Vertaling van "musique a-t-elle la capacité de provoquer la chair " (Frans → Nederlands) :

Cette réaction involontaire issue de l'évolution permet aux animaux d'apparaître plus grand et plus intimidant. Mais pourquoi la musique a-t-elle la capacité de provoquer la chair de poule ou des «frissons» ? Cela n'est pas entièrement compris. Une théorie intéressante suggère que des éléments de la musique tels que les changements de volume soudains ou des sections inattendues induisent une réaction de peur sub-consciente. Le corps aime le prévisible, ainsi, toute chose surprenante pour le système nerveux autonome provoquerait une alarme. Mais cette peur s'apaise rapidement quand notre cerveau réalise que ce n'est que de la musique. Et ce contraste dans l'expérience provoquerait les frissons et la chair de poule. Il existe d'autres théories mais au final, le cerveau est extrêmement complexe et si une relation entre musique, émotion et réactions physiologiques est difficile à déchiffrer, en sciences, on peut dire que nous ne savons pas... encore.
Deze onvrijwillige evolutionaire reactie, maakt het mogelijk dat dieren groter lijken dan dat ze zijn om meer te intimideren. Maar waarom heeft muziek de mogelijkheid om koude rillingen of rilling te veroorzaken Dat is niet helemaal duidelijk. Een interessante theorie suggereert dat elementen van de muziek, zoals plotselinge wisselingen in volumeniveau of onverwachte unieke delen leiden tot een onderbewuste angst reactie. Het lichaam houdt van voorspelbaarheid dus iets verrassend aan het autonome systeem stimuleert een alarm. Maar deze angst zakt snel als onze hersenen zich realiseert, hey, het is gewoon muziek . En dit contrast in ervaring zorgt voor de rilling en je kippenvel. Er zijn ook andere theorieën, uiteindelijk zijn hersenen zeer complex en dus is een relatie tussen muziek, emotie en fysiologische reacties moeilijk te ontcijferen, maar in de wetenschap maakt het niet uit te zeggen dat we iets niet weten ... nog niet.

Et quand vous écoutez certains des exposés ici et l'éventail extraordinaire de la capacité de l'homme, ce que nous comprenons, et que vous le contrastez avec le fait que nous continuons d'appeler cette planète Terre . C'est assez extraordinaire. Nous avons un pied dans le moyen-âge. Très rapidement, Aristote, son truc c'était, elle n'est pas plate, idiot, elle est ronde. Galileo, il avait l'Inquisition et il lui a fallu être un peu plus poli. Il a dit, elle n'est pas au centre, vous savez. Et Hawkes: Ce n'est pas la terre, idiot, c'est l'océan. Il s'agit d'une planète océan. T S Eliott l'a vraiment dit pour moi - et cela devrait vous donner la chair de poule: Nous ne cesserons pas d'explorer et la fin de notre exploration sera un retour à notre point de départ et de découvrir le lieu pour la première fois. Et voici les lignes qui suivent, Par la porte inconnue remémorée , où la dernière terre découverte est celle qui est le commencement. Donc j'ai un message.
Als je luistert naar sommige presentaties hier en het buitengewone bereik van het menselijk kunnen, ons begrip, (dan ziet) en je dat in contrast ziet met het feit dat we deze planeet nog steeds Aarde noemen. Het is buitengewoon. Met een been in de middeleeuwen. Even snel, Aristoteles. Zijn ding was: Ze is niet plat sukkel, ze is rond! Galileo had de inquisitie, dus hij was verplicht wat beleefder, Hij was: Ze staat niet in het midden, weet je. En Hawkes: Ze is niet de Aarde sukkel, hij is de oceaan! Dit is een oceaanplaneet. T.S. Elliot zei het al voor me -- en dit zou je kippenvel moeten geven: We zullen niet stoppen met ontdekken en het einde van onze ontdekkingen zal zijn terug te komen waar we begonnen en de plek voor het eerst kennen. De volgende regels zijn: Door de onbekende herinnerde poort, waar het laatst op Aarde ontdekte datgene is waar het begon. Dus ik heb een boodschap.

J’ai cité tout à l’heure le fait que la musique est une capacité différente parce qu’elle est abstraite.
Ik vermeldde eerder al het feit dat muziek een ander vermogen is omdat het abstract is.