Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "moyens toby eccles nous fait " (Frans → Nederlands) :
Voici un chiffre qui vaut la peine : au Royaume-Uni, 63 pour cent des hommes sortant de prison après une courte peine y retournent pour un autre délit en moins d'un an. Les aider à rester dehors demandent de la formation à l'emploi, des cours, des thérapies. Et ça marcherait, mais le gouverne
ment n'en a pas les moyens. Toby Eccles nous fait part d'une idée inventive pour changer cela : le Bon d'impact social. Il s'agit d'un Bon inhabituel qui aide à financer des initiatives à visée sociale par des fonds privés. Et l'Etat rembourse les investisseurs (avec
...[+++]intérêts) si l'initiative fonctionne.
Hier is een interessante statistiek: in Groot-Brittannië zitten 63% van de mensen die na een korte g
evangenisstraf vrij komen, binnen een jaar opnieuw in de gevangenis voor een andere misdaad. Het bieden van scholing, baanbemiddeling, en therapie helpt hun om niet te hervallen in de misdaad. Het rendement op deze investeringen is ook niet gek, alleen kan de overheid he
t geld niet vinden. Toby Eccles deelt een idee hoe dit veranderd kan worden: de sociale-impact-obligatie. Het is een ongewone obligatie die helpt bi
...[+++]j de financiering van initiatieven met een sociaal doel door middel van private gelden, waarbij de overheid de investeerders zal terugbetalen (inclusief rente) als het initiatief werkt.Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont
humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent qu
e ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent a
...[+++]vec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schittere
nde zonlicht waarin ...[+++]alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Aller dans l'espace est difficile Même si pouvoir voir notre planète depuis
l'espace grâce à un moyen simple et peu coûteux serait génial, Pour le moment le seul moyen est de devenir astronaute ou milliardaire Mais il existe un concept qui pourrait rendre cela possible Et qui pourrait définir le point de départ pour l'exploration de l'Univers : L'ascenseur spatial Comment marche-t-il exactement ? Pour comprendre comment u
n ascenseur spatial nous amènerait dans l'espace Nous devrons d'abord comprendre ce qu'est une orbite Être en orbite revient
fondament ...[+++]alement à tomber vers quelque chose en étant suffisamment rapide pour le rater. Si vous lancez une balle sur Terre, elle décrit une trajectoire en arc avant de retomber par terre. Dans l'espace, la gravité agit de manière similaire Mais si vous vous déplacez obliquement (de côté) assez vite La courbe de la Terre fait s'éloigner le sol en dessous de vous aussi rapidement que la gravité vous attire vers le sol Donc pour entrer en orbite autour de la Terre Les fusées doivent s'élever verticalement ET de travers rapidement Au contraire un ascenseur spatial exploiterait l'énergie de la rotation de la Terre pour accélérer la cargaison. Imaginez un enfant faisant tourner un jouet au bout d'une corde avec une fourmi sur la main. Alors que la fourmi escalade la corde, celle-ci se déplace de plus en plus vite. Comparé aux fusées, avec un chargement lancé depuis un ascenseur on a seulement besoin de fournir l'énergie pour bouger verticalement. Le mouvement oblique est ensuite fourni gratuitement par la rotation de la Terre ! Mais un ascenseur spatial serait sans aucun doute la structure la plus grande et la plus coûteuse jamais construite par l'humanité. Alors, Est-ce que ça vaudrait le coût ? Tout se résume à une question d'économie. Les fusées consomment d'énorme quantité de carburant, juste pour envoyer des petites livraisons dans l'espace Aux prix actuels, il faut environ 20 000 dollars pour envoyer un seul kilogramme de mar ...
Het is lastig om de ruimte in te komen. Hoewel we allemaal wel zouden willen dat er een gemakkelijke, en betaalbare manier is om naar de ruim
te te komen. Op dit moment is dat alleen mogelijk als je een astronaut of miljardair bent. Maar er is een concept dat het misschien mogelijk maakt, wat ook als startpunt voor de verkenning van het universum kan dienen. De ruimtelift. Maar, hoe werkt het? Om te begrijpen hoe een ruimtelift ons de ruimte in kan krijgen, moeten we eerst kijken naar wat een baan is. In een baan zijn betekent: Naar iets toe vallen maar snel genoeg gaan om het te missen. Als je een bal op aarde gooit, maakt het een boog d
...[+++]oor de lucht en raakt daarna de grond. In de ruimte, laat de zwaartekracht je ongeveer op dezelfde manier bewegen Maar als je snel genoeg zijwaarts beweegt zal door de kromming van de aarde, de grond net zo snel onder je weg vallen als de zwaartekracht van de aarde je ernaartoe trekt dus, om in de baan van de aarde te komen moeten raketten snel omhoog en zijwaarts gaan. In tegenstelling gebruikt een ruimte lift de energie van de omwenteling van de aarde om de vracht snel voort te brengen. Stel je een kind voor dat een stuk speelgoed draait aan een touwtje. Met een mier op zijn hand. Als de mier omhoog kruipt langs het touwtje, gaat hij steeds sneller hoe meer hij stijgt. Vergeleken met een raket, hoef je met een ruimtelift alleen maar de energie te leveren om omhoog te gaan. De zijwaartste beweging komt gratis bij de snelle draaiing van de aarde. Maar een ruimtelift zou, zonder twijfel, het grootste en duurste object zijn dat ooit door mensen in gebouwd Dus, is het dat het wel waard? Het komt allemaal neer op de kosten. Raketten verbranden ongelooflijk veel raketbrandstof, alleen maar om een klein beetje vracht de ruimte in te krijgen. Met de huidige prijzen kost het ongeveer 20.000 dollar om één kilo de ruimte in te krijgen Dat is 1.3 miljoen dollar voor een mens 40 miljoen dollar voor je auto Miljarden voor een ruimtestation Deze e ...et je retire aussi beaucoup d'insp
iration du visiteur moyen. et je retire aussi beaucoup d'inspiration du visiteur moyen. Quelqu'un m'a écrit : « Hé, si tu viens à Boulder, viens t'éclater avec nous ! » Quelqu'un m'a écrit : « Hé, si tu viens à Boulder, viens t'éclater avec nous ! » et j'ai dit « Pourquoi attendre ? » Ils m'ont dit « Hé Ze, sympa, mais je pensais au genre d
e délire qu'on fait tout nu. » Ils m'ont dit « Hé Ze, sympa, mais je pensais au genre de délire qu
'on ...[+++]fait tout nu. » (Rires) Et j'étais bien embarrassé. Mais vous savez, c'est une sorte de collaboration Et j'étais bien embarrassé. Mais vous savez, c'est une sorte de collaboration entre moi et les fans, donc j'ai dit « Bien sûr ! » (Rires) Je vous entends murmurer. (Rires) Vous vous dites : « Ça alors ! Comment fait-il pour avoir une présentation si bonne ? »
Ik krijg tevens veel inspiratie van de gemiddelde gebruiker. Bijvoorbeeld, iemand schreef me: Hey Ze, als je ooit naar Boulder komt, kom dan met ons rocken , en ik zei: Waarom wachten? En zei zeiden: Hey Ze, dankjewel voor het rocken, maar ik bedoelde rocken zonder kleren aan . (Gelach) Dat was gênant. Maar het is een samenwerking tussen mij en mijn fans, dus ik zei: Natuurlijk. (Gelach) Ik hoor veel gefluister. (Gelach) En ik weet wat je zegt. Je zegt: Bliksems,
Lorsqu'on l'évoque au sein d'un débat, les gens le rejettent aussitôt sous prétexte qu'il n'est pas pertinent. Ils rétorquent : « Dans « 1984 », il y avait des caméras dans les foyers, les gens étaient observés à chaque instant, rien à voir avec le régime de
surveillance auquel nous sommes confrontés.» Ceci est en fait une grossière méprise des avertissements lancés par Orwell dans « 1984 ». Le danger qu'il pointait n'était pas un régime de survei
llance qui contrôle tout le monde ...[+++]à tout instant, mais un état où les gens ont conscience qu'ils peuvent être surveillés à tout moment. Voici comment le narrateur d'Orwell, Winston Smith, décrit le système de surveillance auquel il est confronté : « Évidemment, il n'y avait aucun moyen de savoir si, à un moment donné, on était surveillé. » Il continue en disant : « Ils pouvaient nous mettre sur écoute quand ils le voulaient. On devait vivre, on vivait, l'habitude est devenue instinct, en admettant que tout son émis pouvait être entendu et, sauf dans l'obscurité, tout mouvement scruté. » Les religions abrahamiques prêchent, elles aussi, qu'il existe une autorité invisible et omnisciente qui, du fait de son omniscience, observe constamment ce que l'on fait, ce qui signifie que l'on n'a jamais de moment d'intimité : le moyen ultime d'imposer l'obéissance à leurs préceptes.
Als je het vermeldt in een debat over toezicht, wijst men het meteen af als
niet-toepasselijk, want in '1984' stonden er monitors in de huizen van de mensen, ze stonden voortdurend onder toezicht, en dat heeft niets te maken met de toezichtsstaat die wij kennen. Dat is een fundamentele misvatting over de waarschuwingen van Orwell in '1984'. Die waarschuwing ging over een toezichtsstaat die niet iedereen altijd volgde, maar waarin mensen wisten dat ze altijd konden gevolgd worden. Dit is de beschrijving door Orwell's verteller, Winston Smith, van het toezichtssysteem in kwestie: Je kon natuurlijk niet weten o
f je op ee ...[+++]n bepaald moment bekeken werd. Hij gaat verder: Ze konden jouw systeem aanzetten naar eigen goeddunken. Je moest leven, en dat deed je, op basis van een gewoonte die een instinct werd, in de veronderstelling dat elk geluid dat je maakte, afgeluisterd werd en elk moment bekeken, behalve als het donker was. De Abrahamitische godsdiensten poneren op dezelfde manier dat er een onzichtbare, alziende overheid is die in haar alwetendheid altijd ziet wat je doet, waardoor je nooit een privé-moment hebt, wat de ultieme manier is om gehoorzaamheid af te dwingen.La scène a son vrai foyer à New York, Chicago et Seattle, sauf l'exception de la compagnie théâtra
le de Dallas. Et ce fait même qu'ils travaillaient dans un espace provisoire faisait que pour Beckett ils pouvaient faire sauter un mur; ils pouvaient monter La Cerisaie et foncer un trou dans
le sol, et cetera. Nous nous trouvions alors devant la très décourageante tâche d'avoir à faire un bâtiment flambant neuf qui garderait - qui serait un bâtiment 'inaltéré', mais qui garderait ce caractère expérimental. Et de deux, c'est ce que l'on
...[+++] appelle un théâtre polyvalent: on monte toutes sortes de spectacles venant d'un répertoire. Le matin on fait du théâtre-en-rond, puis en proscenium et ainsi de suite. Ils avaient besoin alors de passer rapidement d'une forme d'organisation de l'espace de jeu à l'autre, et pour des raisons d'économie des charges d'exploitation, ceci ne se fait pratiquement plus dans la plupart des théâtres polyvalents aux Etats-Unis. Nous avons dû, alors, inventer un moyen de surmonter ce problème. Nous avons décidé alors de remettre le théâtre littéralement sens dessus-dessous: prendre les segments jusqu'alors définis comme côté public et côté scène et les empiler - niveau public et niveau scène - et ainsi créer ce que nous avons nommé une machine théâtrale.
Theater speelt zich vooral af in New York, Chicago en Seattle, met uitzondering van het theaterbedr
ijf van Dallas. Het feit dat ze in een voorlopige ruimte werkten, betekende dat ze voor Beckett een muur konden slopen. Ze konden De Kersentuin opvoeren en ee
n gat door de vloer boren, enzoverder. Het was een heel intimiderende opdracht voor ons om een splinternieuw gebouw te maken dat authentiek kon zijn, maar dit soort experimentele aspect kon behouden. Het tweede is dat ze aan theater doen in allerlei vormen: ze doen verschillende soo
...[+++]rten opvoeringen in hun repertoire. In de ochtend doen ze dan iets in de arena. Dan doen ze iets in het voortoneel enzoverder. Ze moesten dus in staat zijn om snel over te schakelen tussen de verschillende theatervormen. Omwille van het werkingsbudget gebeurt dit eigenlijk niet meer, in zowat in geen enkel meervormig theater in de Verenigde Staten, dus moesten we een manier bedenken om dat aan te pakken. Ons idee was om het theater letterlijk op zijn kop te zetten: om de dingen die voorheen beschreven werden als 'front-of-house' en 'back-of-house' en ze opeenstapelen -- boven het huis en onder het huis -- om zo een soort van theatermachine te ontwikkelen.La couche de jeu s'intéresse à l'influence. Il ne s'agit pas d'ajouter un tissu social au Web et de vous connecter à d’autres gens partout où vous êtes et partou
t où vous allez. En fait il s'agit l’utilisation de dynamiques, de forces, pour influencer le comportement là où vous êtes, ce que vous y faites, et comment vous le faites. Ceci est vraiment très, très puissant, et ça va être même plus important que la couche sociale. Ça va influencer nos vies plus profondément et probablement de manière invisible. C’est donc tellement critique qu’en ce moment même, pendant que ça se construit, pendant que des structures comme Facebook, comme Ope
...[+++]n Graph, se créent pour l’équivalent de la couche de jeu, que nous y pensions très consciemment, et que nous le fassions de manière ouverte, disponible, pour pouvoir l’utiliser de la bonne façon. Voila ce dont je veux parler pour les dynamiques de jeu, parce que la construction a commencé, et plus nous y pensons consciemment, mieux nous pourrons l’utiliser pour ce que nous voulons. Donc, comme je vous disais, le moyen pour construire la couche de jeu n’est pas avec du verre, de l’acier et du ciment.
I
n de spellaag gaat het helemaal om invloed. Het gaat er niet om een sociaal draadje door het web te weven en je met andere mensen te verbinden, waar je ook bent en waar je ook heen gaat. Het gaat erom de dynamiek, de krachten, te gebruiken, om het gedrag te beïnvloeden van waar je bent, wat je daar doet, en hoe je dat doet. Dat is heel, heel erg krachtig en gaat belangrijker worden dan de sociale laag. Het gaat ons leven dieper raken en misschien minder zichtbaar. Daarom is het ongelofelijk belan
grijk dat we op dit moment, terwijl de ...[+++]bouw ervan nog maar net is begonnen, terwijl de rasters als Facebook, als de Open Graph, worden gecreëerd voor het spellaag-equivalent, dat we er heel bewust over nadenken, en dat we dat doen op een manier die open en beschikbaar is, en die kan worden ingezet ten goede. Dat is waar ik het over wil hebben, de spelregels, want d
e bouw is pas begonnen en hoe bewuster we hierover kunnen nadenken, hoe beter we het zullen ku
nnen gebruiken voor alles wat we maar willen. De manier waarop je aan de slag gaat en op de spellaag bouwt, is niet met glas en staal en cement.
Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit
: « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » E
t il a dit ...[+++] : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een v
rouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We
...[+++]kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ... Mais il a dit, « Nous allons collaborer avec vous, mais nous n'allons pas y investir. Vous devez trouver un moyen d'amener la campagne ici et la faire marcher. » Ce que nous avons fait c'est prendre de l'argent que nous avons levé en Australie et amener la campagne dans ce pays, les Etats Unis, le Royaume Uni et nous l'avons fait parce que nous savions que si ça marchait nous aurions pu lever globalement beaucoup plus d'argent qu'en Australie uniquement. Et cet argent alimente la recherche et cette recherche nous mènera à un traitement.
Maar hij zei: We worden je partner, maar we investeren er niet in. Je moet zelf uitzoeken hoe je deze campagne naar hier brengt en doet werken. Dus namen we een deel van het geld dat we in Australië hadden opgehaald om de campagne over te brengen naar daar, naar de VS en de VK, omdat we wisten dat we, als dat succes had, oneindig meer geld konden ophalen in de wereld dan gewoon in Australië. Dat geld betaalt onderzoek, en dat onderzoek zal ons een remedie brengen.
Liz Mitchell a donc fait un travail remarquable. Elle a rencontré quatre scientifiques, et a aussi interviewé Daniel Gilbert. Et nous avons effectivement trouvé une lueur d'espoir. Voici donc notre estimation de ce à quoi la courbe de référence du bonheur moyen ressemble vraisemblablement au cours de la vie. Le bonheur moyen est, bien sûr, inadapté, car il ne tient pas compte du ressenti sur le vif. Nous pensons donc que cela devrait ressembler à ça si vous ajoutez le ressenti sur le vif.
Dus Liz Mitchell maakte er een heel mooi werkstuk van. Ze interviewde vier wetenschappers en ze interviewde ook Daniel Gilbert. En we vonden inderdaad een lichtpunt. Dit is hoe volgens ons de baseline van gemiddeld geluk eruit ziet, door het leven heen. Gemiddeld geluk is natuurlijk niet juist, omdat het voorbijgaat aan de ervaring van moment tot moment. Zo ziet het er volgens ons uit als je een plaats geeft aan de ervaring van moment tot moment.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
moyens toby eccles nous fait ->
Date index: 2021-05-31