Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "mes souvenirs les plus précieux date " (Frans → Nederlands) :
J'ai grandi avec une famille et des amis qui me faisaient la lecture, et j'aimais la chaleur, la respiration, et la proximité des gens qui me faisaient la lecture. Vous aimez qu'on vous fasse la lecture ? L'un de mes souvenirs les plus précieux date de 1999, où Mary nous lisait aux enfants et à moi, près de Manly Beach. « Harry Potter et la Pierre Philosophale » N'est-ce pas un super livre ?
Ik groeide op met familie en vrienden die mij voorlazen. Ik mis de warmte, de ademhaling en de nabijheid van de mensen die me voorlazen. Hou jij ervan om voorgelezen te worden? In één van mijn meest dierbare herinneringen las Mary mij en de kinderen voor aan het strand vlakbij Manly Beach. Dit was in 1999. Harry Potter en de Steen der Wijzen. Dat is toch een geweldig boek?
L'un de mes souvenirs les plus vivaces de cette tatie, est aussi l'un de mes premiers souvenirs.
Mijn duidelijkste herinnering aan haar is ook een van de eerste in mijn leven.
Il est possible que je ne sois pas représentatif de la moyenne, en ceci que j'ai peu de goût pour la consommation de mes souvenirs, Mais même si vous en avez plus que moi, une question fondamentale se pose: Pourquoi donnons-nous autant de poids à nos souvenirs, en comparaison de celui que nous donnons à nos expériences ?
Nu, misschien ben ik een beetje extreem, weet je, in de beperkte honger die ik heb om herinneringen te gebruiken, maar zelfs als je dat vaker doet is de hamvraag: waarom hechten we zoveel belang aan herinneringen in vergelijking met het belang dat we aan ervaringen hechten?
(Rires) Vraiment, c'est comme un tas de gens assis qui passe un test d'admission. Je veux
dire, le moment le plus dramatique c'est quand quelqu'un commence à se masser les tempes. Et je suis journaliste, j'ai besoin d'écrire sur quelque chose. Je sais qu'il y a ce truc incroyable qui se passe dans ces esprits, mais je n'y ai pas accès. Et je me suis rendu compte que si j'allais raconter cette histoire, il fallait que je me mette un peu à leur place. Et donc j'ai commencé à essayer de passer de 15 à 20 minutes tous les matins avant de m'assoir pou
r lire mon New York Times ...[+++] à essayer de me souvenir de quelque chose.
(Gelach) Werkelijk, het is alsof een stel mensen een exame
n zit te maken. Het meest dramatische dat er ooit gebeurt, is dat iemand over zijn slapen begint te wrijven. Ik ben journalist, ik heb iets nodig om over te schrijven. Ik weet dat er zich ongelofelijke dingen afspelen in hu
n hoofd maar ik kan daar niet bij. Toen wist ik dat, als ik dit verhaal wilde vertellen, ik in hun schoenen moest gaan staan. Toen ging ik proberen om 15 tot 20 minuten lang, iedere morgen voordat ik de krant ging lezen, gewoon te proberen om iets te onthoude
...[+++]n.(Rires) Mais au lieu de m'installer, je suis allée en Arizona. Et comme mon mari se trouve à Istanbul, j'ai commencé à faire la navette entre l'Arizona et Istanbul. Les deux endroits à la surface de la terre qui
ne pouvait pas être plus différents. Je suppo
se qu'une partie de moi a toujours été nomade, physiquement et spirituellement. Les histoires m'accompagnent, maintienne
nt mon unité et mes souvenirs, comme une colle existentielle. Pourtant, autant
...[+++]j'adore les histoires, récemment, j'ai également commencé à penser qu'elles perdaient leur magie si et quand une histoire est considérée comme plus qu'une histoire.
(
Gelach) Maar in plaats te settelen ging ik naar Arizona. En omdat mijn man in Istanboel woont begon ik te pendelen tussen Arizona en Istanboel. Twee plaatsen op het aardoppervlak die niet verschillender kunnen zijn. Ik veronderstel dat een deel van mij altijd een nomade is geweest, fysiek en spiritueel. Verhalen vergezellen mij, houden mijn onderdelen en herinneringen samen, als een existentiële lijm. Maar hoe ik ook van verhalen houd, ik ben recent ook beginnen te denken dat ze hun magie verliezen als een verha
al gezien wordt als meer dan een verhaal ...[+++].Certains de mes souvenirs les plus lointains sont des navires géants bloquant le bout de ma rue, et le soleil, au passage, une grande partie de l'année.
In mijn vroegste herinneringen blokkeren enorme schepen het einde van onze straat, maar vaak ook de zon.
Homme 1 : à partir du moment où il y a de l'injustice, quelqu'un doit faire un sacrifice! Femme 1 : Ce n'est pas un sacrifice, C'est une vengeance! Si vous tuez, il n'y a pas de différence entre victime et occupant. Homme 1 : si vous avions des avions, nous n'aurions pas besoin de martyrs, c'est la différence. Femme : La différence c'est que l'armée israe
lienne est toujours plus forte. Homme: Alors, soyons égaux devant la mort. Nous avons toujours le Paradis. Femme: Il n'y a pas de Parad
is! Ca n'existe que dans votre tête! Homme: Dieu
...[+++] vous pardonne, dieu vous pardonne! Que dieu vous pardonne. Si vous n'étiez pas la sœur d'Abu Azzam… De toute façon, je préfèrerais encore avoir le paradis dans ma tête que vivre dans cet enfer! Dans cette vie, nous sommes morts de toute façon. Homme: Nous choisissons l'amertume seulement si l'alternative est encore plus amère. Femme: Et nous? Ceux qui restent? Gagnerons-nous de cette façon? Ne voyez-vous pas que ce que vous faites est en train de nous détruire? Et que vous prenez Israel comme alibi pour continuer? Homme: Donc, sans alibi, Israel arrêterait? Femme: Peut-être. Nous devons faire de cette guerre une guerre morale. homme: Et comment faire, si Israel n'a pas de morale? Femme: Fais attention! George: Ma femme Ayelet m'a appelé et m'a dit: Il y a eu un attentat suicide à Tel Aviv . Ayelet: Qu'est-ce que vous savez sur les blessés? Nous recherchons trois filles. George: Nous n'avons aucune information. Ayelet : Une est blessée ici, mais nous n'avons pas entendu parlé des trois autres. George: J'ai dit OK, c'est Bat-Chen, c'est ma fille . Etes-vous sûre qu'elle est morte? Ils ont dit que oui. Tzika: Ce jour-là, vers 6,30, je conduisais ma femme et mes filles au supermarché. Quand nous sommes arrivé là bas…. nous avons vu trois jeeps militaires israeliennes garées de l'autre côté de la rue. Quand nous avons dépassé la première jeep, ils ont ouvert le feu sur nous. Et ma fille de 12 ans Christine a été tuée dans la fusillade. Tzvi ...
Man 1: Zolang er onrechtv
aardigheid bestaat, moet iemand zich opofferen! Vrouw 1: Dat is geen offer, dat is wraak! Als je doodt, is er geen verschil tussen he
t slachtoffer en de dader. Man 1: Als we vliegtuigen hadden, hadden we geen martelaars nodig, dat is het verschil. Vrouw: Het verschil is dat het Israëlische leger alsnog sterker is. Man: Laten we dan gelijk zijn in de dood. We hebben nog het Paradijs. Vrouw: Er is geen Paradijs! Het bestaat alleen in je hoofd! Man: Alsjeblieft zeg! Moge God je vergeven. Als jij niet Abu Azzam's
...[+++]dochter was geweest... Alleszins, liever een Paradijs in mijn hoofd dan een leven in deze hel! In dit leven zijn we toch dood. Man: Men kiest alleen het bittere als het alternatieve nog bitterder is. Vrouw: En wij dan? De achterblijvers? Winnen we zo? Zie je niet dat wat je doet ons vernietigt? En dat je Israël een alibi geeft om door te gaan? Man: Dus, zonder alibi houdt Israël ermee op? Vrouw: Misschien. We moeten er een morele oorlog van maken. Man: Hoe dan, als Israël immoreel is? Vrouw: Wees voorzichtig! George: Mijn vrouw Ayelet belde me op en zei: Er was een zelfmoordaanslag in Tel Aviv. Ayelet: Wat weet je over de slachtoffers? We zoeken drie meisjes. George: We hebben geen informatie. Ayelet: Er ligt er hier een gewonde, maar we weten niets over de andere drie. George: Ik zei: OK, dat is Bat-Chen, dat is mijn dochter. Weet U zeker dat ze dood is? Ze zeiden ja. Tzvika: Op die dag, rond 6:30, reed ik met mijn vrouw en dochters naar de supermarkt. Toen we daar aankwamen... zagen we drie Israëlische militaire jeeps geparkeerd aan de kant van de weg. Toen we de eerste jeep passeerden... openden ze het vuur op ons. Mijn 12-jarige dochter Christine werd gedood in het vuurgevecht. Tzvika: Ik ben het hoofd van alle afdelingen. George: Maar is er een leraar die verantwoordelijk is? Tzvika: Ja, ik heb assistenten. Ik heb elke dag met kinderen te maken. Tzvika: In het begin vond ik het een vreemd idee. Maar toen ik het logisch bekeek, zag ...Et j'ai dit, Je peux faire quelque chose pour aider ? et - (Rires) - l'infirmière a eu un petit rire hystérique, je tourne la tête pour essayer de voir tout le m
onde, et j'ai eu ce souvenir bizarre de quand j'étais à la fac et j'avais récolté de l'argent pour les victimes d'une inondation au Bangladesh, et ensuite je regarde mon anesthésiste qui est en train de me mettre un masque, et je pense, On dirait qu'il est du Bangladesh, - (Rires) - et je n'avais que ces deux informations, et je pense, Ça pourrait marcher. (Rires) Ensuite je m'endors, et ils me rafistolent pendant le reste de la nuit. J'ai eu besoin de près de 40 unités de sang p
...[+++]our me garder en vie pendant qu'ils travaillaient, et le chirurgien a retiré presque un tiers de mes intestins, mon caecum, des organes dont j'ignorais l'existence, et plus tard il m'a dit qu'une des dernières chose qu'il avait faite était d'enlever mon appendice, ce que je trouvais génial, juste un petit truc pratique à la fin. (Rires) Et j'ai repris conscience le matin.
I
k zeg: Kan ik iets doen om te helpen? -- (Gelach) -- de verpleegster krijgt een hysterische lachbui. Ik draai mijn hoofd om iedereen te zien. Een bizarre herinnering aan mijn studententijd duikt op. Ik zamel geld in voor de slachtoffers van overstromingen in Bangladesh. Ik kijk en mijn anesthesist zet een masker op me. Ik denk: Hij ziet er Bangladeshi uit. -- (Gelach) -- Ik heb alleen die twee feiten. Ik denk: Dit kan werken. (Gelach) Ik verlies het bewustzijn. Ze werken de rest van de nacht aan mij. Ik heb 40 zakjes bloed nodig om me in leven te houden, tijdens het werk. De chirurg haalde er ongeveer een derde van mijn ingewanden uit,
...[+++]mijn cecum, organen waarvan ik niet wist dat ik ze had. Later zei hij me dat één van zijn laatste daden, terwijl hij daarbinnen zat, de verwijdering van mijn appendix was. Dat vond ik geweldig. Even opruimen aan het einde. (Gelach) 's Ochtends kwam ik bijCeci s'appelle La R
obe. C'est un poème plus long, À cette époque, cette époque qui existe seulemen
t pour moi comme le souvenir le plus fuyant maintenant, quand souvent le premier son que tu entendais le matin était un orage de chants d’oiseaux, puis le doux clopinement des sabots du cheval qui tirait
le chariot de lait dans la rue, et le dernier son la nuit en toute probabilité était ton père qui s’arrêtait dans sa voiture, après a
...[+++]voir travaillé tard encore, toujours tard, et descendant pesamment au sous-sol, à la chaudière, pour vider les cendres et calfeutrer les courants avant de remonter l’escalier et tomber dans le lit; dans ces jours lointains, les femmes, ma mère, les mères de mes amis, nos voisins, toutes les femmes que je connaissais, portaient, souvent presque toute la journée, ce qu’on appelait des robes de chambre, bon marché, à motifs, comme de la pulpe, apparemment et exprès sans forme, des robes légères en coton qu’on portait par dessus de sa chemise nuit, et quand on devait chercher un enfant, étendre du linge sur la ligne, ou descendre à l’épicerie au coin, par dessous un manteau, l’ourlet tordu de la chemise de nuit, toujours plat et jauni, pendant dessous.
Nu volgt Het huisschort . Dit is een langer gedicht. In lang vervlogen tijden die voor mij nu nog slechts als vluchtige herinneringen herleven, tijden waarin je 's ochtends vaak werd gewekt door een aanzwellend vogelkoor gevolgd door het gedempte getrappel van het paard van de melkboer onder aan de straat, tijden waarin je vrijwel iedere avond als laatste je vader in zijn auto hoorde voorrijden, na een werkdag die altijd te lang was, eerst klossend naar de kelder, naar de ketel, om as uit te scheppen en de klep te verzetten, en vervolgens naar boven, waar hij zijn bed in rolde. In die lang vervlogen tijden droegen vrouwen, mijn moeder, de moeders van mijn vrienden, buurvrouwen, alle vrouwen die ik kende, een groot deel van de dag het zogena
...[+++]amde huisschort, een goedkope, bedrukte lap, schijnbaar met opzet vormeloze lichtkatoenen hoezen, die je over je nachthemd droeg, en als je naar een kind op zoek ging, was aan de lijn hing, of even iets haalde bij de winkel op de hoek, onder een jas. De verwrongen zoom van je nachthemd stak er dan slap en vergeeld onder uit.A mes yeux, c'est plus précieux que le résultat.
Het is voor mij kostbaarder dan het product zelf.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
mes souvenirs les plus précieux date ->
Date index: 2021-03-11