Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «mon doctorat pourquoi sommes-nous meilleurs » (Français → Néerlandais) :
C'est un graffiti dans mon ancien quartier à Berkeley, en Californie, où j'ai fait mon doctorat pourquoi sommes-nous meilleurs au jeu que dans la vie? .
Dit is een stuk graffiti in mijn oude buurt in Berkeley, California, waar ik mijn PhD deed over waarom we beter zijn in games dan in het echte leven.
Juste a
près avoir fini mon doctorat, j'ai eu la chance de faire partie d'un groupe de scientifique
s qui l'utilisaient pour la première fois pour explorer le
s océans. Nous nous sommes entrainé dans un bassin à Port Hueneme. Et ensuite j'ai fait ma première plongée libre dans l'océan dans le Santa Barbara Channel. C'était une plongée en soirée. Je suis descendue à une profondeur de 800 pieds et éteint toutes les lumières. J'ai éteint
...[+++] les lumières parce que je savais que je verrai ce phénomène des animaux qui créent de la lumière appelé bioluminescence. Mais rien ne m'avait préparée à la quantité de lumière ni à combien c'était spectaculaire.
Direct na mijn promoveren had ik het geluk toegelaten te worden tot een groep wetenschappers die dit voor het eerst gebruikten voor de verkenning van de oceaan. We trainden in een tank in Port Hueneme. Mijn eerste duik in open water was in het Santa Barbara kanaal. We doken in de avond. Ik daalde af tot een diepte van 270 meter en deed de lichten uit. De reden waarom ik de lichten uitdeed is omdat ik wist dat ik lichtgevende dieren zou kunnen zien: bioluminescentie. Maar ik was totaal niet voorbereid op hoe veel er was en hoe spectaculair het was.
J'ai passé beaucoup de temps en Inde, là-bas, tu es élevé avec ce sentiment qu'on est un être spirituel se trouvant être un corps physique. Nous, les Occidentaux sommes plus centrés sur le corps physique, puis, à partir d'un certain âge, quand on a de la bouteille, on commence à s'intéresser à l'esprit. Mais si vous êtes déjà allés au musée de Gandhi, à Delhi, vous avez vu ce qui est écrit au-dessus de la
porte, et ce fut d'ailleurs une réponse de Gandhi à la question d'un journaliste. Gandhi montait dans un train quand le journaliste l'a interpelé : «Gandhi, Gandhi, quel e
st votre message au monde ...[+++] ? » Gandhi se retourna et dit : « Ma vie. Ma vie est mon message. » Et votre vie aussi est un message. Peut-être pas aussi grand que celui de Gandhi - en tout cas pas le mien - mais votre vie doit être votre message. Sinon, pourquoi sommes-nous ici ?
Ik vertoef vaak in India en in India wordt je grootgebracht vanuit het perspectief dat je een spiritueel wezen bent dat te gast is in een fysiek lichaam, terwijl we in het Westen veel meer uitgaan van ons fysieke lichaam en pas als we oud en rijp genoeg worden, krijgen we interesse voor de ziel. Maar, als je ooit in het Gandhi-museum in Delhi bent geweest, zul je weten dat er deze uitspraak boven de deur hangt, een uitspraak die feitelijk een antwoord was van Gandhi op de vraag van een journalist. Gandhi stapte op de trein en een journalist riep hem na: Gandhiji, Gandhiji, wat heb je de wereld te zeggen? waarop Gandhi zic
h omdraaide en zei: Mijn leven, mijn leven i ...[+++]s alles wat ik heb te zeggen. Datzelfde geldt voor jouw leven. Misschien met niet zoveel impact als dat van Gandhi -- het mijne zeker niet -- maar je leven moet je statement zijn. Waarom zou je anders hier zijn?Vous voyez où ça nous mène. Je l'ai encouragée jusqu'à ce que cette photo se retrouve sur ma page Facebook. (Rires) Je me suis désidentifé immédiatement, je l'ai appelée J'ai dit. « Maman, tu ne mets plus jamais de photo de moi en bikini. » Et elle a dit, « Pourquo
i ? Tu es tellement mignon, mon chéri. » J'ai dit, « Tu ne comprends v
raiment pas. » Nous sommes peut-être parmi les premières générations qui comprennent cette organisation numérique de nous-même. Nous sommes peut-être les premiers à enregistrer activement nos vies. Que vou
...[+++]s soyez d'accord ou pas avec votre héritage nous sommes en train de laisser derrière nous des traces numériques. Netra et moi voulions vraiment utiliser notre projet sur 200 ans pour organiser notre héritage numérique, et pas seulement l'héritage numérique mais nous croyons en l'organisation de l'héritage de mon passé, et de mon futur. Comment ? Vous pourriez poser la question. Je pense à l'avenir, je ne me suis jamais vu avancer dans le temps. En fait je vois le temps qui avance vers moi. Je visualise vraiment mon avenir qui approche. J'arrive à éviter ce que je ne veux pas et à attraper ce que je veux. C'est comme le parcours d'obstacle d'un jeu vidéo Et je m'en sors de mieux en mieux. Même quand je fais un tableau, je m'imagine derrière le tableau. Il existe déjà et quelqu'un est en train de le regarder, et je vois ce qu'il ressent instinctivement. Est-ce qu'il le ressent avec son cœur ou est-ce uniquement cérébral ?
Ze kreeg onlangs een Facebook-account, je begrijpt al waar dat heengaat.. Ik steunde haar volled
ig tot deze foto op mijn Facebook-pagina verscheen. (Gelach) tot deze foto op mijn Facebook-pagina verscheen. (Gelach) Ik heb me zelfs untagt. Eerst belde ik haar op: Mam, je mag nooit meer een foto van mij in bikini plaatsen. Mam, je mag nooit meer een foto van mij in bikini plaatsen. Mam, je mag nooit meer een foto van mij in bikini plaatsen. Ze zei: Waarom? Je ziet er zo schattig uit, lieverd. Ze zei: Waarom? Je ziet er zo schattig uit, lieverd. Ik zei: Je begrijpt het gewoon niet. Misschien zijn we de eerste generatie die dit digitale behe
...[+++]ren van onze imago's echt begrijpt. Misschien zijn we de eerste generatie die dit digitale beheren van onze imago's echt begrijpt. Misschien zijn we de eerste generatie die dit digitale beheren van onze imago's echt begrijpt. Misschien zijn we zelfs de eersten die onze levens actief opnemen. Misschien zijn we zelfs de eersten die onze levens actief opnemen. Want, of je het eens bent met je nalatenschap of niet, Want, of je het eens bent met je nalatenschap of niet, we laten de hele tijd digitale sporen achter. we laten de hele tijd digitale sporen achter. Dus Netra en ik wilden echt ons 200-jarenplan gebruiken Dus Netra en ik wilden echt ons 200-jarenplan gebruiken om die digitale nalatenschap te beheren. Niet alleen dat, we geloven in het beheer van de nalatenschap van mijn verleden en mijn toekomst. we geloven in het beheer van de nalatenschap van mijn verleden en mijn toekomst. we geloven in het beheer van de nalatenschap van mijn verleden en mijn toekomst. Hoe we dat doen? Als ik aan de toekomst denk, zie ik mezelf nooit in de tijd vooruit bewegen, Als ik aan de toekomst denk, zie ik mezelf nooit in de tijd vooruit bewegen, maar zie ik de tijd naar mij teruglopen. maar zie ik de tijd naar mij teruglopen. Ik visualiseer dat mijn toekomst op me afkomt. Ik visualiseer dat mijn toekomst op me afkomt. Ik kan wat ik niet wil, ontwijken ...Et nous sommes sortis et nous nous sommes regardés, et nous avons dit, Com
ment ça s'est passé pour toi? Et Carrie a dit, J'ai l'impression que je n'ai pas fait ressortir l'essentiel de la dialectique hégélienne. Et j'ai dit, Si seulement j'avais vraiment mis en relation la théorie
de la propriété de John Locke avec les philosophes ultérieurs. et mon frè
re a dit, Jai eu la meilleure note de l ...[+++]a classe. Tu as eu la meilleure note de la classe?
We gaan naar buiten, kijken elkaar aan en zeggen: Hoe ging het bij jou? Carrie zegt: Man , ik denk niet dat het me is gelukt de essentie van de Hegeliaanse dialectiek te vatten. Ik zeg: God, ik wou dat ik de theorie van de eigendom van John Locke echt in verband had gebracht met de filosofen na hem. Mijn broer zegt: Ik heb het hoogste cijfer van de klas. Jij hebt het hoogste cijfer van de klas?
Ils rien
t tous. (Rires) Ils sont par terre. (Rires) Ce que j'aime vraiment est qu'ils sont tous très sérieux jusqu'à ce qu'il saute dans la glace, et dès qu'il ne passe pas à travers, et qu'il ne se fait pas mal, ses amis commencent à rire. Imaginez qu'il dise : « Non, Heinrich, je crois que c'est cassé », nous n'aimerions pas voir cela. Ce serait stressant. Ou s'il se baladait en riant, avec une jambe cassée et que lui disaient d'aller à l'hôpital, ce ne serait pas drôle. Le fait que le rire fonctionne, fait d'une situation douloureuse, embarrassante, difficile, une situation drôle, que nous apprécions. Je pense que c'est un usage très
...[+++]intéressant, et cela arrive tout le temps. Par exemple, je me souviens d'une chose de similaire à l'enterrement de mon père. Nous ne sautions pas dans la glace en sous-vêtements. Nous ne sommes pas des Canadiens. (Rires) (Applaudissements) C'était un évènement désagréable, un parent était un peu pénible, ma mère n'allait pas bien, et je me souviens, juste avant que tout commence, avoir raconté cette histoire sur un sitcom des années 70, à ce moment, je ne savais pas pourquoi je le faisais et j'ai réalisé qu'en fait, j'essayais de trouver quelque chose qui pourrait la faire rire avec moi.
En nu lachen ze allemaal. (Gelac
h) Ze liggen op de grond. (Gelach) Wat ik hier heel leuk aan vind, is dat het heel serieus is, tot hij op het ijs springt. En omdat hij er niet doorheen zakt en er ook geen bloed vloeit of botten rondvliegen, beginnen zijn vrienden te lachen. Stel je voor dat ze zouden zeggen: 'Serieus, Heinrich, ik denk dat het gebroken is' dan zou het niet leuk zijn. Dat zou stressvol zijn. Of als hij lachend rond rent met een gebroken been en z'n vrienden zeggen, 'je moet naar het ziekenhuis', dan is het niet leuk. Het lachen werkt omdat het hem uit een pijnlijke, gênante, moeilijke situatie haalt en plaatst in een grap
...[+++]pige situatie waarom we kunnen lachen. Dat is een echt interessante toepassing, die heel vaak voorkomt. Ik kan me zoiets herinneren, van mijn vaders begrafenis. We sprongen niet in onze zwembroek op het ijs rond. We zijn geen Canadezen! (Gelach) (Applaus) Een begrafenis is altijd moeilijk. Ik had een lastig familielid, en mijn moeder had het moeilijk. Ik herinner me dat ik haar vlak voor aanvang een gebeurtenis vertelde uit een comedy uit de jaren 70! Ik dacht nog: ik heb geen idee waarom ik dit doe. Later besefte ik dat ik op zoek was naar iets -- wat dan ook -- waarmee ik haar kon laten lachen, samen met mij.Elle est venue en Californie, à Los Angeles me re
ndre visite et nous sommes allés à Malibu, cet endroit l'a beaucoup déçue. (Rire) Puis nous sommes allés dans un restaurant de poisson, Chad le surfer était notre serveur, lorsqu'il est venu à notre table ma mère lui a demandé : Proposez-vous des spécialités, jeune homme ? Et Chad a répondu : Ouai, genre ... ça, du saumon, qui est genre roulé dans ce truc, genre une de croûte de wasabi. C'est une vraie tuerie. Et ma mère s'est tournée vers moi et m'a dit : Mais quelle langue parle t-il ? (Rire) J'ai répondu Anglais maman . Et elle a secoué la tête et dit : Oh ces américains ! Nous leur avon
s donné un ...[+++]e langue. Pourquoi ne l'utilisent ils pas ? (Rire) Alors cette femme, une anglicane qui s'est convertie au catholicisme quand elle a épousé mon père -- il n'y a pas plus religieux qu'un converti catholique -- a décidé d'enseigner dans des régions rurales au Nigeria en particulier aux femmes Igbo la méthode d'ovulation Billings le seul moyen de contraception autorisé par l'Eglise Catholique.
Ze kwam naar Los Angeles om me te bezoeken, en we gingen naar Malibu, dat haar erg tel
eurstelde. (Gelach) Toen gingen we naar een visrestaurant, en Chad de surfer was onze ober. Hij kwam aan tafel en mijn moeder vroeg: Heb je nog bijzondere gerechten, jongeman? Chad zegt: Zeker weten, we hebben totaal gave
zalm gerold in een soort korst van wasabi, weet je wel. Helemaal waus... Mijn moeder draaide zich naar mij en zei: Welke taal spreekt hij? (Gelach) Ik zei: Engels, mam. Ze schudde haar hoofd en zei: O, die Amerikanen... we gaven hen
...[+++] een taal. Waarom gebruiken ze die niet? (Gelach) Dus deze vrouw, die overstapte van de kerk van Engeland naar het katholicisme toen ze mijn vader trouwde -- en niemand is doller dan een katholieke bekeerling -- besloot in de landelijke gebieden van Nigeria, vooral aan Igbovrouwen de Billings-ovulatiemethode te onderwijzen. Dit was het enige voorbehoedmiddel met katholieke goedkeuring.Donc, ça c'est un problème philosophique. Mais aujourd'hui, pour mon intervention, je vais supposer que la plupart des personnes dans ce public ont une conscience, et que je n'ai pas besoin de m'en soucier. Il y a un second problème qui nous est plus familier en tant que parents, professeurs, conjoints, et r
omanciers. Qui est, Pourquoi est-ce si difficile de savoir ce que l'autre veut ou croit ? Ou peut-être une question plus pertinente, Pourquoi est-ce si difficile de changer ce que l'autre veut ou croit ? Je pense que ce sont les romanciers qui le disent le mieux. Comme Phi
...[+++]lip Roth, qui a dit, Cependant, que pouvons-nous faire à propos de ce problème d'une importance si terrible, le problème des autres personnes? Nous sommes tous si mal équipés pour imaginer la vie intérieure et les objectifs invisibles les uns des autres. Alors en tant que professeur, et en tant qu'épouse, c'est, bien sûr, un problème auquel je suis confrontée tous les jours. Mais en tant que scientifique, je m'intéresse à un problème différent au sujet des autres, et c'est celui que je vais vous présenter aujourd'hui.
Dus dat is een probleem in de filosofie. Maar voor vandaag neem ik aan dat velen in dit publiek een geest hebben en dat ik me hierover geen zorgen hoef te maken. Er is een tweede probleem dat ons misschien even bekend voorkomt als ouders en leraren en echtgenoten en schrijvers. En dat is: Waarom is het zo moeilijk om te weten wat iemand wil of denkt? Of misschien, meer relevant, Waarom is het zo moeilijk om te veranderen wat iemand wil of denkt? Ik denk dat schrijvers dit het best stellen. Zoals Philip Roth, die zei:
En nu, wat gaan we doen aan deze verschrikkelijk belangrijke zaak van andere mensen? We zijn allemaal zo slecht uitgerust
...[+++]om elkaars interne werking en onzichtbare doelen in te beelden. Dus als een lerares en als een echtgenote, is dit, natuurlijk, een probleem waarmee ik elke dag geconfronteerd wordt. Maar als wetenschapper, ben ik geïnteresseerd in een heel ander probleem van andere geesten, en dat is wat ik vandaag ga introduceren.Alors, pourquoi, si nous pensons que nous sommes tous d'accord, que nous voulons un monde meilleur, que nous voulons un monde plus juste, comment se fait-il que nous n'utilisions pas le langage qui depuis toujours, nous a montré que nous pouvions faire tomber les barrières, et toucher les autres ?
Dus waarom, als we denken het met elkaar eens te zijn dat we een betere wereld willen, een rechtvaardigere wereld, waarom gebruiken we dan niet die taal die ons steeds heeft laten zien dat we barrières kunnen slechten en kunnen doordringen tot mensen?
Qu'est-ce qui rend le présent, plus p
articulièrement les bons moments du présent, si difficiles à vivre correcteme
nt? Réciproquement, pourquoi tant d'événements semblent plus faciles à savourer, à apprécier et à vivre, lorsqu'ils sont résolument terminés? Un des avantages du passé, c'est qu'il est une version éditée et réduite d
u présent. Même les meilleurs jours de nos vies contiennent une série de moments insipides et gênants. Da
...[+++]ns notre mémoire, tels des éditeurs qualifiés d'heures de rushes et souvent de séquences plates, nous verrouillons les moments les plus importants; et par conséquent construisons des séquences qui semblent bien plus significatives et intéressantes que leur cadre d'origine. Des heures de médiocrité peuvent être réduites en cinq ou six images parfaites. La nostalgie est le présent bonifié par le montage. Beaucoup de ce qui détruit le présent est pure anxiété. Le présent contient toujours un nombre important de possibilités, certaines très repoussantes, dont nous sommes toujours conscients. En théorie, tout peut arriver, un séisme, un anévrisme, un rejet - qui donne lieu à une anxiété non spécifique qui nous suit en permanence; le simple effroi face à l'inconnu de ce qui va se produire Mais après, bien sûr, seul un nombre très limité de choses horribles se produisent et nous oublions l'anxiété simultanément (ou plutôt passons à un nouveau présent).
Hoe komt het toc
h dat we het nu, en vooral de leukste momenten van het heden, zo moeilijk ten volle kunnen ervaren? En waarom, omgekeerd, kunnen we van zo veel gebeurtenissen makkelijker genieten en waarderen als ze echt voorbij zijn? Een voordeel van het verleden is dat het een dramatisch ingekorte versie is van het heden. Zelfs de mooiste dagen van ons leven bestaan uit een serie saaie en ongemakkelijke momenten. Maar in onze herinnering leggen we alleen de meest betekenisvolle momenten vast, als capabele redacteuren van uren van ruw en vaak niet-inspirerend materiaal. En zo creëren we reeksen die veel betekenisvoller en interessanter
...[+++]voelen dan de situaties waaruit ze voortkwamen. Uren van middelmatigheid worden teruggebracht tot vijf of zes perfecte beelden. Nostalgie is: het heden verrijkt door een redactie-apparaat. Pure angst verwoest veel van het heden. Het heden bevat altijd een enorme hoeveelheid mogelijkheden, sommige geweldig griezelig, waar we ons continu op achtergrond van bewust zijn. In theorie kan er van alles gebeuren, een aardbeving, een slagaderbreuk, een afwijzing - wat leidt tot de vage angst die veel van ons steeds maar voortsleept. De eenvoudige vrees over de onbekendheid van wat komen gaat. Maar natuurlijk gebeuren er uiteindelijk maar heel weinig van die dingen en meteen vergeten we de angst (of we richten die weer op het nieuwe heden). datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
mon doctorat pourquoi sommes-nous meilleurs ->
Date index: 2024-01-18