Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "mon français " (Frans → Nederlands) :
Je me suis dit : « C'est fabuleux ! Je me demande bien pourquoi ? » Bien sûr il me fallait aller en Afrique et poser la question aux gens. J'ai donc reçu une bourse Fulbright pour voyager en Afrique pendant un an demandant aux gens pourquoi ils construisaient des fractales, ce qui est un super travail si vous l'obtenez. (Rires) Je me suis retrouvé dans cette ville, j'avais créé un petit modèle fractal de la ville juste pour voir un peu comment il se développerait -- quand j'y suis arrivé, je me suis rendu au
palais du chef, et mon français n'est pas très bon ; j'ai dit quelque chose comme : « Je suis un mathématicien et j'aimerais monte
...[+++]r sur votre toit. » Il a été très sympa, et il m'y a emmené, et nous avons parlé des fractales. Il a dit : « Oh oui, bien sûr ! Nous savons ça : un rectangle dans un rectangle, nous savons tout de ça. » Il s'avère que l'insigne royal est composé d'un rectangle dans un rectangle dans un rectangle, et le chemin à travers le palais est en fait cette spirale ici.
Ik dacht: Dit is ongelooflijk! Waarom is dat zo? Dus ging ik naar Afrika om de mensen te vragen waarom. Ik kreeg een Fulbright-beurs om een jaar lang door Afrika te reizen en mensen
te vragen waarom ze fractals bouwden, wat een heerlijke baan is, als je ze kunt krijgen. (Gelach) Ik kwam dus in deze stad aan. Ik had een klein fractaal model voor de stad gemaakt om te zien hoe het zich zou
ontwikkelen -- maar toen ik aankwam, bij het paleis van de chef -- mijn Frans is niet zo goed, dus ik zei iets in de trant van: Ik ben wiskundige en
...[+++]ik zou graag op uw dak staan. Hij reageerde prima. Hij nam me mee naar boven en we praatten over fractals. Hij zei: Oh ja, ja! We wisten van een rechthoek in een rechthoek, dat weten we allemaal. Blijkt dat op het koninklijk blazoen een rechthoek in een rechthoek in een rechthoek staat, en dat het pad door dat paleis deze spiraal hier is.J'étais trop jeune, célibataire, sans enfant, je ne savais rien de l'Afrique et de plus, mon français était lamentable.
Ik was te jong, niet getrouwd, had geen kinderen, kende Afrika niet, en verder was mijn Frans bedroevend.
Un jour, nous étions en train de marcher, en France. Nous étions aux Houches. Nous étions à la montagne, en 1976. Nous étions à la montagne, et Feynman m'a dit : « Leonardo, » La raison pour laquelle il m'appelait Leonardo est que nous étions en Europe et il voulait mettre en pratique son Français. Il m'a dit : « Leonardo, étais-tu plus proche de ta mère ou de ton père quand tu étais petit ? » Je lui ai dit : « Eh bien, mon véritable héros était mon père.
Op wandel in Frankrijk waren we in La Zouche. In de bergen, in 1976. Feynman zei: Leonardo. Hij noemde me Leonardo omdat we in Europa waren en hij zijn Frans wou oefenen. Hij zei: Leonardo, stond je als kind dichter bij je moeder of je vader? Ik zei: Wel, mijn echte held was mijn vader.
Je parle le français et j'ai grandi avec le français, et mon anglais est donc du 'franglais'.
Ik spreek Frans en groeide op met Frans, dus mijn Engels is Franglais.
En français, nous l'appelons parfois « maladie de l’emmuré vivant. » C'est en effet, une « maladie de l'emmuré vivant ». Pour beaucoup, peut-être même la plupart des gens, la paralysie est une horreur indescriptible, mais l’expérience de mon père, perdant chaque système de son corps, n’était pas l'expérience de se sentir enfermé, mais plutôt de se replier sur soi-même, d'atténuer les bruits extérieurs, de faire face aux recoins de son propre esprit, et dans ce lieu, tomber à nouveau amoureux de la vie et de son corps.
In het Frans wordt het ook wel 'maladie de l'emmuré vivant' genoemd. Letterlijk: 'levend ommuurd ziekte'. Veel mensen, mogelijk de meeste, zien verlamming als een afgrijselijke hel, maar mijn vader zag die ervaring van het verliezen van elke lichaamsstructuur niet als iets dat hem gevangen nam, maar eerder als het naar binnen keren van de psyche, een demper op het geklets van de buitenwereld, het onder ogen zien van alle uithoeken van zijn geest en het op die plek opnieuw verliefd worden op het leven en het lichaam.
Nous avons grandi en jouant de la musique - Maman est du Cap-Breton, comme par hasard. Maman et la mère de Natalie se connaissaient. Nous avons grandi en jouant, et nous avions l'habitude de danser ensemble, oui, c'est vrai. (Rires) Nous avons grandi en jouant tout un tas de... Nous jouions de mémoire, et je pense que c'est important dans notre cas, parce que nous n'étions pas vraiment exposés à beaucoup de différents styles de musique. Nous avons appris à jouer des instruments, mais nous devions trouver ça en nous-mêmes, parce que nous ne regardions pas la télévision, nous n'écoutions pas beaucoup la radio. Nous allions à l'église, et à l'école, parfois, travaillions à la ferme, et jouions de la
musique, nous avons ...[+++]donc pu, je pense, à un âge très critique, développer notre propre style, notre propre personnalité ; ma mère joue, mon père joue, et le style qui est venu de la vallée d'Ottawa, en Ontario, nous l'appelons le style franco-Canadien, mais il trouve son origine dans les camps de bûcherons. Il y a des années, des centaines d'hommes allaient passer l'hiver dans les camps dans le Nord de l'Ontario et au Québec, et ils étaient tous de cultures différentes, et les irlandais, les français, les écossais, les allemand, ils se rencontraient, et bien sûr, la nuit, ils jouaient aux cartes, et dansaient et jouaient du violon, et au fil de nombreuses années, le style de violon de la vallée d'Ottawa a évolué, et la danse de la vallée d'Ottawa a évolue, alors j'ai en quelque sorte commencé avec ce style, et je me suis vite mis à faire mon propre truc, et puis j'ai rencontré Natalie, et j'ai été exposé au style génial du Cap-Breton.
We groeiden op met muziek spelen -- ma komt toevallig uit Cape Breton. Ma en de moeder van Natalie kenden elkaar. We groeiden op met muziek spelen, en we dansten samen, ja, natuurlijk. (Gelach) We groeiden op en we speelden op het gehoor. Ik denk dat dat belangrijk voor ons was omdat we niet blootgesteld werden aan veel verschillende muziekstijlen. We leerden de instrumenten te bespelen, maar het moest van binnen komen omdat we geen televisie keken en niet veel naar de radio luisterden. We gingen naar de kerk en soms naar school, we werkten op de boerderij en speelden muziek. Zo waren we in staat om op een erg kritische leeftijd onze eigen stijl te ontwikk
elen, ons eigen ik. Mijn ...[+++] moeder speelt, mijn vader speelt, in de stijl die zijn oorsprong heeft in de Ottawavallei in Ontario. Wij noemen het de Frans-Canadese stijl maar het kwam oorspronkelijk uit de houthakkerskampen. Jaren geleden gingen honderden mannen gedurende de winter naar kampen in het noorden van Ontario en in Quebec. Ze kwamen uit verschillende culturen. De Ieren, de Fransen, de Schotten, de Duitsers, ze kwamen allemaal samen, en 's avonds gingen ze kaarten, deden ze aan stepdansen en speelden ze viool. Na velen jaren is de Ottawa Valley-vioolmuziek ontstaan, en ontstond het Ottawa Valley-stepdansen. Dat is hoe ik ongeveer begonnen ben met die stijl. Al snel begon ik mijn eigen ding te doen. Toen ontmoette ik Natalie, en ik kwam in contact met de geweldige Cape Breton vioolmuziek.(Son : rire) Elle dit en français : « Mon Dieu, c'est quoi ça ?
(Audio: gelach) Ze zegt: 'Mijn God, wat is dat?', in het Frans.
Mon pays, le Royaume-Uni, est moyen, un peu sans intérêt, mais qu'importe, au moins, nous battons les Français.
Mijn land, het Verenigd Koninkrijk, is wat middelmatig, wat saai, maar wat maakt het uit -- we overtreffen Frankrijk tenminste.
Et nous ne pouvions pas le croire, et nous disions aux Zambiens, «Regardez comme c'est facile l'agriculture.» Quand les tomates étaient bien mûres et rouges, pendant la nuit, quelq
ue 200 hippopotames sont sortis de la rivière et ils ont tout mangé. (Rires) Et nous avons dit aux Zambiens, « Mon Dieu, les hippos ! » Et les Zambiens ont dit, «Oui, c'est pour ça qu'on n'a pas d'agriculture ici.» (Rires) « Pourquoi vous ne nous l'avez pas dit ? » « Vous n'avez jamais posé la question. » Je pensais que nous les Italiens étions les seuls qui faisions des gaffes en Afrique mais ensuite j'ai vu ce que faisaient les Américain
s, les Ang ...[+++]lais, les Français, et après avoir vu ce qu'ils faisaient, je suis devenu très fier de notre projet en Zambie.
We konden het niet geloven, en zeiden tegen de Zambianen: Zie je hoe eenvoudig landbouw is. Toen de tomaten mooi, rijp en rood waren, kwamen 's nachts zo'n 200 nijlpaarden uit de rivier, en aten alles op. (Gelach) We zeiden tegen de Zambianen: Help, de nijlpaarden! De Zambianen reageerden: Precies, daarom doen we hier niet aan landbouw. (Gelach) Waarom zeiden jullie dat niet tegen ons? Jullie vroegen het ons nooit. Ik dacht toen dat alleen wij Italianen blunders maakten in Afrika, maar toen zag ik wat de Amerikanen deden, en de Engelsen en de Fransen. Toen ik had gezien wat die deden, werd ik behoorlijk trots op ons project in Zambia.
Il a écrit ces paroles dans son journal : « Je me soumet, entièrement, à Jésus Christ mon Rédempteur. » Un historien français a dit, deux siècles plus tard, « Il est rare qu’un intellect aussi puissant se soumette avec une telle humilité à l’autorité de Jésus Christ. » Pascal fini par croire que non seulement la grâce et l’amour de Dieu pourraient nous rendre l’harmonie, mais il croyait que ces propres péchés et échecs pourraient êtres pardonnés, et que quand il viendrait à mourir il irait au ciel.
Hij schreef in zijn dagboek deze woorden: Ik geef mijzelf, volledig aan Jezus Christus, mijn Verlosser. Een Frans historicus zei twee eeuwen later: Zelden heeft zo'n groot intellect zich met zulke nederigheid gegeven aan de autoriteit van Jezus Christus. Pascal geloofde dat niet alleen Gods liefde en genade ons weer in harmonie kon brengen, maar hij geloofde ook dat zijn eigen zonden en falen vergeven konden worden, en dat hij bij zijn dood naar een plaats zou gaan, genaamd hemel.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
mon français ->
Date index: 2024-12-10