Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "mes systèmes sensoriels était " (Frans → Nederlands) :
mes systèmes sensoriels était d'une douleur atroce.
En nu verkeerde ik tussen twee heel uiteenlopende realiteiten.
Quand ils sont fécondés, ils font comme tous les œufs : ils se divisent encore et encore. Faire ces photos au microscope chaque année est un moment magique, un de mes préférés. A la fin de cette division ils se transforment en larves, de minuscules gouttes de graisse, grosses comme des grains de pavot mais qui ont le même système sensoriel que nous,
Wanneer ze bevrucht zijn, doen ze wat alle andere eicellen doen: ze delen zich in twee, steeds weer opnieuw. Met de microscoop deze foto's maken is een van mijn favoriete en meest magische momenten van het jaar. Aan het einde van de celdeling worden het zwemmende larven: een klein klompje vet ter grootte van maanzaad, maar met dezelfde zintuigstelsels als die wij hebben.
Donc ce que nou
s voyons ici est un système qui vit de façon très similaire à ce que nous connaissons comme étant la v
ie. Mais ce que les gens de la NASA me demandaient vraiment
était : Est-ce que ces trucs ont une signature biologique ? Peut-on mesurer ce genre de vie ? Parce que si on peut, nous avons peut-être une chance de vraiment découvrir de la vie ailleurs sans être influencés par des références comme les acides aminés. Donc j'ai dit : Eh bien, nous devrions peut-êt
...[+++]re construire une signature biologique basée sur la vie en tant que processus universel.
Wat we hier zien, is een systeem dat leeft op een manier die erg lijkt op het leven dat we kennen. Maar wat de NASA-mensen me echt hadden gevraagd, was: 'Hebben deze jongens een biosignatuur? Kunnen we dit soort van leven meten? Want als we dat kunnen, hebben we misschien kans om elders leven te ontdekken zonder vooroordelen over dingen als aminozuren.' Ik zei: ‘Misschien moeten we een biosignatuur construeren gebaseerd op leven als universeel proces.
Au Burundi je suis entrée dans
une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. E
t elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le dir
...[+++]ecteur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk
. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebb
...[+++]en geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Beaucoup de gens qui ont une paralysie cérébrale ne peuvent pas marcher, mais mes parents n'acceptaient pas qu'on leur dise « je ne peux pas ». Le
mantra de mon père était, « Tu peux le faire, oui, tu peux pouvoir. » (Rires) Donc, si mes trois sœurs aînées passaient la serpillière, je passais la serpillière. Si mes trois sœurs aînées allaient à l'école publique, mes parents portaien
t plainte contre le système scolaire pour obtenir
...[+++]que j'y aille aussi, et si nous n'avions pas tous des A, on se prenait tous les coups de savate de ma mère. (Rires) Mon père m'a appris à marcher quand j'avais 5 ans en plaçant mes talons sur ses pieds et en marchant, simplement. Une autre tactique qu'il utilisait était d'agiter un billet de un dollar devant moi, et je devais l'attraper.
Veel mensen met hersenverlamming lopen niet, maar mijn ouders geloofden niet in kan niet'. Mijn vaders mantra was: Je kan het, ja, je kan kunnen. (Gelach) Dus als mijn drie oudere zussen dweilden, dweilde ik. Als mijn drie oudere zussen naar de openbare school gingen, klaagden mijn ouders het schoolsysteem aan tot ik ook ging. En als we niet allemaal tienen haalden, voelden we allemaal mijn moeders slof. (Gelach) Mijn vader leerde me lopen toen ik vijf was door mijn hielen op zijn voeten te zetten en gewoon te lopen. Bij een van zijn andere tactieken hield hij een dollarbiljet voor me en liet mij het achtervolgen.
Je me suis retrouvé à l'infirmerie des étudiants, où ils ont fait des examens et m'ont tout de suite dit : « problèmes de reins. » Avant que je ne m'en rende compte, je me suis retrouv
é embarqué dans six mois de tests, d'épreuves et d'angoisse, face à six médecins, dans deux hôpitaux différents, pris dans un choc des titans de la médecine pour déterminer lequel d'entre eux avait raison sur ce qui n'allait pas chez moi. Un peu plus tard, me voilà assis dans une salle d'attente pour un examen aux ultra-sons, et les six médecins se présentent dans la pièce en même temps. Alors je me dis : « Ouh la ! les nouvelles ne sont pas bonnes
. » Leur d ...[+++]iagnostic était le suivant : « Vous avez deux maladies rares des reins qui vont finir par détruire vos reins ; vous avez des cellules de type cancéreux dans votre système immunitaire que nous devons commencer à traiter immédiatement, et vous ne serez jamais éligible à une greffe de rein, et il est peu probable que vous viviez plus de deux ou trois ans. » La gravité de ce diagnostic apocalyptique m'a immédiatement plombé le moral. Comme si je me préparais, en tant que patient, à mourir conformément à l'échéance qu'ils venaient de me donner. Jusqu'à ce que je rencontre dans une salle d'attente une patiente du nom de Verna, qui est devenue une amie qui m'est chère. Un jour elle m'a pris par le bras et m'a emmené à la bibliothèque de médecine pour faire quelques recherches sur ces diagnostics et ces maladies, et elle m'a dit : « Eric, les gens qui ont cette maladie sont normalement septuagénaires ou octogénaires. Ils ne savent rien de toi. Réveille-toi.
Ik kwam bij de studentengezondheidszorg terecht. Er werden wat testen gedaan en de conclusie was 'nierproblemen
'. Voor ik het wist moest ik 6 maanden lang testen, proeven en beproevingen ondergaan. 6 dokters, verspreid over 2 ziekenhuizen, waren in een medische titanenstrijd verwikkeld over de vraag wie er gelijk had over wat er mis was met mij. Een tijdje later zit ik in een wachtruimte voor een echo en al die 6 dokters komen tegelijk binnen. Dus ik denk: oh oh...slecht nieuws. Dit was hun diagnose: Je hebt 2 zeldzame nieraandoeningen, die op termijn je nieren zullen verwoesten. Je hebt kankerachtige cellen in je immuunsysteem, die dire
...[+++]ct behandeling nodig hebben. Je komt niet in aanmerking voor een niertransplantatie en je hebt niet meer dan 2 of 3 jaar te leven. Ik werd direct overdonderd door de ernst van deze noodlotsdiagnose. Ik werd direct overdonderd door de ernst van deze noodlotsdiagnose. Alsof ik me als patiënt moest voorbereiden om dood te gaan volgens het schema dat me zojuist was gegeven. Totdat ik in een wachtkamer Verna ontmoette, een patiënt die een goede vriendin werd. Op een dag sleepte ze me mee naar de medische bibliotheek en ging op zoek naar informatie over mijn diagnoses en ziektes. Ze zei: Eric, het zijn voornamelijk mensen boven de 70 die dit krijgen. Wat weten ze nu van jou. Word eens wakker.Je voulais aussi quelqu'un qui non seulement vo
ulait deux enfants, mais qui aurait aussi la même attitude que moi en tant que parent, c'est à dire quelqu'un qui serait totalement d'accord avec le fait de forcer notre enfant à prendre des cours de piano dès l'âge de trois ans, et peut-être aussi des cours d'informatique si on pouvait s'arranger pour. Des choses comme ça, mais je voulais aussi quelqu'un qui apprécierait s'aventurer, dans des endroits exotiques, comme Petra en Jordanie. Je voulais aussi quelqu'un qui pèserait toujours une dizaine de kilos de plus que moi, et ce quel que soit mon poids. (Rires) Donc j'avais maintenant ces 72
...[+++] données, ce qui pour être honnête, est beaucoup. Ce que j'ai fait, c'est que je j'ai continué sur ma lancée et j'ai créé un ordre de priorités dans ma liste. Je l'ai scindée et classée en deux niveaux, et j'ai noté chaque point en allant de 100 jusqu'à 91, et j'ai listé toutes ces choses, par exemple le fait de chercher quelqu'un de très intelligent, qui me donnerait des défis intellectuels et qui me stimulerait. Et j'ai comparé tout cela à un second niveau constitué d'un second ensemble de points. Ces choses étaient tout aussi importantes pour moi mais pas nécessairement un tue-l'amour. Une fois que j'ai fini tout ça, j'ai créé un système de notation, car ce que je voulais faire, c'était en quelque sorte calculer mathématiquement si le prétendant que je trouverais en ligne me conviendrait. J'imaginais qu'il faudrait un minimum de 700 points pour que j'accepte d'envoyer un mail à quelqu'un ou que je réponde à un email. Pour un total de 900 points, j'accepterais d'aller à un rendez-vous, et je n'envisagerais aucune une relation avant que quelqu'un ait dépassé le seuil des 1500 points.
Ik wilde ook iemand die niet alleen twee kinderen wilde, maar ook iemand met dezelfde houding tegenover ouderschap. Iemand die het prima vond om ons kind van drie naar pianoles te sturen, en misschien ook computerles als dat mogelijk zou zijn. Dat soort dingen dus. Maar ik wilde ook iemand die naar verre exotische oorden wilde, zoals Petra in Jordanië. Ik wilde ook ieman
d die altijd 9 kilo meer weegt dan ik, wat ik ook weeg. (Gelach) Dus toen had ik deze 72 verschillende punten, wat een hoop is. Dus ik ging weer door de lijst, en stelde prioriteiten. Ik verdeelde de lijst in een bovenste en onderste helft van punten en ik scoorde ze begi
...[+++]nnend bij 100 terug naar 91 en ik maakte een lijst van kenmerken zoals: iemand die heel erg slim is, die me zou uitdagen en stimuleren, en balanceerde dat met een tweede blok en een tweede puntentelling. Dingen die ik ook belangrijk vond, maar die niet verplicht waren. Toen ik dit allemaal gedaan had, maakte ik een scoringssysteem, omdat ik wiskundig wilde kunnen berekenen omdat ik wiskundig wilde kunnen berekenen of ik dacht dat een man die ik online vond ook een match kon zijn. Ik stelde een minimum van 700 punten voordat ik iemand wilde mailen of een mail wilde beantwoorden. Met 900 punten zou ik een afspraak willen maken en ik wilde onder geen beding een relatie of zo met iemand voordat hij 1500 punten had gescoord.Je me revois lisant ce livre, et à 3 heures du matin, alors que je le lisais et qu'il m'expliquait comment les paraboles que j'utilisais pour mesurer la rotation des galaxies, pouvaient aussi servir à communiquer, à envoyer des parcelles d'informations d'u
n système stellaire vers un autre. A 3 heures du matin, lorsque vous êtes tout seul, que vous n'avez pas beaucoup dormi, l'idée peut sembler très r
omantique mais plus encore, c'est l'idée de pouvoir prouver qu'il y a quelqu'un là-bas simplement en utilisant cette
...[+++] même technologie qui m'a attiré tellement que 20 ans plus tard j'ai pris un emploi à l'Institut SETI. Aujourd'hui, je dois avouer que ma mémoire est remarquablement poreuse et je me suis souvent demandé si il y avait du vrai dans cette histoire ou bien si c'était moi qui ne me rappelais pas bien de tout, mais j'ai récemment fait développer ce vieux négatif, ainsi, ici, vous pouvez voir le livre de Shklovsky et Sagan au-dessous d'un calculateur analogique.
Op een ochtend om 3 uur las ik het boek. Op een ochtend om 3 uur las ik het boek. Het beschreef hoe de antennes die ik gebruikte om de melkwegstelselbanen te meten, ook gebruikt kunnen worden om te communiceren, om stukjes informatie te verzenden van het ene sterrenstelsel naar het andere. Om 3 uur 's morgens, als je helemaal alleen bent, en weinig geslapen hebt, is dat een erg romantisch idee. Maar het idee dat je kunt bewijzen dat daar ver weg iemand is, -- door gebruik te maken van dezelfde technologie -- trok mij zo aan, dat ik 20 jaar later ging werken bij het
SETI-Instituut. Ik moet bekennen dat mijn geheugen grote gaten vertoont.
...[+++]Ik vraag me dan ook vaak af of er wel waarheid school in dit verhaal, of dat ik het mij fout herinner. Onlangs vergrootte ik een oud negatief en hier kun je beslist het boek van Shklovsky en Sagan onder die rekenliniaal zien. het boek van Shklovsky en Sagan onder die rekenliniaal zien.Mais en fait, la chose la plus fascinante que j'ai t
rouvée était que le système audio ou la transmission d'ondes de nos jours sont toujours basés sur le même principe de produire et projeter le son. C'est pas cool? (Rires) (Applaudissements) Design -- J'adore son design. Je me souviens quand j'étais petite ma mère m'a demandé, voudrais-tu jouer du violon ou du piano ? J'ai regardé ce monstre géant et me suis dit a moi-même -- Je ne vais pas rester attachée sur ce banc toute la journée. Ceci est petit et léger Je peux en jouer debout, assise ou en marchant. Et vous savez quoi? Le meilleur de tout c'est que si je ne veux pas m'entraîner Je
...[+++] peux le cacher. (Rires) Le violon est très beau. Certaines personnes le comparent à la forme d'une femme
Maar mijn meest fascinerende bevinding is dat het audiosysteem, de transmissie van golven vandaag nog steeds gebaseerd is op hetzelfde principe van productie en projectie van geluid. Is dat niet gaaf? (Gelach) (Applaus) Design -- Ik ben dol op het design. Ik weet nog dat toen ik klein was, mijn moeder mij vroeg of ik viool of piano wilde spelen. Ik keek naar dat gigantische monster en ik zei tot mezelf: Ik ga mezelf niet de hele dag op dat bankje vastplakken. Dit is klein en licht. Ik kan spelen terwijl ik sta, zit of loop. En weet je wat? Het beste is: als ik geen zin heb om te oefenen, kan ik het verstoppen. (Gelach) De viool is heel mooi. Sommige mensen b
...[+++]eschrijven ze als de vorm van een dame. Plutôt facile. Et puis les choses ont changé, et fin 2009, ils ont annoncé que nous allions avoir une nouvelle politique, et cette nouvelle pol
itique exigeait des mots de passe d'au moins huit caractères, avec une majuscule, une minuscule, un chiffre, un symbole, vous ne pouviez pas utiliser le même caractère plus de trois fois, et ce ne pouvait pas être un mot du dictionnaire. Quand ils ont mis en place cette nouvelle politique, beaucoup de gens, mes collègues et amis, sont venus me voir et ont dit : « C'est vraiment inutilisable. Pourquoi nous font-ils ça, et pourquoi ne les en as-tu pas empêchés ? » Et j'ai dit : « Vous savez quoi ? O
...[+++]n ne m'a rien demandé. » Mais ça a éveillé ma curiosité, et j'ai décidé d'aller parler aux personnes en charge des systèmes informatiques et de découvrir ce qui les a amenés à introduire cette nouvelle politique, et ils ont dit que l'université avait rejoint un consortium d'universités, et que l'une des exigences pour devenir membre était que nous devions avoir des mots de passe plus compliqués qui respectaient de nouvelles exigences, et ces exigences étaient que nos mots de passe devaient avoir beaucoup d'entropie. L'entropie est un terme compliqué, mais en fait ça mesure la sécurité des mots de passe.
Nogal simpel. Maar toen veranderden ze dat. Tegen het einde van 2009 verkondigden ze dat we een nieuw beleid kregen. Dit beleid eiste dat wachtwoorden minimaal 8 tekens moesten hebben, met een hoofdletter, kleine letter, een cijfer, een teken, je mocht niet 3 dezelfde tekens hebben en het mocht niet in het woordenboek staan. Toen ze dat nieuwe beleid toe
pasten, zeiden veel mensen, collega's en vrienden me: Poeh, dit is echt niet te doen. Waarom doen ze ons dat aan en waarom houd je ze niet tegen? Ik zei: Weet je? Ze hebben mij niets gevraagd. Maar ik werd nieuwsgierig en ging praten met onze systeembeheerders en ontdekte waarom ze dit be
...[+++]leid hadden bedacht. Ze zeiden dat de universiteit was gaan samenwerken met andere universiteiten en dat een van de voorwaarden was dat we veiligere wachtwoorden kregen die voldeden aan nieuwe voorwaarden. Die vereisten dat onze wachtwoorden niet voorspelbaar mochten zijn. Onvoorspelbaarheid is een ingewikkelde term. Ze geeft de sterkte van het wachtwoord weer, datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
mes systèmes sensoriels était ->
Date index: 2023-11-06