Traduction de «mesurez les fréquences de vibration » (Français → Néerlandais) :

Effectivement, si vous calculez, si vous mesurez les fréquences de vibration, elles sont les même que celle de S-H.
Als je de vibratiefrequenties meet en berekent, zijn die hetzelfde als bij S-H.

Aah, le son d'intestins d'animaux tremblants.. Je veux dire, cordes. Qui sont traditionnellement faites à partir d'intestins de chats. Indépendamment de ça, quand une corde vibre, elle le fait avec ses extrémités attachées à un instrument. Cela veut dire qu'elle peut seulement vibrer en vagues. Comme une corde à sauter avec une courbe, ou deux courbes ou trois, ou quatre ou même une combinaison de ces courbes. Plus il y a de courbes, Plus haute est la hauteur et plus vite la corde doit vibrer. En fait, la fréquence de la vibration d'une corde est exactement égale au nombre de courbes multiplié par la fréquence fondamentale de la corde. C'est la fréquence de vibration pour une seule courbe.
Aah, het geluid van schuddende dierlijke darmen .. Ik bedoel snaren, die traditioneel gemaakt zijn van de darmen van een kat. Maar ongeacht waarvan het gemaakt is wanneer een snaar trilt doet hij dit met de uiteinden vastgemaakt aan het muziekinstrument. Dit betekent dat het alleen kan trillen met een bepaald aantal golven, sinusachtige golven. Zoals bij touwtje springen met een of twee hobbels of drie of vier of een combinatie van deze hobbels. Des te meer hobbels des te hoger de toon en des te sneller de snaar moet trillen. Feitelijk is de frequentie van een trillende snaar exact gelijk aan het aantal hobbels maal de fundamentele frequentie van de snaar: de frequentie bij één hobbel.

La théorie des cordes fait partie des idées les plus prometteuses, son fondement étant que, si l'on pouvait zoomer sur les particules fondamentales, on ne verrait pas du tout des particules, mais de fines cordes d'énergie en vibration, chaque fréquence de vibration correspondant à une particule différente, un peu comme les notes d'une guitare.
Een van de meest veelbelovende kandidaten voor zo'n theorie is de snaartheorie: het essentiële idee is dat als je op de fundamentele deeltjes waaruit de wereld bestaat, zou inzoomen, je zou zien dat het helemaal geen deeltjes zijn, maar wel kleine vibrerende snaartjes energie, waarbij elke vibratiefrequentie correspondeert met een ander deeltje, zoals muzieknoten op een gitaarsnaar.

Ainsi on augmente la taille de la colonne d'air vibrante, réduisant les fréquences de vibration et donnant ainsi un ton plus grave.
Het verlengen van de buis rekt de trillende luchtkolom uit, verkleint het aantal trillingen en leidt tot een lagere toon.

Il est constitué d'un très grand nombre de ces minuscules filaments d'énergie en vibration qui vibrent à différentes fréquences.
Het bestaat uit een enorm aantal van deze kleine minivezels van trillende energie, trillend in verschillende frequenties.