmuziek ontstaan, en ontstond het Ottawa Valley-stepdansen. Dat is hoe ik ongeveer begonnen ben met die stijl. Al snel begon ik mijn eigen ding te doen. Toen ontmoette ik Natalie, en ik kwam in contact met de geweldige Cape Breton vioolmuziek.On obtient
une grande part de notre nourriture de pays partout dans le monde. Et partout dans le monde, les gens importent notre système alimentaire. Donc c'est extrêmement pertinent d'amorcer une nouvelle façon de voir les choses. Ce qu'il y a, c'est que j'ai appris -
- et les gens de la technologie qui sont là, dont je ne fais absolument pas partie -- mais apparemment, il faut vraiment 30 ans pour nous approprier de nombreuses technologies, comme la souris et l'Internet et Windows. Vous savez, il y a des c
ycles de 3 ...[+++]0 ans. Je pense que 2010 peut être une année vraiment intéressante. Parce que c'est la fin d'un cycle de 30 ans. Et c'est l'anniversaire du système alimentaire mondialisé. Donc c'est le premier anniversaire dont je veux parler. Vous savez, je pense que si on réfléchit vraiment au fait que c'est quelque chose qui s'est produit sur les 30 dernières années, il y a de l'espoir là-dedans.
We krijgen een hoop van ons voedsel uit
de hele wereld. En mensen van over de hele wereld importeren ons voedselsysteem. Dus het is ongelooflijk belangrijk om er op een nieuwe manier naar te kijken. Wat het is, ik heb geleerd -- en de technische mensen die hier zijn, waarvan ik er geen van ben -- maar schijnbaar duurt het dertig jaar voordat een hoop technologieen voor ons vanzelfsprekend worden, zoals de muis, het internet en Windows. Weet je, er is zijn 30-jaar-cycli. Ik denk dat 2010 een erg interessant jaar kan zijn. Want het is het einde van de 30 jaar cyclus. En het is de verjaardag van het globale voedselsysteem. Dat is de eerste
...[+++]verjaardag waar ik iets over wil zeggen. Weet je, ik denk dat als we echt geloven dat dit iets is dat de afgelopen dertig jaar is gebeurd, er nog hoop is.Nous voulo
ns tous secrètement notre doudou et notre ours en peluche. Nous voulons nous pelotonner et dire, Raconte-la moi, Raconte-la moi. Vas-y, chérie, Raconte-la moi. Mais dans le Sud, nous aimons une bonne histoire. Les gens se sont écartés, je veux dire, ils ont quitté la file, ils ont ouvert leur coffre, sorti des chaises de jardin et desboissons fraîches. On prend des paris Je suis avec la petite dame. Bon sang! (Rires) Et elle me dirige avec de légers mouvements de salsa. Elle est -- après
tout -- cubaine. Je pense, J'accélère ou frei ...[+++]ne. J'accélère ou freine. Comme si tu n'avais jamais pensé à ça dans ta vie? N'est-ce pas? Bien sûr.
We willen stiekem allemaal ons dekentje en ons beertje. We willen lekker gaan liggen en zeggen: Vertel het me. Komaan, schat, vertel het me. Maar in het Zuiden houden we van een goed verhaal. Mensen zijn opzij gaan staan. Ze zijn uit de wachtrij gekomen, koffers opengedaan, klapstoeltjes bovengehaald en drankjes. Er wordt gewed. Ik ben voor de kleine dame. Verdomme! (Gelach) En ze leidt me naar mijn plaats met een lichte salsabeweging. Vergeet niet, ze is Cubaans. Ik denk: Versnellen. Remmen. Versnellen. Remmen. Heb je dat nooit gedacht in je leven? Ja?
Nous partageons d'autres types de divertissements -- des stades, des parcs publics, des salles de concerts, des bibliothèques. des universités. Toutes ces choses sont des plateformes de partage mais le partage en fin de compte commence et finit avec ce à quoi je fais référence comme la mère de toutes les plateformes de p
artage. Et quand je pense au maillage et que je pense à ce qui le fait avancer, comment se fait-il que ça se passe maintenant, je pense qu'il y a un certain nombre de vecteurs que je veux vous donner comme contexte. L'un de ces vecteurs est la récession -- le fait que la récession nous ai
t amenés à repenser ...[+++]notre relation aux choses dans nos vies en fonction de leur valeur -- donc en commençant à aligner la valeur avec le coût véritable. Deuxièmement, l'accroissement de la population et la densité des villes. Plus de gens, des espaces plus petits, moins de choses. Le changement climatique. Nous essayons de réduire le stress dans nos vies personnelles et dans nos communautés et sur la planète. Il y a eu aussi cette méfiance récente vis-à-vis des grands marques, des grandes marques internationales, dans un tas d'industries différentes. Et cela a créé une ouverture. La recherche montre ici, aux Etats-Unis, et au Canada et en Europe de l'Ouest que la plupart d'entre nous sont beaucoup plus ouverts aux compagnies locales, ou à des marques dont nous n'avons peut-être pas entendu parler.
W
e delen andere soorten van vermaak: sportarena's, openbare parken, concertzalen, bibliotheken, universiteiten. Dit zijn allemaal platforms voor delen, maar delen begint en eindigt uiteindelijk bij wat ik noem 'de moeder van alle deelplatforms'. Als ik over het maaswerk nadenk, waardoor dat gedreven wordt, hoe het kan dat het nu gebeurt, denk ik dat er een aantal drijfveren zijn die ik als achtergrond wil geven. Een ervan is de recessie. De recessie heeft ervoor gezorgd dat we de verhouding tot spullen in ons leven zijn gaan heroverwegen. Dat we de waarde van spullen zijn gaan afstemmen op de werkelijke kosten. Ten tweede, de groei van de bevolking en de dichth
eid in ste ...[+++]den. Meer mensen, kleinere ruimtes, minder spullen. Klimaatverandering. We proberen de stress te verminderen in ons persoonlijk leven, in onze gemeenschap en op de planeet. Ook is er sinds korte tijd wantrouwen jegens wereldwijde, grote ondernemingen in een aantal verschillende bedrijfstakken. Dat heeft een opening gecreëerd. Onderzoek toont aan dat hier in de V.S., in Canada en in West-Europa de meeste mensen meer open staan voor lokale bedrijven of namen die misschien onbekend zijn.Quand je pense à la possibilité de vie dans l'univers, je pense au fait que notre soleil est juste une étoile parmi d'autres.
Als ik nadenk over de mogelijkheden op leven daarbuiten, denk ik aan het feit dat onze zon slechts een van de vele sterren is.
Vous voyez où ça nous mène. Je l'ai encouragée jusqu'à ce que cette photo se retrouve sur ma page Facebook. (Rires) Je me suis désidentifé immédiatement, je l'ai appelée J'ai dit. « Maman, tu ne mets plus jamais de photo de moi en bikini. » Et elle a dit, « Pourquoi ? Tu es tellement mignon, mon chéri. » J'ai dit, « Tu ne comprends vraiment pas. » Nous sommes peut-être parmi les premières générations qui comprennent cette organisation numérique de nous-même. Nous sommes peut-être les premiers à enregistrer activement nos vies. Que vous soyez d'accord ou pas avec votre héritage nous sommes en train de laisser derrière nous des traces numériques. Netra et moi voulion
s vraiment utiliser notre ...[+++] projet sur 200 ans pour organiser notre héritage numérique, et pas seulement l'héritage numérique mais nous croyons en l'organisation de l'héritage de mon passé, et de mon futur. Comment ? Vous pourriez poser la question. Je pense à l'avenir, je ne me suis jamais vu avancer dans le temps. En fait je vois le temps qui avance vers moi. Je visualise vraiment mon avenir qui approche. J'arrive à éviter ce que je ne veux pas et à attraper ce que je veux. C'est comme le parcours d'obstacle d'un jeu vidéo Et je m'en sors de mieux en mieux. Même quand je fais un tableau, je m'imagine derrière le tableau. Il existe déjà et quelqu'un est en train de le regarder, et je vois ce qu'il ressent instinctivement. Est-ce qu'il le ressent avec son cœur ou est-ce uniquement cérébral ?
Ze kreeg onlangs een Facebook-account, je begrijpt al waar dat heengaat.. Ik steunde haar volledig tot deze foto op mijn Facebook-pagina verscheen. (Gelach) tot deze foto op mijn Facebook-pagina verscheen. (Gelach) Ik heb me zelfs untagt. Eerst belde ik haar op: Mam, je mag nooit meer een foto van mij in bikini plaatsen. Mam, je mag nooit meer een foto van mij in bikini plaatsen. Mam, je mag nooit meer een foto van mij in bikini plaatsen. Ze zei: Waarom? Je ziet er zo schattig uit, lieverd. Ze zei: Waarom? Je ziet er zo schattig uit, lieverd. Ik zei: Je begrijpt het gewoon niet. Misschien zijn we de eerste generatie die dit digitale beheren van onze imago's echt begrijpt. Misschien zijn we de eerste generatie die dit digitale beheren van on
...[+++]ze imago's echt begrijpt. Misschien zijn we de eerste generatie die dit digitale beheren van onze imago's echt begrijpt. Misschien zijn we zelfs de eersten die onze levens actief opnemen. Misschien zijn we zelfs de eersten die onze levens actief opnemen. Want, of je het eens bent met je nalatenschap of niet, Want, of je het eens bent met je nalatenschap of niet, we laten de hele tijd digitale sporen achter. we laten de hele tijd digitale sporen achter. Dus Netra en ik wilden echt ons 200-jarenplan gebruiken Dus Netra en ik wilden echt ons 200-jarenplan gebruiken om die digitale nalatenschap te beheren. Niet alleen dat, we geloven in het beheer van de nalatenschap van mijn verleden en mijn toekomst. we geloven in het beheer van de nalatenschap van mijn verleden en mijn toekomst. we geloven in het beheer van de nalatenschap van mijn verleden en mijn toekomst. Hoe we dat doen? Als ik aan de toekomst denk, zie ik mezelf nooit in de tijd vooruit bewegen, Als ik aan de toekomst denk, zie ik mezelf nooit in de tijd vooruit bewegen, maar zie ik de tijd naar mij teruglopen. maar zie ik de tijd naar mij teruglopen. Ik visualiseer dat mijn toekomst op me afkomt. Ik visualiseer dat mijn toekomst op me afkomt. Ik kan wat ik niet wil, ontwijken ... datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
notre biologie je pense ->
Date index: 2022-02-25