Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "manifester la réalité était " (Frans → Nederlands) :
Le 20ième siècle a donc vu se manifester la réalité était plus complexe, mais il a vu apparaître aussi un côté positif.
De 20e eeuw leerde inzien dat de werkelijkheid veel complexer was maar er was ook een positieve kant aan.
Berkeley était un croyant qui pensait donc que la nature de la réalité était Dieu, donc à partir de là, je ne vais pas m'engager sur la voie de Berbeley. Donc, nos théories sont un peu différentes.
Berkeley, een deïst, dacht dat de uiteindelijke aard van de werkelijkheid God is, enzovoort. Dat hoef ik niet te doen, dus het verschilt sterk van Berkeley.
Les Caribéens arrivaient avec un plan de 5 ans : travailler, gagner de l'argent, puis rentrer. Mais les 5 ans devinrent 10, puis 15 et avant de réaliser, tu changes le papier-peint et c'est quand
tu sais que tu vas rester. Bien que ça reste toujours temporaire, pour nos parents, nous, enfants, savions que le jeu avait pris fin. Je pense qu'ils avaient l'impression qu'ils ne pourraient pas continuer avec les idéaux de la vie qu'
ils attendaient. La réalité était autre. Et aussi, c'était la vraie
...[+++] réalité d'essayer de m'éduquer. Ayant commencé le processus, mon père ne continua pas.
Mensen kwamen uit de Caraïben met een vijfjarenplan: ze gingen werken, geld verdienen en dan terug. Maar vijf jaar werd 10 jaar, en 10 jaar werd 15 jaar. Voordat je het weet, plak je nieuw behang op de muur en op dat moment weet je dat je hier blijft. Onze ouders voelden nog steeds een soort van tijdelijkheid maar wij kinderen wisten dat het menens was. Ik denk dat ze het gevoel hadden dat ze niet verder aan de idealen konden bouwen van het leven dat ze in gedachten hadden. De realiteit was heel anders. En dat gold ook voor die realiteit van mijn opvoeding. Mijn vader begon dat proces, maar maakte het niet af.
Mais la réalité était très différente.
Maar onder de oppervlakte was de realiteit heel anders.
Puis, elle m'indiqua l'image de droite comme exemple de représentation de la dignité qui devait transparaître pour contrer ces images dans les médias. Puis, elle a attribué une identité raciale à chaque oeuvre en me disant, en gros, que
l'oeuvre de droite était clairement celle d'un artiste noir, et
l'oeuvre de gauche manifestement celle d'un artiste b
lanc, alors qu'en réalité, c'était le contraire. Bob Colescott, un artiste Afro-A
...[+++]méricain, Leon Golub, un artiste blanc. Pour moi, le but de ceci était de dire à cet instant, là-bas, que je voulais plus que tout comprendre comment les images fonctionnaient, avaient fonctionné, et comment les artistes offraient un espace plus vaste que celui que l'on imaginerait dans notre vie quotidienne pour comprendre ces images.
Ze wees op het beeld rechts, als een voorbeeld van de soort waardigheid die zou moeten worden geportretteerd om tegen die beelden in de media te werken. Ze gaf deze beelden toen een raciale identiteit, en zei eigenlijk tegen me
dat het beeld rechts duidelijk door een zwarte kunstenaar gemaakt was, en het werk links duidelijk door een blanke kunstenaar. In feite was het omgekeerde het geval. Bob Colescott, zwarte kunstenaar, Leon Golub, een blanke kunstenaar. Het punt daarvan was voor mij, in die ruimte, op dat moment, te zeggen dat ik echt, meer dan iets anders, wilde begrijpen hoe beelden konden werken, hoe ze werkten, en hoe kunstenaar
...[+++]s een grotere ruimte beschikbaar stelden dan we kunnen indenken in ons dagelijks leven, om met deze beelden te werken.Rétrospectivemen
t, je pense qu'elle était un peu inquiète quant à ma santé mentale. Je racontais sans cesse des histoires à la maison, ce qui était une bonne chose, sauf que je les racontais à des amis imaginaires autour de moi, ce qui n'était pas si bien. J'étais une enfant introvertie au point de communiquer avec les crayons de couleur et de présenter des excuses à des objets quand je les heurtais. Donc, ma mère a pensé que ça pourrait me faire du bien d'écrire mes expériences et mes émotions au jour le jour. Ce qu'elle ne savait pas c'est que je pensais que ma vie était terriblement ennuyeuse, et que la dernière chose que je voulais f
...[+++]aire était d'écrire sur moi-même. Au lieu de cela, j'ai commencé à écrire sur d'autres personnes que moi et les choses qui ne s'étaient jamais vraiment passées. Et ainsi a commencé ma passion de toute une vie pour l'écriture de fiction. Ainsi, dès le début, la fiction pour moi était moins une manifestation autobiographique qu'un voyage transcendantal dans d'autres vies, d'autres possibilités. Soyez patients, s'il vous plaît. Je vais dessiner un cercle et revenir à ce point.
Als ik erop terugkijk denk ik dat ze zich wat zorgen maakte over mijn geestelijke gezondheid. Ik vertelde thuis constant verhalen, wat goed was, behalve dat ik ze aan denkbeeldige vrienden vertelde, wat niet zo goed was. Ik was een introvert kind zozeer zelfs dat ik met kleurpotloden communiceerde en mij verontschuldigde bij objecten als ik ertegen aanliep. Mijn moeder dacht dat het mij goed zou doen om mijn ervaringen en emoties van elke dag neer te schrijven. Wat ze niet wist was dat ik mijn leven vreselijk saai vond en dat het laatste wat ik wilde doen schrijven over mijzelf was. In plaats daarvan begon ik te schrijven over andere mensen en dingen die in werkelijkheid nooit gebeurd waren. Zo begon mijn levenslange passie voor het schrijv
...[+++]en van fictie. Vanaf het prille begin was fictie voor mij niet zozeer een autobiografische manifestatie als wel een transcendentale reis naar andere levens, andere mogelijkheden. Heb alstublieft geduld met mij. Ik zal een cirkel tekenen en op dit punt terugkeren.Mais en fait quand les gens sont descendus dans la rue -- la première fois, ils étaient des milliers
, à Alexandrie -- c'était impressionnant. C'était fort. Parce que ça reliait les gens du monde virtuel, en les amenant dans le monde réel, en partageant le même rêve, la même frustration, la même colère, le même désir de liberté. Et ils faisaient ça. Mais le régime en a-t-il tiré des leçons
? Pas vraiment. En réalité, il les attaquait. En réalité, il les maltraitait, en dépit de la non-violence de ces gens -- qui ne s'insurgeaient même
...[+++]pas. Les choses se sont développées jusqu'à la révolution tunisienne.
Maar toen de mensen de straat op trokken -- de eerste keer waren het duizenden mensen, in Alexandrië -- was het gevoel -- het was verbazend. Het was schitterend. Want het verbond mensen uit de virtuele wereld, bracht ze naar de echte wereld, en ze deelden dezelfde droom, dezelfde frustratie, dezelfde woede, hetzelfde verlangen naar vrijheid. En ze namen dit initiatief. Maar leerde het regime iets? Niet echt. Ze vielen ze aan. Ze mishandelden ze, hoe vreedzaam die kerels ook waren -- ze protesteerden niet eens. De zaken ontwikkelden zich, tot de Tunesische revolutie.
Et ce qui est tellement frustrant, c'est que ce n'est pas un cas unique ; ça se produit dans tout le monde en développement. 35 millions d'opérations sont tentées chaque année sans anesthésie sûre. Mon collègue, le docteur Paul F
enton, vivait cette réalité. Il était le responsable de l'anesthésiologie dans un hôpital au Malawi, un CHU. Il allait travailler tous les jours dans une salle d'opération comme celle-ci, et essayait d'administrer une anesthésie et d'enseigner à d'autres comment le faire en employant le même équipement qui devenait si peu fiable, et absolument pas sûr, dans son hôpital.
...[+++]Et après une énième opération, et vous pouvez imaginer, une tragédie vraiment indicible, il a dit simplement, « C'est bon, j'abandonne. Ça suffit. Il doit y avoir mieux que ça. » Alors il s'est rendu au bout du couloir jusqu'à l'endroit où on jetait toutes ces machines qui les avaient lâchés, je pense que c'est le terme scientifique exact, et il s'est mis à bricoler. Il a pris une pièce d'ici et une autre de là, et il a essayé de fabriquer une machine qui travaillerait dans la réalité à laquelle il était confronté.
Wat zo frustrerend is: dit is geen unieke gebeurtenis. In de ontwikkelingslanden gebeuren elk jaar 35 miljoen operaties zonder veilige anesthesie. Mijn collega, Dr Paul Fenton, maakte da
t mee. Hij was hoofdanesthesioloog in een ziekenhuis in Malawi, een academisch ziekenhuis. Hij werkte elke dag in een operatiekamer als deze. Hij probeerde anesthesie te leveren, en anderen te leren dit te doen met diezelfde machine die in dit ziekenhuis zo onbetrouwbaar en, eerlijk gezegd, onveilig was. Na talloze operaties en zoals je je kan voorstellen, onuitsprekelijke tragedies, zei hij: Genoeg geweest. Ik ben het zat. Er moet iets beters komen. Hij
...[+++]ging kijken tussen al die machines die er de brui aan hadden gegeven - ik denk dat dat de wetenschappelijke term is - en hij begon daar wat te knutselen. Hij verzamelde wat onderdelen en probeerde een machine te bedenken die zou werken in de realiteit waarmee hij werd geconfronteerd.Le proton est manifestement constitué de tout un ensemble de petites particules. C'était plus ou moins connu. La façon d'analyser cela était, bien sûr, les diagrammes de Feynman. C'est ce à quoi servaient les diagrammes de Feynman : comprendre les particules. Les expériences que l'on faisait étaient très simples. Vous prenez simplement le proton, et vous le heurtez à très grande vitesse avec un électron. C'était ce à quoi servaient les diagrammes de Feynman.
Het proton bestaat duidelijk uit een heleboel kleine deeltjes. Dat was min of meer bekend. De manier om dat te analyseren was natuurlijk, Feynman-diagrammen. Daarvoor waren ze bedacht - om deeltjes te begrijpen. De aan de gang zijnde experimenten waren heel eenvoudig. Je neemt het proton en je knalt er een elektron tegen aan. Daarvoor dienden de Feynman-diagrammen.
En 2002, Will Potter, journaliste investigateur et TED Fellow décide de prendre une pause de son travail quotidien qui consiste à écrire sur des meurtres et des fusillades au Chicago Tribune. Il part aider un groupe local qui proteste contre l'expérimentation animale : « Je pensais que c'était une façon sécuritaire de faire quelque chose de positif, » dit-il. Or, il fut arrêté, et commence alors son voyage continu dans un monde ou la manifestation pacifique est définie comme terroriste.
Onderzoeksjournalist en TED Fellow Will Potter besloot in 2002, toen hij over schietpartijen en moorden schreef voor de Chicago Tribune, om een pauze te nemen van zijn normale werk. Hij ging een lokale actiegroep helpen bij hun campagnes tegen dierproeven. Ik dacht dat het een veilige manier was om iets positiefs te doen , zegt hij. Hij werd echter gearresteerd en daarmee begon zijn reis in een wereld waarin vredige protesten worden gebrandmerkt als terrorisme.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
manifester la réalité était ->
Date index: 2025-04-26