Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "mon premier travail portait " (Frans → Nederlands) :
Mon premier travail portait sur l'Ouganda, où je m'étais concentré sur la négociation de réformes avec le Ministère des finances de l'Ouganda afin qu'ils puissent bénéficier de nos prêts.
Mijn eerste werk richtte zich op Oeganda om hervormingen met het ministerie van Financiën te onderhandelen zodat ze toegang konden krijgen tot onze leningen.
Ce fut mon premier travail.
Dit was mijn eerste baan.
Et lors de mon premier jour de travail, je suis arrivé et mon chef m'a dit : « Savez-vous pourquoi vous êtes ici ? » J'ai répondu : « Je suis ici pour vendre beaucoup de savons. » Et il a dit : « Non, vous êtes ici pour changer des vies. » Vous êtes ici pour changer des vies. J'ai d'abord pensé que c'était une blague. On est une entreprise qui vend du savon et de la soupe.
Op mijn eerste werkdag kom ik binnen en mijn baas vraagt mij: weet je waarom je hier bent? Om veel zeep te verkopen, zei ik. Nee, zei hij, je bent hier om levens te veranderen. Je bent hier om levens te veranderen. Ik vond het lachwekkend. We zijn een bedrijf dat zeep en soep verkoopt.
E
t donc, ce que je faisais à Esperance c
ette première année était tout simplement de me promener dans les rues, et après troi
s jours j'ai eu mon premier client, et j'ai aidé cet homme qui fumait du poisson dans un garage, c'était un Maori, et je l'ai aidé à vendre au restaurant à Perth, à s'organiser, et puis les pêcheurs sont venu me dire, « C'est vous qui avez aidé le Maori ? Pouvez-vous nous aider ? » Et j’ai aidé
ces cinq pêcheurs à ...[+++]travailler ensemble et à faire parvenir ces thons superbes non pas à la conserverie d’Albany à 60 centimes le kilo, mais nous avons trouvé une façon d’emmener le poisson au Japon pour en faire du sushi à 15 dollars le kilo, et les fermiers ont venu me parler, ils m’ont dit, « Hé, vous les avez aidés. Pouvez-vous nous aider ? » En un an, j’avais 27 projets en cours, et le gouvernement est venu me voir pour me dire, « Comment faites-vous ça ? « Comment faites-vous ... ?Et j’ai répondu, « Je fais quelque chose de très, très, très difficile.
In dat eerste jaar in Esperance
liep ik gewoon wat rond en binnen drie dagen had ik mijn eerste klant. Hij was een Maori die vis rookte in een garage. Ik hielp hem zijn vis te verkopen aan een restaurant in Perth. Daarna vroegen een paar vissers me: Heb jij die Maori geholpen? Kun jij ons ook helpen? Ik heb deze vijf vissers geholpen om hun mooie tonijn niet te verkopen aan de conservenfabriek in Albany voor 60 cent per kilo. Wij stuurden die vis naar Japan voor 15 dollar per kilo, om sushi van te maken. Daarna kwamen boeren met mij praten: Je hebt hen geholpen. Kun je ons ook helpen? Binnen een jaar had ik wel 27 projecten, en de overhe
...[+++]id kwam naar me toe, en zei: Hoe doe je dat? Ik zei: Ik doe iets heel, heel, heel moeilijks.J'avais co-écrit mon premier livre sur le droit du travail en 1979, avec une machine à écrire, entièrement de mémoire.
Ik schreef mijn eerste boek over arbeidsrecht in 1979 op een typemachine, direct vanuit mijn geheugen.
Ceci s'appelle La Robe.
C'est un poème plus long, À cette époque, cette époque qui existe seulement pour moi comme le souvenir le plus fuyant maintenan
t, quand souvent le premier son que tu entendais le matin était un orage de chants d’oiseaux, puis le doux clopinement des sabots du cheval qui tirait le chariot de lait dans la rue, et le dernier son la nuit en toute probabilité était ton père qui s’arrêtait dans sa v
oiture, après avoir travaillé tard enco ...[+++]re, toujours tard, et descendant pesamment au sous-sol, à la chaudière, pour vider les cendres et calfeutrer les courants avant de remonter l’escalier et tomber dans le lit; dans ces jours lointains, les femmes, ma mère, les mères de mes amis, nos voisins, toutes les femmes que je connaissais, portaient, souvent presque toute la journée, ce qu’on appelait des robes de chambre, bon marché, à motifs, comme de la pulpe, apparemment et exprès sans forme, des robes légères en coton qu’on portait par dessus de sa chemise nuit, et quand on devait chercher un enfant, étendre du linge sur la ligne, ou descendre à l’épicerie au coin, par dessous un manteau, l’ourlet tordu de la chemise de nuit, toujours plat et jauni, pendant dessous.
Nu volgt Het huisschort . Dit is een langer gedicht. In lang vervlogen tijden die voor mij nu nog slechts als vluchtige herinneringen herleven, tijden waarin je 's ochtends vaak werd gewekt door een aanzwellend vogelkoor gevolgd door het gedempte getrappel van het paard van de melkboer onder aan de straat, tijden waarin je vrijwel iedere avond als laatste je vader in zijn auto hoorde voorrijden, na een werkdag die altijd te lang was, eerst klossend naar de kelder, naar de ketel, om as uit te scheppen en de klep te verzetten, en vervolgens naar boven, waar hij zijn bed in rolde. In die lang vervlogen tijd
en droegen vrouwen, mijn moeder, de moeders ...[+++]van mijn vrienden, buurvrouwen, alle vrouwen die ik kende, een groot deel van de dag het zogenaamde huisschort, een goedkope, bedrukte lap, schijnbaar met opzet vormeloze lichtkatoenen hoezen, die je over je nachthemd droeg, en als je naar een kind op zoek ging, was aan de lijn hing, of even iets haalde bij de winkel op de hoek, onder een jas. De verwrongen zoom van je nachthemd stak er dan slap en vergeeld onder uit.A
l'échelle de mon travail, au vu des idées qui me ti
ennent à cœur -- la première fois que j'ai vu un film Imax, je me suis tout de suite dit : Il y a une réelle résonance entre ce que j'ess
aye de faire, et la portée de mon travail en tant que photographe . Je
pense que c'est le moyen de créer quelque chose de puissant -- de tou
...[+++]cher un public nouveau, pour peu que j'en aie l'occasion. Je suis toujours à la recherche d'un mentor, vraiment. Je viens de fêter mon anniversaire,
Door de schaal van mijn werk en de ideeën waarmee ik speel, dacht ik toen ik voor het eerst een Imax film zag meteen: er is echt resonantie tussen wat ik voor ogen heb en de schaal van mijn werk als fotograaf. Als ik de kans zou krijgen, zou dat een mogelijkheid zijn om nieuw publiek te bereiken. Ik ben dus eigenlijk op zoek naar een mentor. Ik ben net 50 geworden
Lorsqu'Alex est entrée pour sa première séance, elle portait un jean et un grand top trop large, elle s'est laissée tomber sur le canapé de mon bureau, a enlevé ses chaussures et m'a dit qu'elle était ici pour parler de problèmes de garçons.
Alex droeg jeans en een grote trui naar haar eerste sessie. Ze liet zich in de sofa van mijn kantoor vallen en trapte haar sandalen uit. Ze vertelde dat ze over mannenproblemen wilde praten.
Le seul reproche que j'ai jamais entendu à son adresse a été quand l'un de nos clients a dit, « Solly, vous êtes pathologiquement serviable. » (Rires) Quand j'ai commencé ma carrière professionnelle de guide dans cet environnement, Solly a été mon
pisteur. Nous avons travaillé en équipe. Et nos tout premiers visiteurs ont été une association caritative de votre Côte Est, ils ont pris Solly à part, et ils lui ont dit, « Avant même d'aller voir les lions et les léopards, nous voulons voir où vous vive
z. » Nous les avons ...[+++]donc amenés chez lui. Cette visite des philanthropes dans sa maison a coïncidé avec une époque où la femme de Solly, qui apprenait l'Anglais, traversait une phase durant laquelle elle ouvrait la porte en disant, « Bonjour, je vous aime. Bienvenue, je vous aime. » (Rires) Il y avait quelque chose de magnifiquement africain pour moi, là dedans, cette petite maison, avec un énorme cœur dedans. Le jour où Solly m'a sauvé la vie, il était déjà mon héro. C'était un jour de chaleur, et nous nous trouvions près de la rivière. A cause de la chaleur, j'ai enlevé mes chaussures, remonté mon pantalon, et je me suis mis à marcher dans l'eau. Solly est resté sur la rive. L'eau limpide s'écoulait sur le sable, et nous avons commencé à remonter le courant.
De enige keer dat ik hem ooit beschuldigd
hoorde worden, was toen een cliënt zei: Solly, je bent pathologisch behulpzaam. (Gelach) Toen ik professioneel mensen begon te gidsen in die omgeving, was Solly mijn spoorzoeker. We werkten samen als een team. De eerste gasten die we ooit kregen, was een groep filantropen van de oostkust van de VS. Die zeiden tegen Solly: Voordat we eropuit gaan om leeuwen en luipaarden te zien, willen we zien waar jij woont. Dus namen we ze mee naar zijn huis, en dit bezoek van de filantropen aan zijn huis, was in de tijd dat Solly's echtgenote, die Engels aan het leren was, door een fase ging dat ze de deur ope
...[+++]nde en in het Engels zei: Hallo, ik hou van je. Welkom, ik hou van je. (Gelach) Dat vond ik zo prachtig Afrikaans: dit kleine huisje met een enorm hart erin. Op de dag dat Solly mijn leven redde, was hij al mijn held. Het was een hete dag, en we waren aan de oever van de rivier. Vanwege de hitte deed ik mijn schoenen uit en rolde mijn broek op en liep het water in. Solly bleef op de oever. Het water stroomde helder over zand. We keerden om en begonnen stroomopwaarts te gaan.L
a première idée que j'ai eu, était d'aller aux autorités étatiques et fédérales et leur dire: Le voilà! Prenez-le, c'est gratuit. Mais, on m'a immédiatement dit : Notre gouvernement ne fonctionne pas comme ça. (Rires) Ok, ok. Alors je peux peut-être créer une organisation à but non lucratif pour faciliter les consultations avec le gouvernement. Cette fois on m'a dit: Pour ce genre de choses, notre gouvernement ne collabore qu'avec le secteur privé. D'accord. Alors je vais partager mon idée avec des sociétés privées qui seront intéressées. Mais, certaines sociétés m'ont vite fait comprendre que mon
projet personnel n' ...[+++]était pas commercialisable car elles ne voulaient pas que leur logo soit estampillés dans les ghettos de Haïti. À ce moment-là, je n'étais pas simplement obsédé. J'étais outré. (Rires) Alors je me suis dit: Ah ouais ? Je vais le faire moi-même alors. (Rires) À ce moment, mes supérieurs m'ont envoyé travailler quelques mois dans notre bureau de Milan, alors je me suis demandé ce que j'allais faire. J'ai alors aménagé mon temps de sommeil en dédiant le décalage horaire de 8 heures à des conférences téléphoniques avec des fournisseurs de matériaux, des fabricants et des clients potentiels.
Mijn eerste idee was om de federale en staatsoverheden op te zoeken en te zeggen: Hier, gratis, voor niks. Ik kreeg al snel de reactie: Jongen, zo werkt onze overheid niet! (Gelach) Oké. Dan maar een vzw opstarten om consultancy te geven en dit idee te laten passeren bij de overheid? Nee, want Jongen, onze overheid rekent op de privésector voor dit soort zaken. Misschien kan ik het idee verkopen aan privé-bedrijven, die er ook hun
voordeel mee konden doen, maar ik hoorde al snel van enkele bedrijven dat mijn persoonlijke passie niet paste bij het merk: ze wilden niet dat hun logo's te zien waren in alle ghetto's van Haïti. Nu was ik niet
...[+++] alleen geobsedeerd. Ik was woest. Dus zei ik tot mezelf: O ja? Let maar op. Ik doe het zelf. (Gelach) Toen moest ik voor mijn dagtaak enkele maanden vanuit het kantoor in Milaan werken. Dus plande ik slaapuren op mijn kalender en besteedde de 8 uren tijdsverschil aan conferentiegesprekken met leveranciers, producenten en potentiële afnemers. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
mon premier travail portait ->
Date index: 2024-05-07