Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "nos chaussures nous étions toujours polis " (Frans → Nederlands) :
Dans la maison, nous enlevions nos chaussures, nous étions toujours polis envers nos aînés, nous mangions des plats mijotés épicés.
Thuis deden we onze schoenen uit, we waren altijd beleefd tegen wie ouder was, we aten langzaam gekookt, gekruid eten.
Une fois, Navid a dit que nos discussions était comme faire du pain : nous étions toujours en train d'ajouter un peu de farine et un peu d'eau, et le modeler, le transformer et jamais le cuire.
Navid zei een keer dat onze gesprekken waren als het eindeloos maken van brood. Dat we altijd weer meer bloem toevoegden een beetje meer water, en bleven dubbelvouwen en omdraaien zonder het ooit te gaan bakken.
Le petit poème s'appelle donc « Les morts ». (Vidéo) Narration : « Les
morts ». Les morts nous regardent toujours depuis là-haut, disent-ils. Alors q
ue nous mettons nos chaussures ou faisons un sandwich, ils regardent en bas à travers les bateaux à fond de verre du ciel pendant qu'ils rament lentement à travers l'éternité. Ils regardent le dessus de nos têtes qui se déplacent en dessous sur la Terre. Et quand
nous nous couchons dan
...[+++]s un champ ou sur un canapé, peut-être drogué par le bourdonnement d'une chaude après-midi, ils pensent que nous les regardons à notre tour, ce qui leur fait lever leurs avirons et rester silencieux et attendre comme des parents que nous fermions les yeux.
Dit kleine gedichtje heet De doden . (Video) Verteller: De doden. De doden kijken altijd op ons neer, zeggen ze. Terwijl we onze schoenen aantrekken of een boterham smeren, kijken ze neer door de glazen bodem van de hemelboten, terwijl ze langzaam door de eeuwigheid roeien. Ze kijken naar de kruin van ons hoofd dat beneden op Aarde beweegt. Terwijl we neerliggen, in een veld of op een sofa, bedwelmd wellicht door het zoemen van een warme namiddag, denken ze dat wij terugkijken, waardoor ze hun riemen optrekken en stil worden en als ouders wachten tot we onze ogen sluiten.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
nos chaussures nous étions toujours polis ->
Date index: 2023-03-20