Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "nos vies à côté semblent " (Frans → Nederlands) :
(Rires) Apparemment, l’amère prise de conscience que ça pourrait nous arriver à nous, mais que ce n'est manifestement pas le cas et que ça ne le sera jamais, fait que nos vies à côté semblent insupportablement sinistres.
(Gelach) Blijkbaar, de bittere realisatie dat het misschien bij ons zou kunnen gebeuren, maar het is niet gebeurd en het zal waarschijnlijk nooit gebeuren, laat ons leven ondraaglijk beroerd lijken in vergelijking.
Qu'est-ce qui rend le présent, plus particulièrement les bons moments du présent, si difficiles à vivre correctement? Réciproquement, pourquo
i tant d'événements semblent plus faciles à savourer, à apprécier et à vivre, lorsqu'ils sont résolument terminés? Un des avantages du passé, c'est qu'il est une version éditée et réduite du présent. Même les mei
lleurs jours de nos vies contiennent une série de moments insipides et gênants. Dans notre mémoire, tels des éditeurs qualifiés d'heures de rushes et souvent d
e séquence ...[+++]s plates, nous verrouillons les moments les plus importants; et par conséquent construisons des séquences qui semblent bien plus significatives et intéressantes que leur cadre d'origine. Des heures de médiocrité peuvent être réduites en cinq ou six images parfaites. La nostalgie est le présent bonifié par le montage. Beaucoup de ce qui détruit le présent est pure anxiété. Le présent contient toujours un nombre important de possibilités, certaines très repoussantes, dont nous sommes toujours conscients. En théorie, tout peut arriver, un séisme, un anévrisme, un rejet - qui donne lieu à une anxiété non spécifique qui nous suit en permanence; le simple effroi face à l'inconnu de ce qui va se produire Mais après, bien sûr, seul un nombre très limité de choses horribles se produisent et nous oublions l'anxiété simultanément (ou plutôt passons à un nouveau présent).
Hoe komt het toch dat we het nu, en vooral de leukste momenten van het heden, zo moeilijk ten volle kunnen ervaren? En waarom, omgekeerd, kunnen we van zo veel gebeurtenissen makkelijker genieten en waarderen als ze echt voorbij zijn? Een voordeel van het verleden is dat het een dramatisch ingekorte versie is van het heden. Zelfs de mooiste dagen van ons leven bestaan uit een serie saaie en ongemakkelijke momenten. Maar in onze herinnering leggen we alleen de meest betekenisvolle momenten vast, als capabele redacteuren van uren van ruw en vaak niet-inspirerend materiaal. En zo creëren we reeksen die veel betekenisvoller en interessanter voelen dan de situaties waaruit ze voortkwamen. Uren van middelmatigheid worden teruggebracht tot vijf of
...[+++] zes perfecte beelden. Nostalgie is: het heden verrijkt door een redactie-apparaat. Pure angst verwoest veel van het heden. Het heden bevat altijd een enorme hoeveelheid mogelijkheden, sommige geweldig griezelig, waar we ons continu op achtergrond van bewust zijn. In theorie kan er van alles gebeuren, een aardbeving, een slagaderbreuk, een afwijzing - wat leidt tot de vage angst die veel van ons steeds maar voortsleept. De eenvoudige vrees over de onbekendheid van wat komen gaat. Maar natuurlijk gebeuren er uiteindelijk maar heel weinig van die dingen en meteen vergeten we de angst (of we richten die weer op het nieuwe heden).Même quand nos vies semblent paisibles de l'extérieur, se retrouver enfermer à l'intérieur peut être un monde de souffrance silencieuse, qui pousse certaines personnes à prendre la décision de mettre fin à leurs jours. A TEDYou, JD Schramm nous demande de briser le silence qui entoure le suicide et les tentatives de suicide, et de créer des ressources dont on a grand besoin pour aider ceux qui reconquièrent leur vie après avoir échapper à la mort. Ressources: [http ...]
Zelfs als ons leven er aan de buitenkant goed uitziet, kan er vanbinnen een wereld van stil lijden verborgen zitten. Dat kan bij sommigen leiden tot het besluit om hun leven te beëindigen. Op TEDYou vraagt JD Schramm ons om de stilte rond zelfmoord en zelfmoordpogingen te breken, en om de broodnodige middelen te creëren zodat mensen hun leven terug op de rails krijgen na ontsnapt te zijn aan de dood. Bronnen: [http ...]
Et ce doute, il me régénère, il me donne l'espoir, que lo
rsque nos problèmes nous submergent, lorsque les chemi
ns conçus pour nous semblent nous mener à notre perte, lorsque nos guérisseurs n'apportent aucun secours à nos blessures, ce ne sera pas notre foi aveugle — non, ce sera notre humble doute qui illuminera un petit peu
la noirceur de nos vies et de notre monde, et nous permettra de faire entendre nos voix pour chuchoter, ou
...[+++]pour crier, ou pour dire simplement, très simplement : « Il doit y avoir un autre moyen. » Merci.
En deze twijfel voedt me, geeft me hoop dat als moeilijkheden ons overweldigen, als het pad dat voor ons ligt naar onze ondergang lijkt te leiden, als onze helers onze wonden niet verzachten, het niet ons blinde geloof zal zijn -- nee, het zal onze nederige twijfel zijn die wat licht zal doen schijnen in de duisternis van onze levens en van onze wereld, en waardoor wij fluisteren of roepen of heel eenvoudig zullen zeggen: Het moet anders kunnen. Dank je wel.
Plus je m'approchais de la lig
ne d'arrivée, cette côte rocheuse de l'île de Ross, plus je réalisais que la plus grande leçon que cette très longue, très éprouvante marche m'avait enseignée, était que le bonheur n'est pas une ligne
d'arrivée, que pour nous autres humains, la perfection à laquelle tant d'entre nous aspirent n'est peut-être pas réellement atteignable, et que si l'on est déjà pas satisfait de ce que l'on a maintenant, de nos péripéties au milieu du chaos et des effort
s qui régissent nos ...[+++]vies, cette boucle ouverte, cette liste de choses à faire inachevée, ces « je ferai mieux la prochaine fois », alors jamais nous ne le serons. Et nombre de gens me demandent : « Et maintenant ? »
Hoe dichter ik bij de finish kwam, die s
tenige rotskust van Ross Eiland, hoe meer ik besefte dat de belangrijkste les die deze lange, zware tocht me misschien heeft geleerd, was dat blijdschap geen finishlijn is. Dat de perfectie waar zovelen van ons van lijken te dromen, misschien nooit echt haal
baar is. Als we ons niet tevreden kunnen voelen, hier, vandaag, nu, op onze reizen, midden in de troep en het gejaag dat we allemaal doen, de open eindjes, de takenlijstjes die half af zijn, de volgende-keer-beter-acties, dan zullen we het we
...[+++]llicht nooit voelen. Veel mensen hebben me gevraagd, wat nu?Ses pensées se concentraient autour de 4 grandes recommandations: 1. AVOUER SON ENVIE L'envie est - Nietzsche le reconnait - une grande part de la vie. Toutefois, les effets persistan
ts du christianisme nous apprennent à nous sentir honteux de nos sen
timents envieux. Il semblent être un signe de mal . Alors nous nous les cachons à nous-même, ainsi qu'aux autre
s Pourtant il n'y a rien de mal avec l'envie, maintient Nietzsche, tant q
...[+++]ue nous l'utilisons en tant que guide vers ce que nous voulons vraiment. Chaque personne qui nous rend envieux devrait être perçue comme une indication de ce qu'on pourrait un jour devenir. Cet écrivain, ce mania ou chef qui incite notre envie évoque la possibilité de ce que nous serions capable d'être un jour.
Zijn gedachte centreert zich rondom 4 hoofdpunten: Geef toe aan afgunst afgunst is - erkende Nietzsche - een groot gedeelte van het leven. Maar het grootste gedeelte van het Christendom leert ons om ons te schamen voor onze gevoelens van afgunst. Ze lijken een indicatie van het kwaadaardige. Dus verstoppen we het van onszelf en
anderen. Toch is er niks mis met afgunst, bleef Nietzsche volhouden, als we het maar als gids aanhouden om te halen wat we echt willen. Elk persoon die ons jaloers maakt moet gezien worden als een indicatie van wat we ooit op een dag kunnen worden. De afgunst-verwekkende schrijver, magnaat of
...[+++]chef geeft tips voor wat je ooit kan bereiken.Il y a un an, Abha Dawesar, dans la partie de Manhattan sans électricité à cause du passage de l'ouragan Sandy, squattait les prises de courant pour se connecter. En tant que romancière, elle a été frappée par cette métaphore : est-ce que nos vies sont maintenant obsédées par la pulsion d' être connecté numériquement, alors que nous passons à côté de tout ce qui est réel ?
Een jaar geleden, woonde Abha Dawesar na orkaan Sandy, in een Manhattan zonder electriciteit, op zoek naar elektriciteit om te verbinden. Als schrijver werd zij getroffen door deze metafoor: zijn we nu zo gefixeerd op digitaal verbinden, dat we missen wat echt gebeurt?
Miracul
eusement, alors que nous posions ces questions et commencions à porter notre attention sur le haut de la pyramide, nous nous sommes rendu compte que nous créions plus de loyauté. La loyauté de nos clients est montée en flèche. La rotation de nos em
ployés a chuté à un tiers de la moyenne du marché. Et durant les cinq ans de l'éclatement de la bulle internet, notre taille a triplé. Je suis ensuite allé passer du temps avec d'autres dirigeants et je leur ai demandé comment ils traversaient ce moment, ce qu'ils m'ont dit et redit, c'
est qu'ils ...[+++] dirigent seulement ce qu'ils peuvent mesurer. Et ce que nous pouvons mesurer est cette partie tangible au pied de la pyramide. Ils ne voyaient même pas la partie intangible plus haut sur la pyramide. Je me suis alors mis à me demander : Comment faire en sorte que les dirigeants prennent en compte l'intangible ? Si on apprends aux dirigeants à manager seulement ce qu'ils peuvent mesurer, et que tout ce qu'on peu mesurer c'est ce qui est tangible dans la vie, nous passons à côté de beaucoup de choses au sommet de la pyramide.
Miraculeus, toen we deze vragen stelden en aandacht gaven aan de top van de piramide, zagen we dat we meer loyaliteit creëerden. Onze klan
t loyaliteit steeg enorm. Ons personeelsverloop daalde tot een derde van de norm. En gedurende die vijfjarige dotcom crisis, groeiden we 300%. Toen ik vervolgens andere leiders opzocht en hen vroeg hoe ze die tijd doorkwamen, vertelden ze me telkens weer dat ze enkel beheren wat ze kunnen meten. En dat is het tastbare spul aan de basis van de piramide. Ze z
agen het ontastbare niet eens hoger in de pi ...[+++]ramide. Dus ging ik me afvragen: Hoe kunnen we leiders het ontastbare leren waarderen? Als we slechts leren te beheren wat meetbaar is, en al het meetbare zijn tastbare zaken, missen we een hele hoop van de top van de piramide.Le seul reproche que j'ai jamais entendu à son adresse a été quand l'un de nos clients a dit, « Solly, vous êtes pathologiquement serviable. » (Rires) Quand j'ai commencé ma carrière professionnelle de guide dans cet environnement, Solly
a été mon pisteur. Nous avons travaillé en équipe. Et nos tout premiers visiteurs ont été une association caritative de votre Côte Est, ils ont pris Solly à part, et ils lui ont dit, « Avant même d'aller voir les lions et les léopards, nous v
oulons voir où vous vivez. » Nous les avons donc amenés chez
...[+++] lui. Cette visite des philanthropes dans sa maison a coïncidé avec une époque où la femme de Solly, qui apprenait l'Anglais, traversait une phase durant laquelle elle ouvrait la porte en disant, « Bonjour, je vous aime. Bienvenue, je vous aime. » (Rires) Il y avait quelque chose de magnifiquement africain pour moi, là dedans, cette petite maison, avec un énorme cœur dedans. Le jour où Solly m'a sauvé la vie, il était déjà mon héro. C'était un jour de chaleur, et nous nous trouvions près de la rivière. A cause de la chaleur, j'ai enlevé mes chaussures, remonté mon pantalon, et je me suis mis à marcher dans l'eau. Solly est resté sur la rive. L'eau limpide s'écoulait sur le sable, et nous avons commencé à remonter le courant.
De enige keer dat ik hem ooit beschuldigd hoorde worden, was toen een cl
iënt zei: Solly, je bent pathologisch behulpzaam. (Gelach) Toen ik professioneel mensen begon te gidsen in die omgeving, was Solly mijn spoorzoeker. We werkten samen als een team. De eerste gasten die we ooit kregen, was een groep filantropen van de oostkust van de VS. Die zeiden tegen Solly: Voordat we eropuit gaan om leeuw
en en luipaarden te zien, willen we zien waar jij woont. Dus namen we ze mee naar zijn huis, en dit bezoek van de filantropen aan zijn huis, w
...[+++]as in de tijd dat Solly's echtgenote, die Engels aan het leren was, door een fase ging dat ze de deur opende en in het Engels zei: Hallo, ik hou van je. Welkom, ik hou van je. (Gelach) Dat vond ik zo prachtig Afrikaans: dit kleine huisje met een enorm hart erin. Op de dag dat Solly mijn leven redde, was hij al mijn held. Het was een hete dag, en we waren aan de oever van de rivier. Vanwege de hitte deed ik mijn schoenen uit en rolde mijn broek op en liep het water in. Solly bleef op de oever. Het water stroomde helder over zand. We keerden om en begonnen stroomopwaarts te gaan.L'explorateur Ben Saunders veut vous faire sortir de chez vous ! Pas parce que c'est toujours plaisant ou amusant, mais parce que c'est l'essence même de la vie, “le nectar que nous pouvons récolter de nos jours et heures sur terre.” La prochaine aventure de Saunders ? Essayer d'être le premier au monde à rallier à pied la côte Antarctique au Pôle Sud aller-retour.
Ontdekkingsreiziger Ben Saunders wil dat je het huis uit komt! Niet omdat het altijd aangenaam is, maar omdat je daar het krachtvoer van het leven vindt, het sap dat we uit onze uren en dagen kunnen zuigen . Saunders' volgende excursie is een poging om als eerste van de kust van Antarctica naar de Zuidpool te lopen, en weer terug.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
nos vies à côté semblent ->
Date index: 2021-01-28