Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "moment où nous poussons notre " (Frans → Nederlands) :
Nous avons, depuis le moment où nous poussons notre premier vagissement jusqu'au moment de notre dernier souffle -- c'est à dire depuis notre naissance jusqu'à notre mort -- nous ne pouvons pas réduire notre rythme métabolique en dessous du niveau appelé standard, ou métabolisme de base.
We hebben, van de eerste klap op de billen tot onze laatste adem -- van onze geboorte tot onze dood -- we kunnen ons metabolisme niet vertragen onder wat een standaard heet, of basaal metabolisme.
Nous sommes à un moment si critique de notre histoire collective.
We zijn nu op zo een kritisch moment van onze collectieve geschiedenis aangekomen.
Qu'est-ce qui rend le présent, plus partic
ulièrement les bons moments du présent, si difficiles à vivre correctement? Réciproquement, pourquoi tant d'événements semblent plus faciles à savourer, à apprécier et à vivre, lorsqu'ils sont résolument terminés? Un des avantages du passé, c'est qu'il est une version éditée et réduite du présent. Même les meilleurs jours de nos vies contiennent une série de moments insipid
es et gênants. Dans notre mémoire, tels des éditeurs qualifiés d'heures de rushes et souvent d
e séquence ...[+++]s plates, nous verrouillons les moments les plus importants; et par conséquent construisons des séquences qui semblent bien plus significatives et intéressantes que leur cadre d'origine. Des heures de médiocrité peuvent être réduites en cinq ou six images parfaites. La nostalgie est le présent bonifié par le montage. Beaucoup de ce qui détruit le présent est pure anxiété. Le présent contient toujours un nombre important de possibilités, certaines très repoussantes, dont nous sommes toujours conscients. En théorie, tout peut arriver, un séisme, un anévrisme, un rejet - qui donne lieu à une anxiété non spécifique qui nous suit en permanence; le simple effroi face à l'inconnu de ce qui va se produire Mais après, bien sûr, seul un nombre très limité de choses horribles se produisent et nous oublions l'anxiété simultanément (ou plutôt passons à un nouveau présent).
Hoe komt het toch dat we het nu, e
n vooral de leukste momenten van het heden, zo moeilijk ten volle kunnen ervaren? En waarom, omgekeerd, kunnen we van zo veel gebeurtenissen makkelijker genieten en waarderen als ze echt voorbij zijn? Een voordeel van het verleden is dat het een dramatisch ingekorte versie is van het heden. Zelfs de mooiste dagen van ons leven bestaan uit een serie saaie en ongemakkelijke momenten. Maar in onze herinnering leggen we alleen de meest betekenisvolle momenten vast, als capabele redacteuren van uren van ruw en vaak niet-inspirerend materiaal. En zo creëren we reeksen die veel betekenisvoller en interessanter
...[+++]voelen dan de situaties waaruit ze voortkwamen. Uren van middelmatigheid worden teruggebracht tot vijf of zes perfecte beelden. Nostalgie is: het heden verrijkt door een redactie-apparaat. Pure angst verwoest veel van het heden. Het heden bevat altijd een enorme hoeveelheid mogelijkheden, sommige geweldig griezelig, waar we ons continu op achtergrond van bewust zijn. In theorie kan er van alles gebeuren, een aardbeving, een slagaderbreuk, een afwijzing - wat leidt tot de vage angst die veel van ons steeds maar voortsleept. De eenvoudige vrees over de onbekendheid van wat komen gaat. Maar natuurlijk gebeuren er uiteindelijk maar heel weinig van die dingen en meteen vergeten we de angst (of we richten die weer op het nieuwe heden).Et si notre cerveau a pris tant d’ampleur c'est surtout parce qu'il a acquis une nouvelle « pièce », le lobe frontal et plus particulièrement une région appelée le cortex préfrontal
. Qu’accomplit pour nous le cortex préfontal qui puisse justifier la restructuration complète du crâne humain en une fraction de temps évolutionnaire? Il s'avère que le cortex préfontal accomplit un tas de choses, mais l'une des plus importantes est la simulation d’expériences. Les pilotes d'avion s'entraînent sur des simulateurs de vols pour éviter les erreurs lors de vols rée
...[+++]ls. L’être humain possède cette merveilleuse adaptation qui lui permet de simuler mentalement ce qu’il projette faire dans la vie réelle. C'est une prouesse qu'aucun de nos ancêtres ne pouvait accomplir et qu'aucun autre animal ne fait aussi bien que nous. C'est une adapation extraordinaire. Tout comme la préhension, se déplacer sur deux jambes et le langage, c’est l’une des choses qui a fait descendre notre espèce de l’arbre pour la conduire au centre commercial. Et....(rire)---nous l’avons tous fait. Bien sûr, Ben & Jerry's n'a pas de glace au foie et à l'oignon. Ce n'est pas parce qu'ils en ont testé et fait «Beurk!». C'est parce que sans quitter son fauteuil, on peut simuler cette saveur et faire «Beurk!». Faisons un diagnostique rapide avant de poursuivre. Voyons comment fonctionnent nos simulateurs d'expériences. Je vous invite maintenant à envisager deux versions du futur. Essayez de les simuler et dites-moi laquelle vous préféreriez. L'une est de gagner à la loto. Disons, 314 millions de dollars. Et l'autre est de devenir paraplégique. Pensez-y un moment. Vous ne croyez probablement pas avoir à y réfléchir longuement. Chose intéressante, il existe des données sur ces deux groupes de gens qui illustrent leur niveau de bonheur. Voici ce à quoi vous vous attendez, non? Mais ça, ce ne sont pas les données. Je les ai fabriquées! Voici les données réelles. Vous avez échoué le test et vous n'en êtes qu'au débu ...
Een van de hoofdredenen dat ons brein zo groot is geworden, is dat het een nieuw deel heeft gekregen, genaamd de frontaalkwab. In het bijzonder een deel dat de prefrontale cortex heet. Wat doet de prefrontale cortex v
oor jou, dat het de totale herziening rechtvaardigt van de architectuur van de menselijke schedel in een oogwenk van de evolutionaire tijd? Het blijkt dat de prefrontale cortex veel dingen doet, maar een van de belangrijkste dingen is dat het een 'ervaringsvoorspeller' is. Piloten oefenen in vliegsimulatoren, zodat ze geen fouten maken in echte vliegtuigen. Mensen hebben de geweldige aanpassing dat ze reële ervaringen in hun
...[+++] hoofd kunnen hebben voordat ze deze in het echte leven gaan uitproberen. Dit is een truc die geen van onze voorouders kon, en dat geen enkel ander dier kan doen zoals wij dat kunnen. Het is een geweldige aanpassing. Het staat bovenaan in de lijst met de opponeerbare duim, rechtop staan en taal als een van de dingen die onze soort uit de bomen heeft gekregen en de winkelcentra in. (Gelach) Jullie doen dit allemaal. Ik bedoel... Ben en Jerry's heeft geen lever-en-ui-ijs. Dat is niet omdat ze daarvan wat hebben opgeklopt, proefden en Bah zeiden. Dat is omdat, zonder uit je luie stoel te hoeven opstaan, je de smaak kunt simuleren en bah zegt voordat je het maakt. Laten we een snelle diagnose stellen voordat ik verder ga met de rest van het gesprek. Laten we eens kijken hoe je ervaringsvoorspellers werken. Hier zijn twee verschillende toekomstbeelden. Ik nodig jullie uit ze te beschouwen. Probeer ze je voor te stellen en me te vertellen welke je denkt dat je voorkeur heeft. De ene is het winnen van de loterij. Dit is ongeveer 250 miljoen euro. En de ander is het krijgen van een dwarslaesie. Denk er maar even over na. Je hebt waarschijnlijk niet het idee dat je hier over na hoeft te denken. Interessant genoeg, zijn er gegevens over deze twee groepen mensen, gegevens over hoe gelukkig ze zijn. En dit is precies wat je had verwacht, niet wa ...Miracul
eusement, alors que nous posions ces questions et c
ommencions à porter notre attention sur le haut de la pyramide, nous nous sommes rendu compte que nous créions plus de loyauté. La loyauté de nos clients est montée en flèche. La rotation de nos employés a chuté à un tiers de la moyenne du marché. Et durant les cinq ans de l'éclatement de la bulle internet, notre taille a triplé. Je suis ensuite allé passer du temps avec d'autres dirigeants et je leur ai demandé comment
ils traver ...[+++]saient ce moment, ce qu'ils m'ont dit et redit, c'est qu'ils dirigent seulement ce qu'ils peuvent mesurer. Et ce que nous pouvons mesurer est cette partie tangible au pied de la pyramide. Ils ne voyaient même pas la partie intangible plus haut sur la pyramide. Je me suis alors mis à me demander : Comment faire en sorte que les dirigeants prennent en compte l'intangible ? Si on apprends aux dirigeants à manager seulement ce qu'ils peuvent mesurer, et que tout ce qu'on peu mesurer c'est ce qui est tangible dans la vie, nous passons à côté de beaucoup de choses au sommet de la pyramide.
Miraculeus, toen we deze vragen stelden en aandacht gaven aan de top van de piramide, zagen we dat we meer loyaliteit creëerden. Onze klan
t loyaliteit steeg enorm. Ons personeelsverloop daalde tot een derde van de
norm. En gedurende die vijfjarige dotcom crisis, groeiden we 300%. Toen ik vervolgens andere leiders opzocht en hen vroeg hoe ze die tijd doorkwamen, vertelden ze me telkens weer dat ze enkel beheren wat ze kunnen meten. En dat is het tastbare spul aan de basis van de piramide. Ze za
...[+++]gen het ontastbare niet eens hoger in de piramide. Dus ging ik me afvragen: Hoe kunnen we leiders het ontastbare leren waarderen? Als we slechts leren te beheren wat meetbaar is, en al het meetbare zijn tastbare zaken, missen we een hele hoop van de top van de piramide. (Rires) (Applaudissements) Dans notre société, c'est le moment qu'on appelle le moment où on mâchonne son stylo . (Rires) Et si on pouvait le faire ? Retenez juste votre incrédulité un moment, et songeons à ce qui pourrait arriver si nous pouvions le faire. Eh bien, nous pourrions protéger des objectifs de grande valeur comme les cliniques.
(Gelach) (Applaus) Dit is wat we in ons bedrijf het pinkzuigmoment noemen. (Gelach) Wat als we dat konden doen? Wel, hou je ongeloof even in, en laten we bedenken wat er zou kunnen gebeuren als we dat konden doen. We zouden doelwitten met zeer hoge waarde kunnen beschermen, zoals klinieken.
Ce qui est réel, c'est
la séparation. À un moment donné au début de la petite enfance, l'idée d'identité commence à se former.
Un nom est donné à notre petite part d'unité, et on lui raconte toutes sortes de choses sur elle-même. Ces renseignements, ces opinions et ces idées, deviennent des réalités
, qui participent à nous construire, à construire notre identité. Cette identité devient le véhicule qui nous permet de naviguer dans n
...[+++]otre monde social.
Wat echt is, is afgescheidenheid. Ergens tijdens de babyfase begint het idee van zelf te ontstaan. Onze kleine portie eenheid krijgt een naam, leert een hoop dingen over zichzelf. Deze details, meningen en ideeën worden feiten, waarmee wij aan onszelf bouwen, aan onze identiteit. Dit zelf wordt ons voertuig voor navigatie in onze sociale wereld.
Ho
mme 1 : à partir du moment où il y a de l'injustice, quelqu'un doit faire un sacrifice! Femme 1 : Ce n'est pas un sacrifice, C'est une vengeance! Si vous tuez, il n'y a pas de différence entre victime et occupant. Homme 1 : si vous
avions des avions, nous n'aurions pas besoin de martyrs, c'est la différence. Femme : La différence c'est que l'armée israelienne est toujours plus forte. Homme: Alors, soyons égaux devant la mort. Nous avons toujours le Paradis. Femme: Il n'y a pas de Paradis! C
a n'existe que dans ...[+++]votre tête! Homme: Dieu vous pardonne, dieu vous pardonne! Que dieu vous pardonne. Si vous n'étiez pas la sœur d'Abu Azzam… De toute façon, je préfèrerais encore avoir le paradis dans ma tête que vivre dans cet enfer! Dans cette vie, nous sommes morts de toute façon. Homme: Nous choisissons l'amertume seulement si l'alternative est encore plus amère. Femme: Et nous? Ceux qui restent? Gagnerons-nous de cette façon? Ne voyez-vous pas que ce que vous faites est en train de nous détruire? Et que vous prenez Israel comme alibi pour continuer? Homme: Donc, sans alibi, Israel arrêterait? Femme: Peut-être. Nous devons faire de cette guerre une guerre morale. homme: Et comment faire, si Israel n'a pas de morale? Femme: Fais attention! George: Ma femme Ayelet m'a appelé et m'a dit: Il y a eu un attentat suicide à Tel Aviv . Ayelet: Qu'est-ce que vous savez sur les blessés? Nous recherchons trois filles. George: Nous n'avons aucune information. Ayelet : Une est blessée ici, mais nous n'avons pas entendu parlé des trois autres. George: J'ai dit OK, c'est Bat-Chen, c'est ma fille . Etes-vous sûre qu'elle est morte? Ils ont dit que oui. Tzika: Ce jour-là, vers 6,30, je conduisais ma femme et mes filles au supermarché. Quand nous sommes arrivé là bas…. nous avons vu trois jeeps militaires israeliennes garées de l'autre côté de la rue. Quand nous avons dépassé la première jeep, ils ont ouvert le feu sur nous. Et ma fille de 12 ans Christine a été tuée dans la fusillade. Tzvi ...
Man 1: Zolang er onrechtv
aardigheid bestaat, moet iemand zich opofferen! Vrouw 1: Dat is geen offer, dat is wraak! Als je doodt,
is er geen verschil tussen het slachtoffer en de dader. Man 1: Als we vliegtuigen hadden, hadden we geen martelaars nodig, dat is het verschil. Vrouw: Het verschil is dat het Israëlische leger alsnog sterker is. Man: Laten we dan gelijk zijn in de dood. We hebben nog het Paradijs. Vrouw: Er is geen Paradijs! Het bestaat alleen in je hoofd! Man: Alsjeblieft zeg! Moge God je vergeven. Als jij niet Abu Azzam's
...[+++]dochter was geweest... Alleszins, liever een Paradijs in mijn hoofd dan een leven in deze hel! In dit leven zijn we toch dood. Man: Men kiest alleen het bittere als het alternatieve nog bitterder is. Vrouw: En wij dan? De achterblijvers? Winnen we zo? Zie je niet dat wat je doet ons vernietigt? En dat je Israël een alibi geeft om door te gaan? Man: Dus, zonder alibi houdt Israël ermee op? Vrouw: Misschien. We moeten er een morele oorlog van maken. Man: Hoe dan, als Israël immoreel is? Vrouw: Wees voorzichtig! George: Mijn vrouw Ayelet belde me op en zei: Er was een zelfmoordaanslag in Tel Aviv. Ayelet: Wat weet je over de slachtoffers? We zoeken drie meisjes. George: We hebben geen informatie. Ayelet: Er ligt er hier een gewonde, maar we weten niets over de andere drie. George: Ik zei: OK, dat is Bat-Chen, dat is mijn dochter. Weet U zeker dat ze dood is? Ze zeiden ja. Tzvika: Op die dag, rond 6:30, reed ik met mijn vrouw en dochters naar de supermarkt. Toen we daar aankwamen... zagen we drie Israëlische militaire jeeps geparkeerd aan de kant van de weg. Toen we de eerste jeep passeerden... openden ze het vuur op ons. Mijn 12-jarige dochter Christine werd gedood in het vuurgevecht. Tzvika: Ik ben het hoofd van alle afdelingen. George: Maar is er een leraar die verantwoordelijk is? Tzvika: Ja, ik heb assistenten. Ik heb elke dag met kinderen te maken. Tzvika: In het begin vond ik het een vreemd idee. Maar toen ik het logisch bekeek, zag ...Mais ce qui m'inquiète encore plus de bien d
es façons alors que nous nous dissocions de la nature, alors que nous nous dissocions spirituellement de ces animaux, est que nous perdons espoir, nous perdons
ce lien spirituel, notre dignité, cette chose en nous qui nous maintient liés à la planète. BJ : Vous devez donc savoir, en regardant dans les yeux des lions et des léopards maintenant, que c'est une question de conscience cruciale. Et ce que nous faisons, en février, nous sortons un film intitulé Le Dernier Lion . Le Dernier Lion est
...[+++] précisément ce qui arrive en ce moment. C'est la situation dans laquelle on est -- les derniers lions. C'est-à-dire que si nous n'agissons pas, ces plaines seront entièrement dépourvues de grands félins, et ensuite tout le reste disparaîtra à son tour.
Maar waar ik mij op velerlei manieren nog meer zorgen over maak is dit: als we ons onthechten van de natuur, als we ons geestelijk onthechten van deze dieren, dan verliezen we de hoop, dan verliezen we die spirituele verbinding, onze waardigheid, datgene in ons dat ons verbindt met deze planeet. BJ: Je moet je dus beseffen, als je in de ogen kijkt van leeuwen en luipaarden vandaag de dag, dan gaat het om een kritisch bewustzijn. Dus gaan wij in februari een film uitbrengen die heet De Laatste Leeuw . De Laatste Leeuw is pr
ecies wat er op dit moment gebeurt. Dat is de situatie waar we ons bevinden -- de laatste leeuwen. Tenminste, als we
...[+++]geen actie ondernemen en er niets tegen doen, dan zullen deze vlakten compleet verstoken worden van grote katachtigen. Als gevolg daarvan, zal al het andere verdwijnen.Si tout le monde fantasmait dans un lit de roses, on n'aurait pas de conversations si intéressantes sur le sujet. Mais non, là-haut dans nos pensées
un tas de choses se passent sans qu'on sache tout le temps comment en parler à la personne qu'on aime, parce qu'on pense que l'amour c'est l'altruisme mais en fait, le désir s'accompagne d'une certaine dose d'égoïsme dans le meilleur sens du mot : la capacité de rester connecté avec soi-même en présence de quelqu'un d'autre. Alors je veux dessiner cette petite image pour vous parce qu'on naît avec cette nécessité de concilier ces deu
x types de besoins, ...[+++]Notre besoin d'être connecté et notre besoin d'être à part, ou notre besoin de sécurité et d'aventure, ou notre besoin de compagnie et d'autonomie, et si vous pensez à l'enfant qui est assis sur vos genoux et qui est niché là bien confortablement, en sûreté et à l'aise et à un moment donné, il nous faut tous sortir pour découvrir et explorer le monde. C'est là que commence le désir, cette exploration requiert de la curiosité, de la découverte.
Als iedereen fantaseerde op een rozenbed, zouden we hier niet zulke interessante gesprekken over hebben. Maar nee, in ons hoofd daarboven zijn een heleboel dingen gaande die we niet altijd wete
n te brengen aan de persoon die we liefhebben omdat we denken dat bij liefde onzelfzuchtigheid hoort maar bij
verlangen hoort een portie egoïsme, in de beste zin van het woord: het vermogen om verbonden te blijven met jezelf in aanwezigheid van een ander. Daarom wil ik dit kleine plaatje voor jullie schetsen, want de behoefte om deze twee behoef
...[+++]tes te verzoenen, daar zijn we mee geboren. Onze behoefte aan verbondenheid, onze behoefte aan gescheidenheid of onze behoefte aan veiligheid en avontuur, of onze behoefte aan harmonie en aan autonomie. Denk aan het kleine kind dat op je schoot zit, dat daar gezellig genesteld is, veilig en comfortabel. Op een gegeven moment hebben we allemaal de behoefte om de wereld in te gaan, om te ontdekken en te verkennen. Dat is het begin van verlangen, die verkenning heeft nieuwsgierigheid en ontdekking nodig. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
moment où nous poussons notre ->
Date index: 2024-06-14