Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "moyen visuel pour parler " (Frans → Nederlands) :
C'est disponible sur mon site web en anglais et en espagnol, et c'est un moyen visuel pour parler aux enfants de la nourriture.
Dit is beschikbaar op mijn website in Engels en Spaans: een visuele manier om met kinderen over eten te praten.
Je me suis rendu compte pendant que j'étais là-bas, que le Général Tso est un peu comme le Colonel Sanders aux Etats-Unis, puisq
u'il est plus connu pour son poulet que pour la guerre. Mais en Chine, il est en fait connu pour la guerre et pas pour le poulet. Mais l'ancêtre de tous les plats sino-américains dont il faudrait p
arler c'est le chop suey, qui a été introduit au début du XXè siècle. Et d'après le New York Times, en 1904, il y a eu une explosion de restaurants chinois dans la ville, et la ville est devenue folle de chop suey.
...[+++]Il a fallu à peu près 30 ans pour que les Américains se rendent compte que le chop suey est en fait inconnu en Chine. Comme le souligne cet article, Le Chinois moyen ignore tout du chop suey. A l'époque, c'était un moyen de montrer que vous étiez sophistiqué et ouvert d'esprit si vous étiez un homme et que vous vouliez impressionner une fille, vous pouviez l'inviter à manger un chop suey. Comme je dis souvent, le chop suey est la meilleure blague culinaire qu'une culture ait faite aux dépens d'une autre, parce chop suey , si on traduit ça en chinois, ça donne tsap sui, ce qui veut dire petits restes. Vous avez des gens qui se baladent en Chine en demandant du chop suey, c'est comme si un Japonais venait ici et demandait, On me dit que vous avez un plat très apprécié dans votre pays qu'on appelle les restes et que c'est particulièrement -- (Rires) -- vous voyez ? Ce n'est pas tout : ce plat est particulièrement apprécié après cette fête que vous appellez Thanksgiving. (Rires) Alors, pourquoi et où le chop suey a-t-il vu le jour ? Ca remonte au milieu du XIXè siècle quand les Chinois sont arrivés en Amérique. A l'époque, les Américains n'étaient pas encore fous de cuisine chinoise. En fait, ces gens qui débarquaient leur semblaient très bizarres.
Toen ik daar was, besefte ik dat Generaal
Tso eigenlijk best veel lijkt op Colonel Sanders in Amerika omdat hij bekend staat om kip in plaats van oorlog. Maar in China is deze man wel degelijk bekend om oorlog en níét om kip. Maa
r de grootvader van alle Chinees-Amerikaanse gerechten waar we het waarschijn
lijk toch echt over moeten hebben, is chop suey. Dit werd rond het begin van de 20ste eeuw geïntroduceerd. Volgens de New York Ti
...[+++]mes schoten de Chinese restaurants in 1904 als paddenstoelen uit de grond. Chop suey-manie zet de stad op stelten. Het duurde zo'n 30 jaar voordat de Amerikanen doorhadden dat chop suey eigenlijk helemaal niet bekend is in China. Zoals dit krantenartikel zegt: De gemiddelde inwoner van een Chinese stad weet niets van chop suey. Toentertijd was het een manier om te laten zien dat je chic en werelds was. Als je als man indruk wilde maken op een meisje kon je haar meenemen op een chop suey-afspraakje. Ik zeg graag dat chop suey de grootste culinaire grap is die één cultuur ooit met een andere heeft uitgehaald, omdat chop suey vertaald in het Chinees tsap sui betekent. Terugvertaald betekent dit verschillende restjes . Mensen reizen door China en vragen naar chop suey wat enigzins te vergelijken is met een Japanner die hier komt en zegt dat die gehoord heeft over een in jouw land erg populair gerecht genaamd restjes , en dit is bijzonder... (Gelach) Ja toch? En niet alleen dat. Dit gerecht is bijzonder populair net na die vakantie die jullie Thanksgiving noemen. (Gelach) Dus waarom - waarom en waar komt chop suey vandaan? Laten we teruggaan naar het midden van de 19de eeuw toen de Chinezen voor het eerst naar Amerika kwamen. In die tijd stonden de Amerikanen niet te springen om Chinees te eten. Sterker nog, ze vonden deze mensen die op hun kusten aankwamen, vreemd.Sans mauvais jeux de mots. Et on m'a aussi appelée -- en tant qu'égyptienne, libanaise, syrienne, amér
icaine, avec un nom perse, Crise de la Paix au Moyen Orient. Donc peut-être que le fait de commencer à prendre des ph
otos était un moyen pour moi de rapprocher ces deux pans de ma famille un moyen d'emporter les mondes avec
moi, et de raconter visuellement des histoires . ...[+++]
Dat was geen grapje. Ik heb ook eens de bijnaam gehad - als Egyptisch-Libanese-Syrische-Amerikaanse met een Perzische naam - van het Midden-Oosten-conflict . Misschien begon ik wel foto's te maken om op één of andere manier de twee kanten van mijn familie te verenigen, de twee werelden met me mee te nemen, verhalen visueel te vertellen.
C'est le long d'un continuum que nous essayons
d'avoir des hommes pour s'interrompre mutuellement. Donc, par exemple, si vous êtes un gars et que vous êtes dans un groupe de gars jouant au poker, parlant, sortant, sans femme présente et qu'un autre gars dit quelque chose de sexiste ou dégradant ou qui harcèle les femmes; au lieu de rire avec eux ou prétendre que vous n'avez rien entendu, nous avons besoin d'hommes pour dire, « Hey, ce n'est pas drôle. Tu sais, tu pourra
is être en train de parler de ma soeur et tu ne pourrais pas fair
...[+++]e des blagues sur autre chose ? Ou pourrais-tu parler d'autre chose ? Je n'apprécie pas ce genre de discussion. » Comme si vous étiez une personne blanche et qu'une autre personne blanche fait un commentaire raciste, vous espérez, j'espère, que les gens blancs interrompraient cette représentation raciste par une personne blanche. Tout comme l’hétéro-sexisme, si vous êtes une personne hétérosexuelle et que vous même n'édicter pas de comportement harcelant ou abusif envers les personnes d'orientations sexuelles variées, si vous ne dites pas quelque chose en face des autres hétérosexuels, alors, dans un sens, votre silence n'est-il pas une forme de consentement et de complicité ? Et bien, l'approche du curieux essaye de donner au gens les moyens d'interrompre ce processus et de s'exprimer en créant un climat de culture des pairs où les comportements abusifs sont vus comme inacceptables, pas seulement parce que c'est illégal, mais parce que c'est mauvais et inacceptable dans la culture des pairs. Si nous pouvons atteindre le moment où les hommes qui agissent comme des misogynes perdent leur statut, les jeunes hommes et les garçons qui agissent de façon sexiste et qui harcèlent les filles et les femmes, aussi bien envers les autres garçons et hommes, perdront ainsi leur statut, devinez quoi ?
We willen dat mannen elkaar doorlopend ter verantwoording roepen. Bijvoorbeeld, als je als man met een
groep andere mannen pokert, praat en met elkaar uitgaat zonder vrouwen erbij, en iemand zegt iets seksistisch, neerbuigends of intimiderends over vrouwen, dan moet je niet meelachen of doen alsof je het niet gehoord hebt. Je moet zeggen: 'Hé, dat is nie
t grappig. Weet jij veel, misschien heb je het wel over mijn zus. Kun je
een grap over iets anders verzinne ...[+++]n?' Of: 'Kun je het ergens anders over hebben? Ik hou niet van dat soort praat.' Net zoals je mag hopen dat een blank persoon die een racistische opmerking maakt, daarop wordt aangesproken door een ander blank persoon. Zo is het ook met heteroseksisme. Als je als heteroseksueel niet optreedt tegen intimiderend of beledigend gedrag tegen mensen van een andere seksuele gerichtheid, als je niets zegt wanneer andere heteroseksuelen dat doen, is jouw stilzwijgen dan geen vorm van toestemming en medeplichtigheid? De omstander-benadering geeft mensen gereedschap om in te grijpen in dat proces. Om zich uit te spreken en een cultuur van gelijkgestemden te scheppen, waarin mishandeling onacceptabel is. Niet alleen omdat het strafbaar is, maar omdat het verkeerd is en onacceptabel binnen de eigen cultuur. We moeten toe naar een situatie, waarin mannen die zich seksistisch gedragen, status verliezen. Wat gebeurt er als jonge mannen en jongens zich tegenover wie dan ook seksistisch en intimiderend uitlaten zich tegenover wie dan ook seksistisch en intimiderend uitlaten en als gevolg daarvan status verliezen?J'étais dans le métro hier, avec ce conteneur à lettres, qui est par ai
lleurs un excellent moyen d'engager une conversation; si vous ne savez pas par où commencer, prenez un de ces conteneurs avec vous (Rires) et un homme qui me dévi
sageait me demanda: Pourquoi n'utilisez-vous pas Internet? Et j'ai pensé : Monsieur, je ne suis ni stratège ni spécialiste. Je suis à peine une conteuse. Ains
i, je pourrais vous parler d'une femme dont le ...[+++] mari vient de rentrer d'Afghanistan, et qui peine à déterrer cette chose qu'on nomme conversation , alors elle dissémine des lettres d'amour partout dans la maison comme pour dire Reviens vers moi. Trouve moi quand tu le pourras. Je pourrais vous parler d'une fille qui décide de poser des lettres d'amour partout dans son campus de Dubuque, Iowa, pour découvrir son oeuvre décuplée le lendemain en sortant dans la cour où elle voit des lettres d'amour suspendues aux arbres, coincées dans les buissons, posées sur les bancs.
Ik zat gisteren op de metro met mijn brievenkorf. Ideaal om het ijs te breken, als je daar behoefte aan hebt, breng dan gewoon dit ding mee. (Gelach) Een man staarde me aan: Waarom gebruik je het internet niet? Ik dacht: Mijnheer, ik ben geen strateeg, geen specialist. Ik ben maar een verhalenverteller. Ik kan je vertellen over een vrouw wier echtgenoot net terugkwam van Afghanistan. Zij heeft moeite om het gesprek weer op gang te krijgen. Ze verstopt liefdesbrieven in huis om te zeggen: Kom terug bij me. Vind
me als je er klaar voor bent. Of een meisje dat beslist dat ze liefdesbrieven zal achterlaten in haar campus in Dubuque, Iowa. Al
...[+++]s de volgende dag buitenkomt, ziet ze de kettingreactie op haar actie: liefdesbrieven hangen in de bomen, zijn verstopt in de struiken en onder de banken.Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était
un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « B
on, nous p ...[+++]ouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar
een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoo
n. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging n
...[+++]aar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ... Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, qu
elqu'un découvre un moyen ...[+++] de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk l
icht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen va
n dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsh
...[+++]eid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...La couche de jeu s'intéresse à l'influence. Il ne s'agit pas d'ajouter un tissu social au Web et de vous connecter à d’autres gens partout où vous êtes et partout où vous allez. En fait il s'agit l’utilisation de dyn
amiques, de forces, pour influencer le comportement là où vous êtes, ce que vous y faites, et comment vous le faites. Ceci est vraiment très, très puissant, et ça va être même plus important que la couche sociale. Ç
a va influencer nos vies plus profondément et probablement de manière invisible. C’est donc tellement critiqu
...[+++]e qu’en ce moment même, pendant que ça se construit, pendant que des structures comme Facebook, comme Open Graph, se créent pour l’équivalent de la couche de jeu, que nous y pensions très consciemment, et que nous le fassions de manière ouverte, disponible, pour pouvoir l’utiliser de la bonne façon. Voila ce dont je veux parler pour les dynamiques de jeu, parce que la construction a commencé, et plus nous y pensons consciemment, mieux nous pourrons l’utiliser pour ce que nous voulons. Donc, comme je vous disais, le moyen pour construire la couche de jeu n’est pas avec du verre, de l’acier et du ciment.
In de spellaag gaat het helemaal om invloed. Het gaat er niet om
een sociaal draadje door het web te weven en je met andere mensen te verbinden, waar je ook bent en waar je ook heen gaat. Het gaat erom de dynamiek, de krachten, te gebruiken, om het gedrag te beïnvloeden van waar je bent, wat je daar doet, en hoe je dat doet. Dat is heel, heel erg krachtig en gaat belangrijker worden dan de sociale laag. Het gaat ons leven dieper raken en misschien minder zichtbaar. Daarom is het ongelofelijk belan
grijk dat we op dit moment, terwijl de bouw er ...[+++]van nog maar net is begonnen, terwijl de rasters als Facebook, als de Open Graph, worden gecreëerd voor het spellaag-equivalent, dat we er heel bewust over nadenken, en dat we dat doen op een manier die open en beschikbaar is, en die kan worden ingezet ten goede. Dat is waar ik het over wil hebben, de spelregels, want de bouw is pas begonnen en hoe bewuster we hierover kunnen nadenken, hoe beter we het zullen kunnen gebruiken voor alles wat we maar willen. De manier waarop je aan de slag gaat en op de spellaag bouwt, is niet met glas en staal en cement.Il y a beaucoup de gens qui essayent de tr
ouver des solutions pour réduire ça, mais moi je ne pouvais pas contribuer à grand chose dans ce domaine. J'ai donc essayé
de trouver d'autres moyens de produire de l'électricité solaire à bas coût. Et j'ai eu cette idée : pourquoi on ne collecterait pas la lumière du soleil avec de grands miroirs? un peu comme ce à quoi je pensais il y a bien longtemps, quand j'étais au lycée. Mais peut-être qu'avec la technologie de maintenant, on pourrait faire un grand collecteur de lumière, moins cher, qu
...[+++]i concentrerait la lumière sur un petit convertisseur, et du coup ce convertisseur n'aurait pas à être si cher, car il serait bien plus petit que des panneaux solaires, qui doivent couvrir toute la surface sur laquelle vous voulez récupérer l'énergie solaire. Ça paraissait envisageable maintenant, parce qu'un tas de nouvelles technologies étaient apparues depuis que j'avais arrêté de m'y intéresser, 25 ans plus tôt. En premier lieu, il y avait beaucoup de nouvelles techniques de fabrication, sans parler des moteurs miniatures, très bon marché, moteurs sans balais, servomoteurs, moteurs pas à pas, qui sont utilisés dans les imprimantes, les scanners et les autres appareils dans le style. Ça c'est une innovation majeure. Il y a aussi les microprocesseurs bon marché, et aussi une découverte très importante : les algorithmes génétiques. Je ne vais pas m'étendre sur les algorithmes génétiques. C'est sont de puissants outils pour résoudre des problèmes difficiles à traiter, en utilisant la sélection naturelle. Vous prenez un problème auquel vous ne pouvez pas apporter une réponse purement mathématique, vous construisez un système évolutif pour effectuer des essais multiples à tâtons, vous ajoutez du sexe - c'est à dire que vous prenez la moitié d'une solution et la moitié d'une autre pour faire de nouvelles mutations - et vous utilisez la sélection naturelle pour éliminer les solutions les moins bonnes. En général, avec un algorithme génétiqu ...
Veel wetenschappers proberen dat te verminderen, maar op dat gebied had ik niks tot te voegen. Dus zocht ik naar een andere manier om zonne-energie rendabeler te maken. Wat als we nu eens de zonnestraling met een grote collector zouden opvangen, zoals ik indertijd op de middelbare school had bedacht en misschien konden we nu wel een veel grotere collector maken en dat licht op een kleine omvorm
er concentreren waardoor het apparaat veel goedkoper kan worden, omdat het dan kleiner is vergeleken met zonnecellen. Die namelijk d
ezelfde oppervlakte ...[+++]moeten bedekken als waar het zonlicht op valt. Dit leek me nu haalbaar, omdat er veel nieuwe technologieën tot ontwikkeling kwamen. Nieuwe fabricagemethoden, en vooral echt goedkope miniatuur motoren -- borstelloze motoren, servomotoren, stappenmotoren, zoals ze werden toegepast in printers, scanners en zo. Dat was een doorbraak. En natuurlijk ook goedkope microprocessoren en nog belangrijker: genetische algoritmen. Daar moet ik even iets over zeggen. Je kan er moeilijke problemen door natuurlijke selectie mee oplossen. Men pakt er problemen mee aan die niet zuiver wiskundig op te lossen zijn, en bouwt een evolutionair systeem van gissen en missen, je voegt er seks aan toe -- waarbij je halve oplossingen met elkaar combineert en je maakt nieuwe mutaties -- en je gebruikt natuurlijke selectie om de minder goede oplossingen uit te dunnen. Tegenwoordig kan zo'n programma op een hedendaagse computer met een drie gigahertz processor vroeger onoplosbare problemen in enkele minuten oplossen. Dit gebruikten we om een nieuw type concentrator te ontwerpen. En ik zal laten zien wat we hebben verzonnen. Traditionele concentrators zien er zo uit. Dit zijn parabolen. Ze concentreren parallel invallende stralen naar één punt. Les médecins ont d'ordinaire 3 à 6 minutes par patient. Ceci va désormais changer. Ils vont dans les hôpitaux, parce qu'ils veulent soigner les symptômes apparents, et ils vont trouver quelqu'un à qui parler, avec qui évoquer ces problèmes, parler de ce qui leur pèse, trouver des solutions, développer leurs capacités, apprendre des moyens pour résoudre les conflits familiaux, et regagner confiance en l'avenir.
En de dokters hebben gewoonlijk d
rie tot zes minuten voor de patiënten. Maar nu zal dit veranderen. Ze gaan naar de klinieken omdat ze hun onmiddellijke symptomen willen genezen,
en ze zullen iemand vinden om mee te praten en deze dingen te bespreken, en te praten over wat hen bezwaart, en oplossingen te vinden, hun krachten te ontwikkelen, middelen te leren om hun fami
lieconflicten op te lossen en om een zeker vertrouwen in de toe
...[+++]komst te krijgen. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
moyen visuel pour parler ->
Date index: 2021-03-13