Vertaling van "milliards pour " (Frans → Nederlands) :

Voici une liste de pays, rangés selon leur PIB. Notez que le PIB est mesuré en dollars, pas en quantité de choses produites. Si nous analysions juste une quantité, alors un pays qui produirait cinq millions de punaises serait au même point qu'un produit qui produirait cinq millions de voitures. Mais il y aussi un problème quand on utilise la valeur de la production en dollar : l'inflation. Si deux pays produisent le même nombre de voitures, mais que l'un d'entre eux a des prix plus haut, ce pays pays aura un plus haut PIB nominal, ou PIB non-corrigé des effets de l'inflation. Pour obtenir une idée plus précise de la santé d'une économie, les économistes regardent le PIB réel, qui est le PIB corrigé des effets de l'inflation. Ce que corrigé des effets de l'inflation signifie est très important, mais trop compliqué pour en discuter maintenant. On y reviendra. Donc, qu'est-ce que le PIB réel de la Grèce nous dit de son économie ? En 2013, le PIB réel de la Grèce était d'environ 242 milliards de dollars, mais ce nombre ne veut pas dire grand chose jusqu'à ce qu'on le compare aux années précédentes. En 2012, il était de 250 milliards de dollars, en 2011 de 288 milliards, et en 2010, c'était 300 milliards. En fait, depuis 2008, la Grèce a connu six ans de PIB diminuant, et les données montrent que cette récession est aussi profonde et prolongée que la Grande Dépression des Etats-Unis dans les années 30. Je viens d'utiliser le terme récession, que beaucoup de gens utilisent mal. Une récession n'est pas simplement quand une économie va mal, officiellement, c'est quand deux trimestres successifs ou six mois montrent une diminution du PIB réel. Même si l'économie grecque est encore en difficulté, elle sortit de la récession en 2014, avec une petite augmentation du PIB.
Hier is een lijst van landen gerangschikt op BBP. Merk op dat het BBP is gemeten in dollars, niet in het aantal dingen die geproduceerd zijn. Als we het aantal zouden bekijken, dan zou een land dat 5 miljoen punaises heeft geproduceerd eruit zien alsof ze het net zo goed doen als een land dat 5 miljoen auto's heeft geproduceerd, maar er is ook een probleem met de waarde in dollars gebruiken van geproduceerde dingen: inflatie. Als twee landen dezelfde hoeveelheid auto's produceren, maar één van beide heeft hogere prijzen, dan zal dat land een hoger nominaal BBP hebben, of BBP ongecorrigeerd voor inflatie. Om een nauwkeuriger idee te krijgen van de gezondheid van de economie kijken economen naar reëel BBP, dat is BBP gecorrigeerd voor inflatie. Wat gecorrigeerd voor inflatie betekent is heel belangrijk, maar een té groot onderwerp om het nu over te hebben. Daar komen we nog. Adriene: Dus wat vertelt het reële BBP in Griekenland ons over haar economie? In 2013 was het Griekse reële BBP ongeveer 242 miljard dollar, maar dat cijfer betekent niets totdat je het vergelijkt met voorgaande jaren. In 2012 was het 250 miljard dollar, in 2011 was het 288 miljard, en in 2010 was het 300 miljard. miljard. Sterker nog, vanaf 2008 heeft Griekenland zes jaar gehad met een dalend BBP, en de gegevens laten zien dat deze recessie met zo diepgaand en langdurig is als de Grote Depressie in de Verenigde Staten in de jaren '30. Ik gebruikte zojuist de term recessie, die heel veel mensen verkeerd gebruiken. Een recessie is niet zomaar als een economie slecht is, officieel is het wanneer twee opeenvolgende kwartalen of zes maanden een krimp laten zien in het reële BBP. Hoewel de economie van Griekenland het nog steeds moeilijk heeft, klom het uit de recessie in 2014, met een kleine groei van het BBP.

...pour une voiture, et des milliards pour la station spatiale internationale. Ces coûts exorbitants constituent une des plus grandes barrières aux vols spatiaux habités. Même avec de grands progrès technologiques Ce coût n'est pas prêt d'être comparable au prix d'un billet d'avion Un ascenseur spatial pourrait résoudre ce problème Après construction, un ascenseur spatial pourrait réduire ce coût de 100 fois Jusqu'à 200 dollars par kilogramme Même un ascenseur spatial bon marché coûtant 20 milliards de dollars serait rentable après avoir mis en orbite un million de tonnes de cargaison, l'équivalent d'environ deux stations spatiales internationales Alors, à quoi ressemblerait un ascenseur spatial dans la vraie vie ? ...
Het is lastig om de ruimte in te komen. Hoewel we allemaal wel zouden willen dat er een gemakkelijke, en betaalbare manier is om naar de ruimte te komen. Op dit moment is dat alleen mogelijk als je een astronaut of miljardair bent. Maar er is een concept dat het misschien mogelijk maakt, wat ook als startpunt voor de verkenning van het universum kan dienen. De ruimtelift. Maar, hoe werkt het? Om te begrijpen hoe een ruimtelift ons de ruimte in kan krijgen, moeten we eerst kijken naar wat een baan is. In een baan zijn betekent: Naar iets toe vallen maar snel genoeg gaan om het te missen. Als je een bal op aarde gooit, maakt het een boog door de lucht en raakt daarna de grond. In de ruimte, laat de zwaartekracht je ongeveer op dezelfde manier bewegen Maar als je snel genoeg zijwaarts beweegt zal door de kromming van de aarde, de grond net zo snel onder je weg vallen als de zwaartekracht van de aarde je ernaartoe trekt dus, om in de baan van de aarde te komen moeten raketten snel omhoog en zijwaarts gaan. In tegenstelling gebruikt een ruimte lift de energie van de omwenteling van de aarde om de vracht snel voort te brengen. Stel je een kind voor dat een stuk speelgoed draait aan een touwtje. Met een mier op zijn hand. Als de mier omhoog kruipt langs het touwtje, gaat hij steeds sneller hoe meer hij stijgt. Vergeleken met een raket, hoef je met een ruimtelift alleen maar de energie te leveren om omhoog te gaan. De zijwaartste beweging komt gratis bij de snelle draaiing van de aarde. Maar een ruimtelift zou, zonder twijfel, het grootste en duurste object zijn dat ooit door mensen in gebouwd Dus, is het dat het wel waard? Het komt allemaal neer op de kosten. Raketten verbranden ongelooflijk veel raketbrandstof, alleen maar om een klein beetje vracht de ruimte in te krijgen. Met de huidige prijzen kost het ongeveer 20.000 dollar om één kilo de ruimte in te krijgen Dat is 1.3 miljoen dollar voor een mens 40 miljoen dollar voor je auto Miljarden voor een ruimtestation Deze e ...

Il y a deux milliards d'êtres humains qui vivent avec moins de deux dollars par jour. Et les plus riches là-bas -- voilà un milliard de personnes -- vivent au dessus de ce que j'appelle le seuil de l'air puisqu'ils dépensent plus de 80$ par jour pour leur consommation. Mais ce ne sont que un, deux, trois milliards de personnes. et on sait qu'il y a sept milliards de gens sur Terre, donc il reste un, deux, trois, quatre milliards de gens, qui vivent entre le seuil de pauvreté et le seuil de l'air.
Er zijn twee miljard medemensen die van minder dan 2 dollar per dag leven. De rijkste mensen daar -- dat zijn 1 miljard mensen -- leven boven wat ik de luchtgrens noem, want ze besteden meer dan 80 dollar per dag aan hun consumptie. Dit zijn maar 1, 2, 3 miljard mensen. Er zijn 7 miljard mensen in de wereld. Dus moeten er nog 1, 2, 3, 4 miljard mensen zijn die leven tussen armoede- en de luchtgrens.

Vous savez, nous dépensons 100 milliards de dollars. Pourquoi ne pas utiliser cet argent pour faire le bien dans le monde ? Je suis tout à fait pour. Si l’un d’entre vous peut convaincre Bush de faire ça, ça serait parfait. Mais l’idée bien sûr, reste de dire que, si on obtient 100 autres milliards de dollars, nous voulons toujours les dépenser de la meilleure façon possible, n’est-ce pas ?
Weet je, we geven 100 miljard dollar uit. Waarom geven we dat niet uit aan goede dingen in de wereld? Ben ik helemaal voor. Als één van jullie Bush kan ompraten om dat te doen, zou dat mooi zijn. Maar het punt blijft natuurlijk, als je nog eens 100 miljard dollar krijgt, willen we dat nog steeds op de beste manier besteden, toch?

Maintenant, ce n'est plus vrai. Aujourd'hui, vous devez passer des années à l'université et faire encore un doctorat pour simplement comprendre quelles sont les questions importantes. C'est difficile. Il n'y a aucun doute là-dessus. Et en fait, il y a un exemple : le boson de Higgs, trouver le boson de Higgs. Demandez au 10 prochaines personnes que vous croiserez dans la rue, «Hé, est-ce que vous pensez que c'est utile de dépenser des milliards de francs suisses pour chercher le boson de Higgs ? » Et je pense que ce que vous obtiendrez c'est, «En fait, je ne sais pas ce que c'est que le boson de Higgs, et je ne sais pas si c'est important». Et probablement, la plupart des gens ne connaîtrait même pas la valeur du franc suisse, d'accord ? Et maintenant on dépense des milliards de francs suisses sur le sujet.
Dat is tegenwoordig niet meer het geval. Nu moet je jaren op de universiteit spenderen en post-doc-posities bekleden om alleen maar te ontdekken wat de belangrijke vragen zijn. Het is moeilijk. Daar is geen twijfel over. Een voorbeeld: de zoektocht naar het Higgsdeeltje. Vraag aan 10 mensen op straat of ze het waardevol vinden om miljarden Zwitserse franken te besteden om het Higgsdeeltje te zoeken. Ik wed dat dit het antwoord zal zijn: Ik weet niet wat het Higgsdeeltje is en ik weet niet of het belangrijk is. Waarschijnlijk weten de meeste mensen niet eens wat de waarde van de Zwitserse frank is. Toch besteden we miljarden Zwitserse frank aan dit probleem.

On s’est dit, plutôt que de faire sortir le texte complet, nous allons faire sortir des statistiques sur les livres. Prenez par exemple, « Une étincelle de bonheur ». Quatre mots ; on l’appelle quadri-gramme. Nous allons vous dire combien de fois un quadri-gramme en particulier est apparu dans les livres en 1801, 1802, 1803, jusqu’à 2008. Cela nous donne une série temporelle sur la fréquence avec laquelle cette phrase en particulier a été utilisée dans le temps. Nous le faisons pour tous les mots et les phrases qui apparaissent dans ces livres, ce qui nous donne un tableau de deux milliards de lignes qui nous raconte les changements culturels. ELA : Donc ces deux milliards de lignes, nous les appelons les deux milliards d’n-grammes. Qu’est ce qu’ils nous disent? L’n-gramme individuel mesure les tendances culturelles. Prenons un exemple. Supposez que je sois épanoui, et demain matin je veux vous raconter comme j’étais bien. Je pourrai donc dire, « Yesterday, I throve. » [Hier j’étais épanoui] Sinon, je pourrai dire, « Yesterday, I thrived.» Laquelle devrais-je utiliser ?
We zeiden, in plaats van de hele tekst uitgeven, gaan we statistieken uitgeven over de boeken. Neem bijvoorbeeld A gleam of happiness . Vier woorden; we noemen dat een four-gram. We gaan laten zien hoe vaak een specifiek four-gram verscheen in boeken in 1801, 1802, 1803, tot en met 2008. Dat levert een tijdverloop op van hoe frequent deze specifieke zin gebruikt werd. We doen dat met alle woorden en zinnen die in die boeken voorkomen, wat een lijst van twee miljard zinnen oplevert die laat zien hoe onze cultuur veranderd is. ELA: Die 2 miljard zinnen noemen we 2 miljard n-grams. Wat vertellen ze ons? De individuele n-grams meten culturele trends. Ik zal een voorbeeld geven. Stel dat ik geluk ervaar, en morgen vertel ik je daarover. Dan kan ik zeggen: Gisteren ervoer ik geluk. Of: Gisteren ervaarde ik geluk. Wat moet ik gebruiken?

Durant la crise financière, la banque centrale des États-Unis, de l'Angleterre et du Japon ont créé 3,7 milliards de milliards de dollars dans le but d'acheter du capital et d'encourager les investisseurs à faire de même. Michael Metcalfe propose une idée incroyable : ces mêmes banques pourraient-elles imprimer de l'argent pour assurer d'atteindre leurs objectifs d'aide internationale ? Sans risquer l'inflation.
Tijdens de financiële crisis creëerden de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en Japan 3,7 biljoen dollar om activa te kopen en investeerders aan te moedigen om hetzelfde te doen. Michael Metcalfe lanceert een schokkend plan: zouden dezelfde centrale banken geld kunnen drukken om hun doelstellingen voor ontwikkelingshulp te halen? Zonder risico op inflatie?

D'environ 10 milliards en 1990, elle représente 50 milliards de dollars pour le monde entier aujourd'hui, et elle ne montre aucun signe de ralentissement.
Met een waarde van zo'n 10 miljard in 1990, naar nu wereldwijd 50 miljard, en er zijn geen tekens van vertraging zichtbaar.

Ils achètent maintenant des voitures. Et ce qui est arrivé il y a un mois c'est que l'entreprise Chinoise, Geely, a racheté l'entreprise Volvo. Et enfin, les Suédois ont compris que quelque chose de grand arrivait au monde. (Rires) Donc ils sont ici. La tragédie c'est que les deux milliards ici qui se débattent pour de la nourriture et les chaussures, sont toujours presque aussi pauvres qu'il y a 50 ans. La nouvelle chose c'est que on a la plus grosse pile de milliards, les trois milliards ici, qui deviennent aussi des économies émergentes, car ils sont en assez bonne santé, plutôt bien éduqué, et ils ont déjà deux ou trois enfants par femme, comme ce que cela ont.
En nu kopen zij auto's. En wat een maand geleden gebeurde was dat het Chinese bedrijf Geely de Volvo-onderneming hebben overgenomen. En toen begrepen de Zweden eindelijk dat er iets groots was gebeurd in de wereld. (Gelach) Dus daar zijn ze. En de tragiek is dat de twee miljard hier die vechten voor voedsel en schoenen, nog steeds ongeveer even arm zijn als dat ze 50 jaar geleden waren. Het nieuwe is dat we de grootste stapel miljarden, de drie miljard hier, die ook opkomende economieën zijn, omdat ze vrij gezond zijn, relatief goed geschoold, en zijn hebben ook twee of drie kinderen per vrouw, net als zij hebben.

Tout d'abord, il est profondément inégal. La moitié de la population mondiale vit encore avec moins de deux dollars par jour. Un milliard de personnes n'a pas accès à l'eau potable. Deux milliards et demi vivent dans des conditions insalubres. Un milliard se couche tous les soirs la faim au ventre. Le quart de la mortalité annuelle est causé par le SIDA, la tuberculose, la malaria, et toutes les infections associées à l'eau non potable -- 80 pour cent de ces morts ont moins de cinq ans.
Ten eerste is zij enorm ongelijk. De helft van de wereldbevolking leeft nog steeds van minder dan twee dollar per dag, een miljard mensen heeft geen toegang tot schoon water, tweeënhalf miljard mensen geen toegang tot sanitaire voorzieningen, een miljard mensen gaat dagelijks zonder eten naar bed. Eén op de vier sterfgevallen wordt elk jaar veroorzaakt door aids, tbc, malaria en een variatie aan infecties die te maken hebben met vies water -- 80 procent van hen is nog geen vijf jaar oud.