Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «nom si elle » (Français → Néerlandais) :
Quel que soit le nom utilisé, elle est en conflit avec le statu quo de notre pensée sur l'assainissement qui est de contenir, traiter et rejeter.
Hoe je het ook wilt noemen, het is in strijd met de status quo van hoe we denken over sanitatie, wat neerkomt op opvangen, behandelen en verwijderen.
Nous pouvons prendre la décision qui va nous définir en tant qu'individu et en tant que société ; que notre prospérité ne peut porter son nom si elle est rendue possible par la souffrance d'autrui ; que nos vies sont interdépendantes ; et que nous avons le pouvoir de faire un autre choix.
Dit is een kans om te beslissen wie we zijn, als volk en als samenleving; dat onze welvaart geen welvaart meer is zolang ze is gekoppeld aan de pijn van een ander. Dat onze levens onlosmakelijk met elkaar zijn verweven, en dat wij in staat zijn tot andere keuzes.
Ils avaient déjà choisi un nom pour elle, Barbara, comme sa grand-mère.
Ze hadden al een naam voor haar gekozen, Barbara, naar haar grootmoeder.
J'en suis désolé. Vous savez peut-être que c'est une substance très toxique. Mais vous ne savez peut-être pas que c'est une molécule très simple, au nom imprononçable. Elle s'appelle chlorobenzalmalononitrile.
Het spijt me dat te horen, waarschijnlijk weet je dus dat het zeer giftig spul is, maar misschien weet je niet dat het een heel eenvoudig molecuul is met een onmogelijk uit te spreken naam: het heet chlorobenzalmalononitrile.
Bien, maintenant, imaginez que vous êtes dans une rue, n'importe où au Japon, vous vous adressez à une personne non loin de vous et vous demandez : Excusez-moi, quel est le nom de cette rue ? Elle répond : Oh, bien, c'est le bloc 17 et celui-là, le bloc 16. Et vous dites : OK, mais quel est le nom de cette rue ? Et elle vous répond : Mais les rues n'ont pas de nom.
Beeld je nu in: je staat in een straat, ergens in Japan, je spreekt iemand aan en zegt: Excuseer, hoe heet deze straat? Zij: Oh, nou dat is blok 17 en dit blok is 16. Jij: Oké, maar hoe heet deze straat? Zij: Nou, straten hebben geen namen.
Et le gars m'a dit : Ce n'est pas possible. Cette grand-mère ne voudra mêm
e pas - vous savez, elle ne te laissera jamais rencontrer cette fille qu'elle élève. J'ai pris une traductr
ice avec moi, et je suis allé dans ce village trouver la grand-mère, je me suis assis avec elle. Et à mon grand étonnement, elle a accepté de me laisser photographier sa petite-fille. Et je payais de ma poche , alors j'ai demandé à la traductrice si c'était d'accord pour que je reste pour la semaine. J'avais un sac de couchage. La famille avait une petite r
...[+++]emise à côté de la maison, alors j'ai dit: Pourrais-je dormir dans mon sac de couchage le soir? Et j'ai dit à la petite fille, dont le nom était Hyun Sook Lee, que si jamais je faisais quelque chose qui la gênait - elle ne parlait pas un mot d'anglais, même si elle avait l'air très américaine - elle pouvait simplement lever la main et dire: Stop. Et j'arrêterais de prendre des photos. Et puis ma traductrice est partie. J'étais donc là, je ne parlais pas un mot de coréen, et c'était la première nuit que je voyais Hyun Sook. Sa mère était encore en vie. Sa mère ne l'élevait pas, sa grand-mère l'élevait. Et ce qui m'a frappé immédiatement c'était combien ces deux personnes s'aimaient.
De man verzekerde me: Dat gaat je nooit lukken. De oma zal nooit toelaten dat je dit meisje ook maar ziet. Ik nam een tolk mee en ging naar het dor
p, vond de grootmoeder, ging bij haar zitten. Tot mijn verbijstering kreeg ik toestemming van haar om haar kleindochter te fotograferen. Ik betaalde dit zelf, dus ik vroeg aan de tolk of ik een week ter plekke mocht logeren. Ik had een slaapzak. De familie had een klein schuurtje naast het huis, dus ik vroeg: Kan ik daar 's nachts in mijn slaapzak slapen? Ik vertelde het meisje, dat Hyun-Soek Lie heette, dat als ik haar ooit in verlegenheid bracht -- ze sprak geen woord Engels, hoewel ze er Am
...[+++]erikaans uitzag -- ze haar hand kon opsteken en zeggen: Stop . Dan zou ik stoppen met het nemen van foto's. Toen vertrok mijn tolk. Daar zat ik dan, ik sprak geen woord Koreaans. Dit is op de avond dat ik Hyun-Soek ontmoette. Haar moeder leefde nog. Haar moeder voedde haar niet op, dat deed haar oma. Wat me onmiddellijk opviel, was hoezeer deze twee mensen van elkaar hielden.J'avais une liste de ces pommes qui ont disparu. et quand je devais présenter un exposé, je la faisais circuler dans l'assistance sans dire ce que c'était. Elle était dans l'ordre alphabétique. Je demandais aux personnes présentes de regarder si leur nom, leur patronyme, le nom de jeune fille de leur mère s'y trouvaient. Et à la fin de mon exposé, je demandais «Combien de personnes ont trouvé un nom?» Il y avait toujours au moins les deux tiers de l'assistance qui levaient la main.
Vroeger had ik een lijst van al die uitgestorven appels, en wanneer ik een presentatie gaf, gaf ik de lijst door aan het publiek. Ik vertelde niet wat erop stond, maar hij was alfabetisch opgesteld. Ik vroeg de mensen om hun eigen achternaam te zoeken, de meisjesnaam van hun moeder. Op het einde van de lezing vroeg ik dan: Hoeveel mensen hebben een naam gevonden? Er was nooit minder dan twee derde van het publiek dat zijn hand opstak.
Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit
: « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le dir
...[+++]ecteur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken
...[+++]konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Je racontais à ces mômes, ces 120 mômes - ils étaient tous assis sur le sol du gymnase de l'école - et je leur parlais de
s méduses, et comme elles sont gélatineuses, et comme vous ne pouvez pas les voir, surtout la nuit. Et elles ont ces tentacules longues de 10, 12, jusqu'à 15 mètres. Elles les enroulent autour de leurs proies. Et elles peuvent envoyer le poison dans le système nerveux. Et un petit gamin, à l'arrière, faisait comme ça. J'ai dit : « Quel est ton nom ? » « Henry ». « Henry, quelle est ta question ? » Il a dit : « Eh bien, je n'avais pas tellement une question, mais plutôt une suggestion. » Il a dit : « Vous savez, ces typ
...[+++]es qui croient vraiment à ce qu'ils croient, et qui portent des bombes ? » Et j'ai dit : « C'est drôle que tu voies cela comme une noble quête, mais oui, je les connais. » Il a dit : « C'est ça qu'il vous faut. Il vous faut comme un banc de poissons, qui nageraient comme ça devant vous. » (Rires) « Et quand les méduses arrivent, et qu'elles enroulent leurs tentacules autour des poissons, elles seront occupées avec eux, et vous ferez vite le tour. » J'ai dit : « Oh, c'est comme une armée suicide. » Il a dit : « C'est ça dont je parle. C'est ce qu'il vous faut. » J'aurais dû savoir qu'il faut toujours écouter les enfants de 8 ans. Mais j'ai commencé cette traversée avec un maillot de bain, normalement, sans blaguer, le voici, il vient des plongeurs de requins.
Ik vertelde deze 120 kinderen -- ze waren allemaal in de turnzaal -- ik vertelde hen over kwall
en en hoe gelatineachtig ze zijn en dat je ze 's nachts niet kan zien. Dat ze van die lange tentakels van 10 tot 15 meter hebben. Dat ze steken. Dat ze vergif in het zenuwstelsel kunnen sturen. Een klein kind op de achterste rij reageerde zo. Ik zei Hoe heet je? Henry. Henry, wat wil je weten? Hij zei: Ik heb niet echt een vraag, het is meer een suggestie. Hij zei: Ken je het soort mensen die echt geloven in wat ze geloven en daarom bommen dragen? Ik zei: Het is vreemd dat je dit begrijpt als een soort nobel streefdoel, maar ja, ik ken zo'n men
...[+++]sen. Hij zei: Dat is wat je nodig hebt. Iets zoals een school vissen die zo voor je zouden zwemmen. (Gelach) Als de kwallen komen en ze hun tentakels wikkelen rond de vissen, gaan ze met hen bezig zijn, en kan je er gewoon rondzwemmen. Ik zei: O, als een zelfmoordleger. Hij zei: Dat is wat ik bedoel. Dat is wat je nodig hebt. Wist ik veel dat je zou moeten luisteren naar kinderen van acht jaar. Dus ik startte de zwemtocht in een badpak zoals normaal, en, serieus, dit is het; het kwam van de haaienduikers.Je me souviens, elle avait une sorte de blessure à la cheville. un bandage élastique, et elle avait des béquilles. Je dirais qu'elle était très grande. Je venais d'entrer au lycée à l'époque. Je dirais qu'elle était en première. mais je ne l'avais jamais vue avant. Elle ne fréquentait pas mon école. Je ne savais pas son nom, et je ne le saurai jamais.
Ik herinner me dat ze een blessure aan haar enkel had. Ze droeg een knelverband en had krukken. Ze was erg lang, zou ik zeggen. Ik ging dat jaar naar de middelbare school. Ik zou zeggen dat zij in de onderbouw zat, maar ik had haar nog nooit gezien. Ze ging niet naar mijn school. Ik wist haar naam niet, en zal die nooit weten.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
nom si elle ->
Date index: 2023-03-29