Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "n'ont aucun moyen de nous garantir que personne " (Frans → Nederlands) :
Mais en ce moment-même, la plupart des entreprises concernées par ces chaînes logistiques n'ont aucun moyen de nous garantir que personne n'hypothèque son avenir, ne sacrifie ses droits pour nous livrer le produit de notre marque préférée.
Maar op dit moment, hebben veel van de bedrijven die betrokken zijn in deze toeleveringsketens geen enkele manier om ons ervan te verzekeren dat niemand zijn toekomst heeft hoeven verhypothekeren, niemand zijn rechten heeft hoeven opofferen om ons te kunnen voorzien van ons favoriete merkproduct.
Ces personnes n'ont absolument aucun moyen de s'échapper, et alors que nous abordons un sujet si difficile, il est important de noter que l'esclavage, y compris le trafic sexuel, a aussi lieu chez nous.
Deze mensen hebben geen mogelijkheid om te ontsnappen. Als wij het hebben over dergelijke moeilijke materie is het belangrijk te beseffen dat slavernij, ook mensenhandel voor seks, evengoed in onze eigen achtertuin gebeurt.
Lorsqu'on l'évoque au sein d'un débat, les gens le rejettent aussitôt sous préte
xte qu'il n'est pas pertinent. Ils rétorquent : « Dans « 1984 », il y avait des caméras dans les foyers, les gens
étaient observés à chaque instant, rien à voir avec le régime de
surveillance auquel nous sommes confrontés.» Ceci est en fait une grossière méprise des avertissements lancés par Orwell dans « 1984 ». Le danger qu'il pointait n'était pas un
...[+++]régime de surveillance qui contrôle tout le monde à tout instant, mais un état où les gens ont conscience qu'ils peuvent être surveillés à tout moment. Voici comment le narrateur d'Orwell, Winston Smith, décrit le système de surveillance auquel il est confronté : « Évidemment, il n'y avait aucun moyen de savoir si, à un moment donné, on était surveillé. » Il continue en disant : « Ils pouvaient nous mettre sur écoute quand ils le voulaient. On devait vivre, on vivait, l'habitude est devenue instinct, en admettant que tout son émis pouvait être entendu et, sauf dans l'obscurité, tout mouvement scruté. » Les religions abrahamiques prêchent, elles aussi, qu'il existe une autorité invisible et omnisciente qui, du fait de son omniscience, observe constamment ce que l'on fait, ce qui signifie que l'on n'a jamais de moment d'intimité : le moyen ultime d'imposer l'obéissance à leurs préceptes.
Als je het vermeldt in een debat over toezicht, wijst men het meteen af als
niet-toepasselijk, want in '1984' stonden er monitors in de huizen van de mensen, ze stonden voortdurend onder toezicht, en dat heeft niets te maken met de toezichtsstaat die wij kennen. Dat is een fundamentele misvatting over de waarschuwingen van Orwell in '1984'. Die waarschuwing ging over een toezichtsstaat die niet iedereen altijd volgde, maar waarin mensen wisten dat ze altijd konden gevolgd worden. Dit is de beschrijving door Orwell's verteller, Winston Smith, van het toezichtssysteem in kwestie: Je kon natuurlijk niet weten o
f je op ee ...[+++]n bepaald moment bekeken werd. Hij gaat verder: Ze konden jouw systeem aanzetten naar eigen goeddunken. Je moest leven, en dat deed je, op basis van een gewoonte die een instinct werd, in de veronderstelling dat elk geluid dat je maakte, afgeluisterd werd en elk moment bekeken, behalve als het donker was. De Abrahamitische godsdiensten poneren op dezelfde manier dat er een onzichtbare, alziende overheid is die in haar alwetendheid altijd ziet wat je doet, waardoor je nooit een privé-moment hebt, wat de ultieme manier is om gehoorzaamheid af te dwingen.Nos émotions influencent tous les aspects de notr
e vie - de la façon dont nous apprenons, communiquons, à nos prises de décisions. Pourtant elles restent absentes de la sphère numérique de nos vies ; les appareils et applications avec lesquels
nous interagissons n'ont aucun moyen de percevoir ce que
nous ressentons. La chercheuse Rana el Kaliouby a pour but de changer ça. Elle
nous offre une démonstration d'un
...[+++]e nouvelle et puissante technologie qui peut lire nos expressions faciales et les interpréter en tant qu'émotions. Ce processeur émotionnel a d'importantes implications, dit-elle, et pourrait bien changer non seulement la façon dont nous interagissions avec les machines - mais aussi comment nous le faisons l'un avec l'autre.
Onze emoties beïnvloeden alle aspecten van ons leven — hoe we leren, hoe we communiceren, hoe we beslissingen nemen. Toch ontbreken ze in ons digitale leven; de apparaten en apps die we gebruiken kunnen niet weten hoe we ons voelen. Wetenschapper Rana el Kaliouby wil daar verandering in brengen. Ze geeft een demonstratie van een indrukwekkende nieuwe technologie die je gelaatsuitdrukkingen leest en ze koppelt aan de overeenkomende emoties. Deze emotiemachine heeft belangrijke implicaties en kan niet alleen veranderen hoe we omgaan met machines — maar ook hoe we omgaan met elkaar.
Et il n'y a aucun moyen pour nous ici dans ce pays de vraiment comprendre ce que ça signifie pour les personnes concernées.
En er is geen mogelijkheid voor ons hier in dit land om werkelijk te begrijpen wat dat betekent voor de betrokkenen.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cett
e caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réell
es et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent a
...[+++]vec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk l
icht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vo
us devez la laisser sortir. Un juge la laisser ...[+++]ait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je
moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig p
...[+++]rocent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ... Alors que la fonction même du sommeil est encore débattue par
les scientifiques, nous savons qu'il est nécessaires pour fonctionner de manière efficace et
productive - Après tout, nous dépensons 24 ans de notre vie dormir, ce serait mieux d'être importante. Des chercheurs ont testé com
bien est nécessaire chaque nuit, en attribuant des groupes de
personnes à 4, 6, et 8 heure ...[+++]s de sommeil pendant des périodes prolongées de temps. Après 14 jours, ceux avec 8 heures de sommeil présentait quelques défaillances d'attention ou cognitive problèmes; cependant, celles avec 6 ou 4 heures de le sommeil ont montré un déclin régulier. En effet, après seulement 2 semaines, le groupe de 6 heures ont montré une semblable le temps de réaction à une personne avec un alcool dans le sang concentration de 0,10%, ce qui est considéré légalement ivre. Les traverses 4 heures souffert encore plus, à l'occasion de tomber endormi pendant les tests cognitifs. Dans les deux groupes, le cerveau diminution de la fonction de jour en jour, presque linéairement sans aucun signe de stabilisation.
Over de eigenlijke functie van slaap wordt door wetenschappers nog altijd gedebatteerd, maar we weten dat het nodig is om efficiënt en productief te functioneren - We brengen tenslotte 24 jaar van ons leven slapend door - het kan dus maar best belangrijk zijn. Onderzoekers hebben nagegaan hoeveel slaap we elke nacht nodig hebben, door groepen mens
en 4, 6 en 8 uur te doen slapen, gedurende een langere periode. Na 14 dagen vertoonden diegenen met 8 uur slaap weinig aandachtsproblemen of cognitieve problemen. Die met 6 of 4 uur slaap vertoonden echter een geleidelijke afname. Na slechts 2 weken vertoonde de '6 uur groep' een gelijkaardige
reactietij ...[+++]d als een persoon met een alcoholpercentage van 0,10%, wat volgens de wet als dronken wordt beschouwd. Diegenen die 4 uur sliepen hadden het nog harder te verduren. Soms vielen ze in slaap tijdens hun cognitieve testen. In beide groepen verminderde de hersenfunctie dag na dag, bijna lineair zonder teken van stabilisering.Il a donné 2000 cinqs ce jours-là, et il s
’est lavé les mains avant et après et il n’est pas tombé malade. Et ceci a été fait également sans
permission, même si personne ne s’en
est soucié. Je peux donc dire qu'au fil des années, une des reproches les plus fréquentes à Improv Everywhere qui ont été laissées en anonyme dans les commentaires de YouTube est : « Ces gens ont du temps à perdre ». Et vous savez, tout le monde ne va pas aimer tout ce que vous faites, et j’ai cert
...[+++]ainement développé une insensibilité grâce aux commentaires sur Internet, mais celui-ci m’a toujours irrité, parce que nous n’avons pas de temps à perdre. Ceux qui participent aux événements Improv Everywhere s’amusent autant que n’importe quel autre New Yorkais, ils choisissent juste de passer leur temps d’une manière inhabituelle. Chaque samedi et dimanche, des centaines et des milliers de gens chaque automne se réunissent dans les stades de football pour regarder les matchs. Et je n’ai jamais vu personne commenter, en regardant un match de football, en disant, « Tous ces gens dans les tribunes, ils n’ont rien à faire. » Et bien sûr ce n’est pas vrai. C’est un merveilleux moyen de passer le temps un après-midi de weekend, regarder un match de football dans un stade.
Hij gaf die dag 2000 high fives, hij waste zijn handen ervoor en erna en werd niet ziek. Dat gebeurde ook zonder toestemming, hoewel niemand zich daar
zorgen over leek te maken. In de loop der jaren is op YouTube een van de meest gehoorde anonieme commentaren op Improv Everywhere: Die mensen hebben te veel tijd om handen. Niet iederee
n gaat alles wat je doet leuk vinden en ik heb zeker door die opmerkingen op internet een dik vel gekregen, maar net die kritiek heeft me altijd dwarsgezeten omda
...[+++]t we niet te veel tijd om handen hebben. De deelnemers aan Improv Everywhere events hebben net zo veel vrije tijd als elke andere New Yorker. Ze kiezen er nu en dan voor om hem op een ongewone manier door te brengen. Elke zaterdag en zondag verzamelen honderdduizenden mensen elke herfst in voetbalstadions om de spelen te gaan bekijken. Ik heb nog nooit iemand over het kijken naar een voetbalwedstrijd horen zeggen: Al die mensen op de tribunes hebben te veel tijd om handen. Natuurlijk zegt niemand dat. Een perfect prachtige manier om een weekendmiddag door te brengen is naar een voetbalwedstrijd in een stadion gaan kijken.Vous n'appartenez à aucun pays. Et les Américains -- la puissance militaire la plus imposante de l'histoire de l'Humanité ont été capables de rassembler pour le sauver, incroyable ou non, littéralement deux so
ldats héroïques qui sont allés au charbon. Le bâtiment tremblait. L'un d'eux était présent le 11 septembre et y avait perdu ses copains, néanmoins il y est allé et a risqué sa vie pour sauver Sergio. Mais tout ce qu'ils avaient était un sac à main de femme -- exactement un des ces gros sacs à main -- ils l'ont attaché à une corde
...[+++] à rideau d'un des bureaux de l'ONU, et ont fabriqué un système de poulie dans la cage d'ascenseur de ce bâtiment branlant dans le seul but de sauver cette personne, vers qui nous devons nous tourner aujourd'hui, ce berger, à une époque où nombre d'entre nous se sentent désorientés.
Je hoort nergens bij. En het Amerikaanse leger,
het sterkste leger ooit, kon voor zijn redding slechts twee Amerikaanse soldaten optrommelen. Zij daalden af in de schacht terwijl het gebouw op instorten stond. Eén van hen was bij 9/11 en verloor daar zijn makkers. Ze gingen naar binnen en zetten hun leven op het spel voor Sergio. Het enige dat ze hadden, was een handtasje. Een soort mandje. Ze knoopten het aan een gordijnkoord in een van de kamers van het VN-hoofdkantoor. Zo bouwden ze een ophaalsysteem in de schacht, in het schuddend gebouw. Alles om deze man te redden. De man die we nu nodig hebben, deze herder, nu zovelen naar leiding
...[+++] verlangen. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
n'ont aucun moyen de nous garantir que personne ->
Date index: 2025-06-10