Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "morceaux du corps " (Frans → Nederlands) :
... en o
bservant des petits morceaux du corps, ces petits morceaux de tissu qui étaient un trophoblaste venant d’un blastocyste, qui tout à coup se creuse un chemin dans l’utérus, en se disant, « Je suis là pour rester ». Tout à coup, en conversant et en communiquant avec les œstrogènes, la progestérone, en disant, « Je suis là pour rester, plantez-moi » en construisant cet incroyable fœtus tri-linéaire qui devient, en 44 jours, quelque chose que vous pouvez reconnaître, puis en 9 semaines c’est une espèce de petit être humain. Le merveilleux de cette information : Comment se fait-il que nous ayons ce mécanisme biologique à l’intérieur d
...[+++]e notre corps pour voir cette information ? Je vais vous montrer quelque chose d’assez rare. Voici un cœur humain à 25 semaines. Fondamentalement il s’agit de deux éléments. Tout comme ce magnifique origami, les cellules se développent à un rythme de 1 million de cellules par seconde à 4 semaines, tandis qu’il se replie sur lui-même. En moins de 5 semaines, vous commencez à voir la première oreillette et les premiers ventricules. Six semaines, ces plis commencent avec la papille à l’intérieur du cœur qui est capable de tirer vers le bas chaque valve dans votre cœur jusqu’à ce que vous ayez un cœur adulte -- et en gros le développement du corps humain tout entier. La magie des mécanismes de chaque structure génétique qui dit exactement où doit aller chaque cellule nerveuse -- la complexité de ces modèles mathématiques expliquant comment ces choses se font vont au delà de la compréhension humaine. Même si je suis un mathématicien, je regarde cette merveille : comment cette série d’instructions ne comporte pas d’erreurs pendant qu’elle nous construit ? C’est un mystère, c’est magique, c’est divin. Ensuite vous regardez la vie adulte. ...
...r
veerden, kleine stukjes weefsel: een trofoblast die loskomt van een blastocyst, en zich plots ingraaft in de zijkant van de baarmoeder en zegt: Ik ga hier nooit meer weg. Het spreekt en communiceert met de oestrogenen, de progesteronen: Ik ga hier niet meer weg, plant me. Het bouwt een ongelooflijke trilineaire foetus die binnen de 44 dagen iets wordt dat je kunt herkennen, en vervolgens op negen weken echt een kleine mens vormt. Het wonder van deze informatie: hoe komt het dat we beschikken over dit biologisch mechanisme in ons lichaam dat deze informatie ziet? Ik ga je iets vrij unieks laten zien. Hier is een menselijk hart op 25 [
...[+++]weken]. Het zijn eigenlijk gewoon twee strengen. Net als een prachtige origami ontwikkelen cellen zich aan één miljoen cellen per seconde op vier weken. Ze vouwen zichzelf. Binnen vijf weken begin je het atrium en de ventrikels te zien. Op zes weken begint het vouwen van de papilla aan de binnenkant van het hart en zijn ze in staat om elk van deze kleppen in je hart naar beneden te trekken totdat je een volwassen hart hebt en dan ontwikkelt het gehele menselijke lichaam. De magische mechanismen in elk genetische structuur zeggen precies waar de zenuwcellen heen moeten gaan - de complexiteit van deze wiskundige modellen van hoe deze dingen zich ontwikkelen, vallen buiten het menselijke bevattingsvermogen. Ook al ben ik wiskundige, ik bekijk met verwondering hoe deze opeenvolgende instructies geen fouten maken als ze ons bouwen. Het is een raadsel, het is magisch, het is goddelijk. Dan kijk je naar het volwassen leven. ...Ainsi, en 2004, lors de mon internat en chirurgie, j'ai eu le grand bonheur de rencontrer le Dr Roger Chen, qui a remporté le prix Nobel de chimie en 2008. Roger et son équipe ont travaillé sur un moyen de détecter le cancer, et ils avaient une molécule très intelligente qu'ils avaient découverte. La molécule qu'ils avaient développée avait trois parties. La partie principale est la partie bleue, la polycation, et elle colle en gros à tous
les tissus de votre corps. Alors imaginez de faire une solution chargée de cette matière collante et que vous l'injectiez dans les veines de quelqu'un qui a le cancer, tout va être éclairé. Rien ne ser
...[+++]a spécifique. Il n'y a pas de spécificité là. Alors ils ont ajouté deux autres composants. Le premier est un segment polyanionique, qui agit essentiellement comme support antiadhésif comme le dos d'un autocollant. Alors, quand les deux sont ensembles, la molécule est neutre et rien ne se colle. Et les deux morceaux sont ensuite reliés par quelque chose qui ne peut être coupé que si vous avez les bons ciseaux moléculaires - par exemple, le type de protéases que les tumeurs génèrent. Donc ici, dans cette situation, si vous faites une solution chargée de cette molécule en trois parties avec le colorant, qui est représenté en vert, et que vous l'injectez dans la veine de quelqu'un qui a le cancer, les tissus normaux ne peuvent pas le couper. La molécule traverse et est excrétée.
In 2004, tijdens opleiding tot specialist, had ik het grote geluk om Dr. Roger Chen te ontmoeten. Dezelfde Dr. Roger Chen die later in 2008 de Nobelprijs voor scheikunde zou krijgen. Roger en zijn team zochten een methode om kanker op te sporen en daarvoor hadden ze een heel slim molecuul bedacht. Het molecuul dat ze hadden ontwikkeld, had drie delen. Het grootste deel ervan is het blauwe deel, een polykation, het kleeft in principe aan elk weefsel in je lichaam. Stel dat je een oplossing zou maken van deze kleverige stof en ze injecteren in de aderen van iemand die kanker heeft, dan zal alles gaan oplichten. Niets zal specifiek zijn. Heb je niks aan. Daarom voegden ze er nog twee extra onderdelen aan toe. Het eerste is een polyanionisch se
...[+++]gment, dat fungeert als een niet klevende achterzijde, zoals de achterkant van een sticker. Als die twee samen zijn, is het molecuul neutraal en blijft het nergens plakken. De twee stukken worden vervolgens gekoppeld door iets dat alleen kan worden doorgesneden als je de juiste moleculaire schaar hebt - bijvoorbeeld de protease-enzymen die door tumoren worden aangemaakt. Als je in deze situatie een oplossing van dit driedelige molecuul maakt samen met de kleurstof die in het groen wordt weergegeven en je injecteert dat in de ader van iemand die kanker heeft, dan kan normaal weefsel het niet knippen. Het molecuul passeert onveranderd en wordt terug uitgescheiden. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
morceaux du corps ->
Date index: 2022-06-07